Dagen om te herdenken en te herinneren.

 

Deze bloesem vond ik op Bevrijdingsdag, zo mooi, zo kwetsbaar

Dodenherdenking en Bevrijdingsdag

Ik ben blij dat het weer voorbij is, moeilijke dagen

Als kind werd mij vertelt dit nooit meer en het klonk alsof het gemeend werd en dus geloofde ik het 

Opgroeiend en vooral in deze tijd ben ik bang dat het allemaal nog weer een keer kan gebeuren

En weet ik dat het ook al gebeurd is

Ik lees op dit moment het derde deel van de autobiografie van Simone de Beauvoir en lees over de Algerijnse kwestie. Deze vond plaats toen ik een kind was. Nu lees ik pas wat er gebeurde. Mijn hemel, alles gebeurde er opnieuw, in Europe en zo kort na de tweede Wereldoorlog. En jaren later, de oorlogen, de uitsluiting van groepen op de Balkan, voormalig Joegoslavië. 

Tijdens de officiële Dodenherdenking worden nu ook gevallenen tijdens de vredesmissies herdacht. Maar, onze oorlog tegen de As van het Kwaad, Irak, was gebaseerd op leugens. Had mijns inziens nooit plaats mogen vinden. Het voelt voor mij daarom wrang aan, de officiële dodenherdenking. Ik kijk wel elk jaar. Voor de tweede keer vanwege Corona heel stil, heel klein, wel zo mooi. 

Mijn ideale Dodenherdenking en Bevrijdingsdag zouden zijn wanneer er een link wordt gelegd naar islamofobie, antisemitisme, homofobie, antifeminisme, racisme, vormen waarbij opnieuw mensen worden uitgesloten. En voorbeelden hoe we daar iets tegen kunnen doen. We willen toch dit nooit meer? 

Extreem rechts rukt op, in de USA is er ternauwernood een staatsgreep voorkomen. Stel dat het gelukt was, hoe had de wereld er dan nu uitgezien? Gelukkig zit Sleepy Joe er nu, een absolute schat, die deze wereld ineens in de schoot geworpen krijgt, goden zij dank. 

Er zijn hele volksstammen binnen Nederland die denken dat ze onder grote repressie vallen omdat ze in een winkel een mondkapje moeten dragen. Niemand  dwingt ze zich te laten vaccineren. Zullen ze dit eigenlijk niet een beetje jammer vinden? Nu mogen ze het in alle vrijheid niet willen, moet ik wel een beetje om lachen. O, wacht, een nieuwe stok voor hen om mee te slaan, straks hebben ze geen vaccinatiepaspoort en mogen ze niets. Vinden jullie het erg wanneer ik een beetje leedvermaak voel?