Wat zie ik nu toch allemaal?.......

Ineens herinneringen.

Ik lees op de Instagram pagina van

Marion van het inspirerende blog ""mijn Kladblog""

Dat zij een mooi Chinees kistje heeft gekocht

Zij is er enthousiast over

en vraagt zich af

Komt dit uit de 60-er jaren?

Ik kijk naar haar foto en mijn herinneringen gaan terug

Lang, lang geleden kreeg ik het van mijn ouders

Ik maak het open en haal er een laadje uit

En wat zie ik?

De barnstenen ring van mijn oma
Mijn oma, die zo goed voor me zorgde toen mijn moeder ziek was
Ik was zo gek op haar
En op mijn opa
En mijn tante Annie
En het huis waar ze woonden
aan de Haringpakkerstraat in Rotterdam

Het hangertje met de aquamarijn
Salem en ik kochten het in Kreta

Kreta was zo mooi

Het blauw van de zee en de lucht

Het blauw van de raamkozijnen en van de pottenbakkers

Ik was jarig en we zagen deze hanger en ik was er weg van

Maar.......
wanneer heb ik dit kistje nu ook al weer gehad?

In ieder geval kreeg ik het van mijn ouders

Mijn herinnering zegt ze kwamen op bezoek

Dan kan het vanaf de 70-er jaren zijn geweest

Want vanaf 1970 was ik mijn ouderlijk huis uit

Maar wanneer precies.... Ik weet het echt niet meer

Nog een herinnering aan mijn oma
Ik vond de kaart een poosje geleden terug
Hij hangt nu boven mijn werkplek

Pasen al weer voorbij

Pasen is weer achter de rug

Ik ben er blij om

Want eerlijk gezegd hou ik niet zo van feestdagen

Ik vind bepaalde aspecten wel leuk

Zoals de decoraties die bij een feestdag horen

Deze keer kocht ik alleen tulpen

Ik had nog wat versieringen van vorig jaren

O.a. deze kuikentjes

Ik vind ze leuk

Ze staan nu op verschillende plaatsen door het huis

Ik bakte een voorjaarstaart

De gele dingetjes erop moeten roosjes voorstellen

Ze zijn van fondant

De taart is al op

Weer een kuikentje

Ik ben druk geweest met foto's maken voor mijn anders blogs

Combinatie van mijn geschilderde kaarten met Paas decoratie "Fun"

W maakten een wandeling om het huis

Buiten was het wat killig

Volgens de nieuwsradio was het met Pasen kouder dan met Kerst

Al mijn buiten foto's mislukten

Na veel gedoe met fotobewerking lijkt het nog wat

Mijn camera doet gek

Buiten gaat ineens het flash licht aan

Ik kan mijn foto's niet terugkijken

Want er gaat dan een soort dia film voorbij

Ik heb geprobeerd de flash uit te schakelen en de dia voorstelling

Maar even daarna is het weer zo ver

Een nieuwe camera kopen?????

Mijn boekenproject 2017 "Teder is de Nacht" van Scott Fitzgerald.

Ik heb voor mijn boekenproject 2017 "Teder is de Nacht" van Scott Fitzgerald gelezen

SCOTT en ZELDA FITZGERALD

 

Scott en Zelda Fitzgerald, ze waren beroemd en berucht. Zij de beroemdste Flapper van haar tijd,  roekeloos, ze duikt met gemak van de hoogste duikplank, ze danst als de beste de charleston, jongensgek en Scott Fitzgerald wordt verliefd op haar. Zij zegt ja maar trekt het in want papa vindt het maar niets. Dan publiceert Scott zijn eerste roman. Deze roman wordt een succes, hij wordt rijk en de verloving gaat door. Het is het stralendste stel van de jaren 20 in de USA. Spil van wilde feesten waar veel alcohol wordt gedronken. De eerste wereldoorlog is voorbij en niemand weet dat er een tweede zal komen. Scott noemt het tijdperk later de Jazz age. Anderen spreken over een "Lost Generation". Zij vertrekken naar Frankrijk, wat veel Amerikaanse kunstenaars in die tijd doen. Zij krijgen een dochtertje.

 FLAPPERS

Flappers belichamen de roaring twenties, de turbulente economische, politieke en sociale periode na de Eerste Wereldoorlog. Aan beide zijden van de Atlantische Oceaan ontstond een hele industrie afgestemd op de flapper: niet alleen kleding, ook accessoires (armlange handschoenen, hoornen bril, broche, dophoedje), haarstijl (de zogenaamde bob), muziek (broeierige jazz), dans (springerige charleston) en, niet te vergeten, cosmetica. Firma’s als Max Factor, Elizabeth Arden en Helena Rubinstein werden weliswaar gesticht in de jaren tien van de vorige eeuw, maar met de verschijning van de flapper in de jaren twintig zouden ze floreren. Een flapper droeg niet langer een korset. Zij vierde de vrijheid die haar oma en mama hadden bevochten, een vrijheid die werd gesymboliseerd door de invoering van het vrouwenkiesrecht in veel landen rond 1920. Niet dat de flapper veel blijk gaf van politiek bewustzijn of activisme, haar onderscheidend vermogen lag op sociaal terrein. Ze rookte en dronk in het openbaar, nam plaats achter het stuur van auto, motor en vliegtuig en nam de seksuele zeden niet zo nauw. vn/de-invloed-van-the-great-gatsby

Foto is van Zelda: publicdomainreview/a-few-words-about-f-scott-fitzgerald/
wiki/Zelda_Fitzgerald

Hun leven zou niet altijd zo gelukkig blijven. Zelda krijgt psychische klachten en wordt gediagnosticeerd met schizofrenie. Waarschijnlijk was het dit niet, want zij kon met tussenpozen weer naar huis. Waarschijnlijk was zij bi-polair, een diagnose die toen niet bestond. In de tijden dat zij opgenomen wordt moet Scott voor inkomen zorgen. Hij schrijft de "Great Gatsby". Maar hij gaat steeds meer drinken en dat leidt tot alcoholisme. Hij raakt aan de zelfkant van de maatschappij. Krijgt een kans om scripts te schrijven voor Hollywood films, maar hij wordt hier niet gelukkig van.

Zijn laatste boek "Tender is the Night" is sterk autobiografisch. Vlak voor zijn boek uitkomt publiceert Zelda haar boek Save Me the Waltz. Wat zij schrijft overlapt wat hij schrijft en Scott beschuldigt haar van plagiaat. Weliswaar zijn Zelda en Scott altijd getrouwd gebleven, bij tijd en wijlen vechten zij elkaar echter de tent uit.

TEDER IS DE NACHT

In "Teder is de Nacht" zijn Nicole en Dick gehuwd. Nicole is oorspronkelijk een patiënte van Dick. Hij weet hoe hij haar buien kan bedwingen. Hij is haar anker. Zij hebben een huis gehuurd aan de Franse Riviera. Op een dag komt er een jonge filmster het strand oplopen. Zij ziet een groep mensen op het strand die een hechte band hebben. Zij observeert hen en na verloop van tijd raakt zij bij de groep betrokken en verliefd op Dick. Verderop in het boek komt het tot een echte affaire. Nicole heeft het door en raakt overstuur.

Er komen allerlei mensen voor in het boek en dat is leuk om te lezen. Het schept een goed beeld van de jaren 20-30. De decadentie, het oppervlakkige, het zoeken naar vermaak. Er zijn feesten, vechtpartijen. Londense upper-ten dames worden gevangengenomen. Hun gedrag verbaast de Fransman. Hij zegt: Ik heb courtisanes gekend en voor hen had ik respect. Maar deze vrouwen, wat zijn dit voor vrouwen.....?

Aan het eind van het boek gaat het niet goed met Dick en maakt Nicole een eind aan haar huwelijk. Niet door het zelf aan Dick te vertellen. Ze laat dit doen door haar nieuw liefde.

De stijl van Scott Fitzgerald is bijzonder

Ik moest eraan wennen. Scott Fitzgerald creëert sfeer niet door dingen direct te benoemen, maar via omtrekkende beschrijvingen. Impressionistisch. Ik probeerde hierover meer op internet te vinden. publicdomainreview/a-few-words-about-f-scott-fitzgerald. 

Throughout his works Fitzgerald's writing style is impressionistic and his details evoke sensory responses in the reader. In the description of Nicole Diver's shopping trip in Book one, chapter 12 of Tender is the Night, permit omniscient-narrator response: “… she bought colored beads, failure beach cushions, artificial flowers, honey, a guest bed, scarves, love birds, miniatures for a doll's house and three yards of some new cloth the color of prawns …, two chamois leather jackets of kingfisher blue and burnings bush from Hermes—bought all these things not a bit like a high-class courtesan buying underwear and jewels, which were after all professional equipment and insurance- but with an entirely different point of view. Nicole was the product of much ingenuity and toil. For her sake trains began their run at Chicago and traversed the around belly of the continent to California; … men mixed toothpaste in vast and drew mouthwash out of copper hogsheads; girls canned tomatoes quickly in August or worked rudely at the Five-and-Tens on Christmas Eve; …these were some of the people who gave a tithe to Nicole, and as the whole system swayed and thundered onward it lent a feverish bloom to such processes of hers as wholesale buying.” (Fitzgerald, 1978, p. 59) ccsenet/journal//

Op pinterest/gmwatercolors/scott-fitzgerald heb ik foto's verzameld over Zelda en Scott Fitzgerald.

BOEKENPROJECT 2017

Teder is de nacht - Scott Fitzgerald

Het meisje van ver - Sadia Sheperd

In Europa - Geert Mak

Wat heb ik verder zo de afgelopen dagen gedaan?

Het is nu zo heerlijk buiten

Deze foto's zijn allemaal om het huis genomen

Een wijk aan de andere kant van de rivier, in Zuid

Noorderlingen denken dat er niets aan is aan deze wijk

Maar wanneer je van rust houdt en van groen zit je hier goed

Wanneer ik naar het winkelcentrum loop kan ik diverse routes nemen

Dit is een beetje een omweg, maar het is er heerlijk

Ik zie dan deze waterpartij

Ik heb nog steeds geen broedende eenden of meerkoeten gezien

Ook geen jonge eendjes

Vorige week gaf ik weer mijn "workshop" aquarelleren

Ik vertelde al eerder
dat ik daar wel eens aan denk dit te gaan geven

Een vriendin reageerde met "Ga het mij dan maar leren, dan kun je oefenen"

Zo gezegd, zo gedaan

Ze is nu twee keer geweest

Na de eerste keer kocht zij spullen

Zij vindt het zo leuk dat ze thuis verder wil gaan

Ik bereidde het voor
Ik tekende eendjes

En dit is het resultaat

Het is gezellig

Ik denk dat het didactisch aan van alles schort

Maar ik vind het leuk haar deelgenoot te maken van al mijn aquarel geheimen

Wat is de lente toch bijzonder

Ik word iedere keer weer geraakt door de seizoenen

Zo was het

Het is toch een wonder dat het nu zo groen is?

Nagenieten van ons bezoek aan Haarlem en ook een beetje na-ergeren.

   Wat is het leuk om na te genieten van ons bezoek aan Haarlem. Een beetje wegdromen en de herinneringen laten komen. Informatie zoeken en lezen. En dan wat later de foto's bewerken en een blog maken. Er valt zoveel te lezen en te weten te komen over Watteau en over het Teylers Museum.

Ik had natuurlijk wel al een idee wat we zouden gaan zien. Ik had foto's gezien van het Museum. Maar in het echt is toch alles anders. Allereerst de entree, zo groots. Wanneer we de kaartjes hebben willen we naar de zalen waar Watteau hangt. Maar in de zalen waar we door heen moeten is ook al zoveel te bekijken. Zonde om er zomaar doorheen te lopen. We zien fossielen, prachtig gesteente, zoals kwartsen, daarna een zaal vol onbekende metalen voorwerpen.

Het is onwennig om door een gebouw te lopen waar je nooit eerder was

Vooral wanneer het een oud gebouw is als dit

Pas wanneer ik thuis ben bekijk ik plattegronden

En begint het me te dagen hoe het gebouw in elkaar zit

We hebben al gezegd we gaan er zeker nog een keer naar toe.

Het is ook onwennig om door een stad te lopen die je niet goed kent. Normaal weet ik wel ongeveer waar ik wat kan vinden. Deze keer had ik me vooral op Watteau geconcentreerd en had ik van te voren niet goed uitgezocht hoe de stad Haarlem in elkaar zit. Daarom konden we nu alleen de St Bavo vinden. Wat niet zo moeilijk is want hij torent overal bovenuit. Ik herinnerde me de St. Bavo kerk als heel groot. Dat dit klopt blijkt wanneer we erom heen lopen. Ik herinner me dat er een mooi orgel in is. Jammer nu konden we de ingang niet vinden. Waarom? Het was druk. En ik word dan kriegelig. Ik kan niet zo goed tegen mensenmassa's. We zijn rond de hele kerk gelopen, maar geen ingang. Ik zag ergens een bord hangen met de mededeling dat de kerk gesloten is. De vorige keer dat we in Haarlem waren zag ik een plein. Nu was het plein bedolven onder terrassen.

 En dan....

Ik dacht dat ik het OV kaart systeem nu goed begrijp. Met groot zelfvertrouwen zet ik een vrije reisdag op mijn kaart, verander ik de klasse van 2 in 1 en zetten we de samenreiskorting en 1-e klas op de kaart van Salem. Maar dan kan er toch altijd iets gebeuren waar we niet op rekenden.

We willen terug met de trein. Dan moet ik opnieuw geld bijbetalen voor de 1-e klas verhoging. Maar bij de ingang van het station staat geen automaat. Wel achter de poortjes. We lopen door de poortjes en kijken op de automaat. Maar we zien alleen maar informatie over ons reisverleden. Wat nu? Ik zie de NS paal of zuil, hoe heet zo'n ding? Iets waarvan ik me altijd voornam nooit gebruik van te zullen maken. En we drukten op de knop. Daar, er klinkt een vriendelijke stem. Ik leg de situatie uit en krijg als antwoord dat we terug moeten naar de automaat, dat daar alles wat we nodig hebben op staat. En anders moesten we de NS bellen. We waren moe van alle indrukken. We wilden naar huis, Ik zei tegen Salem, we gaan wel met de tweede klas. Maar............. de tweede klas zat stampvol. Wat denken jullie dat we gedaan hebben?

We stapten in de 1-e klas en voelden ons schuldig. Ik bedacht ineens dat we er in Amsterdam uit konden gaan, want daar weet ik de automaten wel te vinden. O.k. dat gaan we doen. Maar we zaten zo lekker en dan weer die drukte in? Uiteindelijk zijn we blijven zitten. Natuurlijk bang voor het moment dat de conducteur zou komen. Maar allengs werden we rustiger en er kwam geen conducteur. Sorry NS, ik had jullie die 6 euro graag betaald.

Thuis heb ik de situatie uitgelegd op het forum van de NS. Een aardige Haarlemmer reageerde dat de automaat inderdaad slecht te vinden is en dat we wanneer we weer in Haarlem zijn naar het nieuwe gedeelte moeten lopen ten oosten van de ingang waar wij stonden. Dat daar wel automaten en ook een bemand loket is.

Watteau tentoonstelling in het Teylers Museum.

Gisteren zijn Salem en ik naar het Teylers Museum in Haarlem geweest

Het beloofde heerlijk weer te worden

Een dubbel plezier

Ik ben al vanaf jong fan van Watteau

Dat we zijn werk nu met eigen ogen kunnen gaan zien....

Watteau leefde van 10 oktober 1684 tot 18 juli 1721

Hij was autodidact

Zijn schilderijen luiden de Rococo periode in

kunstvensters/kunstgeschiedenis-rococo

WATTEAU

Als geen ander wist Antoine Watteau (1684-1721) de gevoelens en het plezier van jonge mensen weer te geven. In een lichte, luchtige en elegante stijl. Heel anders dan de kunst van zijn collega’s die in opdracht van hun koning, Lodewijk XIV, serieuze onderwerpen schilderden in een plechtige stijl. Zijn werk was baanbrekend en als vernieuwer werd Watteau een van de belangrijkste kunstenaars uit de Franse geschiedenis. Teylers Museum presenteert in samenwerking met het Städel Museum in Frankfurt de eerste grote tentoonstelling sinds 1935 van de kunstenaar in Nederland. teylersmuseum 

De andere foto's van de schilderijen die ik maakte zijn wazig
Het was ook moeilijk een mooie foto te maken van de japon

De WATTEAU PLOOI

Op modemuze/jean-antoine-watteau-de-mode vind je een uitleg over de befaamde Watteau plooi

Watteau was erg geïnteresseerd in de valling van de stof en de daarbij behorende schaduwwerking. Op zijn romantische en landelijke tuinscènes zijn talloze staande en zittende vrouwen op de rug gezien aanwezig. De meeste van hen zijn gekleed in de ruime robe battante, ballante of volante die over een kleine ronde hoepelrok wordt gedragen.

TEYLERS MUSEUM

We waren nog nooit in Teylers Museum geweest

Het stond al jaren op ons lijstje

De Watteau tentoonstelling maakte dat we nu echt gingen

Het Museum gebouw is indrukwekkend

En we keken onze ogen uit wat de verzamelingen betreft

teylersmuseum/collectie/gebouw-en-geschiedenis

Er is een blog: Teylersmuseum

Teylers Museum is genoemd naar Pieter Teyler van der Hulst (1702- 1778), een vermogende Haarlemse zijdefabrikant en bankier. Levend in de tijd van de Verlichting had hij grote belangstelling voor kunst en wetenschap. Vanuit de gedachte dat kennis de mensheid kon verrijken, legde hij op beide terreinen verzamelingen aan. In zijn testament bepaalde hij dat zijn vermogen moest worden ondergebracht in een stichting die onder meer de bevordering van kunst en wetenschap tot doel had.

Het publiek is welkom om te komen kijken naar voorwerpen van kunst en wetenschap. Van machines die elektriciteit opwekken tot miljoenen jaren oude fossielen, historische boeken en munten. Kunstliefhebbers gaan naar Teylers vanwege zijn mooie collectie Hollandse meesters en de wereldberoemde prenten en tekeningen van Rembrandt en Michelangelo.

HET GEBOUW

Achter Teylers woning in de Damstraat 21 werd een ‘boek- en konstzael' gebouwd. Deze Ovale Zaal werd in 1784 opengesteld voor bezoekers en is sindsdien vrijwel onveranderd gebleven. Teylers Museum is hiermee het eerste museum van Nederland, dat vanaf 1784 onafgebroken voor het publiek is opengesteld en waar de collecties in hun authentieke samenhang te zien zijn.

Vijftig jaar later vonden de eerste uitbreidingen voor de bibliotheek en kunstverzamelingen plaats. Bij het eerste eeuwfeest in 1878 besloot men tot de bouw van een nieuwe entree aan het Spaarne en de twee fossielenzalen en instrumentenzaal, nu de eerste zalen van het museum. Ruim honderd jaar later was Teylers Museum weer aan uitbreiding toe. In 1996 werd nieuwe vleugel geopend met een grote tentoonstellingszaal, een educatief paviljoen en een museumcafé.

De entree is prachtig

 Een zaal met oude instrumenten,
oude globe's en prachtige (edel)stenen

Een zaal met allerlei schilderijen

Dit schilderij vond ik mooi

Dit kleine schilderij grappig

Dit schilderij vonden we allebei mooi

De foto geeft niet half weer hoe het schilderij eruit ziet in het echt

Want ook de structuur is heel bijzonder

Het lijkt alsof de takjes echt zijn

Ook het roze van de lucht hier en daar is in het echt veel mooier

In het echt zijn schilderijen veel en veel mooier

Geen reproductie kan ooit weergeven hoe een schilderij er in het echt uitzie

Daarom.........ga naar een museum

Bekijk een schilderij in het echt

Er gaat een wereld open

Kijk naar details, wijze van schilderen, de structuur

Sommige schilderijen zijn dun geschilderd, andere dik

Er zit zo'n verschil tussen
En het is vaak zo mooi
Neem vooral de tijd om dingen in je op te nemen

Door goed te kijken zie je pas echt

RESTAURANT

Ik at voor het eerst van mijn leven een red velvet cake

Heerlijk!!!!

De SPAARNE

Buiten, aan de voet van het museum

Een bankje met een prachtig uitzicht

Heerlijk in het zonnetje

We liepen nog een eindje door de stad

En zagen dit leuke olifantje op een huis
aan de overkant van de Spaarne
Het straatje in wat tegenover de brug is

We liepen weer over de brug terug
Langs de Spaarne
Langs een (lelijk) Frans Hals Hotel
Om de St. Bavo heen

 Het was druk, druk, druk

Vol met terrasjes

We werden moe en gingen lekker terug naar huis

Nagenietend