Het was me het weekje wel.

Met een vriendin ging ik donderdag naar een dierentehuis op zoek naar een poes. Ik was nog nooit bij een dierentehuis geweest. Van te voren bekeek ik  hun side en zag twee poezen. Ik appte het naar haar. Haar reactie `er zijn er vast meer`. Het bleken er echter echt maar twee te zijn. Dat was een beetje een tegenvaller. Want beide katten waren gewend buiten te zijn en mijn vriendin woont 7 hoog op een flat met klein balkon. Harry en Blackie hun namen. Harry vertederde direct door zijn grappigheid. Zo wilde hij zich snel omdraaien maar gleed uit, maakte een smak en hing plots met zijn kop boven zijn etensbak en begon te eten. Zo van "dit zagen jullie niet, he? Dit is zo genant. Wat ik wilde was een hapje eten".

Ik was onder de indruk van de vriendelijkheid en professionaliteit van de medewerkster

Nu de site in de gaten houden of er een binnenkat binnen komt

We reden door naar een tuincentrum om kattenspullen in te slaan en slaagden goed

Wat een warm welkom voor de poes

We kochten planten voor haar voor op het balkon

En deze fraaie vogel

Wat is alles anders......

Ik moest een boek terugbrengen naar de bieb

Ik had het uit en ik zag dat iemand anders het gereserveerd had
Wanneer ik dan toch in de stad ben

Vind ik het altijd heel leuk een wandeling door de stad te maken

Wat is er veel veranderd

Hier heb ik 30 jaar gelopen op weg naar mijn werk.

Hieronder wat ik toen zag

architectenwerk

Vooraan een lage fontein

Die is nu weg

Ik ken het plein ook zoals het eruit zag voor deze fontein werd aangelegd

Het plein was toen klein, werd onderbroken door een straat 

aerophotostock

Het vergrote plein was een hele verbetering

Ik vond de ruime opzet mooi

Was zo tegen de plannen om er een filmhuis op te bouwen

Maar gisteren toen ik het Audrey Hepburn Plein, 

zoals het plein sinds kort heet, 

voor het eerst af zag vond ik het prachtig

Weten jullie hoe Arnhem eruit zag voor de oorlog? 

Voor mij kwam deze foto als een verrassing

Het plein, hier aan de rechterkant van de kerk, helemaal volgebouwd

gelderlander

"Mijn Rodenburgstraat"

Ik liep ook door de Rodenburgstraat

De straat naast de kerk

Waar het pand van mijn werkgever, het Arbeidsbureau stond
Het pand staat er nog, ook helemaal veranderd

In de jaren 70 zag de straat  er zo uit

(Toen werkte ik er al)

De bomen staan er nu nog. De huizen links afgebroken. In het midden is nu een park gemaakt

En er is een pingpongtafel geplaatst

omroepgelderland

Ben zo benieuwd hoe het er gaat worden wanneer alles gaat groeien

Ik kan jullie vertellen dat het bevreemdend is

Te  zien dat een plek die zo bekend is

Totaal veranderd is

Het is mooier, vriendelijker dan ooit

Maar het leek gisteren of ik in een tijdcapsule stond

De Weverstraat
Vroeger een lelijke straat
met aan alle kanten uitzendbureaus
Is nu opnieuw bestraat
1 geheel
Echt mooi
En de bomen
Ze geven bijna licht
Of ze stonden er niet eerder
Of ze vielen vroeger niet op

Weer thuis

Pinksterbloemen, aquarellen en een explosie van groen.

Gistermiddag brak het onweer los. Met regen en windstoten. Wij hoorden het gerommel en zagen de lucht donker worden. Daarom konden we voorzorgmaatregelen nemen. Planten binnen halen. Parasol inpakken en zeil over de moestuinbak. 

Vandaag is het lekker lenteweer. Veel koeler. Meer bij deze tijd passend. Ik vind het lekker

Ik kon ook weer eens schilderen. Wanneer het zonnetje schijnt vind ik lezen in de tuin heerlijk. Ik ben van plan een serie vrouwenportretten met bloemen en-of vlinders te maken. 

Moeten jullie eens kijken

Er zitten een paar dagen tussen

Toen ik mijn laatste wandeling maakte plukte ik ook wat pinksterbloemen

Een soort zelfverzonnen traditie

Zien jullie wat een haartjes er aan de stelen zitten?

Bloesemende bomen, 1 van de mooiste momenten van het jaar.

Dit is 1 van mijn favoriete momenten van het jaar

Bloesemende bomen in mijn wijk 

Ik was bijna te laat

Want er lagen al blaadjes op de grond

Deze bomen staan in een volkstuincomplex
Prachtig, he?

Er is echter een maar
Er staan twee boompjes, 1 lichtroze en 1 met diep roze bloesems
Ze bloeiden altijd weelderig
Echter 3 jaar geleden werd er gesnoeid
Ze zagen er niet meer uit
Het donkerroze bloeiende boompje geeft nu bijna geen bloesem meer

Ik begrijp echt niet wat er allemaal in de wijk gebeurd
Bomen worden gekapt
Struiken gesnoeid
Dingen veranderen

Deze bomen zijn een paar jaar terug geplaatst

Deze boom staat naast een huis

Wat een verscheidenheid in vormen van bloesems ook, he?

Deze boom had ik zelfs nog nooit eerder gezien
Liep deze keer eens een andere weg in

Volgens mij is de natuur ook een beetje van slag door het plotselinge zomerse weer

Kastanjes bloeien al bijna

Fluitenkruid komt al op

Bijen tel dag.

Ik heb meegedaan aan nederlandzoemt/bijentelling

De bedoeling is dat je een half uur door je tuin loopt

en kijkt hoeveel bijen en hommels je ziet

Ik zag 

6 hommels

27 bijen

---------------------------

Doen niet mee aan de telling, maar ik zag ze wel ;-)

13 vlinders

5 bruine, 3 wit oranje en witte

1 roodborstje en een muisje

Een MUISJE, nooit eerder in de tuin gezien

Vorig jaar januari lieten wij alle huizenhoge coniferen uit de tuin halen. Daarna was de tuin kaal. Maar tot onze verbazing en plezier werd de tuin in de lente en de zomer prachtig. Allerlei bloemen die ik ooit plantte en het nooit deden, want te donker, bloeiden nu ineens op in het zonlicht. We wisten niet wat we zagen.

En dit jaar in de winter keek ik in de tuin en dacht dit komt nooit meer goed. Maar ineens, door deze warme dagen schieten de bloemen de grond uit. Bloemen die we vorig jaar niet zagen. Hoe het kan? Geen idee. Ik ben wel altijd zaadjes aan het rondstrooien. Het zijn deels wilde bloemen, maar ik vind ze prachtig. En de bijen en vlinders belonen ons. 

Volgens mij Look-zonder-look (Alliaria petiolata, synoniem: Alliaria officinalis of Sisymbrium alliaria) is een algemeen voorkomende plant die behoort tot de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae)

In de moestuinbak groeit het ook gestaag

Verlangen naar de lente en de zomer krijgen.

Ik verlangde naar de lente

Maar we kregen de zomer

Wat een temperatuur, he?

Voor mijn boekenproject 2018 las ik 2 boeken mbt Sylvia Plath en Ted Hughes.

In het kader van mijn boekenproject 2018 las ik in april 2 boeken die over de dichters Sylvia Plath en Ted Hughes gaan. Het boek wat  Conny Palmen onlangs over hen publiceerde en de brieven van Ted Hughes, de echtgenoot van Sylvia Plath.

Ik weet niet zoveel van deze twee dichters. Ik leerde Sylvia Plath kennen i.v.m. met mijn interesse in de Bronte zussen. Ik houd een blog bij over deze zussen: Bronte sisters. Ik dacht dat Sylvia Plath het museum en de omgeving als toerist bezocht. Maar nu begrijp ik het. Ze trouwde Ted Hughes, wiens ouders vlakbij het huis van de Brontes woonden. Zij bezocht hen vaak.

Hier wat Conny Palmen schrijft over Sylvia die plekken bezoekt beroemd door de Bronte Sisters

Ik wist dat Sylvia Plath als teener een zelfmoordpoging deed en een behandeling met elektroshocks kreeg. Ik las haar boek wat hierover gaat, The Bel Jar. Ik wist ook dat toen haar huwelijk spaak liep zij opnieuw een zelfmoord poging deed, die deze keer lukte. En ik wist dat feministen Hughes hiervoor verantwoordelijk houden.

Ik heb het boek van Conny Palmen in een adem uitgelezen. Ik vond haar taalgebruik mooi. Het verhaal boeide me. Conny Palmen beschrijft wat er gebeurde vanuit het gezichtspunt van Ted Hughes. Ik lees ook artikelen op internet over hen. Zoals altijd, hoe meer ik te weten kom, hoe moeilijker het wordt het te begrijpen. In het boek van Conny wordt Hughes positief beschreven. Ook uit zijn brieven komt hij naar voren als een betrokken mens. Op internet kom ik echter veel reacties tegen van vrouwen die hem haten. Was het zijn schuld dat Sylvia zelfmoord pleegde? Leidde Sylvia aan een bipolaire stoornis? Was zij een loeder? Was hij een vrouwengek? Maakte zij hem gek en wilde hij meer vrijheid? 

Afgaande op deze twee boeken denk ik dat deze twee mensen veel van elkaar hielden, maar elkaar een periode lang gek maakten. En dat liep slecht af.

Wat zijn ze gelukkig met elkaar in de beginperiode. Ze zijn net getrouwd. Zij de Amerikaanse, hij de jongeman uit Yorkshire. Ze dichten en willen beroemd worden. Ze zijn zeer betrokken bij elkaars werk. Een grote stimulans voor elkaar. Zij wonen in Engeland, dan in de USA en dan weer in Engeland. Ze trouwen en krijgen kinderen. Zij stuurt al haar en zijn manuscripten op naar uitgeverijen, kranten om gepubliceerd te worden binnen de USA en Engeland. Hij krijgt als eerste erkenning, wat zijn ze blij. Ze reizen samen. Ze verhuizen naar het platteland van Devon. Hebben fruitbomen en moestuinen.  Het leven is een vreugde. Lijkt een vreugde.

Op een dag wanneer hij naar zijn werk is en weer terugkeert naar huis vindt hij haar finaal overstuur. Hij komt  binnen en ziet zijn manuscript en een lievelingsboek verscheurd en een furie wacht op hem en beschuldigd hem van overspel. Er gebeuren zulke dingen vaker. Hij probeert haar te overtuigen dat het denkbeelden zijn. Dat er niets van waar is. Zij kan zich dingen sterk aantrekken. Haar stemmingen kunnen sterk schommelen. Zij heeft verlatingsangst. Hij probeert het te interpreteren en begint op spitsroeden te lopen. Zij laat hem gedichten lezen. Hij bewondert de inhoud, maar schrikt er ook van.

Maar dan gebeurt waar zij zo bang voor is. Hij wordt verliefd op een wederzijdse vriendin. Sylvia krijgt dit via via te horen en gooit hem het huis uit. Er komen scheidingspapieren. Maar de scheiding wordt niet uitgesproken. Volgens Ted Hughes groeiden ze weer naar elkaar toe. Dan op een dag geeft Sylvia bij een arts aan dat ze wanhopig is. De arts probeert een opname voor haar te regelen. Maar dit lukt niet. En ze pleegt zelfmoord.

Hierna probeert Ted Hughes de brokken te lijmen en voor zijn kinderen te zorgen. Officieel reageert hij niet op het overlijden van Sylvia. Ook niet wanneer er een hausse aan berichten komt in kranten en tijdschriften. Er komen roddels en er worden dingen beweerd en conclusies getrokken die niet waar zijn. Hij wordt benaderd door uitgevers en schrijvers die biografieën willen schrijven. Hij probeert het tegen te houden. In zijn brieven naar vrienden en de moeder van Sylvia uit hij zich wel. Hij probeert te weerleggen wanneer er ``fake news`` rondgaat.

In Conny Palmen's boek stopt het nu. De brieven van Ted Hughes gaan verder. Vertellen over zijn minnares die na enkele jaren ook zelfmoord pleegt samen met hun dochtertje. Vertellen over hoe hij  hiermee om moet zien te gaan. Zijn pogingen voor een goed leven voor zijn kinderen te zorgen. Zijn lieve brieven aan de moeder van Sylvia Plath. Jaren later zijn ergernis over de moeder die een heilige van haar dochter maakt. De vele vrienden die verraad plegen aan de herinnering mbt Sylvia. Zijn streven zaken zuiver te houden. En hoe vaak hem dit niet lukt. Hij trouwt opnieuw en deze keer is het een stabiel huwelijk. Hij krijgt veel erkenning als dichter.  Zijn dochter wordt kunstenares en zijn zoon wetenschapper.

Het is opmerkelijk hoe deze twee mensen en de gebeurtenissen in hun levens de wereld nog steeds in beroering brengen. Postuum is Sylvia zeer beroemd en geliefd geworden.

Op haar graf worden regelmatig pennen in de grond gestoken 

Het graf is meerdere keren geschonden door bewonderaars die de naam Hughes verwijderen

groene.nl/sylvia-plath-lady-lazarus<
volkskrant/de-tederheid-evenzeer-als-de-ontreddering-ted-hughes-brengt-zijn-mythe-terug-tot-een-persoonlijk-verhaal
trouw./-uit-de-as-rijs-ik-omhoog-
10-of-the-best-sylvia-plath-poems

BOEKENPROJECT 2018

Ik wil nooit vergeven worden - Ted Hughes

Jij zegt het - Connie Palmen
De klokkenluider van de Notre Dame - Victor Hugo

Hallo Witte mensen - Anousha Nzume 

De levens van Jan Six - Geert Mak

In Parijs - Olivier van Beemen

De som der Dagen - Isabel Allende

Parijs Retour - Bart van Loo

Wat is het heerlijk buiten.

Wat is het heerlijk buiten, he?

Euroteken

En kijk eens hoe het groeit