Ik heb het gevoel heel veel gedaan te hebben
Maar ik heb geen idee meer wat
Ik ga het hier eens proberen te ontrafelen
- Ik veranderde de tuintafel in een meer op de herfst gericht. Ik zie al pompoenen liggen, maar dat vind ik nog iets te vroeg. De rode besjes komen van een struik in de tuin. De rozen zijn nog van mijn verjaardag. Ze begonnen lelijk te worden, hier liggen ze nog even mooi.
IK GING NAAR DE STAD
Ik vertelde al eens dat ik bij de nieuwe winkel Sostrene Grene een leuke leesbril had gekocht
Maar............hij brak behoorlijk snel
Ik moest toch in de stad zijn, dus nog eens naar de winkel
En maar gelijk 3 leesbrillen gekocht
MUURSCHILDERIJ
Salem maakte in opdracht een prachtige muurschildering op doek
Het doek hing in de woonkamer
Het is nu klaar en alles kon weer terug gezet worden
Grond schoonmaken, poetsen, zwaar werk, vermoeiend en schilderijen terugzetten
Het doek hing in de woonkamer
Het is nu klaar en alles kon weer terug gezet worden
Grond schoonmaken, poetsen, zwaar werk, vermoeiend en schilderijen terugzetten
OPRUIMEN
Dit was de aanzet tot, en nu doorpakken en elke dag iets opruimen/wegdoen
Ik vertelde al eerder in het jaar daarmee te beginnen, maar het werd niets, ik kreeg zulke nare gevoelens. Achteraf gezien begrijp ik dat goed, want ik begon met het moeilijkste. Spullen van mijn overleden ouders en mijn boeken. Herinneringen, schuldgevoel, iets weggooien wat van hen is? Zo vond ik in een doos bretels en een stropdassenophouder. Ik heb ze uiteindelijk weggegooid. Het voelt niet al te slecht, want ik heb deze foto.
Mijn opruimen heeft een doel. Ik wil ontrommelen. Ik heb nu de twee lastigste klussen gedaan. Hoewel er nog tassen vol oude brieven en een tas vol bankafschriften zijn, heel veel foto's, waarvan ik niet meer weet wat ik precies heb. Ik heb me nu voorgenomen elke dag een kastje, elke dag een half uur en eens kijken waar we dan zijn aan het eind van het jaar. Het jaar daarna ga ik verder. En..... echt ook wegdoen.
Natuurlijk lees ik regelmatig, maar wat me de afgelopen dagen bezig houdt zijn
- De komende verkiezingen
- Klimaatproblematiek, de klimaatactivisten waar ik 100 % achter sta
- Ik bekijk momenteel alle opnames van de Parlementaire Enquête Commissie Fraude bestrijding. Het is begonnen toen ik op Twitter, pardon X, het bovenstaande verhaal tegenkwam. Verhoorweek 2 | Tweede Kamer der Staten-Generaal, (klik). Gisteren bekeek ik de verhalen van twee gedupeerde families. Verhoorweek 1 | Tweede Kamer der Staten-Generaal. (klik).
- Ik kan het bijna niet geloven dat dit in ons land is gebeurd. Zelf werkte ik bij het Arbeidsbureau wat later CWI en nog later onderdeel van de UWV werd. Ik ging 2012 met pensioen, de periode waarin Kamp etc. bezig was met het opstellen van de fraudewet. Klantvriendelijkheid was bij mij nr 1 en ik heb het zelfs tegen de verdrukking in vol gehouden. Bij het CWI kreeg ik voor het eerst te maken met "handhaving". Daarvoor kende ik het woord niet. Ik kreeg dingen te doen, die me uiteindelijk ziek maakten. Gelukkig kwamen daarna de competentietesten en kon ik me als tester inzetten. Dat een overheidsinstantie mensen zonder enige uitleg kan betichten tot fraudeur en daarna alle kanalen tot communicatie afsluit, ik vind het een misdaad.
Wat ziet je tuintafel er gezellig uit, Geri! En wat een PRACHTIG schilderij van Salem! Wauw!
BeantwoordenVerwijderenWat goed dat je weer aan het opruimen bent. Het wordt er weer weer voor, niet meer zo warm. Wat heb je nog een hoop. Ik ben diverse keren verhuisd, de laatste keer van een heel huis naar een 3-kamerflat, dus ik heb al heel veel weggedaan. Elke verhuizing weer. Nu wil ik nog 'lichter' worden en ben al een eindje op weg.
Ik las het stuk al op je fb. Ik volg het niet op de voet, maar zag er meer op tv over voorbijkomen. Ik was in die tijd voor een deel van de bijstand afhankelijk, en heb de mentaliteitsomslag aan den lijve ondervonden. Waar ik eerst een vast contactpersoon had, werd het ineens veel afstandelijker. Steeds een ander die je situatie niet kent. En wantrouwen, vreselijk.
Ik ontdek ineens dat ik een reactie kan posten. Volgens mij kon dit eerder toch niet?
BeantwoordenVerwijderenJa, het wantrouwen. Dat moest ik ontwikkelen in mijn CWI tijd. Het leverde ernstige rugpijn op, wat ik daarvoor en daarna nooit meer had. Bij het maken van de Fraudewet was het wantrouwen en meer, het was falsificatie van feiten, beleid maken op grond van veronderstellingen, waarvan de deskundigen zeggen dat ze niet kloppen. Het is boosaardig en gevaarlijk.
Ja, kleiner wonen, geeft de druk om spullen weg te doen. Waarschijnlijk zullen wij ook nog eens moeten verhuizen, ik wil dan dat overtollige troep voor die tijd weg is.
Dag Geri,
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je een kijkje op mijn blog nam en bedankt voor je aardige reactie.
Vermaak me al een tijdje op jou interessante posten en ga jou zeker weten ook in mijn leeslijst zetten(als het me lukt)