De eerste kerstkaarten zijn gemaakt.

Op mijn schilderblog  kleurrijkaquarellen kun je alles volgen

November.

One of those mornings, early in November, when in Paris, if we stay indoors, being so near and yet prevented from witnessing the transformation scene of autumn, which is drawing so rapidly to a close without our assistance, we feel a regret for the fallen leaves that becomes a fever, and may even keep us awake at night.

— Marcel Proust, from The Complete Works; "Remembrance of Things Past"

tumblr/november

November comes

And November goes,
With the last red berries
And the first white snows.

With night coming early,
And dawn coming late,
And ice in the bucket
And frost by the gate.

The fires burn
And the kettles sing,
And earth sinks to rest
Until next spring.

Clyde Watson  November again. It’s more winter than autumn…The trees are revealing their structures. There’s the catch of fire in the air. All the souls are out marauding. But there are roses, there are still roses. In the damp and the cold, on a bush that looks done, there’s a wide-open rose, still. Look at the colour of it. — Ali Smith, Autumn   In November, the earth is growing quiet. It is making its bed, a winter bed for flowers and small creatures. The bed is white and silent, and much life can hide beneath its blankets. —  Cynthia Rylant, In November

Voor mijn boekenproject 2019 las ik "`Winternabijheid" van Mirna Funk.

Ik zag het boek liggen in de bibliotheek en ik bladerde het door. Normaal zou ik het boek niet hebben meegenomen. Ik wil eigenlijk nog steeds het liefste boeken uit de wereldliteratuur lezen. Maar wat ik al bladerend lees, raakt me. Ik lees over een Joods meisje, Lola, dat op zoek is naar een manier zich staande te houden in een wereld vol (voor)oordelen.

Het boek begint ermee dat ze op een morgen, wanneer zij haar mobiel open maakt, ontdekt dat ze door een Facebook vriendin is getagd. Ze kent het meisje vaag omdat ze wel eens in de winkel komt waar zij werkt. Wat later ontdekt ze dat een andere facebook vriend een Hitlersnorretje op haar foto heeft getekend en er lachend op wijst. Zij geeft ze aan bij politie. Haar advocaat raadt het haar af, maar ze zet door. Op de dag van de rechtzaak tekent ze zelf een hitler snorretje op haar gezicht en gaat zo de rechtbank in. Mensen kijken haar verbijsterd aan. Huilend loopt zij de rechtbank uit.

Is zij eigenlijk wel Joods? Zijzelf denkt van wel. Je bent toch zeker Joods wanneer je overgrootmoeder je steeds verhalen vertelt over het vernietigingskamp waar ze in zat? Je lieve grootmoeder die voor je is gaan zorgen toen je vader uit Oost Duitsland vluchtte, waar jullie woonden en zij hem nooit meer terugzag. Je gekke Duitse moeder liet haar sowieso al in de steek. Je oma en opa zijn goed voor haar. Ze vangen haar op  en zorgen voor haar.

Dan groei ze op en komt ze in de maalstroom van het leven terecht. Het is een modern leven, vol laptops, makkelijk reizen boeken via internet, naar Israël vliegen, naar Thailand vliegen. Je foto´s verkopen via Instagram.

Zij weet dat zij niet Joods is voor de  Halacha (alleen die persoon waarvan de moeder ten tijde van de geboorte een Jodin was of de persoon die zich vrijwillig tot het jodendom heeft bekeerd op grond van de Joodse wetten is Joods). Daarom gaat ze naar de sjoel om lessen te volgen. De rabbi is sceptisch, maar wanneer ze blijft aanhouden geeft hij toestemming. Maar het valt erg tegen, ze raakt geïrriteerd door de anderen die ook lessen volgen. De mannen die zo zelfvoldaan praten over hun leven, de vrouwen die zich aansluiten uit onzekerheid. 

Wanneer een vriend van haar, linksgeoriënteerd, tegen haar uitvalt, dat hij er nu genoeg van heeft om zich altijd schuldig te moeten voelen over wat de Joden is aangedaan, valt zij ook  tegen hem uit. "Ja, voor jou lijkt het of er een lange tijd tussen zit. Wanneer je zoals ik een grootmoeder hebt die er dagelijks over praat, lijkt het of het gisteren is gebeurd. Maar bij jullie, jullie grootouders spraken er niet over, kaken stijf op elkaar, vergeten, doen alsof het niet gebeurd is. Lekker gemakkelijk"

Niet alleen op haar werk en in de kroeg, maar vooral op internet stuit Lola steeds op antisemitische opmerkingen. ‘Snel merkte Lola’, ‘wie op de-holocaust-is-voorbij-pagina stond en wie op de we-mogen-nooit-vergeten-wat-er-gebeurd-is-pagina.’

Ze verlangt naar haar vader. Ze lijdt aan verlatingsangst. Ze herinnert zich de dingen die ze samen meemaakten. Ze schrijft hem brieven die ze niet verstuurt. Het laatste wat zij weet is dat hij in Australië leeft, met een nieuw gezin. 

Via Tinder ontmoet zij de, deels in Israël, deels in Duitsland levende Shlomo. Ze vormen een goed stel. Met hem maakt ze de Gaza oorlog mee. Hij neemt haar mee naar een Palestijns kamp. Een vriend van Shlomo vertelt haar dat Shlomo in het Israëlische leger heeft gevochten en een Palestijn heeft gedood. Dat hij daarna veranderd is, niets meer van het leger wil weten, met zichzelf overhoop ligt en links geworden is. 

Haar oma overlijdt en haar opa verhuist terug naar Israël. Hij krijgt hier zeer behoudende meningen, waar Lola nogal eens van schrikt. Tegengesteld aan de meningen van Shlomo waar Lola ook van schrikt. Wanneer haar opa ook overlijdt krijgt Lola het sieradenkistje van haar oma. Hierin liggen brieven. Een van de brieven doet haar wereld schudden. Haar grootmoeder vertelt dat niet de man die zij als  haar opa beschouwt haar grootvader is, maar iemand anders. Iemand die zij ontmoette vlak na de bevrijding uit het vernietigingskamp.  

Lola laat niets merken aan haar vrienden. Maar zij boekt een vliegticket naar Bangkok. Zij schrijft haar vader een brief dat hij haar daar moet opzoeken. Zij heeft iets belangrijks te zeggen. Zij vertelt Shlomo niets, hoewel hij merkt dat ze van de kaart is. Zij vraagt Shlomo of hij als militair ooit iets ergs meemaakte, hij kan het haar niet zeggen. Een dag later wil hij het haar vertellen, maar houdt zij hem af. Zij verzamelt foto´s die het verhaal van Shlomo vertellen, hangt ze op in zijn kamer en vertrekt zonder afscheid te nemen. 

In Bangkok aangekomen verkent zij het mooie resort waar ze in terecht is gekomen. In eerste instantie is zij ziek. Allengs komt ze tot rust. Ze wacht tevergeefs op haar vader, hij komt niet.

In het boek komen alle gangbare meningen die overal in de media worden vertelt naar voren. Alle voor en tegens van de politiek van Israël, de recente Europese geschiedenis in Europa. Om Lola heen heeft iedereen een mening en vertelt het haar ongevraagd. Het wordt voor haar een caleidoscoop. Zij kan er niet van wegkijken. Probeert zich staande te houden, probeert zelf een mening te vormen. Het is een aangrijpend boek, het zet aan het denken. 

BOEKENPROJECT 2019

Frederike Geerdink - Dit vuur dooft nooit
Emily Dickinson in leven en dood
Mijn zuster Emily - Paola Kaufmann
Brief aan mijn dochter - Maya Angelou
Olijven moet je lezen - Ellen Deckwitz
De Zwaluw en de Kolibri - Santa Montefiore
Mozart en zijn brieven - Lucas Bunge
De Droom van de Leeuw - Arthur Japin
Tegen terreur / Beatrice de Graaf
In het spoor van de Russische Ziel - Peter d´Hamecourt
Rose - Rosita Steenbeek
Grand Hotel Europa - Ilja Leonard Pfeijffer
Rinkel de Kink -  Martine Bijl
Ik kom terug - Adriaan van Dis
Mijn Moeders Strijd - Murat Isik

Winternabijheid - Mirna Funk

Boeken over de Verenigde Staten

Mijn Amerika - Mart Smeets
Begrijp je Amerika nog - Frans Verhagen
Oh, oh, Amerika - Charles Groenhuijsen

Boeken over bakken 

Piece of Kate - Emily Lichthart
Een zomer in Venetië - Nicky Pellegrino
Bakken voor je leven - Sarah Vaughan
Josefiens Zevende Hemel - Renee Olsthoorn

Bibliotheek, ins and outs.

Een paar jaar terug las ik enkele boeken van Proust. Hij beschrijft in de boeken heel liefdevol de grootmoeder van de hoofdpersoon. Onder andere dat zij verliefd was op "de brieven van Madame de Sévigné". De manier waarop hij erover schrijft maakte dat ik sinds die tijd steeds denk, die brieven wil ik ook graag eens wil lezen. Madame de Sévigné leefde in de 17-e eeuw, aan het hof van Lodewijk XIV, de Zonnekoning. 

Ik kijk of er een boek over haar is in de bibliotheek. Dat is er niet, jammer. Nu liep ik 2 weken geleden weer tegen deze naam aan en zag ik dat ik de naam van Madame de Sévigny verkeerd heb geschreven. Het moet Madame de Sévigné zijn.

Zonder veel hoop vulde ik de goede naam in en jawel, er is een boek, een biografie, wat leuk. Het boek bevindt zich in het magazijn. Ik naar de bibliotheek, gaf de bibliothecaresse een papiertje met de naam van het boek en de codes en zij belt het door naar het magazijn. Tien minuten later loop ik langs of het boek op de afgesproken plaats ligt, niet het geval, 10 minuten later nog niet, nog 10 minuten later, er ligt een briefje met erop N.A.

Ik geef het aan de bibliothecaresse, ze zegt niet aanwezig. Zij duikt het systeem in.  Ze vertelt dat het boek na 2011 niet meer is uitgeleend.  De bibliotheek is daarna verhuist naar een nieuw pand, waarschijnlijk is er daardoor nu een probleem. Ze laat ook 2 boeken zien die uitgegeven zijn in de 17-e eeuw, maar die worden niet uitgeleend. Ze duikt een landelijk systeem in. Ze vertelt dat ik dit zelf ook kan doen. Ik kan vanuit huis kijken of er ergens in Nederland bij een bibliotheek een boek is wat ik wil lezen, het kost 4,50.  Zij wil laten zien hoe ik dit moet doen, maar het lukt haar niet. Zij belt iemand op voor hulp, maar samen komt ze er ook niet uit. Ze geeft me een papiertje met een e-mail adres. 

Een paar dagen later verstuur ik het e-mailtje en dezelfde dag heb ik al een bericht dat het boek klaarligt. Het lag ligt toch in het magazijn. Ik ben het boek nu aan het lezen, een heerlijk boek. Ik verdwijn in een totaal andere wereld. Wat is lezen toch fijn.

En de speurtocht van de bibliothecaresse maakt ook dat ik thuis weer eens ben gaan zoeken. Ik kom allerlei leuke dingen tegen. ik zie altijd wel Dvd's liggen, maar neem er nooit 1 mee. Ik zie nu dat er Filmbieb is, hierop kun je thuis de film of serie uitzoeken en aanvragen. Het wordt dan voor je klaargelegd. Net als bij een boek reserveren. 


Filmbieb//Lenen via filmbieb
rozet.nl/bibliotheek/onze-collectie/kijken-en-luisteren/ 

delpher

Herfstwandeling rond het huis.

Ik liep er weer langs

De enige Kardinaalsmuts in mijn buurt

Ik ontdekte de struik lang geleden

en was onder de indruk van de kleurcombinatie, roze en oranje

Het is een sport er iedere herfst een foto van te maken

En deze Schoonvrucht vind ik ook al zo´n wonder

Ik zag ook een aalscholver

Wanneer ik even eerder had geklikt was de foto nog mooier geweest

Her en der mooi gekleurd blad

Ik passeer een schattig huisje te midden van de wijk

Ik denk dat dit huisje er eerder stond en dat de wijk erom heen gebouwd is

Een paar jaar terug kocht een jong stel het en knapten het op

Ze maken en verkopen contrabassen

Het ziet er nu zo mooi uit

En verderop in de volkstuinen

Prachtige dahlia´s

De tuin in oktober.

De vogelvoer bolletjes

Eerder dit jaar hadden we een voedseltafel, die is er nog

In de winter ga ik het weer gebruiken

Nadeel was dat er voornamelijk kraaien, eksters en duiven op afkwamen

Er werden ware veldslagen gehouden

De stoerste was een grote duif, nooit eerder zo'n grote duif gezien

Geen kraai was veilig voor hem

Kleine vogeltjes kwamen soms heel schichtig en doken gelijk weg

Nu bij deze bolletjes komen vooral kleine vogeltjes

Ik zag ook het roodborstje weer

De specht jammer genoeg niet meer

Af en toe een duif of ekster

Kraaien heb ik nog niet gezien

Deze plant is heel bijzonder voor mij

Het is een stekje geweest van een plant die collega Jan R. ooit meebracht

Op kantoor bleef de plant groeien, uiteindelijk tot aan het plafond

Ik was gek op de blauwe bloemetjes

Meerdere collega's namen stekjes mee naar huis

In 2008 verhuisden wij naar een ander gebouw

Wat er met de plant gebeurde weet ik niet meer

Maar ik heb er nog meerdere planten aan overgehouden

 en geniet nog steeds van de blauwe kleur

Nog een bloemetje

Deze plant met witte bloemetjes zette ik in de zomer in de voortuin

De bloemetjes verdorden heel snel

Nu staan ze in de achtertuin en bloeien volop

Op het tafelkleed ligt het vol met blaadjes

Ook zijn er nog rozen

Oktober en gaat er een Brexit komen?

butteryplanet.tumblr

Bittersweet October. The mellow, messy, leaf-kicking, perfect pause between the opposing miseries of summer and winter.

—

Carol Bishop Hipps, “October,” In a Southern Garde Terwijl ik naar BBC World kijk waar de Brexit stemming straks gaat gebeuren maak ik dit oktober blog. Ik hoop, hoop, hoop dat de Brexit niet door gaat. Het is SPANNEND Ik hou van Engeland, ben er een paar keer geweest, heb er Facebook vrienden, bewonder Engelse schrijvers, de steden en het landschap. Ik kijk graag naar Escape to the Country, zie zoveel prachtige cottages, verbouwde schuren en stately homes, allemaal detached  etc. langskomen ( en wat een geld hebben mensen om aan een huis te besteden!!!!) Na de programma's van Tom Egberts over Engeland kijk ik er met meer vraagtekens  naar. Hij toonde een heel anders soort steden, achterstand, narigheid.  Ik wens de Engelsen alle goeds. Ik weet niet wat beter is. Erin of eruit. Ik weet niet of het echt op een castastrofe uitloopt na een Brexit, uiteindelijk draait de wereld nog steeds door na de ingang van het jaar 2000 en hoeveel angst heerste er toen ook en rare verhalen. Wat ik wel weet is dat Europa nadat de EU kwam geen oorlog meer heeft gehad. En dat voor een continent waar oorlogen na oorlogen heersten. Uitmondend in de verschrikkelijke wereldoorlogen vind ik dit iets om blij voor te zijn. Nu knokken we elkaar de tent uit in het parlement en dat vind ik heel wat beter.  Ik luister verder en ben erg benieuwd waar het op uit loopt. Ondertussen maar eens verder met oktober

heartsnmagic.tumblr

Buiten regent het

De tuin vol blaadjes

Maar...….mooier dan in augustus

Veel planten bloeien nog

De vogeltjes vliegen af en aan naar de voedselbolletjes

De specht is niet meer gekomen

   She has Octobers in her eyes and so the eyes are are bright, clear, and clean.

—	Alfonsina Storni, tr. by Donald Yates, from Poems “My Sister, Ik kijk verder naar de BBC Straks weten we meer