Verjongingskuur.

Mijn blog kleurrijkaquarellen

 heeft een 

verjongingskuur ondergaan

Wil je weten waarom klik dan op verjongingskuur

Heerlijk zonnetje, een mooi lied.

Het zaaigoed komt goed op

Deze bloemenzaadjes kreeg ik van Astrid, ze doen het goed, he, Astrid?

Ik ben benieuwd wat voor bloemen het worden

Mooi geel bloemetje

Vast onkruid, maar zo mooi

Ik vertelde al dat ik tussen de vaste planten ""onkruid"" laat groeien

Er is al een hele variatie

Er komen veel bijen op af

Ik zie nu ook de variëteit aan bijen

Hele kleintjes en grote dikke donzige hommels

Het vliegt af en aan 

Het waren gelukkig weer een paar zonnige dagen

Lekker in de tuin lezen

Terwijl ik in de tuin zat floot hij/ zij de sterren van de hemel

Ik heb een nieuwe krans gemaakt

Deze is meer gericht op de zomer

Onderaan een leuk bijtje

Druppels.

Boekenproject 2019. Murat Isik "Mijn Moeders Strijd".

 Murat Isik schreef dit  essay voor de Boekenweek 2019

Begin jaren vijftig wordt Murat Isiks moeder Aynur geboren in een arm dorp in Oost-Turkije. Haar ouders investeren alles in hun zoon - hun hoop voor de toekomst -, hun dochters zullen immers worden uitgehuwelijkt.

‘Van de ene dag op de andere begon haar moeder haar vrijheid in te perken en te strooien met ge- en verboden. ‘En steeds wanneer ik vroeg naar de reden van het gebod, zei mijn moeder: ‘Omdat je een meisje bent.’ Het was telkens hetzelfde. ‘Omdat je een meisje bent, moet je … Omdat je een meisje bent, mag je niet. ‘Omdat je een meisje bent.’ Mijn god, alsof het een vloek van de duivel was.’

Door keer op keer de door haar broer gekozen huwelijkskandidaten af te wijzen, komt ze voor het eerst in verzet. Tot de druk zo hoog oploopt dat ze wel moet trouwen. Ze wordt geschaakt door haar verloofde. Via hem komt ze begin jaren tachtig terecht in de Amsterdamse Bijlmer, waar ze sociaal geïsoleerd raakt. Ze heeft echter een wens en maakt plannen. Haar man steunt haar hierin niet, mislukt zelf.

Ze werkt hard om in de behoeften van haar kinderen te kunnen voorzien en ze stimuleert hen. Ze wilt dat ze naar het VWO  gaan en daarna naar de universiteit.Wanneer de kinderen eenmaal op het VWO zitten, gaat ze als voedingsassistent aan de slag bij het AMC in Amsterdam. Door te werken groeit haar zelfvertrouwen. Door de waardering die ze van leidinggevende en collega’s krijgt, en door haar financiële vrijheid bloeit ze op.

Hoogtepunt is  wanneer zij zelfstandig een huis koopt. Na het lezen hiervan denk ik regelmatig wanneer iets me tegenzit: "De moeder van Murat Izik kocht een huis".

Isiks vader Hasan verbiedt Aynur boeken van de Turkse feministe Duygu Asena te lezen. Later, als Aynur eigen inkomsten heeft, koopt ze op een reis naar Turkije zelf Asena’s boek "De vrouw heeft geen naam", dat ze nadrukkelijk laat slingeren in de flat. Asena is later de naam die Isik geeft aan de moederfiguur in zijn succesroman "Wees onzichtbaar''.

BOEKENPROJECT 2019

De Droom van de Leeuw - Arthur Japin

Tegen terreur / Beatrice de Graaf

In het spoor van de Russische Ziel - Peter d´Hamecourt

Mijn Amerika - Mart Smeets

Rose - Rosita Steenbeek

Mijn moeders strijd - Murat Isik

Ik kom terug - Adriaan van Dis

Plezier om een klaproos.

Met Mariëlle ging ik naar het tuincentrum

Ik kocht o.a. een klaproos

Als er nu toch 1 bloem is die me blij maakt is het de klaproos wel

Ik zie ze gelukkig hier en daar weer verschijnen

Wij hebben er nu ook 1

En de bloem is een bron van plezier

Op de achtergrond een tomaten en aubergineplantje

Doordat het zo koud is geweest beginnen de radijsjes nu pas op te komen

Ik heb tomaten gezaaid

Maar er kwam zelfs niet een klein sprietje op

Ik had tomaten zaadjes bij het tuincentrum gekocht

Maar was ze onderweg kwijt geraakt

Het zaad kwam bij een supermarkt vandaan

Koop ik dus nooit meer

Vandaar nu een kant en klaar plantje

Onze tuin zit vol bijen in allerlei soorten

Ben ik echt trots op

Een deel van de tuin bestaat uit ''onkruid'', plantjes die ik prachtig vind, ze trekken bijen

Jullie zien, het regende

Toen ik dit zag dacht ik: "O wat mooi, die druppels" en "O get, toch geen rupsen"

Stadsmens, he? 

Na voorzichtig gevoeld te hebben zag ik dat het het omhulsel is van de knop

Wow, nooit geweten, nooit over na gedacht

Dat vind ik zo leuk van een tuin, je leert er van

Vanmorgen viel er een prachtig licht over

Elk haartje was te zien

Schoonheid

In het kader van mijn boekenproject 2019 las ik " De droom van de Leeuw" van Arthur Japin.

Ik nam het boek mee uit de bibliotheek omdat ik hoopte meer te weten te komen over de vriendschap tussen Arthur Japin en Rosita Steenbeek.

Twee jonge acteurs vertrekken naar Italie omdat ze hopen er ontdekt te worden voor een filmrol. Ze hebben weinig geld en raken er snel blut. Het lukt hen niet tot Cinecittá, de filmstudio aan de rand van de Eeuwige Stad, door te dringen. Ze vervallen tot armoede, en doen van alles om hun droom levend te houden. Zo ontmoet Maxim de zangeres Silberstrand. Zij zegt tegen hem dat hij ruim beloond zal worden. Hij begrijpt dat ze wil betalen voor sex. Wanneer ze in de morgen wakker worden en zij "nog een keer" zegt antwoord hij "dat kost meer".  Waarop zij volkomen overstuur raakt. Hij begrijpt dat hij het verkeerd begreep en schaamt zich dood. Zij krijgen hulp doordat ze een kamer aangeboden krijgen in wat een "hoerenpaleis" wordt genoemd. Zij doen vele malen audities, maar niets lukt.

Gala heeft epilepsie maar gaat daar behoorlijk lichtvoetig mee om. Maxim houdt van haar, let op haar, zorgt dat ze haar pillen inneemt. Hij bewondert haar lef, haar plotseling opkomende ideeen die ze direct ten uitvoer brengt. Wanneer ze diep teleurgesteld is vangt hij haar op.

Hoe zit het eigenlijk met hun relatie? Het blijft vaag. Zij weten als enige hoe het zit. Ze wonen bij elkaar, slapen lepeltje, lepeltje, delen geld en spullen. Toch............mensen om hen heen vragen het zich af.

Dan lukt het haar om in het vizier te komen van een beroemde regisseur. Het lijkt erop dat hij haar een contract wil geven. Zij wacht naast de telefoon en wacht en wacht. Is die regisseur nu wel of niet geïnteresseerd?

Ik vond de delen waarin de regisseur (irritante naam heeft hij "Snaporaz") aan het woord komt meestal vervelend. Interessant was het deel waarin hij over zijn techniek van regisseren spreekt. O.a. het proces wat vooraf gaat aan het daadwerkelijk regisseren.

De laatste regels van het boek: "Ik heb Rome bedacht, Gala. Bedenk jij nu jezelf".

BOEKENPROJECT 2019

De Droom van de Leeuw - Arthur Japin

Tegen terreur / Beatrice de Graaf

In het spoor van de Russische Ziel - Peter d´Hamecourt

Mijn Amerika - Mart Smeets

Rose - Rosita Steenbeek

Ik kom terug - Adriaan van Dis

Mei 2019, de wereld is weer geel, groen en wit.

Wat een schoonheid, he?

De wereld is weer geel, wit en groen

Bezoek aan het boekenstadje Bredevoort.

Wij bezochten gisteren met vrienden het boekenstadje Bredevoort in de Achterhoek. Ik had nog nooit van dit stadje gehoord, het bleek een pareltje te zijn. Gisteren was het erg rustig, maar onze vrienden vertelden dat het er met mooi weer druk kan zijn. De hele Achterhoek is ons vrijwel onbekend. Dus reuzeleuk er nu eens te gaan kijken. Onze vriendin fungeert als reisgids.

Op weg ernaar toe reden we via Aalten en Sinteren

 Hier stapten we uit de auto om een foto te nemen van de Antoniuskapel

De Antoniuskapel is een zaalkerkje in Sinderen in de Nederlandse gemeente Oude IJsselstreek. De kapel uit 1150 maakte deel uit van het rond 1876 verdwenen kasteel Sinderen. Er werden in de loop van de geschiedenis afwisselend katholieke en protestantse kerkdiensten gehouden. Antoniuskapel (Sinderen). De kapel wordt momenteel gebruikt voor trouwerijen.

Onderweg zagen we heel veel prachtige bomen

Het was jammer dat de zon niet scheen

Maar ook nu waren de kleuren prachtig

Moeten jullie eens lezen wat ik een dag later zie
facebook/De Bomenridders

Hier dronken we cappuccino en appeltaart met slagroom
Restaurant Bertram 

Bredevoort

Hebben jullie wel eens gehoord van het fenomeen "Boekenstad"?

Ik had er nog nooit van gehoord
Heel leuk om nu te weten

bredevoort.nu/Historie

Op 27 augustus 1993 werd Bredevoort Boekenstad officieel geopend door Jan Terlouw, toenmalig Commissaris van de Koningin en inmiddels beschermheer van het project. Een zestal antiquariaten had zich toen al in Bredevoort gevestigd, evenals een boekbind centrum, een streekdocumentatie-centrum, een kunstgalerie en een middeleeuws restaurant. 

• 
  

Bij onderstaand kraampje kochten wij een boek

De antiquariaten waren gesloten, maar overal stonden boekenkasten en kraampjes met boeken buiten. Bij 1 kraampje kochten we een boek. Het geld konden we door de deur gooien. We vonden het er leuk. Landelijk, klein, verzorgd en vooral heel, heel veel boeken. Ik ontdekte op internet dat we er ook met openbaar vervoer kunnen komen.

  Wat foto's van Bredevoort

5 mei, de vlag wappert

Het oudste huis

Overal geveltuintjes

Een tuintje van een inwoner

Watermolen bij Berenschot

De watermolen in 't Woold bestaat sinds 1652. Sinds 1911 is die in bezit van de familie Berenschot, van wie Willem Buunk een nakomeling is. Hij was de vierde en laatste molenaar. Tot 1986 is het een maalderij voor veevoer geweest, waarna in 1991 een restaurant in de molen werd geopend. Het maalgedeelte bleef bestaan. Belangrijk was de 'bediening' van de stuw. Dat gebeurde tot in 2015 handmatig. Daardoor was er van rustig slapen regelmatig geen sprake, vertelde Wim Buunk. "Als er hoog water werd verwacht, was het altijd uitkijken." De stuw werkt nu automatisch en kan ook van afstand door het Waterschap worden bediend.

De watermolen is nu een restaurant

We kregen een mooi beeld van de Achterhoek
Met als hoogtepunt Boekenstad Bredevoort