Ik loop achter met verslag doen van mijn boekenproject.
Ondertussen las ik al 4 boeken, waarvan ik er nu
1 ga bespreken. Ik las in mei "" Een Vlucht Regenwulpen" van Maarten 't Hart. Het boek had me al vaker ""aangekeken"" in de bieb, maar iedere keer dacht ik, nee, saai, zwaar. Nu zou ik met deze gedachte toch eigenlijk al hebben moeten stoppen. Want sinds ik in 2014 met mijn boekenproject begon, heb ik al zoveel "zware" boeken gelezen, die het tegenover-gestelde van zwaar bleken te zijn. Dus ""zwaar"" daar doe ik niet meer aan. Gelukkig maar, want ook dit boek was fijn om te lezen. Het brengt je in een wereld van riet, water, vogels, waar de hoofdpersoon Maarten met een bootje doorheen vaart. Hij is verliefd op Martha, maar Martha is onbereikbaar en dat is mooi en licht beschreven.
Maarten wordt bioloog en hoogleraar celbiologie. In zijn vak is hij briljant. Hij wordt uitgenodigd voor congressen en draait er zijn hand niet voor om lezingen te geven. Maar wanneer het om direct contact met mensen gaat wordt het moeilijker. Op een gegeven moment gaat Maarten naar Zwitserland. Hij is uitgenodigd voor een congres. Hij ontmoet hier een vrouw met wie contact maken beter verloopt. Samen met haar en een andere bioloog beklimt hij een berg. Hij valt bijna en daarmee komt bijna de gedachte uit, die hem de afgelopen weken bevangt, dat hij snel zal overlijden.
Wat mij verbaast is dat de hoofdpersoon de bergen mooier vindt dan de rietvelden. Ik zelf ben nog nooit in een berglandschap geweest. Wel zag ik de Yorkshire Dales en de bergen in Egypte. Maar bergen zoals in Zwitserland zag ik niet. Hoogstwaarschijnlijk zijn ze van grote schoonheid. Maar dat je dit mooier vind dan het landschap waar tussen je je hele leven verblijft en waar je zoveel van houdt, dat begrijp ik niet .
Wel weet ik hoe heerlijk het is om in een totaal andere omgeving te zijn, in mijn geval Egypte. Met zijn warmte, de kleuren, het licht, de geuren, de mensen, de bloemen, de bergen, de Nijl, het geluid van de Muezzin, ezeltjes. Ik hou er zoveel van en kan me bijna niet voorstellen dat ik weer naar Nederland zal terugkeren. Maar ben ik weer in Nederland dan geniet ik van de zachte kleuren, het blauw, het groen, de mist, de regen en de zon. Zeggen dat het een mooier is dan het ander, nee, dat zou ik niet kunnen.
Het boek wat ik las is een mooie uitgave. Boven elk nieuw hoofdstuk staat een vormgeving van een regenwulp. Drie ervan heb ik gebruikt voor mijn kaart. Het groen en blauw van het behang geven het rietveld en de natuur aan. Achterin het boek een gedeelte waarin over de schrijver en het proces van het maken van ""een Vlucht Regenwulpen"" wordt geschreven. Het is interessant zoveel achtergrond informatie te lezen. Ik waardeer Maarten '' Hart en geniet van zijn stijl. Het is een beetje slepend, maar met een toets van zelfspot. Ik hou van mensen met zelfspot. Zelf heb ik zijn boek Een deerne in lokkend postuur - Maarten 't Hart in bezit. Dit boek ga ik gauw weer eens lezen. Want ik heb nu de smaak te pakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten