Erfgoedcentrum, mediamarkt, Waar en bloemen

WAT IS HET HEERLIJK WEER!!!!!!!!
Vandaag maakte ik een kleine wandeling, onder andere langs dit water

Gisteren zijn we naar de Mediamarkt geweest

Salem had een nieuwe afstandsbediening nodig

De M. markt is een ware belevenis
Harde muziek, grote schermen waarop je tv kunt kijken

 Van alles en nog wat op elektronisch gebied

waarvan het meeste boven mijn pet gaat

en waarvan ik blij word wanneer ik het niet hoef te kopen
 

We bezochten ook het nieuwe Rozet/erfgoedcentrum

Erfgoedcentrum

 

En bekeken het Poppenhuis van Lizzy Ansingh

 

 

wilmashomemadequilts/poppenhuis-van-lizzy-ansingh
Lizzy Ansingh

 We dronken thee bij Waar (klik)

Een leuk nieuw restaurant en winkel

Er worden heel mooie bijzondere cadeaus verkocht

Er is een terrasje bij, lekker in de zon ( of schaduw als je wilt)

 

Op de terugweg legde ik bloemen neer

 

 

Vlakbij ons huis is een 88 jarige vrouw verongelukt

Ze is aangereden terwijl ze s ' avonds een zebrapad wilde oversteken

Wij hoorden en zagen zwaailichten van politiewagens en een ambulance

We zijn niet gaan kijken. Later las ik op internet wat er gebeurd is

Ik vind het zo sneu, dat je zo oud bent geworden en dat dit je dan overkomt

 

Ik had niet verwacht dat buurt bewoners bloemen zouden leggen
Ik heb ooit eens toegekeken toen iemand die verdronken was uit het water werd gehaald
Ik werd misselijk en boos van het commentaar van de omstanders

Daarom was ik nu blij toen ik deze bloemen zag liggen

Er liggen ook briefjes en er staan kaarsjes tussen

Het gaat gelukkig niet zomaar langs ons heen, het heeft de buurt blijkbaar geraakt en MIJ OOK
 

Cranford van Elizabeth Gaskell

Ik heb al een poosje niets meer geschreven over mijn Boekenprojekt, terwijl ik redelijk op koers lig. In de tussen tijd heb ik 2 1/2 boek erbij gelezen. Cranford van Elizabeth Gaskell, de Buddenbrooks van Thomas Mann en ik ben nu bezig met Madame Bovary.

Cranford is een leuk boek. De schrijfstijl van Elizabeth Gaskell is nu, ongeveer 200 jaar later, nog steeds goed te lezen. Natuurlijk komen er zaken in voor die toen up to date waren en nu ouderwets. Zoals zuinig aan doen met kaarsen om geld uit te sparen ( er was nog geen gaslicht en elektriciteit), Het boek gaat over het dorpje Cranford waar een groep dames elkaar bezoeken, waarbij sterk rekening wordt gehouden met etiquette en standsverschil. Maar er gebeurt van alles waardoor de etiquette aangepast moet worden, hetgeen niet zonder slag en stoot gaat.

Op de flap van het boek staat dat de veranderingen veroorzaakt worden door de aanleg van de spoorlijn. Maar vreemd genoeg vind ik hierover niets in het boek, De spoorlijn wordt alleen genoemd omdat 1 van de figuren er werkt. Wel raken de dames in paniek wanneer er sprake is van vreemde figuren en diefstal.

Een van de hoofdfiguren uit het boek is Miss Matty. (Ik heb een kaart voor haar gemaakt. de foto's zien jullie hier). Zij is altijd gedomineerd door haar zus. Wanneer die komt te overlijden kiest Miss Matty ervoor alles te laten zoals haar zus het wilde. Maar, de tijden veranderen. De bank van Miss Matty stort in ( ook toen gebeurde dit) en zij raakt bijna al haar geld kwijt. Ik vind dit het leukste stuk van het boek. Want de vrouwen bedenken dat ze een theewinkeltje aan huis moet beginnen. Ze verzamelen daarnaast ook geld zodat zij in haar huis kan blijven wonen. Een van de vrouwen fluistert tegen degene die het geld ophaalt: "Ik zou zo graag meer willen geven, maar ik kan het jammer genoeg niet missen " Een ander vrouw fluistert : ""Ik zou zo graag meer willen geven, maar ik ben bang dat de anderen zich dan overvleugelt voelen. Daarom ga ik ook nog naar een andere manier zoeken om haar te helpen". In dit dorp dus solidariteit en samenhang. Maar het is niet allemaal solidariteit in Cranford. Er is ook achterklap, er zijn verdachtmakingen, er is stilstand en het is er saai.

Ekizabeth Gaskell was een vriendin en de biografe van Charlotte Bronte. Daarom weet ik wat meer van haar af. Zij was een echte dame. Mooi van uiterlijk, droeg "fashion"", zij kende veel mensen, stond graag in het middelpunt en was een goede gastvrouw. Zij was getrouwd en had meerdere dochters, die zij liefdevol opvoedde. Zij reisde veel. Zij schreef boeken in een tijd toen vrouwen niet geacht werden dit te doen. In haar romans stelde zij sociale kwesties aan de orde. De biografie die zij schreef sloeg in als een bom en in de derde druk moest zij gedeeltes weglaten. Zij werd bedreigd met processen mbt onder andere het verhaal die zij publiceerde over het overspel tussen Mrs. Robinson en Branwell Bronte, Charlotte's broer.
Mrs. Robinson was "not amused". Later, na de dood van alle betrokkene is het verhaal weer opgenomen in de biografie. Het verhaal inspireerde in onze tijd ( jaren 60) Simon and Garfunkel:

Wanneer je meer over haar wilt weten kijk dan eens op:

 

elizabethgaskell house

.gaskellsociety
 

Herfstschilderij

 

Ik ga beginnen met mijn herfstschilderij

Spannend, hoe gaat het worden?

Op kleurrijkaquarellen kun je alles volgen

Het Openlucht Museum

Gisteren ben ik naar het Openlucht museum geweest. Toen wij nog geen "Vrienden "" waren, en wij er de eerste keer kwamen wilden wij alle boerderijen en andere gebouwen van binnen bekijken. Nadien zijn we er vaak geweest, het verveelt nooit. Maar deze keer ben ik vooral gegaan voor de tuinen. Er zijn zulke prachtige tuinen. De eerste foto's zijn gemaakt in een boerentuin achter een boerderij.

Het zonnetje scheen

 ik was er helemaal alleen

ik zag er bloemen, vol met vlinders, bijen en allerlei andere insecten.

Ik liep langs een kleine boomgaard vol fruit

Ik kocht koeken en broodjes in de bakkerij van de Zaanse buurt
 

 

Zag kinderen met bootjes spelen

 

 

En liep het leuke ouderwetse winkeltje binnen

 

 

 

Langs een pleintje

 

 

waar potten met mooi bloeiende planten staan

 

 

 

De kruidentuin is 1 van mijn favoriete plekken

 

 

 

 

He, dat is een bekende bloem

Die plant hebben wij ook in onze tuin

 

Jaren geleden nam ik een stekje mee van een plant die een collega op onze kamer had gezet. Ik vond de plant werkelijk prachtig, de kleur blauw van de bloemetjes zo mooi. De plant groeide en groeide op kantoor, hij werd wel 2 meter hoog. Uit de stekjes die ik meenam zijn nu 2 forse planten gekomen die ik koester. Ik ben bang dat de plant van kantoor dood is. Nu lees ik hier ineens de naam van de plant, een reumatiekplant.

O jee, zijn er ook gemene planten....

 

 

 

Dit huisje noemen Salem en ik altijd ""van ons""

We zitten op het bankje en fantaseren dat wij er wonen

We zouden de schildersezel buiten zetten

Hij zou hier schilderen

en ik aquarelleerde op tafel

We zouden over de planten en de bomen uitkijken

Onze kippen scharrelden aan onze voeten

en de schapen zouden wol geven

 

Ik loop door de kassen, ook een heerlijke plek

 

 Langs een verdroogde zonnebloem

 

 

En schiet nog even een paar van mijn favoriete huisjes in

Een jaren 50 huis

  

 

En een jaren 60 huis

Macramé, ja, ik herinner het me...

 

 

Al dat oranje doet pijn aan mijn ogen

Ikzelf had een kamer met paarse en een olijfgroene wand

 

 

Langs een formele tuin

 

 

Een stuk Indonesië binnen

Ik raak hier aan de praat met een vriendelijke vrijwilligster

 

 

 

Ze vertelt dat er nu ook een huisje bij is

Dit had ik nog niet eerder gezien

 

Een Hollands huisje

vol Indonesische nostalgie

 

 

 

Nog een paar foto's om te besluiten

 

 

En dan loop ik

 langs het allermooiste blauwe huisje

het museum weer uit

 

 

Herfst hunten

Laatste bloemen in onze tuin, buiten en nieuwe kaarten

 En buiten zijn ze druk in de weer
Het lijkt of we heel landelijk wonen
Maar dat is niet zo
Dit is een klein stukje grond
met een boerderij erbij  midden in de stad

en ik maakte een aantal nieuwe kaarten