zaterdag 1 december 2018

Ik ben gestopt met mijn Etsy shop.


Ik heb de knoop doorgehakt
Ik heb mijn Etsyshop gesloten
Met pijn in mijn hart
want ik genoot zelf erg van mijn winkeltje
Maakte het gezellig
Vroeg geen hoge prijzen
Maar verkocht niets
De eerste periode ging het redelijk
Maar daarna, het leek of niemand er meer op keek
Heel teleurstellend 


Ik heb er geen zin meer in
Ik heb er veel werk aan
En ik moet Etsy steeds betalen
Weliswaar een klein bedrag
Maar toch, alle kleine bedragjes lopen ook op

Ik verkocht meer toen ik de Etsy shop niet had
Ik ben er mee begonnen omdat ooit iemand vroeg wat ik op voorraad heb
En ik vond dat ik het niet goed kon presenteren

Nu, ben ik heel opgelucht
He, he, dat gedoe is voorbij

Mijn boekenproject 2018 las ik "Uren met Flaubert en andere herinneringen" van Maxime du Camp.


Voor mijn boekenproject 2018 las ik "Uren met Flaubert en andere herinneringen" van Maxime du Camp. Deze herinneringen bieden een uiterst levendig inkijkje in het culturele leven van Parijs tussen 1840 en 1880.

Maxime en Gustave Flaubert zijn vrienden. Zij kennen elkaar vanaf hun jeugd. Samen met nog een paar vrienden brainstormen ze wat ze gaan doen met hun leven en waar ze zullen zijn wanneer ze volwassen zijn. Reizen en schrijven dat zijn de toverwoorden. Maxime ontwikkeld zich tot fotograaf, schrijver en oprichter van een blad. Flaubert zal het beroemde Madame Bovary schrijven.

Het is het begin van een 'indestructible amitié', die zal duren tot Flauberts dood, in 1880. 'De vriendschap tussen Flaubert en mij kwam niet bepaald traag op gang; na een uur tutoyeerden we elkaar en er ging zelden een dag voorbij waarop we elkaar niet ontmoetten. Ik bewonderde hem zeer; zijn intellectuele ontwikkeling was buitengewoon; zijn geheugen was kolossaal, en omdat hij zeer veel had gelezen, leek hij op een soort levend woordenboek waar men tot voordeel en genoegen in kon bladeren.' volkskrant/herinneringen-van-maxime-du-camp

Maxime onthult in het begin van het boek dat Flaubert aan vallende ziekte lijdt. Blijkbaar was het wel bekend, maar het zo publiceren werd hem kwalijk genomen, o.a. door Guy de Maupassant.  Eerst gaat het erover dat Gustave bij zijn ouders woont en heel voorzichtig leeft. Maar na het overlijden van zijn vader kunnen de twee vrienden op reis. Eerst naar Bretagne en later verder weg, naar het Midden Oosten. Naar onder andere Egypte en andere landen in de 'orient' komen aan de orde. the-birth-of-travel-photography-du-camp-and-flauberts-1849-trip-to-egypt


Maxime du Camp reist door Syrië en Palestina. Hij schrijft: " Op Jeruzalem ligt nog steeds een vloek. Net als vroeger geldt er tweedracht tussen katholieken, orthodoxen, kopten, Armeniërs, Grieken. Gelukkig zijn de Mohammedanen er, zij houden de vijandige broeders uit elkaar, zij redden het Heilige Graf, dat zonder hen zou verdwijnen in het strijdgewoel. Al die sekten proberen elkaar via hun consuls te overheersen. De Turk luistert naar de klachten, gaat op geen enkele klacht in, houdt de verdeeldheid in stand die hem de macht verzekert. 


Maxime du Camp beschrijft  andere schrijvers als Alfred de Musset, George Sand, Baudelaire, Théophile Gautier en Gérard de Nerval. En passant beschrijft hij de revolutie van 1848 en de opstand van de Communards. Zijn stijl is niet vilein. Maxime du Camp heeft een grote liefde voor de literatuur.  Zowel voor de schrijvers met succes, aankomend schrijvers als dichters en schrijvers die het niet lukt en in armoede leven. Zijn beschrijving hiervan is liefdevol en betrokken. 

Mooi zijn bijvoorbeeld de bladzijden die hij wijdt aan Philoxene Boyer, een dichter van meer dan middelmatige begaafdheid en een bescheiden vermogen. Een horde kunstenaars - onder wie Hugo, Baudelaire, Gautier en de fotograaf Nadar - overlaadde hem met complimenten, vereerde hem met blijken van vriendschap - en vrat hem uit tot op de laatste centime, waarna Boyer in armoede ten onder ging. groene/borrelen-met-flaubert-en-Baudelaire.


Maxime brengt samen met anderen het tijdschrift Revue de Paris  weer tot leven. O.a. werd hierin Madame Bovary voor het eerst gepubliceerd. Maxime du Camp raadde Flaubert af om enkele passages op te nemen. Flaubert wilde dat alles erin zou komen. Dat resulteerde in een geruchtmakende rechtszaak in januari 1857 vanwege obsceniteiten. Na de vrijspraak op 7 februari, werd het in boekvorm gepubliceerd in april 1857, Het werd een groot succes. Het proces had als  reclame gewerkt. 
Ik kan  proberen een heleboel over Flaubert vertellen, maar beter dit te lezen.  dbnl- flaubert

Boekenproject 2018
Uren met Flaubert en andere herinneringen - Maxime du Camp
De Woeste Hoogte - Emily Bronte
Dagboeken van Sylvia Plath
Het blauw van de zee en het blauw van de stad- Abdelkader Benali
Brieven aan mijn dochters - fawzia Koofi
De Bloementuin - Christina Gaboni
Essya - Jan Wolkers
Carol - Patricia Highsmith
De lijst van al mijn wensen - Grégoire Delacourt
Chocolat
Ik wil nooit vergeven worden - Ted Hughes
Jij zegt het - Connie Palmen
De klokkenluider van de Notre Dame - Victor Hugo
Hallo Witte Mensen - Anousha Nzume
De levens van Jan Six - Geert Mak
De Som der Dagen - Isabel Allende
Parijs Retour - Bart van Loo
Mijn Russische Geschiedenis - Anya von Bremzen

.

.

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015