Gorki vertelt over zijn jeugdjaren zo rond 1910. Zijn moeder brengt hem als kind naar haar ouders en laat hem daar achter. Ineens woont hij in een huis vol mensen. Zijn grootvader en grootmoeder en alle tantes en ooms.
Zijn grootouders zijn zeer gelovig. De God van zijn grootvader is wraakzuchtig, een straffende God. Zijn grootmoeder daarentegen leert hem over God en Maria ( moeder van God) op een manier waardoor voor hem de wereld vol liefde en zorg wordt. Oma weet veel van kruiden en de natuur en brengt haar liefde op hem over. Zij heeft een enorme wijsheid en mededogen. In tijden dat zij weinig heeft geeft zij toch aan de armen. Wanneer haar man haar slaat in het bijzijn van het jongetje, is het kind witheet en wil zijn opa iets aandoen. Zij bezweert het door uit te leggen: Ik heb er zelf ook schuld aan. Zij houdt heel veel van het jongetje en hij van haar.
Het kind is opmerkzaam en heeft een eigen willetje. Het haalt met iedereen grappen uit en haalt daarmee bij sommige mensen het bloed onder hun nagels vandaan. Een pak slaag is het gevolg.
School is niets voor hem. Vroeg gaat hij werken. Hij vaart op een binnenvaartschip mee, hij werkt in een iconenwinkel, hij werkt op een markt, hij werkt in een bakkerij. Hij pakt van alles aan. Overal waar hij komt kijkt hij zijn ogen uit en luistert hij naar de verhalen. Hij observeert en stelt zich vragen. Waarom lijden de mensen zo? Waarom vervelen de mensen zich zo? Waarom pesten de mensen elkaar? Waarom is iedereen uit op eigen gewin? Wat is het geheim van het leven? Hij ontmoet overal wel iemand waar hij wat van opsteekt.
Zijn grootmoeder, een stoker op een schip, een wasvrouw, een rijke mevrouw, die hij Koningin Margot noemt en meer mensen. Maar het gros van de mensen die hij ontmoet zijn dronken, kwaadaardig, gemeen, sletterig, treiteraars, ruzie zoekers. Waarom is dit zo vraagt hij zich af. Een aantal van de mensen die interesse in hem hebben brengen hem met boeken in contact en het kind wordt een lezer in hart en ziel. De boeken leren hem over het leven en hij toetst daarna het leven weer aan de wijsheid uit de boeken.
Rond alle beschrijvingen over de mensen die de schrijver ontmoet lees ik mooie natuurbeschrijvingen, de Wolga, de wisseling der seizoenen, bloemen, bomen, het wordt allemaal liefderijk beschreven.
Ik vind het een prachtig boek.
Quotes: We verlangen altijd naar visioenen van schoonheid, we dromen altijd van onbekende werelden.
Als ik niet aan mezelf denk, wie zal er dan aan mij denken? Als ik alleen maar aan mezelf denk, waarom besta ik dan?
Wie was Maxim Gorki? Lees gorki, wiki/Maxim_Gorky
De uitspraak: 'Ik ben op aarde gekomen om het er niet mee eens te zijn,' typeert treffend een van de meest fundamentele trekken in Gorki's karakter. privedomein
Vandaag heb ik een ""jeugdherinneringen"" kaart geschilderd
Vaak wanneer ik iets geschilderd heb twijfel ik heel erg
Nu omdat ik de kaart zo druk vond
Daarom maakte ik ook nog een kaart
met het portret van Maxim Gorki
Dit omdat ik het zo'n mooie kop vind
Moeten jullie trouwens deze site eens bekijken
Ik was op zoek naar mooie foto's van Russen
en moet je hier nu eens kijken
Foto's van rond 1980
Ik ben nog niet helemaal tevreden met het resultaat
Prachtig stuk, Geri. Door jouw beschrijving neem ik kennis van boeken waarvan ik niet wist dat ze bestonden. Dit verhaal trof me. Het observerende karakter van de hoofdpersoon. De vragen die hij zichzelf stelt over het lijden in de wereld en de reden van ons bestaan. Menselijke herkenbaarheid.
BeantwoordenVerwijderenJe beschrijving krijgen nog een extra boost met de mooie kaarten die je maakt. Vind je boekenprojecten dus erg fijn. Dank.