zondag 7 juni 2020

Blacklivesmatter.




Wij maakten voor het eerst een wandeling
Het voelde raar
Ik liep als in een bubbel
ik moet er echt aan wennen
Ik vind het thuisblijven nog steeds niet erg

Dit zijn me de dagen wel
Dit is een van de raarste tijden die ik in mijn leven meemaak

Eerdere rare tijden
  • Denk aan de communistenjacht McCarthyisme in  de USA
  • De koude oorlog
  • 9/11
  • De aanval op Irak en Afghansistan
  • Het populisme
  • Oorlog Syrie en Jemen
Mooie dagen ook
  • De val van de muur
  • Toenadering Gorbatsjov, Reagan
  • Oslo-akkoorden Clinton,  Rabin en Arafat
Maar nu, een tijd waarbij we zulke tegenstrijdige informatie krijgen, in steeds snellere opvolging. Zoals de nieuwste opvatting dat je de ziekte niet zozeer buiten kunt krijgen, maar eerder in slecht geventileerde ruimtes. De  druk vanuit de samenleving om van alles op te starten. Is het eigenlijk druk vanuit de samenleving of komt het meer vanuit de ondernemers? Ik begrijp heel goed dat ondernemers weer willen opstarten en ik bewonder de creativiteit waarmee men zich aanpast o.a. de horeca, de kunstsector. Vraag is of wij Nederlanders er al aan toe zijn. Ik denk dat heel veel mensen, waaronder ik, de kat uit de boom kijken. De afgelopen week heb ik vaak discussies gehoord over mogen we weer op vakantie? Willen wij dat of de vliegtuigmaatschappijen en de toeristische industrie?

Ik wilde van de week om 24.00 naar bed. Maar kwam terecht bij een programma op CNN. Ik bleef kijken. Tot 03.00 's morgens. Ik zag life wat er gebeurde. Vreedzame betogers die aangevallen worden door hun leger met traangas, rubberen kogels, politie te paard en andere troepen. Omdat de president een foto wil laten maken voor een kerk, een bijbel omhoog heffend. Ik kan je vertellen dat het zo onder je ogen zien gebeuren totaal anders is dan het later op het nieuws te horen. Het was angstaanjagend en ongelofelijk. In de USA, land of the free. Het eerste commentaar van een reporter, pas op landgenoren, we glijden af naar een dictatuur.

We zagen heel wat verschrikkelijke beelden. Maar wat goed dat we ze te zien krijgen. Dat het niet meer weggemoffeld kan worden.

Een van de verhalen die mij raakte kwam van Anousha Zume. Zij vertelde dat iedere zwarte ouder bang is en enorm opziet tegen het moment, dat zij hun jonge zoon die in de puberteit komt, moeten toespreken. Nee, niet om over de bloemetjes en de bijtjes te vertellen. Zij moeten tot hem laten doordringen dat hij op straat moet oppassen. Dat hij uitkijkt iets te doen waardoor hij opvalt en kan worden opgepakt door de politie. Niet protesteren.  Ik hoorde zelfs een zwarte politieman vertellen dat hij dit moest zeggen tegen zijn kinderen.

In de Groene las ik een artikel over een daadwerkelijke aanpak om politiegeweld tegen te gaan in New York. de groene/andere aanpak. Dit lijkt mij een heel goed idee. Ik ga het volgen.

In zijn boek The End of Policing roept Vitale op tot het drastisch inkrimpen van de politie, bij voorkeur door politiebudgetten te verlagen en die gelden door te sluizen naar sociale dienstverlening. Op lokaal niveau ziet hij dat daartoe nu aanzetten worden gedaan. In Minneapolis, waar nagenoeg alle bovenstaande hervormingen zonder resultaat zijn uitgeprobeerd, hebben groeperingen als Reclaim the Block en Black Visions Collective alle voorstellen voor nieuwe trainingen en extra toezicht verworpen. In plaats daarvan stellen ze voor het politiebudget met 45 miljoen dollar te korten en dat geld te besteden aan ‘door de gemeenschap geleide strategieën voor gezondheidszorg en veiligheid’. Zelf is Vitale een campagne begonnen om het politiebudget van New York volgend jaar met een miljard dollar te verlagen tot vijf miljard per jaar. Alexandria Ocasio-Cortez, lid van het Huis namens delen van The Bronx en Queens, steunt hem daarin – en is daarmee momenteel de enige nationale politicus die nadrukkelijk de taken van de politie wil herzien en beperken. 

Ik ben een grote fan van Alexandria Ocasio Cortez

De afgelopen dagen viel het tv programma Dit is M mij positief op. Hier kwamen zwarte mensen aan het woord, zonder dat er een witte bij zat. Een van hen regeerde met "dat is me nog nooit gebeurd, een programma met alleen zwarten". En ik dacht, ja, gek eigenlijk dat we het wel heel normaal vinden jaar in jaar uit witte mensen te horen praten over van alles en nog wat, o. a. over mensen van kleur, over moslims. Het maakte de sfeer open en toegankelijk. 

De VPRO heeft momenteel een heel interessante podcast. vpro/de-plantage-van-onze-voorouders.
Maartje Duin ontdekt dat haar voorouders in 1863 mede-eigenaar waren van suikerplantage Tout Lui Faut in Suriname. Duin zoekt contact met de nazaten van de tot slaafgemaakten: de familie Bouva. Samen met Peggy Bouva reconstrueert ze het verhaal van de plantage. Heel indrukwekkend. Spannend ook, Vandaag hoorde ik deel 2. Hoe zal het verder gaan. 

En dan, betogingen en Covid/12. Ik ben er ook beduusd van. Hoe kan dit nu? Komt dit wel goed? De betogers zie ik met mondkapjes. Helpt dit voldoende? Zullen er veel mensen ziek worden? 
Is het onverantwoordelijk? Mijn hart ligt bij de demonstranten en ik hoop dat ze doorzetten. Ik hoop ook dat ze niet ziek worden. De tijd zal leren wat er gebeurd. 

1 opmerking:

  1. Je hebt veel gelezen en uitgezocht. Ik heb het meer met mijn hart gevolgd. Het valt mij ook positief op dat er meer aandacht is nu voor 'zwarte' verhalen. Gelukkig. Het voelt als een wereldwijde consensus dat dit niet langer meer kan. Overal demonstraties. Ik hoop dat dit een omkeer is.

    BeantwoordenVerwijderen

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015