Ik las het boek
""Herinneringen" van Alexis de Tocqueville.
Hiervoor las ik Biografie project 2015: Memoires van een revolutionair over het leven van Peter Kropotkin. Kropotkin sprak in zijn boek vol liefde over de linkse beweging in opkomst. Hij had kritische aantekeningen bij Marx en zelf werd hij anarchist, maar de beweging in zijn geheel had zijn sympathie.
De Tocqueville integendeel heeft geen goed woord over voor de socialisten, De Tocqueville leefde iets eerder dan Kropotkin.. Hij noemt ze in zijn boek consequent hebberig.
Tocqueville kwam uit een oude Normandische adellijke en katholieke familie Zijn familie leed onder de Franse Revolutie. Zijn familie-geschiedenis leek Tocqueville voor te bestemmen voor het restauratie-kamp. Het waren echter de Doctrinairen, de liberale royalisten die onder leiding van Pierre Paul Royer-Collard de monarchie wilden verzoenen met de Revolutie, die de jonge Alexis beïnvloedden.
In de tijd van de Tocqueville gold de jonge Amerikaanse staat als lichtend voorbeeld. Hij ging naar de V.S. om het gevangeniswezen te bestuderen. Op 2 april 1831 vertrokken hij met een vriend uit Le Havre en ze toerden negen maanden rond in Noord-Amerika: ze bezochten bibliotheken en archieven, spraken hoogwaardigheidsbekleders, zwarte slaven en opgejaagde indianen, kwamen in salons en boshutten. Gustave voerde vaak de openhartige gesprekken terwijl Alexis alles in kladschriftjes noteerde. wiki/Alexis_de_Tocqueville
Alexis de Tocqueville (1805-1859) behoort tot de grootste politieke filosofen aller tijden. Hij staat bekend als theoreticus van de democratie en vroege criticus van de moderne massacultuur. Zijn magnum opus Over de democratie in Amerika is gebaseerd op een grote rondreis die Tocqueville maakte in 1831-1832. In de Nieuwe Wereld trof hij een samenleving aan die, meer dan de Europese, gelijkheid en individuele vrijheid met elkaar wist te combineren. Tocqueville heeft een scherp oog voor zowel de sterke punten als de gevaren van de democratie: ‘Ik heb in Amerika een beeld gezocht van de democratie zelf, ik heb haar willen leren kennen, al was het maar om althans te weten wat wij van haar moesten verwachten of vrezen.' bol.com/over-de-democratie-in-Amerika
Dit alles lees ik later op internet. Hij beschrijft zijn herinneringen aan de periode rondom de revolutie van 1848 tot aan de val van het kabinet waarin hij minister van Buitenlandse Zaken was (oktober 1849). De 'Herinneringen' beschrijven gedetailleerd allerlei politieke verwikkelingen, de bloedige dagen van de revolutie zelf (februari 1848) en de hoofdrolspelers daarin.
De Toqueville schreef zijn boek ""Herinneringen"" niet voor publiek. Hij schreef het om zijn gedachten te ordenen. Het was niet zijn bedoeling het te publiceren. Hij beschrijft de mensen om hem heen op een scherpe manier, ik schoot regelmatig in de lach.
Een voorbeeld: Hij was een van die mannen in wie de demagoog, de dwaas en de ridder zo vermengd zijn dat het onmogelijk te zeggen valt waar de een eindigt en de ander begint.
Schreef hij op deze manier omdat hij dacht dat niemand dit ooit zou lezen of is dit in het algemeen zijn stijl? Ik weet het jammer genoeg niet. Om dit te weten te komen zal ik ook zijn andere boeken moeten lezen. Het boek werd na zijn dood door een nazaat gepubliceerd.
Een belangrijk hoofdstuk gaat over de onlusten van 1848. Wanneer je wilt weten hoe het voelt om onderdeel van een revolutie te zijn, dan moet je dit maar eens lezen. Tot in detail wordt het beschreven. De Toqueville ziet eerst hier en daar barricaden verschijnen. Mensen die volgens hem nooit in hun leven werkten, gaven alsof zij jarenlange ervaring hadden, vorm aan deze barricaden. Hijzelf kon min of meer zonder problemen de straten afschuimen, anderen waren minder gelukkig. Nadat de opstand hard was neergeslagen werd de Toqueville kort minister van Buitenlandse Zaken onder de 2-e republiek. Hij paste de volgende strategie toe: Hij luisterde geduldig naar tegenstanders of lieden die hem advies wilden geven, stelde hen geïnteresseerd vragen, zodat iedereen tevreden zijn kamer verliet. En vervolgens deed hij naar eigen goeddunken, ook al was dit het tegenovergestelde.
In zijn boek schrijft hij op een aardige manier over zijn vrouw. Ik werd daarom benieuwd naar deze dame.
She was an Englishwoman who had been raised in France by her aunt, Mrs. Belam. Although their relationship appears to have been established at this time, Alexis had to overcome his family's reluctance before being able to consider marriage. It should be pointed out that in addition to being English and Protestant, Marie Mottley was older than him and was far from being well-off. None of these characteristics made her the ideal aristocratic spouse that Alexis's family and friends desired for him. He nevertheless attempted to convince them by assuring them that Marie possessed everything to make him happy and, resolute in his choice, he married her on October 26, 1835 at the Saint-Thomas-d'Aquin church in Paris, after which she converted to Catholicism.
Alexis de Tocqueville never appeared to have regretted the marriage, and he was the first to acknowledge that differences in culture and station, which might have kept them apart, were never able to affect their relationship.
Even if their life together was not without difficulties, Marie Mottley forever remained Alexis's soul mate and his greatest support.tocqueville/mottley
Alexis de Tocqueville inherited the Château from his father in 1836. He and his wife Mary decided to settle there, so that Alexis could work on the second part of his masterpiece “Democracy in America“. At the same time they decided to renovate the property and the park
chateaudetocqueville/alexis-de-tocquevile-and-the-chateau-de-tocqueville/
groene/kind-van-zijn-klasse
burkestichting/alexis-de-tocqueville
tocqueville
filosofie./de-verzorgingsstaat-holt-zichzelf-uit
Het is een interessant boek en het smaalt ernaar meer te weten te komen over deze man en de tijd waarin hij leefde.
""Herinneringen" van Alexis de Tocqueville.
Hiervoor las ik Biografie project 2015: Memoires van een revolutionair over het leven van Peter Kropotkin. Kropotkin sprak in zijn boek vol liefde over de linkse beweging in opkomst. Hij had kritische aantekeningen bij Marx en zelf werd hij anarchist, maar de beweging in zijn geheel had zijn sympathie.
Tocqueville kwam uit een oude Normandische adellijke en katholieke familie Zijn familie leed onder de Franse Revolutie. Zijn familie-geschiedenis leek Tocqueville voor te bestemmen voor het restauratie-kamp. Het waren echter de Doctrinairen, de liberale royalisten die onder leiding van Pierre Paul Royer-Collard de monarchie wilden verzoenen met de Revolutie, die de jonge Alexis beïnvloedden.
In de tijd van de Tocqueville gold de jonge Amerikaanse staat als lichtend voorbeeld. Hij ging naar de V.S. om het gevangeniswezen te bestuderen. Op 2 april 1831 vertrokken hij met een vriend uit Le Havre en ze toerden negen maanden rond in Noord-Amerika: ze bezochten bibliotheken en archieven, spraken hoogwaardigheidsbekleders, zwarte slaven en opgejaagde indianen, kwamen in salons en boshutten. Gustave voerde vaak de openhartige gesprekken terwijl Alexis alles in kladschriftjes noteerde. wiki/Alexis_de_Tocqueville
Alexis de Tocqueville (1805-1859) behoort tot de grootste politieke filosofen aller tijden. Hij staat bekend als theoreticus van de democratie en vroege criticus van de moderne massacultuur. Zijn magnum opus Over de democratie in Amerika is gebaseerd op een grote rondreis die Tocqueville maakte in 1831-1832. In de Nieuwe Wereld trof hij een samenleving aan die, meer dan de Europese, gelijkheid en individuele vrijheid met elkaar wist te combineren. Tocqueville heeft een scherp oog voor zowel de sterke punten als de gevaren van de democratie: ‘Ik heb in Amerika een beeld gezocht van de democratie zelf, ik heb haar willen leren kennen, al was het maar om althans te weten wat wij van haar moesten verwachten of vrezen.' bol.com/over-de-democratie-in-Amerika
Dit alles lees ik later op internet. Hij beschrijft zijn herinneringen aan de periode rondom de revolutie van 1848 tot aan de val van het kabinet waarin hij minister van Buitenlandse Zaken was (oktober 1849). De 'Herinneringen' beschrijven gedetailleerd allerlei politieke verwikkelingen, de bloedige dagen van de revolutie zelf (februari 1848) en de hoofdrolspelers daarin.
Een voorbeeld: Hij was een van die mannen in wie de demagoog, de dwaas en de ridder zo vermengd zijn dat het onmogelijk te zeggen valt waar de een eindigt en de ander begint.
Schreef hij op deze manier omdat hij dacht dat niemand dit ooit zou lezen of is dit in het algemeen zijn stijl? Ik weet het jammer genoeg niet. Om dit te weten te komen zal ik ook zijn andere boeken moeten lezen. Het boek werd na zijn dood door een nazaat gepubliceerd.
Een belangrijk hoofdstuk gaat over de onlusten van 1848. Wanneer je wilt weten hoe het voelt om onderdeel van een revolutie te zijn, dan moet je dit maar eens lezen. Tot in detail wordt het beschreven. De Toqueville ziet eerst hier en daar barricaden verschijnen. Mensen die volgens hem nooit in hun leven werkten, gaven alsof zij jarenlange ervaring hadden, vorm aan deze barricaden. Hijzelf kon min of meer zonder problemen de straten afschuimen, anderen waren minder gelukkig. Nadat de opstand hard was neergeslagen werd de Toqueville kort minister van Buitenlandse Zaken onder de 2-e republiek. Hij paste de volgende strategie toe: Hij luisterde geduldig naar tegenstanders of lieden die hem advies wilden geven, stelde hen geïnteresseerd vragen, zodat iedereen tevreden zijn kamer verliet. En vervolgens deed hij naar eigen goeddunken, ook al was dit het tegenovergestelde.
In zijn boek schrijft hij op een aardige manier over zijn vrouw. Ik werd daarom benieuwd naar deze dame.
She was an Englishwoman who had been raised in France by her aunt, Mrs. Belam. Although their relationship appears to have been established at this time, Alexis had to overcome his family's reluctance before being able to consider marriage. It should be pointed out that in addition to being English and Protestant, Marie Mottley was older than him and was far from being well-off. None of these characteristics made her the ideal aristocratic spouse that Alexis's family and friends desired for him. He nevertheless attempted to convince them by assuring them that Marie possessed everything to make him happy and, resolute in his choice, he married her on October 26, 1835 at the Saint-Thomas-d'Aquin church in Paris, after which she converted to Catholicism. Alexis de Tocqueville never appeared to have regretted the marriage, and he was the first to acknowledge that differences in culture and station, which might have kept them apart, were never able to affect their relationship.
Even if their life together was not without difficulties, Marie Mottley forever remained Alexis's soul mate and his greatest support.tocqueville/mottley
Alexis de Tocqueville inherited the Château from his father in 1836. He and his wife Mary decided to settle there, so that Alexis could work on the second part of his masterpiece “Democracy in America“. At the same time they decided to renovate the property and the park
chateaudetocqueville/alexis-de-tocquevile-and-the-chateau-de-tocqueville/
groene/kind-van-zijn-klasse
burkestichting/alexis-de-tocqueville
tocqueville
filosofie./de-verzorgingsstaat-holt-zichzelf-uit
Het is een interessant boek en het smaalt ernaar meer te weten te komen over deze man en de tijd waarin hij leefde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten