Blauwe bloemetjes en een winter wonderland in het tuincentrum.

Vandaag ging ik naar het tuincentrum

Dit is wat ik zie wanneer ik de deur uit ga

Ik moet er iedere keer om lachen

Aan het begin van de zomer kochten wij twee van deze bakken

We deden er hangplanten met prachtige blauwe bloementjes in

die in no time dood waren

We kochten het nog een keer, hetzelfde

Wanneer we de bakken in de tuin aan de achterkant zetten kwam alles weer tot leven

Mijn man vond het echter jammer

Hij wilde ze graag aan de voorkant hebben

Hij hing ze terug

En kijk nu eens

Het is eind november

En ze bloeien....

Ra, ra hoe kan dat?  

Ik zag een poosje terug een prachtig vogeltje aan de zijkant van het huis

We hebben veel koolmeesjes in de tuin

Maar dit was een ander vogeltje

Ik dacht laat ik wat eten ophangen

Ik hing het aan een boom

Toen ik boven vanuit een raam keek

Zag ik er een kat inklauteren....

Daarom hangt het nu aan de bloembak

Ik heb er nog geen vogeltje op af zien komen.....

HET TUINCENTRUM

Ik wilde een krans kopen voor aan de buitendeur

Ik heb hem, ik maak er nog foto's van

Waar kwam ik terecht........

EEN WINTER WONDERLAND

Met White Christmas en Ave Maria

Met rendieren en bewegende oud Hollandse tafereeltjes

En lichtjes

Ik heb rondgelopen en  alles bekeken

Tot ik een verzadigingspunt bereikte

Buiten was het net tegen donker worden aan

Het twilight moment

Wanneer geluiden dempen

En alles een gouden donkerblauwe gloed krijgt

Het manenproject en de kleur rood.

De afgelopen week kleurde mijn week rood

Ik schilderde echt heel fijn

Ik ben nu 5 weken bezig met het 13 manen werkboek

Ongelofelijk dat er nu al weer 5 weken om zijn

Een paar dingen die ik in het werkboek opschreef

Ingesleten gewoonte veranderen

Elke morgen na het opstaan ben ik direct gaan schilderen

En wat bevalt me dit goed

Ik maak het eerst gezellig

Steek een kaars aan

Zet thee en maak beschuitjes

Het is echt een nieuwe routine geworden

Ik luister ondertussen naar de klassieke radio

Dit is ook nieuw

Normaal luister ik altijd naar radio I de nieuwszender

Maar ik wordt zo naar en boos van het nieuws

En ik heb nu heel mooie muziek gehoord

Door deze veranderingen heb ik de hele dag een tevreden gevoel

Ik ga nu ook vroeger naar bed

En dat bevalt ook erg goed

Hoe ga ik om met mijn fouten?

Op een dag mislukte alles wat ik schilderde

Het is met aquarel zo dat je heel veel geduld moet hebben

En dat je niet al te lang moet doorgaan

want dan is het transparante weg

Wanneer ik door aan het prutsen ben weet ik dat ik verkeerd bezig ben

Maar ik ben dan zo fanatiek

Zo alleen nog maar daar op gericht

Het voelt heel naar

Uiteindelijk heb ik alles kapot geknipt

Ik pakte een Flow

En las: ""Een fout maken is niet erg

Het gaat erom hoe je ermee omgaat""

Toen begreep ik dat ik heel fanatiek kan zijn

Doorzetten is inderdaad mijn hele leven mijn motto geweest

De volgende dag ben ik het anders aan gaan pakken

Ik schilder lekker

Wacht tot het is opgedroogd

Dit is echt wel een toverwoord

""Geduld""

Ik probeer dit nu ook op andere dingen toe te passen

Niet steeds doorgaan

Maar tijd nemen om iets anders te doen

Er gaat nu een nieuwe week met een nieuwe maan beginnen

Kon ik eerst niet verzinnen wat ""Mijn droom"" is

Het begint nu een beetje te dagen

Durf echter niet te geloven dat het ook kan

Want er zitten heel ENGE aspecten aan

Dingen die ik niet goed kan

Nu de volgende week beginnen we

met te benoemen wat voor negatieve gedachten ik heb

Ik wandelde ook even buiten

Omdat ik zo in het rode winter wonderland zit

was ik wat minder buiten geweest

Wel even snel naar het winkelcentrum

Maar nu wandelde ik echt even en keek in het rond

En ik zag weer

waarom ik ook de winter mooi vind

En wat grappig

Ook hier is het rood

Mijn biografie project 2016. Alma Mahler Wervel.

Voor mijn biografieën project las ik een biografie over Alma Mahler. Alma werd in Oostenrijk geboren. Zij was een schoonheid en is vooral bekend geworden omdat zij de echtgenote was van de componist Gustav Mahler, de architect Walter Gropius en de schrijver Franz Werfel.  Daarnaast had zij verhoudingen waarvan die met de schilders Kokoschka, Klimt de bekendste zijn. Alma had een enorme aantrekkingskracht op mannen. Als jong meisje had zij een verhouding met haar pianoleraar. Via hem leerde ze de lichamelijke liefde kennen, zonder zoals het boek zegt "" haar maagdelijkheid te verliezen"".

Zij hoopte dat Mahler haar composities zou waarderen. Maar het tegenovergestelde gebeurde. Hij eiste van haar absolute gehoorzaamheid en absolute aanbidding van haar kant voor hem. Zij mag niet meer componeren. Zij beloofde het. Tijdens hun huwelijk zouden de zaken echter veranderen. Gropius werd verliefd op haar en Alma twijfelde wat zij moest doen. Mahler veranderde toen in zeer afhankelijk van Alma. Hij beloofde haar alles, wanneer zij maar bij hem wilde blijven. Alma bleef tot aan zijn dood bij hem. Maar zij had wel verhoudingen.

Na het lezen van het boek vraag ik me steeds af waarom zoveel mannen zo verliefd op haar werden en zo in haar ban raakten en vooral ook de vraag waarom had Alma dit zo nodig had? 

Wat het laatste betref vraag ik me af dat Alma deze mannen nodig had omdat zijzelf niet de kans kreeg om scheppend werk te doen. Zij speelde blijkbaar prachtig piano en heeft enkele composities op haar naam staan. Maar echt als kunstenaar werken lag niet binnen haar mogelijkheden. Kwam zij te weinig voor haar autonomie op en was zij te afhankelijk van luxe en het gemak van de stand waar zij toe behoorde? In dezelfde tijd waarin Alma leefde, leefde ook Lily Braun. Ik las haar biografie aan het begin van dit jaar. Lily creëerde wel een autonoom leven als schrijfster en activiste voor  om haar roem te verkrijgen via de kunstzinnige mannen die voor haar vielen? Frans Wervel, haar laatste echtgenoot zette ze onder druk. Hij kon haar krijgen wanneer hij nu echt eindelijk dat boek eens schreef waar hij het steeds over had.
En de mannen. Wat was er nu eigenlijk zo aantrekkelijk aan Alma? In haar jonge jaren was zij een schoonheid. Maar er waren meer mooie vrouwen. Wat was er zo bijzonder aan Alma?

Hier kun je lezen wat er zoal over haar wordt gezegd. liberales.be/boeken/mahler

Hier kun je ook lezen wat in de biografie van Francoise Giroud die ik las niet naar voren komt. Een latere biograaf vergeleek de dagboeken van Alma met de autobiografie die Alma schreef  ( die de basis is voor de biografie van Francoise Giroud) en ontdekte dat Alma haar dagboeken en daarmee haar leven had gekuist. Zij blijkt in haar dagboeken uiterst antisemitisch te zijn geweest.

conserve.nl/ Alma en Kokoschka

alma-mahler.at/ Veel foto's

Biografie project 2016

Alma Mahler - Francoise Giroud

Gertrude Bell- H.V.F. Winstone

Robert Capa

De opzienbarende comeback van Hillary Clinton
Brian Jones -Paul Trynka

 In dit gevreesd gemis. Het leven van Willem Kloos - Bart Slijper.

The true adventures of John Steinbeck- Jackson J. Benson

Grace, a memoir - Grace Coddington 

Het rebelse leven van Lily Braun

Een Leven - Simone Veil

Janis Joplin - Ellis Amburn

You might also like:

Kerstkaarten, boekhandel en een alarm dat afgaat.

De boom tegenover ons huis is de enige die nog blaadjes heeft

Binnen ben ik meer in winter- dan in herfstsfeer

Dat komt omdat ik druk bezig ben met kerstkaarten schilderen

Allereerst ben ik begonnen om "Wereldmensen"" te schilderen

Ik heb veel ellende met mijn laptop

De laptop is een paar maanden oud

Maar vreselijk langzaam

Toen de vorige dure laptop ineens de geest gaf

Een laptop die ook nog niet echt heel oud was

Bedacht ik dat ik een goedkopere wilde

Nu, daar moet ik nu voor boeten

Wat een ellende zeg

Het enige wat een mooi beeld geeft is de DVD

Foto's bewerken gaat heel erg langzaam

Bloggen gaat heel erg langzaam

Ik heb me dus erg moeten aanpassen

Het schilderen is geen onverdeeld genoegen

Ik heb 3 kaarten verscheurd

Maar er zijn er gelukkig ook een paar gelukt

Er is ook iets mis met de fotobewerking

Ik krijg het niet zo helder als ik wil

En ik kan foto's niet terug vinden

Allemaal heel vervelend

Maar goed, ik ga gewoon verder

Wat wel heel leuk is

Ik ben met een vriendin naar de boekhandel geweest

Boekhandels zijn tegenwoordig niet alleen boekhandels

In deze kun je wat drinken

De tafels en de stoelen waar we op zitten zijn vintage en te koop

De boekhandel is met behulp van crowdfunding geopend

En dan maakte ik nog iets raars mee met deze tas

Ik kocht hem jaren geleden bij de Hema

Hij is van vilt gemaakt

Ik vind hem leuk

Nu was ik onlangs weer bij de Hema

Tas over mijn schouder

Ik kocht er 2 pennen

Wilde naar buiten lopen

Daar ging het alarm af

Was ik dat?

Ik liep terug

En ja weer het alarm

Een verkoopster bracht me naar de kassa

Ik vertelde van de pennen

Maar de pennen waren betaald kon de caissière zien

Ze vroeg, ik vond het reuze knap dat ze dit wist,

Die tas heeft u ook bij ons gekocht, nietwaar?

Mag ik er even inkijken?

Ze haalt er een klein wit plastic labeltje uit

Zo zegt ze, nu is het goed

Omdat ze mijn vragende blik ziet, legt ze uit

(Ik ben immers met die tas l vele malen in de Hema geweest)

Het kan maanden, zelfs jaren goed gaan

Maar dan ineens is het labeltje weer opgeladen

en gaat het alarm af

Een maan en dromen, kan dat eigenlijk wel?

Ik begrijp niet hoe al die mensen een super, super, supermaan hebben gezien

Dit is wat ik zondag zag

Gisteren regende het en heb ik de hele avond geen maan gezien

Ik ben druk bezig met het schilderen van kerstkaarten

Ik heb er nu 3 af

Die ik niet kan laten zien

Omdat het in opdracht is

En het moet een verrassing blijven

Ik heb nog steeds veel plezier van mijn herfstkaarten

Ik ben nog steeds druk met mijn 13 Manenboek

Ik merk dat ik dromen best moeilijk vind

Ik denk meer in beperkingen dan in mogelijkheden merk ik

Nu is dat niet zo gek

Fysiek ben ik niet in orde

Ik heb 1 van die voor dokters onverklaarbare chronische pijnen

En behalve pijn maakt dit ook moe

Omdat ik het al zo lang heb

ben ik me gaan aanleren niet meer zoveel te willen

En dromen.........

dat is eigenlijk ook een beetje hopen en misschien zelfs willen

En kan dat dan allemaal wel

Mijn hoofd zegt nee

Mijn lijf zegt nee

Maar misschien kan ik toch een beetje licht toelaten

Misschien toch wat kansen creëren

Weer een beetje een toekomst?

Mijn boekenproject 2016. Joseph Roth, Hotel Savoy.

Hotel Savoy

Het ging slecht met hen, met de mensen.

Ze bewerkstelligden hun lot en geloofden dat het van God kwam.

Ze zaten in tradities gevangen,

hun hart hing aan duizend draden

en hun handen sponnen die draden zelf.

Op alle wegen van hun leven

stonden de verbodsborden van hun God,

hun politie, hun koningen, hun stand.'

'Joseph Roth blijft ons, lezers, schrijvers en journalisten, eeuwig onder de huid zitten. Zo moet het dus, dacht ik, toen ik hem voor het eerst leerde kennen.’ – Geert Mak

Voor mijn boekenproject 2016 las ik ""Hotel Savoy" van  Joseph Roth. Hotel Savoy is geschreven in 1924. Ik had nog niet eerder iets van deze schrijver gelezen. Maar dat ga ik nu zeker meer doen. Ik vond het een aangrijpend boek. Het speelt zich af tussen de 1-e en 2-e WO.

Gabriel Dan is 1 van de velen die terugkeren uit de 1-e Wereldoorlog. Hij heeft er 3 jaar krijgsgevangenschap op zitten in Rusland. Hij zwerft door de straten en komt bij een grijze, vieze stad. Hij besluit een kamer te nemen in Hotel Savoy op 1 van de bovenste verdiepingen. Het hotel belooft: ""water, zeep, een moderne wc, een lift, kamermeisjes met witte kapjes, vriendelijk glanzende po’s, als kostelijke verrassingen in kastjes van bruin hout, elektrische lampen die uit roze en groene kappen opbloeien als uit kelken, rinkelende bellen die aan één druk van de duim gehoorzamen; en met dons gevulde dekbedden, bolstaand en graag bereid het lichaam op te nemen.”

Hij gaat langs bij familie om geld te vragen. Maar de oom doet of hij gek is en het niet begrijpt. Zijn schoonzus geeft hem een oud pak van haar man. Later zal zijn oom rondbazuinen dat jij zijn neef in de kleren heeft gestoken.

Gabriel ontdekt steeds meer in het hotel. Hij ontdekt dat de rijken op de onderste verdiepingen wonen. Dat daar dichte tapijten op de grond liggen. Dat het hoe hoger hij komt steeds armoediger wordt. En daar is ook steeds die liftbediende met zijn gelige ogen die hem in de gaten houdt. Liever gaat hij de trappen op om niet steeds die ogen te zien.

Gabriel wandelt door de stad. Een fabrieksstad. Grauw, luchtvervuiling. Mensen die in hun jassen weggedoken rondlopen. Regen.

Gabriel Dan leert het danseresje Stasia kennen, waarvoor hij gevoelens opvat, liefde bijna. Hij ontmoet allerlei mensen die op de verschillende verdiepingen wonen. Een van de mooiste figuren uit het boek vond ik de revolutionair Zwonimir. Deze figuur bezigt het stopwoordje: "Amerika" en met dit woord eindigt het boek ook.

Op een goede dag gaat het gerucht dat de Amerikaanse miljonair Bloomfield het hotel zal bezoeken. Dit is inderdaad het geval. Iedereen overloopt Bloomfield om geld los te krijgen voor eigen gewin. Gabriel ontdekt de werkelijke reden waarom de miljonair  is gekomen. Hij kwam om zijn vaders graf te bezoeken. Gabriel wint het vertrouwen van Bloomfield en wordt zijn secretaris, die alle verzoeken moet beoordelen.

Er komen steeds meer mensen terug. Er is te weinig werk voor iedereen. Er komen stakingen. Er hangt een dreigende sfeer in de stad. Bloomfield gaat er stiekem vandaar, een enveloppe met geld aan Gabriel en een uitnodiging voor werk bij hem in Amerika, achterlatend. Politie rukt uit. Hotel Savoy wordt belegerd door boze burgers. Er breekt brand uit. Het hotel brandt af. Later ontdekt Gabriel dat de liftbediende met de gele ogen de eigenaar van het hotel was.

Nu, na de verkiezing van Donald Trump grijpt het boek me nog meer aan. Met deze verkiezing en de Engelse Brexit staan wij ook aan de vooravond van grote veranderingen. Zal het ten goede of ten kwade zijn? Als een profeet waarde Roth rond, waarschuwend voor het Nazi gevaar. Zich verbazend dat zijn tijdgenoten het niet zagen. Ik hoor op dit moment zoveel verschillende meningen over de huidige tijd. Zoveel (semi) deskundigen en warhoofden. Zit er een Joseph Roth type tussen?

Zelf ging Roth vanaf 1933, toen hij Duitsland moest ontvluchten omwille van zijn politieke ideeën, een nomadenbestaan leiden, zich van hotel naar hotel slepend, met in zijn kielzog een walm van de alcohol waaraan hij inmiddels verslaafd was geworden. Met de steun van enkele bevriende schrijvers kon hij het hoofd boven water houden, maar zoals hoofdpersonage Gabriel Dan als krijgsgevangene de oorlog heeft overleefd, zo blijft ook Roth zwerven door de ruïnes van een Europa dat hij in zijn romans al gestalte had gegeven. cuttingedge 

Dat de nazi's het grote gevaar vormden voor alles wat in Europa humanistisch, menslievend en tolerant was zag Roth eerder en scherper dan de meeste politieke commentatoren. Al in de jaren twintig waarschuwde hij links en rechts tegen de nazi's. nrc.nl (Mooie biografie)

Tussen 1933 en zijn dood was Joseph Roth een vaste verschijning in Nederland, waarover het alleraardigste Joseph Roth in Nederland, in 1979 bij De Engelbewaarder verschenen, uitputtend verslag doet. Ook de fotobiografie van het echtpaar Lunzer documenteert vrij uitvoerig hoe Roth in Amsterdam opereerde: zijn gaan van café naar café, zijn jas steeds als een cape om zich heen geslagen, omdat hij, als iets verder was dan een paar stappen, altijd een taxi nam, constant drinkend, steeds erop uit voorschotten los te krijgen voor nog ongeschreven manuscripten, permanent in geldnood, maar altijd onderhoudend, fascinerend, een relict uit het oude Oostenrijk-Hongarije, hoffelijk, vrouwenhanden kussend, stram. nrc.nl 

decorrespondent./hoe-joseph-roth-verdween-uit-oostende
vpro.nl/lees/columns/wim-brands/joseph-roth

Roths bekendste werk is Radetzkymars, de bitterzoete geschiedenis van het verval van het Habsburgse Rijk

Roth hoorde, zo getuigde ooit zijn vriend en collega Soma Morgenstern, tot het slag schrijvers – John Steinbeck was er ook zo eentje – die hun werk eerst en vooral beschouwden als een ambacht, en hun trots bovenal ontleenden aan hun ambachtelijkheid. Ook in die zin is hij waarschijnlijk meer journalist gebleven dan we vaak wel denken, zelfs toen hij Europese faam verwierf met zijn romans en novellen. Morgenstern bevestigde dat. ‘Roth vond het bovenal heerlijk om journalist te zijn,’ zei hij. ‘Hij was er trots op.’nhistorischnieuwsblad.journalist-joseph-roth

Deze boeken las ik in 2016

Hotel Savoy - Joseph Roth
De kozakkentuin - Jan Brokken

Reis naar het Morgenland - Hermann Hesse

East of Eden - John Steinbeck

Fortuna's dochter - Isabel Allende

Het Proces - Kafka

Portret in Sepia - Isabel Allende

De Japanse minnaar - Isabel Allende

To a God unknown - John Steinbeck

de Wilden - Marion Pauw

Cannary Row - John Steinbeck

Huckleberry Finn - Mark Twain

 Ivan Toergenjev - Vaders en Zonen

John Steinbeck- Reizen met Charley

Geert Mak - Reizen zonder John

Maya Angelou -  Ik weet waarom gekooide vogels zingen

 Emile Zola -Thérèse Raquin

Remco Campert - Een liefde in Parijs

Leo Tolstoi- Oorlog en Vrede

De dagen erna.

Het is dus heel anders gelopen

Hillary kreeg meer stemmen van het volk, Donald meer kiesmannen.

En dus word Donald Trump de nieuwe president

Een man die verdeeldheid zaaide hield na zijn verkiezing een verzoenende speech

Mooie woorden, prachtige woorden

Is dit dezelfde man?

De gratie waarmee Hillary, Sanders, Obama hun verlies aanvaarden

Ik vind het verwarrend

Obama die zo door de Republikeinse meerderheid in het congres is tegen gewerkt

Wetende dat zijn tegenstanders nu machtiger zijn dan ooit

Hoe voelt dat?

Wetende dat ze dat waar je echt trots op ben Obamacare om zeep gebracht gaat worden?
Zal dat echt gebeuren?

Hoe machtig zal Trump worden?
En wat gaat hij met die macht doen
Hij wil de infrastructuur van het land verbeteren
Dat vind ik een heel goed idee

Trump zelf had het over de prachtige vliegvelden in Azie
en noemde de Amerikaanse vliegvelden 3-e wereld vliegvelden
Ik las dat de riolering in New York zwaar verouderd is
Nadat, ten gunste van de auto industrie,  de grote wegen zijn aangelegd
zijn de spoorwegen verwaarloosd
Hele binnensteden zijn verpauperd

Ik ben heel benieuw hoe hij dit wil aan aanpakken
Niet met belastinggeld neem ik aan
Gaat hij particuliere investeerders aanspreken?
Ik gun hem heel erg dat dit lukt
Banen creëren, mogelijkheden creëren?
Misschien dat de boze witte mannen dan weer beter in hun vel gaan zitten?
Misschien dat er dan in hun harten weer ruimte komt voor iedereen?
Maar waarom ook niet de plannen van Hillary uitvoeren
En een groene economie opbouwen?
Dit heeft toch echt de toekomst
Ik hoor de hele dag zeggen dat Trump  zijn vreselijke plannen niet ten uitvoer gaat brengen
Waarom is men daar zo zeker van?
Of is het wishfull thinking?

John Steinbeck schreef

The power of the President is great if he can use it, but it is a moral power, a power achieved by persuasion and discussion, by the manipulation of the alignments of many small but aggressive groups, each one weak in itself but protected in combination against usurpation of its rights by the executive; and even if the national government should swing into line behind Presidential exercise of power, there remain the rights, prejudices, and customs of states, counties, and townships, management of private production, labor union, churches, professional organizations or doctors, lawyers, the guilds and leagues and organizations. All of these can give the President trouble; and if, reacting even to the suspicion of overuse or misuse of power, they stand together, a President finds himself hamstrung, straitjacketed, and helpless." —John Steinbeck, America and Americans

Ik heb erg met Hillary te doen

Ik ben er echt van slag van

Zo hard gewerkt

Zo zwart gemaakt

En nu met lege handen staan

Ik ben ook heel benieuwd wat zij verder gaat doen

Want het is en blijft een inspirerende POWER vrouw

Ik heb gisteren alle beelden van vroeger nog eens bekeken

Het meisje met de grote bril

Ik had er ook zo een

De vertederende foto's van een jonge Bill en Hillary

De jaren 80 kleding en kapsels

Haar koekjesopmerking

Haar gedwongen de naam van Clinton aan nemen

Haar achter Bill blijven staan

Haar speeches in haar jeugd

Haar vriendinnen beluisterd op You Tube

Afscheid genomen van Hillary

Het maakt me verdrietig

Klaar voor de verkiezingen

De kaarsjes zijn weer aan

Wachten op de Amerikaanse verkiezingen

Zo lang als ik me kan herinneren doen we dit al

Ik keek met mijn moeder vroeger

Jaren 60/70

De laatste jaren met mijn man

Hij is net zo in politiek geïnteresseerd als ik

Ik hoop dat Hillary wint

De grootste smet op haar blazoen is wat mij betreft

haar voor stemmen wat betreft de aanval op Irak

Verder heb ik bewondering voor haar

 Ik vond haar als jong advocaat echt helemaal te gek

Haar koekjes opmerking om te smullen

Dat ze haar naam inruilde voor die van Bill

Dat ze achter hem bleef staan toen zijn gerommel bekend werd

Dat begrijp ik niet

 Maar ik bewonder haar onafhankelijkheid erg

Doen waar je zelf in gelooft tegen de doorsnee mening in

Dat ze tegen alle obstakels in toch doorgaat

Ik bewonder het

Wat ik raar vind aan de USA is

Hun geloof in wapens

Hun wens tot lage belastingen

Hun wens tot lage overheidsinvloed

Hoewel 1 van hun succesvolste presidenten Roosevelt

met zijn New Deal veel Amerikanen uit het slop haalde

achteraf op zijn politiek schelden

Hun idee dat rijken voor banen zorgen

Het feit dat de middenklasse is verdwenen

Ik hoop dat wanneer Hillary gekozen wordt zij Sanders een belangrijke plek in haar regering geeft

Vanavond

Spannend hoor

Het 13 manen boek.

Ik ben nu 2 weken bezig met het Modron 13 Manenboek

Toen ik het in september van mijn vriendin kreeg had ik zo'n zin te beginnen

Toen het dan zo ver was vond ik het toch lastig

Het achterliggende idee is dat je een droom hebt

en dat je die droom probeert het komende jaar te verwezenlijken

Ik begreep al snel dat ik helemaal niet zo'n uitgesproken droom heb

Daarom bedacht ik

1) Ik wil mijn gezondheid verbeteren

        2) Ik wil ""iets meer" met mijn schilderen

Ik vertelde het hier al eens. Het is zo raar. Ik wil graag schilderen. Maar doe het dan niet. Nu zullen jullie misschien zeggen ""Maar je doet toch veel". Ja, ik doe niet niks. Maar in mijn dromen zou ik veel meer willen doen. Wat dat  "veel meer" is weet ik dus niet. Maar dat ga ik nu uitzoeken.

En ik wil graag een ander ritme willen hebben.

Dat zou tegelijkertijd goed voor mijn gezondheid zijn

Daarom ben ik met het volgende begonnen

Ik ga eerder naar bed

Ik lig dan wel lang wakker

Maar ik doe het toch

Want ik wil ook vroeger opstaan

En dat lukt

Maar ik wil niet zomaar vroeg opstaan

Nee, ik wil direct met schilderen beginnen

Dus niet eerst douchen, aankleden etc.

Nee direct beginnen

Dat heb ik nu 3 dagen gedaan

EN HET VOELT ZO GOED

Wanneer ik eenmaal begin

volgt de rest ook

Alleen het beginnen is lastig

DEZE WEEK SCHILDERDE IK

Ik liep al langer met het idee om 5 herfst kaarten te maken, en dat lukte

Ik schilderde ook een kaart bij een boek dat ik las ""Hotel Savoy""

Wat ik ook bedacht is dat ik weer wil gaan schrijven. Ik lees regelmatig over de therapeutische werking van "zomaar"" schrijven. Op deze manier kun je je hoofd leegmaken. Ik heb massa's schriften liggen, die ik ooit met dit doel kocht, er even in schreef en dan liet liggen. Een van hen heb ik nu weer gepakt en ik ben begonnen. En het is verbluffend hoe goed het werkt. Spontaan kwam de gedachte in  me op

IK HEB GEEN TOEKOMST MEER

Dat moet ik even toelichten

Jarenlang is mijn toekomst geweest......................

De tijd dat ik met pensioen zou gaan

Ik las eens de vraag ""Hoe zou je je toekomst visualiseren""

Nu ik zag het als volgt:

Aan de horizon, ver, ver weg

Als een verlicht New York bij nacht

Mijn toekomst, de tijd dat ik met pensioen zou gaan

Ik besefte ineens dat dit idee helemaal weg is

Ik ben nu met pensioen

Het hele gevoel van een toekomst is weg

En ik realiseerde me dat ik dit heel vervelend vind

Ik neem me voor vanaf vandaag weer een toekomst te gaan creëren

Wat zou ik eigenlijk allemaal nog willen doen?

Iets gaan leren?

Meer reizen?

Ik heb wel wat ideeën

Ik ga ze allemaal eens op mijn gemak uitwerken

Boekenproject 2016. De Kozakkentuin van Jan Brokken

Voor mijn boekenproject 2016 las ik de Kozakkentuin van Jan Brokken. Een vriendin maakte me er op attent.

Tijdens het schrijven van Baltische zielen stuitte Jan Brokken op de diplomaat Alexander von Wrangel, een Baltisch-Duitse baron die bevriend was met Dostojewski. Brokken raakte zo door die vriendschap gefascineerd, dat hij er een boek over schreef, De Kozakkentuin.

Ik vond het een prachtig boek. Naast dat het een ontroerend verhaal is, deze vriendschap die lief en leed doorstaat tussen twee zo verschillende mensen is het ook een mooie inleiding op het leven van Dostojewski.

A sketch of the Petrashevsky Circle mock execution

Wat maakte Dostojewski een afschuwelijke gebeurtenis mee toen hij tegen de 30 was. Hij werd samen met andere studenten opgepakt en uiteindelijk naar het schavot gebracht, de dood in de ogen ziende. Niet wetend dat de tsaar de beul opdracht had gegeven de straf niet uit te voeren, maar wel tot het laatst te doen alsof. Alexander stond als jonge man tussen de toeschouwers en zag het gebeuren. Dostojewski wordt hierna verbannen naar Siberie. Alexander komt hier na zijn opleiding ook terecht omdat hij hier werk krijgt als officier van justitie.

De Kozakkentuin ontleent zijn titel aan het gelijknamige zomerhuis, dat Wrangel voor zichzelf en Dostojevski in Semipalatinsk huurt. In de tuin teelt hij ’s zomers groente en kweekt hij bloemen. Ook bespreken ze er Hegel en Kant, lezen ze er boeken en kranten en praten ze over politiek.

Beide vrienden worden verliefd op moeilijk te krijgen vrouwen. Alexander wordt verliefd  op Katja, die 20 jaar ouder is en Dostojewski wordt verliefd op Maria. Beide dames zijn getrouwd. Een flink deel van het boek gaat over de gebeurtenissen mbt deze dames. Wanneer de echtgenoot van Maria komt te overlijden trouwen Dostojewski en Maria na veel bedenkingen van haar kant. Want misschien houdt ze wel meer van de onderwijzer van haar zoon. Tijdens hun huwelijksnacht krijgt Dostojewski zijn een zware epileptische aanval. Zij schrikt er heel erg van en knapt fysiek op hem af. Hij voelt zich daarna erg van streek en op zijn hoede.

10 jaar na de schijn executie kreeg Dostojewski zijn adellijke titel en zijn rechten terug en kan hij zich in St. Petersburg vestigen. Wanneer Alexander en Dostojewski elkaar weer ontmoeten geeft Dostojewski toe dat hij de verkeerde vrouw heeft getrouwd.

Ik heb nu interesse gekregen om een volgende biografie over Dostojewski te lezen. Want dit boek stopt na de dood van Maria en ik lees op internet dat Dostojewski opnieuw trouwde. Wat mooi aan dit boek is is de beschrijving van de vriendschap tussen deze twee mannen.

Wat ook mooi is zijn de beschrijvingen van de steden in Siberië. Wanneer ik aan Siberië denk zie ik besneeuwde steppes, immense kou, kampen met dwangarbeiders etc. Eerder in de biografie van Kropotkin kwam ik al met een ander Siberie in aanraking. Vooral het natuurschoon en de liefde voor de rivier. Maar mu lees ik in de Kozakkentuin ook over prachtige steden, zoals bijv. Barnaul. Een stad rijk geworden door de kopermijnen.

The gorgeous monuments of history and architecture of Barnaul are evidences of those glorious times. The polished administrative buildings of the mining factory, refined merchants’ mansions, lodging houses, theaters, shops are saved in the city … Classicism style here interweaves with baroque, changing with Stalin’s Empire style. Then Barnaul was such a beautiful city that people called it “Siberian Eldorado”, “a small corner of Saint-Petersburg”, “the most cultural corner of Siberia” and “Siberian Athens”.

Deze boeken las ik in 2016

De kozakkentuin- Jan Brokken

Reis naar het Morgenland- Hermann Hesse

East of Eden- John Steinbeck

Fortuna's dochter- Isabel Allende

Het Proces - Kafka

Portret in Sepia _ Isabel Allende

De Japanse minnaar - Isabel Allende

To a God unknown - John Steinbeck

de Wilden - Marion Pauw

Cannary Row - John Steinbeck

Huckleberry Finn - Mark Twain

 Ivan Toergenjev - Vaders en Zonen

John Steinbeck- Reizen met Charley

Geert Mak - Reizen zonder John

Maya Angelou -  Ik weet waarom gekooide vogels zingen

 Emile Zola -Thérèse Raquin

Remco Campert - Een liefde in Parijs

Leo Tolstoi- Oorlog en Vrede

Herinneringen aan oktober 2016

Oktober 2016

Ik vind het altijd leuk om aan het eind van een maand even terug te kijken

Ik zoek dan in mijn agenda op wat ik gedaan heb

Nu dacht ik

Laat ik eens met wat nieuws beginnen

Een ""collage"" terugblik

1) De herfst begon

    2) Blaadjes weghalen

3) Naar Scheveningen met onze broer/zwager

4) Vriendinnen bij elkaar en een hartenkaars gekregen

5) Tijd voor sjaals, ik ben er gek op

6) Moeders van 2 van mijn vriendinnen overleden

7) Nieuw huis van vrienden bekeken, wandeling met hond Foska

8) Verjaardag vriendin

9) Perentaart gebakken

10) Geen abonnement op Flow meer

SCHILDEREN

Ik schilder te weinig vind ik

Raar is dat

Ik vind het leuk

Ik wil het meer doen

Maar om de een of andere reden

vind ik het steeds moeilijk te beginnen

Ik maakte:

1) Een verjaardag kaart voor mijn broer

2) verjaardagskaarten  voor vriendinnen

3) Een kaart bij de biografie van Gertrude Bell

4) Een kaart bij het boek de Kozakkentuin

Een vondst op Instagram. Waarom ik Instagram zo leuk vind.

1 November

Ik vond deze prachtige tekst vanmorgen

 op Instagram
En vroeg me af....................

Wie is L.M. Montgomery?

Alles begon met het feit dat ik op Instagram een heel leuke boekwinkel ontdekte

Een boekwinkel in Wales, Engeland

Ánne, 1 van de oprichtsters houdt het Instagram account bij

Dat doet ze zo leuk

instagram/addymanbooks

Is dit geen boekhandel waar je het liefst elke dag naar toe zou willen?

Derek Addyman and Anne Brichto first opened Addyman Books in 1987, in a ten-foot room at the Blue Boar Inn in Hay on Wye. Only six months later success shunted us into larger premises on nearby Lion Street. This rapidly expanded into the well-loved burrow of books that is still to be found there today. In 1997 we opened a bookshop specialising in detective fiction, Murder and Mayhem, just across the road. And five years later, the jewel in the crown of the Addyman triumvirate was opened – The Addyman Annexe. This is the shop that specialises in the sexier material: beat, sex, drugs, art, modern firsts, poetry, philosophy, left wing history and the occasional occult work!

Between the three shops an inviting little community has been created for the new visitor to hay as well as our regular customers.

Addyman Books
39 Lion Street
Hay-on-Wye
Herefordshire
HR3 5AA
United Kingdom
hay-on-wyebooks

Ik las deze zin op hun Instagram account

"I'm so glad I live in a world where there are Octobers.

It would be terrible if we just skipped from September to November, wouldn't it?

Look at these maple branches.

Don't they give you a thrill - several thrills?"

Ik vond het zo mooi en heb opgezocht wie dit geschreven heeft

De schrijfster is

Lucy Maud Montgomery

Haar boek heet Anne of Green Cables

En Lucy Maud Montgemery schreef ook de bovenstaande tekst over november

En kijk eens hoe deze schrijfster er uit zag
Wat prachtig, he?

Hier kun je alles over haar en over haar boek lezen
wiki/Lucy_Maud_Montgomery

wiki/Anne_of_Green_Gables

Ik heb nooit eerder van de boekhandel gehoord

Nooit van de schrijfster

Nooit van het boek

En kijk, nu weet ik dit

En dat vind ik zo leuk

Allemaal door Instagram

Dit is de reden dat ik Instagram zo leuk vind

Omdat ik er steeds iets nieuws van leer