Hoe gaat het?

Avatar die ik ooit van mezelf maakte

Hoe gaat het met mijn week zonder nieuws?

De eerste dag ging vrij redelijk. 

Waarom houdt het nieuws me zo bezig? Waarom is het zo moeilijk hier afstand van te doen? Ik vertelde al eerder dat ik van jongs af aan geïnteresseerd ben in geschiedenis en politiek. Mijn ouders waren het en als jongere kwam het bij mij ook boven. Het is voor mij een manier om de wereld te begrijpen.

Na 3 dagen weet ik dat ik het anders wil doen. Het lukt niet me er helemaal van los te maken. Hoe? Enkele ideeën tot nu toe:

• Neem kennis van de grote lijn. Luister niet naar alle deskundigen, spraakmakers etc, die ik de hele dag op de radio, de tv zie en hoor en die ik tegenkom op internet. Heb ik vragen bij de "grote lijn" zoek dan informatie en zoek naar mensen die ik kan vertrouwen.
• Lees op de sociale media niet de reacties van iedereen. Het is zo schrikken wat er allemaal gezegd wordt. 

Waarom raakt wat er in Gaza gebeurt mij zo diep? Ik hou van de Arabische wereld. In 1981 ging ik samen met mijn broer naar Egypte. We gingen omdat ik zo van de faraonische tijd hield (hou). Ik wilde zo graag zelf het masker van Echnaton zien, de graven, de beelden, de tempels, de piramide. Mijn broer had al veel in het buitenland gereisd en ging mee voor de gezelligheid en als ondersteuner. Wat ik toen totaal niet verwachtte is dat ik verliefd zou worden op de Arabische wereld en er mijn man zou vinden. Vanaf onze landing in Amman, een tussenstop op weg naar Cairo. Ik wist niet wat ik zag, de kleuren, ik zag mannen in spierwitte galabia's met witte tulbanden, een man in kobalt blauw met een kobaltblauwe tulband, een man in prachtig geel met een gele tulband. Het rook totaal anders dan ik gewend was, kruidig, warm. De architectuur...........alles. En dan de mensen. Toen ik er naar toeging was ik bang dat ze Westerse toeristen niet zo fijn zouden vinden. Het tegenovergestelde. We ondervonden zoveel warmte en hartelijkheid, ja een enorme gastvrijheid. 

Sinds de Westerse aanval op Irak, de ellende in Syrië en nu weer Gaza, ik denk iedere keer, het zijn de mensen waar ik zo van hou. 

Ik kan dus niet beloven dat ik geen "nieuws" in mij opneem. Wel wil ik het anders gaan proberen. De grote lijn tot me nemen en uitzoeken, niet door naar allerlei deskundigen etc. te luisteren, meer zelf uitzoeken.