En nog wel in onze voortuin
zondag 30 januari 2022
Ik ging verder met mijn marker tekening. En wat zag ik daar..........in onze tuin?
vrijdag 28 januari 2022
Tweets en "Alles waar je aandacht aan geeft groeit".
Ik heb tot nu toe Twitter leuk gevonden. Niet altijd, maar merendeels wel. Maar nu is Twitter in handen van degenen die anti vaccins zijn, anti het Corona beleid. Wanneer je Twitter opent zie je rechts de trending topics. In andere media lees ik soms dat "Twitter ontplofte". Ik dacht altijd, wow, dat is wat, tot ik ontdekte dat er dan sprake is van hooguit 20.000 tweets. Op een bevolking van 17 miljoen is dat niet veel. Maar toch, je kon er een beetje uit op maken hoe er over onderwerpen wordt gedacht.
Nu zijn alle trending topics al een paar weken bezet door mensen, anti het corona beleid.
- Vanmorgen zie ik een nieuwe trending topic met 10.842 reacties onder de naam GGDgate. Wat blijkt, een van de leden van het Forum voor Democratie is undercover naar GGD' s gegaan en heeft daar, naar hun idee, een misstand aangetroffen. Ik heb het filmpje bekeken en vind het absoluut flut.
- Op dit moment is Neil Young een trending topic, ja Neil Young, de oude popzanger met de bijzondere stem, ik ben fan van hem. Hij heeft Spotify opdracht gegeven zijn muziek eraf te halen omdat er een podcast op verschijnt van een viroloog met antivax ideeën. Hij wordt nu aangevallen. En natuurlijk daar is het weer, de vrijheid van meningsuiting. Zeg dit, en de discussie is ten einde, want wie zou er nu tegen vrijheid van meningsuiting durven en willen zijn? Vrijheid van meningsuiting is een stok geworden om mee te slaan.
- Canada en Trudeau zijn trending topics. Boeren zijn met tractors aan het protesteren tegen het Corona beleid.
- Hans Teeuwen, ja daar is hij weer, is trending topic, want tegen het Corona beleid.
- Ernst Kuipers is de dagen hiervoor trending topic geweest.
Twitter is blijkbaar het kanaal om onvrede te spuien. Er zijn ook mensen die tegen de berichten in gaan, maar dat is een kleine minderheid.
Een Twitter campagne maakte al dat vorig jaar, als nieuw woord in de Dikke van Dale, prikspijt is gekomen. Ik dacht eerst nog naïef dat het om mensen gaat die spijt hebben geen vaccin te hebben genomen. Nee, blijkbaar zijn er ontzettend veel mensen die spijt hebben een vaccin te hebben gekregen. Ze zijn er blijkbaar hondsberoerd van geworden.
Onlangs keek ik naar NPO politiek op de tv. Ik viel midden in een verhitte discussie tussen de voorzitster en een lid van het Forum voor Democratie. Ik wist niet wat ik zag. Parlementariërs stonden bij de voorzittersstoel en waren zo boos zijn op elkaar, ze gingen nog net niet op de vuist. Daarna kwamen veel kleine partijen aan het woord. Ik begreep er min of meer uit dat Corona niet bestaat. Dat een regering ons dit oplegt.
Weten jullie dat ik soms zelf ook ga twijfelen. Wanneer ik geïndoctrineerd ben door de overheid dan weet ik ook hoe het voelt geïndoctrineerd te kunnen worden door de anti overheid types. Door dit allemaal te zien en te horen ontstaat wat een oude wijsheid zegt "Alles waar je aandacht aan geeft groeit".
Ik besef allebei gelijk hebben kan niet. Twee "waarheden" naast elkaar. Wat kies je? Hoe kom je in de ene groep, hoe in de andere? We hebben een maatschappij met keuze mogelijkheden. Hebben jongeren geen keuzestress? Het past dus goed in de tijdgeest. Zelfs op het gebied van de waarheid kunnen we kiezen.
donderdag 27 januari 2022
Overpeinzingen---- Ik maak een nieuw label aan, het Nieuwe Normaal.
Hebben jullie wel eens het gevoel dat je niet bij de tijd hoort waarin je leeft? Komt het nu omdat ik ouder wordt? Ik hoop toch echt van niet.
Momenteel weer zo'n periode. Inderdaad, de regering herhaalde wat de media ons al eerder vertelde, heel veel weer open. Maar nog wel restricties. Dan komt het moment van stomme verbazing, echt, hoe kan dit nu?
Ik dacht de volgende morgen, hoi, blije berichten op de radio. Wat blijkt, alleen maar gekanker. De cultuursector die zo geraakt werd door de sluiting heeft een krachtige lobby en kreeg het voor elkaar dat ze open zouden kunnen tot 22.00 uur, ipv het voorstel om tot 20.00 open te zijn. Nu hoor ik is veel te vroeg, je kunt dan dit niet, en je kunt dat niet.............. Vanmorgen hoor ik op de radio dat blijkbaar alleen Dolf Jansen een geïmproviseerd programma had, want de rest was er nog niet klaar voor?
Tot overmaat van ramp hoor ik dat het Sociaal en Cultureel Planbureau en Raad voor Volksgezondheid & Samenleving met een advies komt. Ik luister het aan, een boel woorden. Vooral langetermijnvisie. Een prachtig woord, lekker lang. Maar niemand heeft concrete voorbeelden, wel kritiek. Terug kijken naar hoe het ging en in de toekomst niet meer zou moeten. Ja, zo kan ik het ook. Maar ik heb zo'n behoefte aan ideeën, aan voorstellen, hoe gaan we dat dan doen? Waarschijnlijk is de simpele waarheid, niemand weet het nog. Het is nieuw. We moeten het anders gaan doen. Maar hoe? Dan is het gemakkelijk om te zeggen dat de regering met creatieve ideeën moet komen.
Paar Ideeën:
- Ophouden met elkaar napraten dat kinderen zo'n achterstand hebben opgelopen
Beseffen hoe goed de leraren het hebben gedaan door vanuit het niets met afstandsonderwijs te komen
Mocht er een nieuwe, kwaadaardige variant komen, dan gaan de scholen weer dicht
In de tussentijd krijgt elke school een ventilatiesysteem en er komt een halfjaarlijkse controle op
In de tussentijd kijken welke kinderen geen laptop oid hadden. En zorgen we ervoor dat ze er komen
- Het aantal IC bedden worden verhoogd
We gaan actief jonge mensen daarvoor werven
We gaan uitzoeken welke asielzoekers in de zorg werkten, bij geschiktheid krijgen ze een spoedcursus Nederlands ook met medische terminologie en een opleiding tot IC verpleegkundige
- We gaan het digitaal vergaderen ook in "normale" tijden voortzetten
- We gaan er als land naar streven om alle landen bij elkaar te krijgen. Doel, inzicht krijgen hoe pandemieën ontstaan en afspraken hoe dit te voorkomen. Ook wanneer dit betekent dat er een totaal andere houding moet ontstaan tov de vleesindustrie. En het houden van dieren op markten voor consumptie.
- Alles waar te groot en te veel voorstaat gaan we verkleinen.
- einde van de grote festivals, laat men in die industrie zich bekwamen in kleinere mogelijkheden.
- Een andere aanpak van toerisme.
--------------------------------------------------------------------------------------
Om nu even terug te komen op het begin van dit stukje. Ik zou me beter bij deze tijd voelen passen wanneer er een toekomstvisie komt waarin we anders met zaken om zullen gaan. Waar de huizenmarkt een creatieve oplossing kent. Bijvoorbeeld moderne, leuke, wooncomplexen voor ouderen. Nog leuker wooncomplexen voor ouderen waar ook jongeren wonen. Ik kan zo een heel doortimmerd plan aanleveren. Ik heb nooit begrepen waarom oud worden in je eigen huis zo'n fijn toekomst beeld is. Ik heb een oude buurvrouw gehad, ze kreeg nooit bezoek, daar zat ze dan. Wanneer je goed ter been bent is alles leuk, maar wanneer je ouder wordt? Ik denk terug aan het moment dat mijn moeder me huilend belde en zei: het gaat niet mee, Geri, mijn ouders in Den Haag, ik 200 km van hen vandaan.
Toekomstvisie
Een toekomstvisie waarin geen vogelgriep meer voorkomt. Waarin we op een andere manier naar auto's en openbaar vervoer kijken. Waarin de NS niet zegt: Reizigers hebben geen recht op een zitplaats, ze hebben recht op vervoer, dus zeur niet als je moet staan. Op een andere manier naar toerisme kijken. Waar niet alles in plastic is verpakt. Waar niemand z'n rotzooi laat slingeren in de buitenruimte. En zo kan ik nog wel even doorgaan. En van mij mag het ook een tijd zijn waarin de basisvoorwaarden van afstand houden, handen wassen etc, blijven bestaan.
Omdat ik me momenteel zo buiten de tijd voel staan waarin ik leef en ik toch echt niet ga denken dat ik het niet meer bij kan benen, ga ik het eens anders aanpakken. Ik ga niet meer naar iedere idioot op de radio en andere media luisteren die zichzelf opniniemaker noemt, het gebler en gez..k wat ik de hele dag hoor. Ik vond het altijd heel leuk om naar radio NPO I te luisteren. Ik draai nu steeds de knop om. Om mezelf niet helemaal akelig te maken ga ik op zoek naar ander nieuws. Ik ga natuurlijk wel de grote lijnen van het "normale" nieuws volgen. Maar ik wil weten wat er verder gebeurt en waar ik niks over hoor.
Vorig jaar had ik dit idee al en deed er verder niets mee. Ik ga het nu opnieuw proberen. Een nieuw project voor 2022. Wat gebeurt er eigenlijk allemaal al wel op het gebied van "ALLES ANDERS", en vooral niet het oude normaal.
- change/ Noorse supermarkt ziet verkoop vlees dalen na CO2-uitstootstempel. Hier vind je ook info over keurmerken.
- Caring Farmers. Een andere manier van boeren. facebook/caringfarmersnl
woensdag 26 januari 2022
Wandeling om het huis. Zijn ze er al, sneeuwklokjes en kan ik bessen vinden?
Het was een beetje koud, dat vind ik wel lekker
Maar. zo grauw allemaal
Omdat ik nogal "in mijn hoofd zit"
Hoopte ik dat om me heen kijken helpt, vaak doet het dat ook
Nu kostte het wel wat moeite
Maar eigenlijk was het gewoon lekker
Even buiten, lichaamsbeweging
Ineens dacht ik zouden er al sneeuwklokjes zijn?
En......... vroeger fotografeerde ik in deze tijd altijd besjes
Kan ik ze vinden?
Ik ging er naar op zoek
dinsdag 25 januari 2022
Wat ben ik zoal aan het doen?
zondag 23 januari 2022
Voor mijn boekenproject 2022 las ik digitaal een boek van de bibliotheek, De Bibliotheek van Parijs van Janet Skeslien Charles.
Digitaal lezen vind ik nog steeds niet echt leuk. Maar ondanks dit las ik dit boek toch vrij snel uit. Omdat het echt een prachtig boek is wat vertelt over een mij onbekend verhaal. Ik ben al een poos bezig met lezen over Shakespeare and Co, de Engelstalige boekhandel in Parijs, die opgezet werd door de Amerikaanse Sylvia Beach. Maar dat er ook een Amerikaanse bibliotheek in Parijs is was mij volkomen onbekend. American Library in Paris
Deze bibliotheek is ontstaan om Amerikaanse soldaten in WOI van boeken te voorzien. Ik ken het verhaal van Engelse soldaten die in de loopgraven lagen en een boek van Jane Austen lazen. Ik vind dat altijd zo aandoenlijk en ontroerend. Dat de tere boeken van Jane Austen in die absolute ellende werden gelezen. Maar dat tijdens de WOII ook boeken beschikbaar kwamen voor Amerikaanse soldaten daar had ik geen idee van.
Het boek gaat over de periode van WO II. Parijs wordt bezet en langzaam slaat de terreur toe. Odile, de hoofdpersoon in het boek werkt bij de bibliotheek. Ze begint onderaan en zal steeds belangrijke taken krijgen. Ze is er gelukkig. O.a. bedient ze de balie, waar mensen vragen kunnen stellen, ze vind het heerlijk om naar de antwoorden te zoeken. Ze kan goed opschieten met de andere stafleden en de vaste bezoekers.
Dan begint de Jodenvervolging. Ze ziet voor het eerst op straat een vrouw met de Jodenster op. Joden kunnen niet meer naar de bibliotheek, ze lopen gevaar op straat. De staf spreekt met de medewerkers af dat Odile adressen van Joodse abonnees zal opzoeken om boeken langs te brengen en gelezen boeken mee terug te nemen. Dat gaat een tijd lang goed.
Odile ontmoet Paul, ze worden verliefd. Odile wil wachten met trouwen want Remy, de broer van Odile is naar het front vertrokken en zit in een interneringskamp. Na de oorlog kan haar broer dan aanwezig zijn bij het huwelijk. Echter, Remy komt in het kamp om. Margaret en Paul trouwen. De vader van Odile werkt bij de politie.
Odile wordt dikke vrienden met Margaret, de jonge, pas getrouwde Engelse, die eigenlijk doodongelukkig is in haar huwelijk. Margaret komt ook werken in de bibliotheek en ze delen al hun geheimen met elkaar.
Dan gebeurt er iets verschrikkelijks. Een van haar geliefde Joodse abonnees, waarbij zij vaak thuis komt is verdwenen. Een zoektocht levert op dat ze door Duitsers is weggehaald.
Odile heeft geen idee dat er bij haar vader op het bureau brieven door verraders worden afgegeven. Dat na verloop van tijd razzia's plaatsvinden waarbij Joden uit hun huizen worden gehaald. Wat zij ook niet weet is dat Paul op een goed moment uit woede een van haar favoriete Joodse lezers aangeeft.
Margaret ondertussen legt het aan met een Duister. Via hem krijgt ze eten en mooie kleren. Ze geeft het eten aan Odile. Die deelt het met haar familie en met Remy. Ze weet ervan. Ze vind het erg maar ja...... In een onbewaakt ogenblik vertelt Odile aan Paul wat Margaret doet. Hij ontsteekt in woede. Het is ondertussen na de oorlog. Met een paar vrienden gaat hij naar het huis van Margaret en sleurt haar het huis, mishandelt haar en scheert haar kaal. Odile heeft eerst niet door dat Margaret al een poosje niet komt. Maar wanneer het tot haar doordrinkt gaat ze naar het huis van Margaret en hoort wat er gebeurd is. Zij is zo ontdaan door alle verwijten die Margaret haar maakt, zij geeft Odile de schuld, omdat zij haar verraadde aan Paul.
Zij loopt nietsziend door Parijs, helemaal in de war. Een Amerikaanse soldaat ziet haar en vraagt wat er is. Ze trekken met elkaar op en hij vraagt haar ten huwelijk, zij stemt ermee in, hierbij bigamie plegend. Samen vertrekken ze naar de USA. Met vallen en opstaan kan Odile zich een plaatsje verwerven in haar nieuwe situatie. Wanneer Bill overlijdt, wordt het moeilijk. Oude herinneringen komen op. Dan stapt er plotseling een jong meisje binnen, haar buurmeisje, die vraagt of ze haar wat vragen mag stellen. Het is haar redding. Het meisje en Odile hechten zich aan elkaar en langzaam onthuld Odiel haar verhaal.
Het boek is mooi geschreven, een page turner. Een verhaal waarin de onduidelijkheid en angst tijdens een oorlog naar voren komt. Je denkt dat je mensen kunt vertrouwen en dan blijkt het tegenovergestelde. Niet alleen de vijand kan fout zijn, maar je naasten ook. En dat is des te schokkender.
Hier kunnen jullie het verhaal rond deze bibliotheek lezen zoals het echt gebeurd is. the-heroic-librarians-who-delivered-books-to-banned-readers-during-world-war II
Wat ik in dit boek voor het eerst lees is waarom in bibliotheken boek met dezelfde onderwerpen nummers hebben. What-is-Dewey-decimal-system?
vrijdag 21 januari 2022
Wat heb ik zoal gedaan?
woensdag 19 januari 2022
Overpeinzingen.
Naast uitleg over het R getal (Dit R getal gaat me ver boven mijn pet, hetgeen ik erg jammer vind. Maar hoe ik mijn best ook doe, begrijpen doe ik het niet.) wordt gezegd dat de boosterprik niet goed werkt.
zondag 16 januari 2022
Stuurlui aan wal.
Op dit moment staat alles op een laag pitje
Weg is de liefde voor de winter
Ik heb zo'n hekel aan het vroege donker
Ik teken wat, ik lees wat (probeer het), kijk tv, kijk You Tube, zit op internet
Ik probeer hard, er weer zin in te krijgen
Tot nu toe zonder succes
Voor het eerst sinds 2 jaar een psychische terugval
Ik bekeek de persconferentie van de overheid
Vond het glashelder wat er gezegd werd
Of de keuzes de beste zijn, geen idee, maar keuzes moeten worden gemaakt
Of zouden we gewoon alles open moeten gooien en dan maar zien wat er van komt?
Ik word zo moe van alle meningen, van een NOS journaliste, van "M" dames, van spraakmakers
Het was glashelder tot de hele goegemeente zich er weer me bemoeide
Al die stuurlui aan wal
woensdag 12 januari 2022
Wat heb ik zoal gedaan?
Kleine zwarte agenda's
woensdag 5 januari 2022
De Tijdgeest, jaren 90.
- Mijn foto's uitzoeken van het afgelopen jaar en ze overzetten op een externe harde schijf. Gedurende het jaar heb ik foto's al onderverdeeld in mapjes. Maar ik bewerk iedere foto in een fotobewerkingsprogramma. Delen afsnijden, kleuren aanpassen, dingen naar voren halen of juist afzwakken. Deze bewerkte foto's doe ik in de mapjes. Vorig jaar nam ik me voor de onbewerkte foto's direct weg te gooien, maar daar is weinig van terecht gekomen. Zo zit ik met een heel bestand aan foto's van 2021 maar ook nog van de jaren ervoor. Het maakt me soms gek. En gisteren dacht ik, zal ik ze allemaal weggooien? Ik overdenk het nog even.
- Dit jaar wil ik vooral bezig gaan met TIJDGEEST, ik wil uitzoeken aan de hand van agenda's en dagboeken hoe alles ook weer ging. Natuurlijk weet ik de grote lijnen nog wel, maar veel is weggezakt en vaag.
- Ik ben ook nog bezig met het afgelopen jaar. Raar is dat, he, dat je in eerste instantie gewoon niet meer weet wat er gebeurde. Tot ik het ontrafel. O ja, de bestorming van het Capitool, o, ja de verkiezingen, o ja, de terugtrekking uit Afghanistan. Pas onlangs schoot door mijn hoofd de klimaattop in Schotland.
- Gisteren begon ik ineens met de negentiger jaren. Waarom die periode? Geen idee. Ik vind het heel fijn om dingen uit te pluizen, te rangschikken en natuurlijk schoot het door mijn hoofd, begin bij de beginjaren of begin aan het eind. Maar dan krijg ik het Spaans benauwd. Want dat is allemaal zo verschrikkelijk keurig werken, zo netjes. Wat werkt er dan bij mij?
Wanneer ik naar een onbekend museum ga, dan loop ik er eerst snel door heen. Ik weet dan ongeveer wat waar is. Pas dan ga loop ik terug en bekijk de dingen die ik mooi vind. En mocht ik later nog een keer terugkomen dan bekijk ik het stuk voor stuk. Wanneer ik een tijdschrift heb gekocht dan kan ik nooit netjes van het begin tot het einde lezen. Nee, ik blader het vlug door, van voren naar achter en dan nog een keer van achter naar voor. Lees stukken die mij boeien en ga het daarna nog eens stuk voor stuk uitpluizen. Wanneer ik het keurig netjes moet doen word ik helemaal gek.
Zo is het nu ook met dit idee van TIJDGEEST. Gisteren vond ik me ineens in de jaren negentig. Waarom? Geen idee. Eerder had ik al bedacht dat dit de tijd van de Balkanoorlogen was en van president Clinton. En nu ineens zocht op You Tube naar liedjes en naar de mode van die tijd. O ja, het naveltruitje met een piercing in de navel en de Doc Martens laarzen.
Ik bekeek oude kantoorfoto's. Daar kwam geen naveltrui meisje uit naar voren. Maar die laarzen hoe goed herinner ik het me. Ik vond ze zo in en in lelijk. Ik weet nog hoeveel moeite ik gedaan heb om een laars te vinden die ik wel leuk vond. Uiteindelijk vond ik er een. Ik wilde dat ik er nog een foto van had. Kocht ik die laars nu in de negentiger jaren of begin jaren 2000? Ik denk eigenlijk het laatste.