K L E U R R I J K: november 2014

zaterdag 29 november 2014

Ik kan ze niet weerstaan

Ik vind ze zo leuk

Ik ben echt zo blij als een kind

wanneer ik ze omdraai

Een paar jaar geleden kocht ik er al 1

Nu zijn ze dus samen

Buiten begint het weer donker te worden

Ecosia

Ik vertelde eerder dat ik een aantal blogs van jonge meiden volg.

Het onderstaande vond ik op Ik ben iris niet

Het onderstaande heb ik nog nergens anders gelezen

Ik ben direct gaan serven via Ecosia en het werkt perfect

Ik vind het zo leuk dat ik dit nu weet

Ik ga deze nieuwe zoekmachine gebruiken

Je hebt verschillende zoekmachines om op de interwebs te vinden wat je zoekt; denk aan Yahoo!, Bing en Google. Google is de meest gebruikte zoekmachine, die gebruikte ik zelf ook. Maar zelfs voor zoekmachines zijn groene alternatieven! Ecosia laat bijvoorbeeld, net als Google, advertenties zien tussen je zoekresultaten. Minstens 80% van de opbrengsten hiervan worden door Ecosia gedoneerd om bomen te planten. Ze zijn hier heel transparant in, in dit document kan je alles nalezen over hun donaties. Ecosia wordt aangedreven door groene elektriciteit van Greenpeace Energy. Het beschermen van het regenwoud doen ze door middel van een samenwerkingscontract met het Wereld Natuur Fond.

vrijdag 28 november 2014

Boekenprojekt Villette van Charlotte Bronte

IN HET KADER VAN MIJN BOEKENPROJEKT LAS IK VILLETTE VAN CHARLOTTE BRONTE.

Portret: Charlotte Bronte

Charlotte Bronte, de schrijfster van Jane Eyre, het boek dat in haar tijd als een bom insloeg, was bezig met een nieuw boek, Villette. Haar heldin moest een koude naam krijgen. Charlotte verzon de naam Lucy Snowe, nog even twijfelde ze of Lucy Frost beter zou klinken, nee ze besloot het moest Lucy Snowe blijven.

Lucy Snowe, niemand weet waarom zij als kind bij haar peettante logeert, en niemand weet waarom ze verder geen familie heeft. Maar dat ze alleen is dat ervaren we het hele boek door. Lucy die de stoute schoenen aantrekt en in haar eentje naar België vertrekt. België waar ze niemand kent en waar ze nooit eerder was. Ze heeft een beetje geld op zak, maar ze moet snel werk vinden. En dat lukt, de eerste nacht staat ze aan de poort van een meisjesschool, ze belt aan en ze vraagt hulp. De eigenaresse doorvorst haar en besluit dat Lucy mag blijven, eerst als een kindermeisje voor haar kinderen, niet lang daarna als lerares Engels. En hiermee doet Lucy wat Jane Eyre eerder deed, ze creëert haar leven vanuit het niets, autonoom, zelf beslissend. Doet Jane Eyre dit vanuit passie en warmte, bij Lucy is alles koud. Zij neemt niet zozeer deel aan het leven op de school, nee, ze observeert.

In Villette verwerkt Charlotte Bronte de gebeurtenissen die ze meemaakte toen zij met haar zus Emily als leerling in België op het meisjespensionaat Heger verbleef. Dit verblijf maakte een onuitwisbare indruk op haar, vooral omdat zij hier haar eerste verliefdheid meemaakte. Verliefd op de man die zij haar ""meester"" noemde, haar mentor. Constantin Heger, echtgenoot van de directrice van het meisjespensionaat. Hij gaf hier ook les. Hij hield van lesgeven, deed dit op een gepassioneerde manier. Charlotte raakte onder de indruk van hem, nooit eerder daagde iemand haar zo uit. Toen de tante van de meisjes stierf en Emily en Charlotte teruggingen naar Engeland wist Emily dat ze niet terug zou gaan naar België. Maar Charlotte besloot alle conventies opzij te zetten en in haar eentje terug te gaan. Zij werd lerares aan de school. Hier volgden moeilijke maanden, waarin haar duidelijk werd dat haar liefde onmogelijk was. Het afscheid nemen was verschrikkelijk en de jaren daarna bleef zij in zijn ban. Tot zij vanuit deze ervaring Jane Eyre schreef en Mr Rochester creëerde en later Villette en Paul Emanuel, leraar aan de meisjesschool in Villette.

Na het meisjespensionaat ging het leven van Charlotte verder. Samen met haar vader en trouwe bedienden bleef zij achter, toen eerst haar broer en later haar zusjes overleden. Echter nog tijdens het leven hadden zij en haar zusjes erkenning gekregen als schrijfsters. Charlotte werd uitgenodigd door haar uitgever George Smith en zijn moeder. Bij hen thuis werden andere belangrijke schrijvers uitgenodigd om Charlotte te ontmoeten. Hij nam haar mee op tochten door London, en zij, die zo weinig gewend was aan luxe, ontdekte rijkdom, het uitgaansleven en had allerlei ontmoetingen, bezocht tentoonstellingen, het Parlement, de Opera etc. Zij genoot ervan. Het klikte tussen haar en haar uitgever. Twee snelle geesten, die van elkaars gezelschap genoten. Werden zij verliefd op elkaar? Niemand weet het. Wat we wel weten is dat Charlotte hem vereeuwigde in Villette als Dr. John/ Graham Bretton. Dat George Smith heel lang wachtte met Charlotte beantwoorden, toen zij hem een deel van haar nieuwe boek ter beoordeling voorlegde. Het deel waaruit blijkt dat Dr. John niet met Lucy Snowe zal trouwen. Later vertelde hij Charlotte dat hij niet kon antwoorden omdat hij teleurgesteld was. Maar Charlotte moest een veel grotere teleurstelling verwerken toen zij van de moeder van George Smith moest horen dat George zich had verloofd met een jong rijk meisje.

Dit alles verwerkte Charlotte Bronte in Villette. het is haar meest biografische boek. Lucy Snowe moest kilte weergeven, op afstand staan, toekijken. In het tweede deel van het boek lijkt alles toch nog goed te komen voor Lucy. Lucy en Paul Emanuel worden op elkaar verliefd. Echter, hoe moest het boek aflopen? Charlotte vond dat het noodlot moest toeslaan, maar haar vader, dominee Patrick Bronte, de statige oude man, die zoveel had meegemaakt, wilde dit niet. Hij hield van verhalen met een positief einde.

Patrick Bronte, afkomstig uit Ierland. Zonder een cent op zak, dankzij een weldoener studerend aan Oxford. Hier cum laude slagend, de man die streed voor zijn parochianen, de man die vooruitstrevend dacht, de man die zijn vrouw en 5 van zijn kinderen vroeg verloor, vertelde Charlotte dat hij het erg vond dat haar boek een vervelend einde zou krijgen. Charlotte zond Dr. Paul daarom overzee. Na 3 jaren keerde hij per schip terug, er kwam een enorme storm. Verging zijn schip of niet? Charlotte bedacht dat wij, de lezers, het zelf maar moeten verzinnen. De optimist zal denken van niet, de pessimist......

telegraph/Charlotte-Bronte-Why-Villette-is-better-than-Jane-Eyre

maandag 24 november 2014

Een heel leuke dag in Den Haag

De allernieuwste skyline van Den Haag vanuit de trein

Mijn broer stond ons op te wachten

Het plan: een bezoek brengen aan het Escher Museum in Paleis het Lange Voorhout

Maar eerst even koffie en gebak bij de Wienerkonditorei

Mijn vader kwam hier vroeger vaak

Daarna op naar het Museum

(Deze foto maakte ik toen we het museum uitkwamen, vandaar dat de lampen aan zijn)

Het paleis is niet groot, maar heel sfeervol

In deze ruimten is veel gebeurd

Koningin Emma woonde hier in de winter met haar dames en bedienden

De grote trap gebruikten Emma en haar bezoekers

Er was ook een trap voor de bedienden. Een smalle houten trap met uitgesleten treden, waar wij een flinke klim naar beneden over maakten. En daarnaast liet Emma nog een trap aanleggen voor haar dames. Later werd dit een lift voor koningin Wilhelmina. Koningin Wilhelmina woonde hier tijdens de wintermaanden en in deze kamers hadden Prinses Beatrix Prins Claus nog weer later hun kantoren. We konden een glimp werpen op het balkon waar de koninklijke familie stond tijdens Prinsjesdag. Het blijkt een veel smaller balkon te zijn dan ik dacht, best eng om daar op te stappen.

Naast de schilderijen van Escher, hangen er in alle ruimtes lichtsculpturen van Hans van Bentem

paleis-lange-voorhout-in-den-haag

De litho's en houtgravures van Escher passen er wonderwel in. Zijn kijk op de wereld is zo anders dan "normale" mensen kijken. Hij ziet zich herhalende patronen, waar anderen dit niet zien. Hij ziet horizons en perspectieven zoals wij het niet zien. Het is schitterend en heel leuk de originelen te bekijken.

Op de boven verdieping kun je van alles en nog wat Escher- achtigs doen

Buiten was het ondertussen donker geworden

We liepen door de stad

door o.a. de oude en de nieuwe Passage

De oude is natuurlijk welbekend

De nieuwe hadden wij nog niet gezien

Aan de overkant de Bijenkorf, al versierd voor Kerstmis

Vroeger als kinderen bewonderden we altijd de etalages tijdens de kerstdagen

vol met bewegende voorwerpen

Ook dit keer is dit het geval, leuk om weer te zien

Niet zo indrukwekkend als ik me herinner, maar toch leuk

We liepen terug naar het station via de Vijverberg

Ongelofelijk dat mijn camera dit donkere tafereel op deze wijze heeft kunnen opnemen

En toen .......terug naar huis

Een heel leuke dag

zaterdag 22 november 2014

Wandeling rond het huis

Een paar stappen van ons huis is veel water te vinden

Hier en daar in het midden een eilandje

Bij ieder jaargetijde is het er prachtig

Bomen tonen hun laatste blaadjes

Buurtbewoners hebben fruitbomen geplant

Ik loop langs twee boerderijen

In 1 zit een pannenkoekenrestaurant, in de andere scouting

Zij hebben kippen en geitjes

Ik vond de kippen allemaal bij elkaar gekropen op en onder een oude tafel

Aan de voet van dit terrein vind ik paddenstoelen

Hier uw fotografe

Herfstkleuren

donderdag 20 november 2014

Wat deed ik zoal?

Gisteren op bezoek geweest bij een vriendin en haar zoon van 1 jaar en enkele maanden

Leuk, al die babyspulletjes

We hadden kaarsen als cadeautje meegenomen, gekocht bij Waar zo' n leuke winkel

en voor Luuk een handpop-boek de Kikkerprins

Ik ben verder aan het werk met mijn aquarel Janneke met viool

Als achtergrond schilder ik nu een appeltjesgroen behang met diertekeningen

Zie meer foto's op: appeltjesgroen-met-dierfiguurtjes

Wanneer ik uit het raam kijk zie ik de laatste blaadjes aan een goudkleurige boom

En vervelend, er gaat weer een Gemeente auto langs met een boel lawaai

Wat doet hij? Geen idee, weer iets met blaadjes????

Ik weet niet of in mijn Gemeente

straks ook mensen, die huishoudelijke hulp nodig hebben

geen hulp meer krijgen

Ik weet wel dat er geen blaadje nodeloos zal liggen

en in de zomer alle veldbloemen worden weggemaaid

en bomen volop worden geveld
Op de plantsoenendienst of hoe dit heet wordt niet besnoeid!

Waar komt die rook vandaan?

Ik blijf me verbazen over het vroeg donker worden, maar ook ervan genieten

Een half uur voor de zon ondergaat begint de wereld zo mooi te verkleuren

Ik ben bezig met het lezen van de Gebroeders Karamazov, een enorm dikke pil

Ik kwam er dankzij de moeilijke Russische namen moeilijk in

Maar nu kan ik bijna niet stoppen met lezen.

Ik heb nu ook bedacht wat ik met alle Flow schriftjes ga doen

Ik heb er nu 10, iedere week koop ik er 1 bij

Hoeveel worden dat er niet in een jaar?

Ik heb nog 2 mooie dikke cahiers van Dille en Kamille. Ik ga alles wat ik in de schriftjes geschreven heb of tekeningen die ik erin maakte of leuk druksel van Flow-zelf eruit knippen aan het eind van de maand en in een cahier plakken. Lijkt me gemakkelijker te bewaren. En bovendien lees ik zo steeds terug wat ik in een maand heb gedaan. Want de tijd vliegt en mijn geheugen...... Ik mag niet mopperen, maar regelmatig denk ik, wat deed ik vorige week toch eigenlijk ook al weer?

maandag 17 november 2014

Leuke nieuwe manier van fotocollages maken

Leuke nieuwe manier van fotocollages maken gevonden via pizap

zondag 16 november 2014

Feel good blogs

Ik vond het altijd heel leuk met jonge collega's om te gaan. Na de collega's die nu 50 en 40 zijn kwamen er nog veel jongere collega's binnen, natuurlijk superhandig met computers. Ik vond computers ook leuk. Ik las in een HRM tijdschrift dat mensen van mijn leeftijd, de babyboomers vaak goed kunnen omgaan met jongeren terwijl de generaties direct onder me daar veel meer moeite mee hebben. Of het waar is weet ik niet, maar wat ik wel merkte is dat ik veel meer plezier in de automatisering en digitalisering had dan de generaties onder mij. Heel vaak heb ik Facebook profielen voor hen aangemaakt, en hele CV's op Linkedin gezet en bewerkte ik foto's voor hen. Ik vond het altijd raar dat ze dit niet konden, of hier totaal geen interesse voor hadden.

Niet dat ik nu altijd voorop loop. Zo heb ik nog steeds geen smartphone o.i.d. Wij hebben een telefoontje waarmee we ook kunnen SMS-en. Ik heb een enorme hekel aan telefoneren, je zult mij alleen in een "noodsituatie" horen bellen op straat. Ik heb er geen behoefte aan om overal bereikbaar te zijn en hoef niet overal mijn e-mail te kunnen checken. Wanneer wij langere tijd buitenshuis zijn dan nemen we onze laptops mee. Ik heb voor de mijne een superleuk koffertje op wieltjes. In de bus en de trein lees ik een tijdschrift of een boek. Overigens zie ik nog steeds veel mensen dit doen, ook jongeren.

Ik hoor van mijn collega's dat ze nu allemaal een smartphone hebben van het werk, ze zijn nu altijd bereikbaar.................. Ik herinner me de tijd nog dat wij allemaal een pieper/ semafoon jankassa kregen waarmee we traceerbaar waren op het werk. We vergaten (Vergaten? Echt.... vergaten?) het meestal op te halen, dus de meesten hingen op het moederbord tot grote ergernis van de leiding.

Ik zag pas voor het eerst het nut van een smartphone in, toen wij in Amesterdam niet meer wisten hoe we naar ons B&B moesten lopen. Een vriendelijke man, een toerist die ook de weg niet wist, zocht het voor ons via GSM op zijn telefoon op, super handig. Toen dacht ik, dat wil ik ook. Maar we hebben er nog steeds geen en zolang onze telefoontjes werken, komen ze er ook niet, denk ik.

Maar ik begon met vertellen dat ik nu geen aansluiting meer heb met de jeugd. Hoe los ik dit op? Ik heb een heel leuk blog gevonden van een jonge meisje die onlangs is gaan studeren. Ze vertelt enthousiast over haar leven en ik geniet ervan

Dashing days

Ik volg haar al een poosje en weet nu bijvoorbeeld dat er ene Ed Sheeran (zanger0 bestaat en welke boeken ze leest. Onlangs vertelde ze dat ze in Groningen een groep blogsters had ontmoet en via dit volg ik nu ook andere blogs. Via hen kom ik ook op nieuwe manieren van bloggen. Leuke blogs zijn:

Happy acorn
Met o.a. konijn Frits

ik ben Iris niet

Knusheid van het leven
Met Olly, de windhond

Op het laatste blog lees ik over het werken met Filofax

Daar had ik nog nooit van gehoord, Er zijn blijkbaar nu heel veel meiden die hun agenda's versieren met Filofax

Zo-mooi

Blogt heel veel over kinderen, erg leuk

Naast de blogs van kunstzinnige types uit diverse landen die ik volg

volg ik nu, je kunt zeggen

FEEL GOOD BLOGS
------------------------------

Deze blogs ken ik nog niet. Ik kwam het lijstje ergens tegen

Ik ga ze later allemaal eens bekijken.
A Cup of Life - DIY en Lifestyle-blog van Shifra
A Spoonful of Dork – Lifestyleblog met een beperking van Marjolein
Afgeschreven - De blog van Femke (zij is zo leuk!)
Annemerel – ‘Love, Live, Embrace Life’ van Annemerel
Hesterly - ‘Life rocks when you celebrate it’ van Hester
Let’s do the pinguin – De blog van Linda
Lisanneleeft - Mind & Lifestyleblog van Lisanne
Luna’s Lovely World – Fashion & Lifestyleblog van Luna
Merely Merel - Blog van Merel (die ik van mijn studie ken, hoe leuk!)
My Paperblank – Lifestyleblog van SuzannePaper Boats – Blog van Aline (met veel prachtige foto’s!)
Silhouetten in de Schemering - Prachtige unieke blog van Esra
Team Confetti - De ‘van-alles-en-nog-wat-blog’ van Olga en Meike
They call me redhead – Prachtige blog, vooral de foto’s zijn heel mooi! Van Nadia Esra
This is nog another Blog - Mooie blog met vooral veel outfitfoto’s van Sara

en ik kom nog een lijstje tegen

Zonneharp.nl

Whatilove.nl

Lightbycoco.com

Jenniefromtheblog.com