Naar Den Haag, naar Scheveningen.

Toen waren we gisteren ineens in Den Haag. Meer precies in Scheveningen. Wat zijn we daar al lang niet geweest. Ik heb de eerste 2 jaar van mijn leven in de Ankerstraat in Scheveningen gewoond.

Mijn ouders woonden later vlakbij Kijkduin. Én daar gingen we wel regelmatig naar toe.

We reisden naar Den Haag om de verjaardag van mijn broer te vieren. Ik dacht dat we naar de Japanse tuin zouden gaan. Maar mijn broer vertelde dat die gesloten is. Daarom besloten we naar Beelden aan Zee te gaan, iets wat hoog op ons lijstje stond.

Maar voordat we in Den Haag aankwamen hadden we al het een en ander meegemaakt. Zo wilden we bij de NS automaat, op mijn mans OV kaart, 40% korting laten schrijven. Blijkt zijn kaart sinds 4 dagen verlopen te zijn. We hebben zelfs niet beseft dat dat ding kan verlopen. We keken er raar van op. Een retour Den Haag 1-e klas blijkt 66 euro volle prijs. Wow, wat een geld...... Toch maar gedaan.

Overstappen in Utrecht. Wat is het daar vreselijk lelijk geworden. Ik vond Utrecht station een druk maar prettig overstappunt. Vooral het grote bord waar je de vertrektijden op kon zien vond ik reuze handig. Ik vond de winkeltjes ook leuk. Ik vermaakte me er wel wanneer ik even moest wachten.

Het inlichtingenbord is weg. Nu moet je op monitoren kijken. Maar de informatie verspringt steeds. Het is lastig te zien. Het station is kil, grijs, groot, druk, saai. Ik heb door dit alles ook geen winkeltje gezien.

Tot mijn verbazing zag ik toen we Utrecht uit reden dat er hier ook al een gigantische bioscoop staat. Een mega bioscoop. Mijn man en ik vragen ons altijd af wie daar toch eigenlijk naar toe gaan.

Vanmorgen dacht ik, laat ik eens kijken wat er nu voor films draaien. Ik zag er best een paar leuke tussen. Nu hebben mijn man en ik afgesproken dat we binnenkort eens naar onze gigantische Pathé bioscoop gaan. Lang geleden is dat, dat we in een bioscoop waren. De laatste film die ik in een bioscoop zag was Notting Hill. met Julia Roberts.

Goed, terug naar Scheveningen. We willen wat drinken in het Kurhaus. Maar er waren alleen lege zalen. Mooie ruimtes, maar alles leeg. Daarom liepen we richting boulevard. Mag ik het zeggen.... ik vond Scheveningen lelijk. Ik herinner me het Gevers Deynoutplein, Maar nu vind ik daar niets meer van terug. Hoogbouw, lelijk.  We wandelen de boulevard af. De Pier.

Het is er druk, heel veel indrukken. Ja, daar is de zee. In mijn jeugd altijd een blij, magisch moment.

Dan komen we bij het museum en voor het museum is het heel erg leuk.  Overal zijn beelden en kleine beeldjes. Je kunt er je ogen uitkijken. Hier een heleboel foto's scheveningen+Tom+Otterness.

Het museum zelf vonden we wat minder. maar er zijn steeds wisselende tentoonstellingen. Mijn broer gaat regelmatig en hij heeft er vertelde hij prachtige beelden gezien.

Deze beeldjes zijn dus allemaal buiten het museum te bekijken

Het is een enorme trekpleister voor kinderen

Ik kon het niet nalaten

Nog een prachtig, sterk monument wat we tegen kwamen.

Grenzend aan de boulevard van Scheveningen werd in 1982 opnieuw een vissersmonument onthuld. Het betreft een standbeeld, voorstellende een Scheveningse vissersvrouw in klederdracht. ^[7] Het is geplaatst aan de zogenaamde kop van de Keizerstraat, de later zogenoemde Kalhuisplaats. De blik van de vrouw is symbolisch want deze is onafwendbaar gericht naar de zee vanwaar zij ooit een of meer van haar geliefden - haar vrijer, haar man, haar zoon of haar vader - mocht terug verwachten. Het standbeeld is vervaardigd door de beeldhouwer en edelsmid Gerard Bakker en het werd op 10 november 1982 onthuld door de toenmalige Koningin Beatrix. Sinds een aantal jaren is er een - jaarlijks - terugkerende herdenking die in de plaatselijke Oude Kerk haar aanvang krijgt en die vervolgens wordt verlegd naar het standbeeld. Ter plekke wordt het op de sokkel voorkomende gedicht van Inge Lievaart voorgedragen, waarna een kranslegging en een bloemengroet volgt. wiki/Vissersmonumenten_Scheveningen

Het gedicht luidt:

DE ZEE,DIE STEEDS WEER NAM

ZAL EENMAAL WEDERGEVEN

ALLEN DIE ZIJN GEBLEVEN

AAN HEM DIE EERST ONTKWAM

DE HEER VAN WIND EN WATER

AAN CHRISTUS TRIOMFATOR

Mijn biografieproject 2016 Gertrude Bell "Al Khatoun".

Ik heb voor mijn biografieproject een boek gelezen over een heel bijzondere vrouw, Getrude Bell. Het boek is van mijzelf. Ik las het jaren geleden al eens. Ik had ineens weer heel veel zin het opnieuw te lezen. We horen zoveel over Syrië, zoveel ellende en eerlijk gezegd begrijp ik heel weinig van de achtergronden. Ik herinnerde me dat ik indertijd  gelezen heb dat in Irak en Syrië zomaar willekeurig grenzen waren getrokken zonder rekening te houden met de volkeren die er woonden en dat Gertrude Bell heel erg veel van Irak/Mesopotamië hield. Ik dacht ik ga het opnieuw lezen.

Gertrude werd in 1868 geboren in Engeland.  Haar grootvader had   een fortuin verdiend als ""ironmaster""met zijn metaal- en chemische fabrieken. Het was het tijdperk van de industriële revolutie en er was een gigantische vraag naar metaal. Het was ook het Victoriaanse tijdperk waarin vrouwen geacht werden de engel in huis te zijn. In haar latere jaren werd Gertrude ""Khatun"" genoemd, het Perzische woord voor Koningin, dat was ze veel meer dan een engel. "Al Khatoun" (a Lady of the Court who keeps an open eye and ear for the
benefit of the State

Gertrude studeerde aan de Lady Margaret Hall, Oxford University. Een van de weinige universiteiten waar vrouwen werden toegelaten. In dezelfde tijd zat Virginia Woolf zich thuis te verbijten dat haar broer wel en zij niet naar een universiteit kon. Gertrude sloot haar opleiding met een first class honours degree af. Ze studeerde geschiedenis, archaeologie.

Daarna begon een periode waar ik verbijstert over las. Ze reisde. Ze reisde binnen Engeland, binnen Europe. Overal werd ze met open armen ontvangen. Ik lees over een aaneenschakeling van bals, partijen, uitnodigingen die ze kreeg van de groten der aarde. Ambassadeurs, generaals, koningen, vrouwen van......alles en iedereen nodigde haar uit. Alle deuren openden zich en zij bewoog zich er met gemak en vermaakte zich uitstekend, de enorme luxe. Ze leerde en passant ook nog even de taal van het land. Zij heeft 2 maal een reis om de wereld gemaakt.

Maar toen ging zij haar oom bezoeken die ambassadeur was in Perzië (het huidige Iran). Ze was op slag verliefd op het land, de mensen, de Oosterse cultuur. Zij studeerde er de taal Farsi. Weer terug in Engeland vertaalde zij een beroemd gedicht uit Perzië op een manier waar ze door hedendaagse Iraniërs nog om wordt geprezen.

Wat ik niet zo goed begrijp is waarom zij tegen de suffragette beweging was. Zij werd zelfs secretaris van de

British Women's Anti-Suffrage League.

Tijdens een tweede reis naar Perzië werd ze verliefd op Henry Cadogan. Zij verloofden zich. Zij stuurde een brief naar haar vader met de vraag in te stemmen met hun huwelijk. Maar zijn antwoord hield het bevel in dat ze direct terug naar Engeland moest komen. Wat ze deed. Nier lang daarna zou Henry overlijden aan pneumonia.

Gertrude stort zich vanaf nu op bergbeklimmen en zij wordt 1 van de beste vrouwelijke beklimmers. Ze begon ook trektochten te maken door het Midden Oosten. In die tijd bestond er geen Syrië of Irak. Deze gebieden vielen onder het Ottomaanse rijk (Turks). De Arabieren die er woonden hadden nauwelijks een nationaal besef. Men behoorde tot een bepaalde stam en daar haalde men een sterke en trotse identiteit vandaan. Gertrude leerde vloeiend Arabisch spreken. Zij kon daardoor met de mensen die ze tijdens haar trektochten ontmoette spreken en begrijpen. Zij reisde op zich met een zekere luxe, een badkuip, een zilveren sigarettendoos. Zij had een Arabische bediende die haar overal volgde en zij zorgde ook goed voor hem, bijvoorbeeld tijdens ziektes stond zij pal naast hem. In 12 jaar tijd doorkruiste ze de woestijn 6 keer. Zij maakte overal foto's en bezocht alle archeologische opgravingen die er gaande waren. Zij werkte zelf ook als archeologe. ac.uk/blog//gertrude-bell-and-hatra-iraq  theposthole/ Gertrude Bell and Archaeology in Iraq

She published her observations in the book Syria: The Desert and the Sown published in 1907 (William Heinemann Ltd, London). In this book she described, photographed and detailed her trip to Greater Syria's towns and cities like Damascus, Jerusalem, Beirut, Antioch and Alexandretta. Bell's vivid descriptions opened up the Arabian deserts to the western world. In March 1907, Bell journeyed to the Ottoman Empire and began to work with the archaeologist and New Testament scholar Sir William M. Ramsey. Their excavations in Binbirkilise were chronicled in A Thousand and One Churches.^[14] In 1907, they discovered a field of ruins in northern Syria on the east bank of the upper course of the Euphrates to the steep slope of the former river valley. From the ruins, they created a plan and described the ramparts: "Munbayah, where my tents were pitched – the Arabic name means only a high-altitude course – was probably the Bersiba in Ptolemy's list of city names. It consists of a double rampart, situated on the river bank."^[15] In January 1909, she left for Mesopotamia. She visited the Hittite city of Carchemish, mapped and described the ruin of Ukhaidir and finally went to Babylon and Najaf. Back in Carchemish, she consulted with the two archaeologists on site. One of them was T. E. Lawrence, assistant to Reginald Campbell-Thompson. Her 1913 Arabian journey was generally difficult. She was the second foreign woman after Lady Anne Blunt to visit Ha'il. wiki/Gertrude_Bell

Zij wordt nog 1 keer tot over haar oren verliefd op Major Dick Doughty-Wylie. Hij is getrouwd. Gertrude verwacht dat hij zal scheiden en met haar zal trouwen. Hij werd gedood bij Gallipoli in 1915.

Dan breekt de 1-e Wereldoorlog uit en alles veranderd. De Turken hebben de kant van de Duitsers gekozen. Engeland heeft Egypte als kolonie en aast samen met Frankrijk op wat nu Syrië en Irak heet. De Engelse regering is op zoek naar iemand die kennis heeft van dit gebied en wie heeft dit meer dan Gertrude? Gertrude wordt uitgenodigd om rapporten te schrijven over haar bevindingen, over haar kennis met betrekking tot de verschillende stammen. Haar kennis met betrekking tot topografie en haar bekendheid met de machtigen onder de Arabieren. Er wordt een Arabisch Bureau opgericht in Cairo waar zij gaat werken. Haar rapporten zijn kristal helder. Het is niet altijd zo dat zij naar de mond praat van de machthebbers. Zo waarschuwt zij hen voor de verdeeldheid tussen Koerden, Soennieten en Sjiieten. Zij is ook tegen de Balfour declaratie die een zionistische staat in Palestina goedkeurt. (Tot die tijd viel Palestina ook onder het Ottomaanse rijk.

Under the face of the Sphinx are (left to right) Winston Churchill (in sunglasses), Gertude Bell and T.E. Lawrence, the most influential of the 39 delegates gathered in Cario for the conference on the Middle East.

Gertrude Bell (second row, second from left) at the 1921 Cairo Conference. (Photo: Author Unknown, Public Domain via Wikimedia Commons)

She was not too impressed by the machinations of British London-based politicians, and was particularly critical of the Sykes-Picot treaty and Lord Balfour’s Declaration:- “… if only people at home would not make pronouncements how much easier it would be for those on the spot”. She was a major driving force behind the creation of the Hashemite dynasties in what are now Jordan and Iraq , including through

• becoming a close confidant of (soon-to-be) King Faisal,
• playing a significant role in the 1919 Paris Peace Conference,
• writing what was later considered a masterful 1920 official report, Self Determination in Mesopotamia.
• writing another very influential report – also in 1920 - entitled Review of the Civil Administration of Mesopotamia;
• playing a vital role at the 1921 Cairo conference convened by Winston Churchill to determine the boundaries of the British mandate and nascent states such as Iraq.  (Among other things the protocol fixed Iraq's frontiers with Jordan and Saudi Arabia and, more importantly, with Turkey. It left unsolved, however, the question of the former Mosul vilayet with its Kurdish population.) Hier historische foto's. cliohistory./cairo

Gertrude merkt op een gegeven moment op: "De Arabieren werd een onafhankelijke staat beloofd met een adviserend Engeland. Ze kregen een door Engeland gestuurde staat met Arabisch advies.

Na alle intriges, alle diplomatie wordt het Koninkrijk Irak uitgeroepen. Met Faisal I als koning. Gertrude kent de koning heel goed en steunt hem zoveel als ze kan. Haar invloed verminderd hierna. Maar er komt iets nieuws. De oudheden die opgegraven worden werden meegenomen naar het land van de archeologen. Hier wilde Gertrude een stokje voor steken.

Bell helped establish what is now the Iraq Museum. She wanted to help preserve the country’s heritage. In 1922, Bell was named the director of antiquities by King Faisal and she worked hard to keep important artifacts in Iraq. Bell aided in the crafting of the 1922 Law of Excavation. A few years later, the museum opened its first exhibition space in 1926. She spent the final months of her life working on the museum, cataloguing items found at Ur and Kish, two ancient Sumerian cities. Bell died on July 12, 1926, in Baghdad.

Dan gaat Gertrude op een avond naar bed. Ze geeft haar bediende wat aanwijzingen voor de volgende morgen. Ze neemt wat slaappillen. De volgende dag wordt ze gevonden, ze is overleden.

She died from an overdose of sleeping pills in her Baghdad home, just two days short of her 58th birthday. Known and respected as "Al Khatoun" by the Iraqis, her funeral and subsequent burial in the city's Bab-al-Sharji district was widely attended. (bio by: Nikita Barlow)

"We take care of the 'Khatun', we haven't forgotten her and we do make sure to look after her."

thenational/baghdad-cemetery

Hier kun je alles over Gertrude Bell vinden. Al haar foto's, dagboeken, brieven etc. gertrudebell.ncl.ac.uk

Gertrude Bell- H.V.F. Winstone

Robert Capa

De opzienbarende comeback van Hillary Clinton
Brian Jones -Paul Trynka

 In dit gevreesd gemis. Het leven van Willem Kloos - Bart Slijper.

The true adventures of John Steinbeck- Jackson J. Benson

Grace, a memoir - Grace Coddington 

Het rebelse leven van Lily Braun

Een Leven - Simone Veil

Janis Joplin - Ellis Amburn

Ik heb geen abonnement meer.

Dit leuke bladerboekje zit in de nieuwste Flow

De hortensia is uit onze tuin

Ik heb jarenlang een abonnement op Flow gehad en nooit problemen

Ik verheugde me altijd op het moment dat het blad in de brievenbus viel

Tot juni dit jaar

Ineens ontdekte ik dat het wel heel lang duurde voor ik weer een Flow kreeg

Ik belde met de klantenservice

Het antwoord wat ik kreeg was dat ze het geld niet kunnen incasseren

Niet kunnen incasseren?

Ik heb vanaf het begin het geld via een automatische incasso laten innen

Nooit problemen

Ik vertel dit de jongeman

Hij vind het ook vreemd, mede omdat ik al zo lang abonnee ben

Hij vraagt zijn teamleider, biedt excuses aan, biedt aan me een extra Flow te sturen

En het probleem lijkt opgelost

Maar ik krijg opnieuw niets thuis gestuurd

Ik besluit een email te sturen

Het antwoord: ""Uw abonnement is gestopt

Mocht u een nieuw abonnement willen neem dan contact op"

Ik bel op

Ja, mevrouw, uw abonnement is afgesloten

Niet door u, maar omdat we geen geld van uw rekening kunnen boeken

En hij begint een riedel af te steken over 2 heel goedkope nieuwe abonnementen die ik kan afsluiten

Ik word boos en zeg

Ik sta nooit rood en stel dat ik een beetje rood sta

dan heb ik nog een limiet van de bank

Waarom trekken jullie het niet van mijn rekening?

Ik geef aan dat ik niet bel voor een nieuw abonnement

Dat ik dit na al dit gedoe ook niet meer wil

Waarop hij zegt, wanneer u het perse op uw manier wilt dan moet dat maar zo

Wanneer ik weer wat rustiger ben ga ik het steeds vreemder vinden

Ik word toch gezien als wanbetaler..............

Dan zou je toch denken dat ik benaderd word

om naar een oplossing te zoeken

Maar niets van dit alles

Geen herinnering, geen aanmaning

Ik ben degenen die contact zoekt en navraag doet

De eerste keer krijg ik excuses

De tweede keer is mijn abonnement afgesloten

Ik koop de Flow nu maar in de winkel

Want het blijft mijn lijfblad

Wandeling om het huis.

Afgelopen zondag was het heerlijk weer

We maakten een wandeling naar de Romeinse Tuin

Een deel van de tuin is afgeschut met houten pilaren

Ertegenaan groeien klimplanten

De tuin is aangelegd door vrijwilligers

En ze onderhouden hem ook

Echt een aanwinst voor de wijk

In de tuin fotografeerde ik deze biet

Het was 's morgens mistig geweest

Er lagen nog allemaal druppels op

Het was er vredig en mooi

Modron, 13 manen leerboek. Ik ga beginnen........

Morgen is het zover

Ik kan beginnen met het Modron 13 Manen boek

Ik kreeg het eind augustus van een vriendin

Dus moest ik best een poosje wachten

Maar  nu is het zover

Ik heb al wat voorbereidend werk gedaan

Ik besef nu dat ik energie kan winnen

op het gebied van gezondheid en werk

Er worden 4 gebieden genoemd waarop ik mezelf een cijfer kan geven

Passie en Mensen gaf ik een hoog cijfer

Gezondheid en werk onder de 5

WERK

Werk moet ik even toelichten

Ik zie het niet als betaald werk, want dat heb ik meer dan genoeg gedaan

Ik ben met pensioen

De vrijheid die ik heb vind ik heerlijk

Ik geniet er nog elke dag van

Maar het element van groei, van ontwikkeling is weg

Het ergens naar toe werken mis ik

Mijn schilderen zie ik nu als WERK

Deels heb ik het ergens naartoe werken teruggevonden in mijn boekenproject. Ik lees sinds 2013 iedere maand 2 boeken uit de wereldliteratuur en 1 biografie. Ik schilder een kaart wanneer ik een boek uit heb en schrijf erover op mijn weblog. Het geeft me onnoemelijk veel plezier.

Maar er blijft toch iets knagen

Toen ik nog werkte had ik een afspraak met mijn manager

Dat is schilderijen op mocht hangen, van een groot formaat

maar dat ik regelmatig zou wisselen

Ik vond dit toch leuk

Het was echt een stimulans om te schilderen

Dat mis ik nu

Na mijn pensioen ben ik begonnen kaarten te schilderen

Ik heb het eerste jaar nog 4 grote schilderijen gemaakt betreffende de seizoen

Maar daarna, ik wist gewoon niet wat ik wilde maken

En dat voelt niet goed

Ik zou meer met mijn schilderen willen

Maar als je me vraagt "wat dan"" dan weet ik het niet

Nu is mijn droom dat ik dit het komende jaar mag uitzoeken

en dat ik aan het eind van het jaar een duidelijke weg zie

GEZONDHEID

Op het gebied van gezondheid wil ik ook proberen stappen te maken

Dit wil ik combineren met mijn zoektocht hierboven

Ik denk aan een andere dagindeling
  Ik slaap slecht, proberen beter te slapen
Etc.Etc.

WAT LAAT IK ACHTER?

Gek, deze opdracht voor de 2-e week spreekt me erg aan

Ik denk zo vaak ""Ik wil dit of dat"" zo graag doen

maar om een of andere reden doe ik het niet

Misschien helpt het eerder om oude patronen los te laten

(Of althans dit proberen)

Mijn boekenproject 2016. Herman Hesse, Reis naar het Morgenland.

Voor mijn boekenproject 2016 las ik Herman Hesse's "Reis naar het Morgenland". In mijn tiener en twintiger jaren was Herman Hesse een zeer geliefde en bewonderde auteur. Ik herinner me Steppenwolf te hebben gelezen. We waren weg van zijn boeken.


Reis naar het Morgenland heb ik nooit eerder gelezen. Het is een dun boekje en ik kan niet zeggen dat ik alles goed begrepen heb. Er komen veel begrippen in voor die ik vroeger misschien wel begrepen had, maar nu niet meer.

H. kijkt met weemoed terug naar zijn lidmaatschap van "het verbond". Een gezelschap dat op reis gaat naar het Morgenland. Iedere deelnemer heeft een eigen reden om deze reis te ondernemen. Het gezelschap valt uit elkaar (de reis wordt aburpt beeindigd) en H. analyseert waarom dit zo heeft kunnen gebeuren. Volgens H. is Leo daarvan de oorzaak. Leo functioneerde als een soort bediende. Hij was overal waar hij kon helpen. Maar  plotseling verliet hij het gezelschap. Waarom was voor iedereen onduidelijk. Het reisgezelschap valt hierdoor uit elkaar. Men kan niet zonder de hulp van Leo. Volgens H. nam Leo ook een aantal bijzondere eigendommen van de andere leden van het gezelschap mee,  incl. de verbondsakte.

Jaren later komt H. Leo toevallig tegen en blijkt Leo niet te zijn wat H. dacht. Bekend wordt dat hij één van de hoogste oversten van het verbond van de morgenreizigers is. Al snel volgt de ontknoping en blijkt dat het verbond nog bestaat en dat H.'s zienswijze zo ingewisseld kan worden voor 10 andere versies. H. blijkt de uiteindelijk deserteur te zijn en niet Leo.

De reis naar het Morgenland is de reis naar jezelf.

Je begint vol goede moed aan de tocht maar raakt onderweg jezelf kwijt.

De songs van Cat Stevens en Donovan stonden hoog op onze hitlijst, maar veruit favoriet was Bob Dylans ‘The Times They Are a-Changin’, want dat de tijden aan het veranderen waren, dat wisten we wel zeker. The Age of Aquarius was immers aangebroken, we hadden Reis naar het Morgenland van Hermann Hesse gelezen, en de vraag was niet óf we zelf ook op weg zouden gaan naar een andere, betere wereld, maar het wachten was alleen op wanneer dat ging gebeuren. Waar dat Morgenland te vinden was wisten we niet, maar wel dat we ernaar op zoek moesten, weg van de benauwde, materialistische en kleinburgerlijke wereld met zijn hete en koude oorlogen en zijn schrijnende armoede tegenover zo veel overvloedige rijkdom. En had de in oosterse wijsheid geïnteresseerde Hesse niet zelf geschreven dat het niet ging om het doel, maar om de reis ernaartoe, de weg, tao?athenaeum./de-trip-naar-het-Morgenland

Zie ook: nrc/huilen-helpt-niet-meer

Deze boeken las ik in 2016

De kozakkentuin- Jan Brokken

Reis naar het Morgenland- Hermann Hesse

East of Eden- John Steinbeck

Fortuna's dochter- Isabel Allende

Het Proces - Kafka

Portret in Sepia _ Isabel Allende

De Japanse minnaar - Isabel Allende

To a God unknown - John Steinbeck

de Wilden - Marion Pauw

Cannary Row - John Steinbeck

Huckleberry Finn - Mark Twain

 Ivan Toergenjev - Vaders en Zonen

John Steinbeck- Reizen met Charley

Geert Mak - Reizen zonder John

Maya Angelou -  Ik weet waarom gekooide vogels zingen

 Emile Zola -Thérèse Raquin

Remco Campert - Een liefde in Parijs

Leo Tolstoi- Oorlog en Vrede

Instagram. Wat is het leuk. Wat is het raar.

O, wat zijn de nieuwe collage mogelijkheden leuk!

Ik wil jullie ook eens vertellen over mijn Instagram ervaringen

INSTAGRAM

Ik zit hier nu op sinds midden mei 2016

Ik heb nu 150 volgers

Een deel bestaat uit mensen die ik in het ""echte leven"" ook ken

Een paar volgers ken ik via de div. sociale media

en voelen alsof ik ze ook al jaren ken

Én een groep kende ik niet

Ik vind het heel leuk dat ik nu mensen ken die in

Japan en Zuid-Korea wonen

Ze maken mooie tekeningen of ze maken foto's van hun land

Ik ken nu een Canadese vrouw die over gezondheid post

Een Oost Europese, vergeet steeds waar precies

die prachtige heel kleine diertjes breit

ze zijn zo mooi en schattig

Een Russische die 2 heel mooie poezen heeft

Een Rus die expert 18-e eeuwse geschiedenis is

Een Egyptische die straatbeelden toont

Een Pakistani die straatbeelden en natuurfoto's van zijn land toont

Een een Iraniër die prachtige foto's uit Iran toont

Leuke straatbeelden

spelende kinderen etc.

Ik moet eerlijk opbiechten

Ik ben een beetje verslaafd geraakt aan Instagram

Ik post mijn foto's 's morgens

Ik ontdekte dat ik dan meer reacties krijg als wanneer ik het later doe

Voor ik het weet is de tijd voorbij gevlogen

En dat geeft helemaal niets

 Alleen, ik las altijd  's morgens..........................

Ik ontdek dat het ten koste van mijn lezen gaat

En dat vind ik helemaal niet leuk

Ik moet nu dus een ander moment zoeken om te lezen

Wat is het rood van de herfst prachtig

RARE DINGEN VAN INSTAGRAM

Ik verbaas me ook heel erg over Instagram

Ik krijg er 10 volgers bij, er verdwijnen 10 volgers

Al vanaf het begin kreeg ik aanbiedingen van organisaties

die duizenden extra volgers beloofden

Behoorlijk irritant vond ik dit

Maar al analyserend ontdekte ik

dat ik met mijn 150 volgers een sneu-ig beginnertje ben

Hoe krijgen die andere mensen toch hun 1000, 2000 volgers?

Ik zie foto's die helemaal niet mooi zijn, maar in no time 2000 likes krijgen

maken die mensen gebruik van de diensten van die figuren die mij de hemel beloven?

Maar wat stelt Instagram dan voor wanneer het eigenlijk nep is?

Ik kreeg ook een reactie via de mail

Ik werd in de aanhef begroet en er stond een naam onder

Mij werd de vraag gesteld of ik niet graag meer bereik wil hebben

want ik maak zulke mooie aquarellen

Ik kon eens kijken op hun website en 2 weken hun diensten proberen

Zij kunnen voor mij die mensen vinden die mij vooruit kunnen helpen

De toon vond ik sympathiek en ik heb inderdaad gekeken

Ik vond het niet erg duidelijk

Ik ben er verder niet op in gegaan

Ik kwam een Instagram account tegen van een kunstenares

die inderdaad 3000 volgers had

En voor mijn plezier keek ik eens wie haar nu eigenlijk volgden

Het waren bijna allemaal gesloten accounts

Soms waren er op deze accounts maar 5 foto's gepost

Ik kreeg er een beetje een raar gevoel bij

Ik heb besloten mijn foto's te blijven posten

Plezier te hebben van het contact met anderen

Dan maar weinig volgers en weinig likes

Herfst en wat kun je ermee.

Ik neem nog steeds van alles en nog wat mee naar huis

Ik vind het leuk om er ""iets mee te doen""

Uitzoeken wat er mooi bij elkaar past

Deze week beginnen de bomen echt te kleuren

De treurwilgen zijn geknot

Reflecties

Een schaduw

En de schoonheid van de kardinaalsmuts

Ik kan weer collages maken.

In 1 van mijn vorige blogs klaagde ik erover

dat ik geen leuke collages meer kan maken

omdat Picasa gestopt is en ik met Google Photo's

maar 1 soort collage kan maken

Ik kreeg een goede tip van Judy nl. picmonkey

Ik ken Judy via haar weblog de draadaquarellen.

Judy maakt prachtige aquarellen
en houdt hierover een blog bij

Ik ben een beetje gaan experimenteren met picmonkey
Het ziet er veelbelovend uit

Dank je wel Judy

Ik ben er blij mee

Nog een collage