Memorial

Naar het memorial gekeken voor Michael Jackson. In de ban geraakt. Salem heeft veel op DVD gezet. Ik bekijk nu video's, concerten en zie een fantastische danser, een boeiende figuur. Ik lees veel over hem en zoek op Google.
k

Openlucht Museum

Heerlijk weer. Niet meer zo warm.

Ik ben begonnen met een nieuw schilderij. De middelste vrouw ging direct goed, de rest is hard werken.


Er moet nog van alles aan gebeuren. Aquarelleren kent diverse stadia. De tekening, de eerste verf die erop gaat, dit zijn de wat grotere vlakken. Daarna maak ik vaak de ogen, om houvast te hebben voor de rest van het gezicht. Wanneer de kleur overal opzit moet er een geheel van worden gemaakt. Dit is het leukste deel, alles wat ik er daarvoor aan gedaan heb is hard werken en vereist veel geduld. Lagen verf moeten drogen voor ik verder kan.
http://kleurrijkaquarellen.blogspot.com/



Het is al een week bloedheet. Zelfs ons koele huis is warm. De ramen open, in de tuin zitten is niet echt leuk, water aanslepen voor de planten.

Wat gebeurde er de afgelopen week?

Michael Jackson is onverwacht overleden. Salem heeft de hele nacht en dag naar CNN gekeken.
In Iran is een opstand uitgebroken mbt de verkiezingen.

Ricky en ik zijn bij Tineke op bezoek geweest.



We zijn met Sarah naar de dierenarts geweest. We moeten nu over 3 weken weer een keer gaan. Het lijkt allemaal goed te gaan. De rare korst op haar buik is tot de helft teruggebracht.


En verder maakte ik vanmiddag een wandeling:





Deze plataan is in 1750 gepland.

Gisteren haatte ik de NS.

Ik stapte rondom 10.30 in de trein naar Utrecht. De trein bleek bomvol te zitten, zodat ik, samengepropt met veel anderen, in de ruimte achter de deur(1 uur) heb gestaan!!!!!!!!!!!!!
Ter hoogte van Driebergen stopten we, er werd omgeroepen dat er een goederentrein langs moest. Dit duurde een kwartier. Waarom was die trein eigenlijk zo druk? Een oudere dame die in Driebergen samen met haar man er nog bij kwam stelde me deze vraag. Geen idee antwoordde ik. Een andere mevrouw vertelde dat er een veteranendag is in den Haag. In Utrecht overstappen, ik werd succes gewenst, we hopen dat je kunt zitten. Dat lukte prima, de trein was druk, maar er was voor iedereen een zitplaats.
In Den Haag aangekomen zie ik Bert Chabot een veteraan interviewen op het Plein. Leuk, die eens in levende lijve te zien.


Ik maak mijn vertrouwde wandelingetje. Aan het einde van de Vijverberg loop ik vast. Ik probeer of ik ergens over kan steken, nee, geen doorkomen aan. Zodat ik uiteindelijk de hele stoet maar langs heb laten gaan. Wat ik leuk zou hebben gevonden, wanneer ik er uit vrije wil naar gekeken had, maar waar ik nu toch wel geirriteerd door werd. Er kwam geen einde aan.








Ik merkte op dat de toeschouwers hard klapten voor de oude veteranen en dat het klappen wegstierf wanneer er nieuwe veteranen langsliepen.
Raar om deze mensen nu te zien. Er was 1 oude veteraan die op het publiek reageerde en handen gaf. De rest liep in het gelid en keek op nog om.
Ik begon het een beetje vervelend te vinden, dus ik ben weer terug gelopen en zag toen zowaar ook Willem Alexander.




Ik maakte de foto door tussen een 4 rijen dik publiek te richten. Toch aardig gelukt!

Uiteindelijk kon ik door naar mijn moeder. Ik kwam anderhalf uur later dan afgesproken.
Op de terugweg kon ik lekker zitten van Den Haag naar Utrecht. In Utrecht bleek er maar 1 trein te gaan die net weg was, dus een half uur wachten. En ja hoor, weer mudvol. Nu was ik niet gek en zorgde ervoor dat ik op de trap kon zitten achter de ingang. Weer op een sukkelgangetje op naar mijn eindbestemming. Een oudere man in de trein werd onwel. De NS heeft het niet eens geweten.
En eindelijk snapte ik wat er aan de hand was. Er waren werkzaamheden aan het spoor in 's Hertogenbosch. Men kon niet rechtstreeks vanuit Den Bosch naar Utrecht maar men moet omreizen via Nijmegen en Arnhem. Er werden geen extra treinen op dit traject ingezet!!!!!!!!!!!!

Met een nieuw schilderij begonnen.

Onlangs hoorde ik dat ik toch opnieuw schilderijen kan ophangen op het werk.
Ik ben daarom begonnen met het schilderen van een schilderij wat goed bij de anderen past.

En wie zit er bovenop?
Ons zorgenpoesje Sarah.
Donderdag moeten we weer met haar naar de dierenarts.
De zorgelijke korst op haar buik, wat de dierenarts afsterven noemde ( we schrokken daar heel erg van) is van 6 cm. naar 3 cm. gegaan.
Wij denken dus stiekem dat het allemaal goed komt. Hopenlijk denkt de dierenarts dat donderdag ook.

Wandeling

Ik doe mee met een wedstrijd op hyves met dit portret van mijn vader:



en ik ben bij Tineke op bezoek geweest.







en ik ben nog steeds in de ban van de Brontes

Een tekening van Anne Bronte
En een mailcoach.
Hiermee werden in de tijd vn de Brontes de brieven vervoerd. In die tijd werd er net zoveel naar elkaar geschreven als er nu e-mails worden verstuurd.