Was het in het begin van mijn pensioen nog leuk dat ik zoveel vrije tijd had, zoveel vrijheid, eindelijk geen MOETEN, nu begint het me een onvoldaan gevoel te geven. Ik krijg er ook last van dat ik geen doelen meer heb. Ik sta sinds kort vroeger op en heb ook mijn late naar bed gaan beteugeld. Dat voelt al erg goed.
Ik heb me voorgenomen op zoek te gaan naar structuur en gisteren ben ik met een experiment begonnen. Om het half uur ga ik iets anders doen. Ik loop al langer met dit idee rond, maar vond het nogal gek, waarom zou ik mezelf dat aandoen?
Onlangs las ik op een blog Thuis. een stuk over structuur. Het betreft hier iemand die ME heeft en moet leren met haar energie om te gaan. Zij mag een half uur iets doen en gaat ( moet ) dan rusten, iets wat helemaal niet bij haar aard past.
Ik dacht, he, zo gek is mijn idee dus niet......Gisteren ben ik er enthousiast mee begonnen en ik vond het zowaar leuk. Vandaag ben ik er verder mee gegaan. Een half uur blijkt best kort te zijn. Voordeel is dat ik nu meer doe dan daarvoor en dat was 1 van de dingen die ik hoopte. Van nature ben ik geneigd om de dingen waar ik mee bezig ben af te maken, dus het voelt vreemd aan om midden in een bezigheid ineens te stoppen. Wordt vervolgd.....
Vanmorgen ben ik met het boek ""de Wereld vergeten"" van María Dueñas begonnen. Ik heb het uit de bibliotheek gehaald en was het eigenlijk vergeten. Toen ik vanmorgen de stapel biebboeken bekeek zag ik het ineens. Het leest als een trein en dat tot nu toe in 2 x een half uur :-)
Vanmorgen ben ik met het boek ""de Wereld vergeten"" van María Dueñas begonnen. Ik heb het uit de bibliotheek gehaald en was het eigenlijk vergeten. Toen ik vanmorgen de stapel biebboeken bekeek zag ik het ineens. Het leest als een trein en dat tot nu toe in 2 x een half uur :-)
Wat een geworstel kan vrijheid soms zijn...ik weet er helaas te veel van.
BeantwoordenVerwijderen