Ik heb al een poosje niets meer geschreven over mijn Boekenprojekt, terwijl ik redelijk op koers lig. In de tussen tijd heb ik 2 1/2 boek erbij gelezen. Cranford van Elizabeth Gaskell, de Buddenbrooks van Thomas Mann en ik ben nu bezig met Madame Bovary.
Cranford is een leuk boek. De schrijfstijl van Elizabeth Gaskell is nu, ongeveer 200 jaar later, nog steeds goed te lezen. Natuurlijk komen er zaken in voor die toen up to date waren en nu ouderwets. Zoals zuinig aan doen met kaarsen om geld uit te sparen ( er was nog geen gaslicht en elektriciteit), Het boek gaat over het dorpje Cranford waar een groep dames elkaar bezoeken, waarbij sterk rekening wordt gehouden met etiquette en standsverschil. Maar er gebeurt van alles waardoor de etiquette aangepast moet worden, hetgeen niet zonder slag en stoot gaat.
Op de flap van het boek staat dat de veranderingen veroorzaakt worden door de aanleg van de spoorlijn. Maar vreemd genoeg vind ik hierover niets in het boek, De spoorlijn wordt alleen genoemd omdat 1 van de figuren er werkt. Wel raken de dames in paniek wanneer er sprake is van vreemde figuren en diefstal.
Een van de hoofdfiguren uit het boek is Miss Matty. (Ik heb een kaart voor haar gemaakt. de foto's zien jullie hier). Zij is altijd gedomineerd door haar zus. Wanneer die komt te overlijden kiest Miss Matty ervoor alles te laten zoals haar zus het wilde. Maar, de tijden veranderen. De bank van Miss Matty stort in ( ook toen gebeurde dit) en zij raakt bijna al haar geld kwijt. Ik vind dit het leukste stuk van het boek. Want de vrouwen bedenken dat ze een theewinkeltje aan huis moet beginnen. Ze verzamelen daarnaast ook geld zodat zij in haar huis kan blijven wonen. Een van de vrouwen fluistert tegen degene die het geld ophaalt: "Ik zou zo graag meer willen geven, maar ik kan het jammer genoeg niet missen " Een ander vrouw fluistert : ""Ik zou zo graag meer willen geven, maar ik ben bang dat de anderen zich dan overvleugelt voelen. Daarom ga ik ook nog naar een andere manier zoeken om haar te helpen". In dit dorp dus solidariteit en samenhang. Maar het is niet allemaal solidariteit in Cranford. Er is ook achterklap, er zijn verdachtmakingen, er is stilstand en het is er saai.
Ekizabeth Gaskell was een vriendin en de biografe van Charlotte Bronte. Daarom weet ik wat meer van haar af. Zij was een echte dame. Mooi van uiterlijk, droeg "fashion"", zij kende veel mensen, stond graag in het middelpunt en was een goede gastvrouw. Zij was getrouwd en had meerdere dochters, die zij liefdevol opvoedde. Zij reisde veel. Zij schreef boeken in een tijd toen vrouwen niet geacht werden dit te doen. In haar romans stelde zij sociale kwesties aan de orde. De biografie die zij schreef sloeg in als een bom en in de derde druk moest zij gedeeltes weglaten. Zij werd bedreigd met processen mbt onder andere het verhaal die zij publiceerde over het overspel tussen Mrs. Robinson en Branwell Bronte, Charlotte's broer.
Mrs. Robinson was "not amused". Later, na de dood van alle betrokkene is het verhaal weer opgenomen in de biografie. Het verhaal inspireerde in onze tijd ( jaren 60) Simon and Garfunkel:
Een van de hoofdfiguren uit het boek is Miss Matty. (Ik heb een kaart voor haar gemaakt. de foto's zien jullie hier). Zij is altijd gedomineerd door haar zus. Wanneer die komt te overlijden kiest Miss Matty ervoor alles te laten zoals haar zus het wilde. Maar, de tijden veranderen. De bank van Miss Matty stort in ( ook toen gebeurde dit) en zij raakt bijna al haar geld kwijt. Ik vind dit het leukste stuk van het boek. Want de vrouwen bedenken dat ze een theewinkeltje aan huis moet beginnen. Ze verzamelen daarnaast ook geld zodat zij in haar huis kan blijven wonen. Een van de vrouwen fluistert tegen degene die het geld ophaalt: "Ik zou zo graag meer willen geven, maar ik kan het jammer genoeg niet missen " Een ander vrouw fluistert : ""Ik zou zo graag meer willen geven, maar ik ben bang dat de anderen zich dan overvleugelt voelen. Daarom ga ik ook nog naar een andere manier zoeken om haar te helpen". In dit dorp dus solidariteit en samenhang. Maar het is niet allemaal solidariteit in Cranford. Er is ook achterklap, er zijn verdachtmakingen, er is stilstand en het is er saai.
Ekizabeth Gaskell was een vriendin en de biografe van Charlotte Bronte. Daarom weet ik wat meer van haar af. Zij was een echte dame. Mooi van uiterlijk, droeg "fashion"", zij kende veel mensen, stond graag in het middelpunt en was een goede gastvrouw. Zij was getrouwd en had meerdere dochters, die zij liefdevol opvoedde. Zij reisde veel. Zij schreef boeken in een tijd toen vrouwen niet geacht werden dit te doen. In haar romans stelde zij sociale kwesties aan de orde. De biografie die zij schreef sloeg in als een bom en in de derde druk moest zij gedeeltes weglaten. Zij werd bedreigd met processen mbt onder andere het verhaal die zij publiceerde over het overspel tussen Mrs. Robinson en Branwell Bronte, Charlotte's broer.
Mrs. Robinson was "not amused". Later, na de dood van alle betrokkene is het verhaal weer opgenomen in de biografie. Het verhaal inspireerde in onze tijd ( jaren 60) Simon and Garfunkel:
Wanneer je meer over haar wilt weten kijk dan eens op:
elizabethgaskell house
Geen opmerkingen:
Een reactie posten