zaterdag 28 februari 2015

TIjd, een raar fenomeen.

Donderdag ben ik met 3 vriendinnen naar Rozet geweest. Met de lift gingen we naar de hoogste verdieping en vandaar uit met de trappen  naar beneden. We zagen het  aardvarken van boven af. We zagen kinderen les krijgen in muziek en in dans, we bekeken de kunstuitleen en de twee verdiepingen van de bibliotheek en zagen beneden het Erfgoedcentrum




We zijn lang geleden als collega's begonnen, 1 ervan was zelfs een periode mijn teamleider. Een van hen ken ik al van de jaren 70. In die tijd zaten onze klanten aan de balies op barkrukken, met naast hen macramé plantenbakken, de kleur was oranje. De anderen ken ik van wat later. Overigens, toen ik 38 jaar later met pensioen ging was de kleur van het UWV weer oranje.






Foto: vtwonen
Nu ik het over barkrukken heb, ik sla de nieuwe VT wonen op en mijn blik valt op een barkruk. Bedrieglijk lijkend op de kruk die wij indertijd hadden. En verder bladerend door het blad, wat een donkere wanden. We gaan toch niet terug in de tijd? Toch niet weer naar bruin geschilderde kozijnen en olijfgroene en paarse wanden?

Ik verbaas me heel vaak over het verschijnsel tijd.
  • Hoe kan het toch dat ik nu ik met pensioen ben en zeeën van tijd heb, de tijd harder gaat dan ooit?
  • Hoe kan het dat er zoiets als een tijdgeest is, waarbij we blijkbaar allemaal ineens hetzelfde mooi vinden.
  • In het groot zoals in de periode van Picasso ineens alle kunstenaars kubisten waren,
  • In het klein. Ik heb een nieuw idee voor een reeks ""seizoenen"" aquarellen. Ik wil een serie maken met een portret van een vrouw als middelpunt met in haar haar vogels en bloemen. Echter,,,,,,,,,,,,,,,,ik sla internet open. (Je ziet ik spreek erover of ik een boek lees) en wat zie ik?


Denken jullie wel eens terug  aan de oversized kleding van de jaren 80?

Wanneer jullie om je heen kijken zijn jullie dan niet een heel klein beetje bang dat het weer terug komt? Al zappend kom ik op de tv bij het programma van Katja Schuurman. Ik blijf er hangen en zie vol verbazing dat ze aangevallen wordt door een hond en stroomstoten krijgt wanneer ze iets verkeerd doet. Hoe komen ze op zo'n onzinnig programma? Maar daar gaat het mij nu niet zozeer om. Het gaat mij om de jas die ze draagt. Oversized, groot, breed. Gaan we dat weer mooi vinden?

Hoe lang duurt het nog of ik loop er ook weer in?
Of misschien loop ik over niet al te lange tijd in mijn blauwe mantel uit 1985, waar ik zoveel van hield dat ik hem nooit weggegooid heb?

1 opmerking:

  1. Wow! Leuk! Met plezier gelezen. Je schrijft wat je beleeft, denkt, tegenkomt.

    Oversized ... na al die skinny jeans, misschien niet zo gek. Het voordeel is dat het lekker comfortabel draagt. Niets knelt. Heerlijk.

    En de beleving tijd ... het meest aanwezig voel ik me vaak als ik 'tijd' vergeten ben. Simpelweg omdat ik ergens zo in op mocht gaan. Dan lijkt ook zwaartekracht zijn kracht verloren.

    Leuk uitje hebben jullie gedaan!!!

    BeantwoordenVerwijderen

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015