Wij bezochten het Openlucht museum. Een van de mooiste boerderijen is dit "blauw los hoes" uit Harreveld. In het blauw los hoes uit Harreveld woonde in 1871 een gezin van zeven én een dienstmeid. In de winter werd vlas bewerkt, gesponnen en geweven. openluchtmuseum
Los hoes uit Harreveld, Gem. Lichtenvoorde Gld.
In 1920 stookten de laatste bewoners, het echtpaar Johannes M. Reinders en Johanna Maria te Veele, nog steeds een open vuur. Achter in de boerderij stonden koeien en varkens in een potstal. Veel kleine boeren op de zandgronden konden van hun boerenbedrijfje alleen niet leven. Daarom heeft deze boerderij in de zijruimten een weefkamer met twee weefgetouwen. Daarmee probeerde men nog wat bij te verdienen. Bij binnenkomst in het museum is deze kleine boerderij direct een blikvanger. Dat komt vooral door de mooie blauwe kleur. Dit zou vliegen weren uit de boerderij. riafotografeert
Het bijzondere is dat je overal in mag. De boerderijen en andere panden, een wasserij, een dorpsschooltje, een weverij, een fotograaf, een papiermakerij, een kaas-en melkfabriek, alles kun je bekijken. Maar vooral de woonhuizen, de plek waar vroeger mensen woonden vind ik leuk. De boerderijen zijn echt. Ze stonden ooit ergens en zijn naar het museum gebracht. Wanneer je erdoor heen wandelt kun je je voorstellen dat je in de tijd van mijn oma en opa en de jeugd van mijn vader bent. Hij kwam uit Overschie en ik stel me voor dat het er zo uit zag. Maar er staan ook recentere woningen. Zoals een rijtje huizen waarvan er 1 ingericht is naar de smaak van de 60-er jaren. Oranje, macramé, tsja. En een boerderij die weg moest omdat er een weg aangelegd ging worden en ingericht is volgens de smaak van de jaren 90. Vooral met de kerst is deze boerderij prachtig gedecoreerd.
De vrijwilligers dragen kleren uit een vervlogen tijd. Sommigen koken op oude fornuizen. Ze gebruiken groentes uit vroegere tijd en er staat oud servies in de verschillende panden. Om de panden staan bijbehorende tuintjes. Er lopen kippen en schapen.
Salem vind het er heerlijk. Ik hoor iedere keer naast me "Zo zag de kamer van mijn oma er ook uit" . Ik heb de oma van Salem jammer genoeg nooit leren kennen. Heb wel het huis gezien waarvan vertelt wordt dat ze het zelf bouwde. We herkennen ook samen dingen, zoals de koffiemolen, die je met de hand bediende.
Theedoeken. Ik koop deze nog steeds
Ook in dezelfde kleur
Meestal gaan we later in het jaar, in augustus en vaak in de winter tijdens de kerstperiode. Nu is het heel mooi om de lente groene bomen te zien. Een heel andere sfeer. Ik neem me echt voor vaker te gaan.
Kijk eens wat een rust. Normaal is het hier overvol.
De Kruidentuin is mijn favoriet
Het is hier zo prachtig
Nu is alles nog klein
Straks is het een heerlijke plek om te zijn
Ik realiseer me altijd hoe weinig ik toch weet
Ík geniet van de kleuren en de vormen van de planten en de bloemen
Maar hun namen? Hun werking?
En bij het verlaten komen we er nog een keer langs
De mooiste boerderij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten