Mijn boekenproject 2017. Sadia Shepards's " Een meisje van ver".

Voor mijn boekenproject 2017 las ik "Een meisje van ver" van Sadia Shepard. Het boek is van mijzelf. Ik heb het al eens eerder gelezen. Ik vind het mooi. Ik hou van boeken waarbij mensen grenzen overschrijden. Andere werelden ontdekken. Dat is in dit boek zeker het geval. Het speelt zich voor een deel in India en Pakistan af. Dat er in India hindoes en in Pakistan moslims wonen dat weet ik. Ik heb eerder gelezen over hoe dit in de geschiedenis gegaan is, de creatie van deze twee landen. Ik weet dat er ook andere gelovigen in India en Pakistan zijn. Maar dat er afstammelingen zijn van Joden daar had ik niet bij stil gestaan.

De hoofdpersoon van het boek ook niet. Zij is een Amerikaanse studente. Haar moeder en oma zijn moslims afkomstig uit India en haar vader is een protestantse man uit Colorado. Zij groeit op in Boston. Zij ontdekt een geheim van haar grootmoeder. Grootmoeder en kleinkind houden veel van elkaar en op een goede dag hoort zij het verhaal. Haar oma blijkt een afstammeling van Bene Israel te zijn, een van de verloren stammen van Israël, die in de veertiende eeuw in India terecht is gekomen. Zij trouwde een moslim en naam daarbij zijn geloof aan.

Sadia vertrekt met een beurs naar India op zoek naar de ontbrekende stukken van de familiepuzzel. Haar grootmoeder heeft haar gevraagd te gaan zoeken naar het huis aan zee, die haar man bij hun huwelijk voor haar bouwde. Zij vindt het huis en staat op het dak, uitkijkend over de oceaan en denkend aan haar grootmoeder.

Zij ontmoet een jonge student, met wie zij op gaat trekken. Hij maakt haar wegwijs en gaat met haar mee wanneer zij op zoek gaat naar de Bene Israël. Daar stuit ze op verhalen over verloren liefdes, over voorouders die schipbreuk leden en over mensen die op jonge leeftijd keuzes maakten die de rest van hun leven bepaalden. over oude gebruiken en nieuwe gewoontes.

De manier waarop de schrijfster over haar grootmoeder en ouders schrijft ontroert me. De openheid in haar zoektocht, ik vind het mooi. De beschrijving van de mensen die ze ontmoet. Haar kijk op veel wat haar toch vreemd is. Haar vermogen erin te groeien en contact te maken. De schrijfster krijgt regelmatig de vraag voorgelegd voor welk geloof zij zelf nu kiest. Haar antwoord is " Ik werk eraan". Zij gelooft dat er meerdere wegen naar God leiden.

Een boek zoals dit maakt dat ik meer van de wereld begrijp. Begrijp ik wat andere mensen doormaken. Wat hun moeilijkheden en oplossingen zijn.

Het leert me ook leuke dingen

Zo schrijft Sadia regelmatig over de kameez die ze draagt

Ik ben eens even aan het zoeken geslagen

eastessence/Salwar-Kameez

BOEKENPROJECT 2017

Het meisje van ver - Sadia Sheperd

In Europa - Geert Mak