Naar Den Haag, naar Scheveningen.

Toen waren we gisteren ineens in Den Haag. Meer precies in Scheveningen. Wat zijn we daar al lang niet geweest. Ik heb de eerste 2 jaar van mijn leven in de Ankerstraat in Scheveningen gewoond.

Mijn ouders woonden later vlakbij Kijkduin. Én daar gingen we wel regelmatig naar toe.

We reisden naar Den Haag om de verjaardag van mijn broer te vieren. Ik dacht dat we naar de Japanse tuin zouden gaan. Maar mijn broer vertelde dat die gesloten is. Daarom besloten we naar Beelden aan Zee te gaan, iets wat hoog op ons lijstje stond.

Maar voordat we in Den Haag aankwamen hadden we al het een en ander meegemaakt. Zo wilden we bij de NS automaat, op mijn mans OV kaart, 40% korting laten schrijven. Blijkt zijn kaart sinds 4 dagen verlopen te zijn. We hebben zelfs niet beseft dat dat ding kan verlopen. We keken er raar van op. Een retour Den Haag 1-e klas blijkt 66 euro volle prijs. Wow, wat een geld...... Toch maar gedaan.

Overstappen in Utrecht. Wat is het daar vreselijk lelijk geworden. Ik vond Utrecht station een druk maar prettig overstappunt. Vooral het grote bord waar je de vertrektijden op kon zien vond ik reuze handig. Ik vond de winkeltjes ook leuk. Ik vermaakte me er wel wanneer ik even moest wachten.

Het inlichtingenbord is weg. Nu moet je op monitoren kijken. Maar de informatie verspringt steeds. Het is lastig te zien. Het station is kil, grijs, groot, druk, saai. Ik heb door dit alles ook geen winkeltje gezien.

Tot mijn verbazing zag ik toen we Utrecht uit reden dat er hier ook al een gigantische bioscoop staat. Een mega bioscoop. Mijn man en ik vragen ons altijd af wie daar toch eigenlijk naar toe gaan.

Vanmorgen dacht ik, laat ik eens kijken wat er nu voor films draaien. Ik zag er best een paar leuke tussen. Nu hebben mijn man en ik afgesproken dat we binnenkort eens naar onze gigantische Pathé bioscoop gaan. Lang geleden is dat, dat we in een bioscoop waren. De laatste film die ik in een bioscoop zag was Notting Hill. met Julia Roberts.

Goed, terug naar Scheveningen. We willen wat drinken in het Kurhaus. Maar er waren alleen lege zalen. Mooie ruimtes, maar alles leeg. Daarom liepen we richting boulevard. Mag ik het zeggen.... ik vond Scheveningen lelijk. Ik herinner me het Gevers Deynoutplein, Maar nu vind ik daar niets meer van terug. Hoogbouw, lelijk.  We wandelen de boulevard af. De Pier.

Het is er druk, heel veel indrukken. Ja, daar is de zee. In mijn jeugd altijd een blij, magisch moment.

Dan komen we bij het museum en voor het museum is het heel erg leuk.  Overal zijn beelden en kleine beeldjes. Je kunt er je ogen uitkijken. Hier een heleboel foto's scheveningen+Tom+Otterness.

Het museum zelf vonden we wat minder. maar er zijn steeds wisselende tentoonstellingen. Mijn broer gaat regelmatig en hij heeft er vertelde hij prachtige beelden gezien.

Deze beeldjes zijn dus allemaal buiten het museum te bekijken

Het is een enorme trekpleister voor kinderen

Ik kon het niet nalaten

Nog een prachtig, sterk monument wat we tegen kwamen.

Grenzend aan de boulevard van Scheveningen werd in 1982 opnieuw een vissersmonument onthuld. Het betreft een standbeeld, voorstellende een Scheveningse vissersvrouw in klederdracht. ^[7] Het is geplaatst aan de zogenaamde kop van de Keizerstraat, de later zogenoemde Kalhuisplaats. De blik van de vrouw is symbolisch want deze is onafwendbaar gericht naar de zee vanwaar zij ooit een of meer van haar geliefden - haar vrijer, haar man, haar zoon of haar vader - mocht terug verwachten. Het standbeeld is vervaardigd door de beeldhouwer en edelsmid Gerard Bakker en het werd op 10 november 1982 onthuld door de toenmalige Koningin Beatrix. Sinds een aantal jaren is er een - jaarlijks - terugkerende herdenking die in de plaatselijke Oude Kerk haar aanvang krijgt en die vervolgens wordt verlegd naar het standbeeld. Ter plekke wordt het op de sokkel voorkomende gedicht van Inge Lievaart voorgedragen, waarna een kranslegging en een bloemengroet volgt. wiki/Vissersmonumenten_Scheveningen

Het gedicht luidt:

DE ZEE,DIE STEEDS WEER NAM

ZAL EENMAAL WEDERGEVEN

ALLEN DIE ZIJN GEBLEVEN

AAN HEM DIE EERST ONTKWAM

DE HEER VAN WIND EN WATER

AAN CHRISTUS TRIOMFATOR