zaterdag 3 februari 2024

Januari is voorbij.


JANUARI IS VOORBIJ

31 dagen na Oud en Nieuw, hoe was het ook al weer?

Foto's helpen me het te herinneren

  • Het mooie zilverkleurige licht, ineens is het er weer. Ik hou hier van, het licht zie ik buiten, maar ook in het huis. Zodra de zon schijnt is het weg, de kleur is dan warmer. 
  • O ja, het sneeuwde eventjes. Poedersneeuw, leuk om te zien vallen, het bleef misschien 1 dag liggen. 
  • De winterviooltjes op de tuintafel gingen hangen. Ik dacht, o, verdorie, dat gaat fout. Maar, nee, ze staan weer fier rechtop. Ik vind het zulke leuke bloemetjes, ze maken blij. 
  • O ja, het water in de rivieren stond heel hoog. Ook niet zo ver van ons huis stonden de uiterwaarden vol water.
  • Ik bakte heel wat keren krentenbrood, Salem vindt het heerlijk. Ik maakte regelmatig boerenkool, vindt vooral ik heerlijk, maar Salem vindt het zeker niet vies. 
  • Ik wandelde weer meer. Ben ik echt een beetje trots op. Ik doe het vooral vanwege mijn gezondheid. Ik weet hoezeer wandelen helpt me goed te doen voelen. Ik trek me de situatie in Gaza erg aan, keek veel naar Al Jazeera, bij het eenjarig onderzoek bij de dokterspost bleek mijn bloeddruk ernstig verhoogd te zijn. De assistente raadde aan, wandel meer. Ik nam het serieus, kijk minder naar deze zender, het voelt een beetje alsof ik de mensen daar in de steek laat, maar mijn bloeddruk is na 3 maanden weer redelijk. 
  • Ik volg de binnen-en buitenlandse politiek nog wel op de voet. Ik ben "X" meer gaan gebruiken.  "X' is deels een vat vol ellende. Maar er zijn ook mensen met zulke interessante pages. 
  • Wandelen is zo heerlijk, ook nu. Het is dor, de natuur, heel erg dor. Zo verbazingwekkend dat alles straks weer groen is. De bomen zijn prachtig. Hun structuur, hun kracht, hun grootsheid, de verscheidenheid aan de vormen van de takken. Zo mooi. Natuur is hier in de stad al zo vol variatie. Bomen geven mij een heerlijk gevoel.
  • Ik wilde wel schilderen, maar alles mislukte. 
  • Het lezen gaat goed, ben ik blij mee.
  • Ik geniet nog steeds van mijn wandelingen door New York via YouTube.
  • Ik deed mee aan de vogeltelling. Ik zag de normaal in de tuin komende vogels, nadat ik voedsel op de tafel heb gelegd, duiven, een gaai, een ekster, kraaien, kleine vogeltjes en dan ineens ik zie iets roods, wat zie ik nu? Het dringt door, ik zie een specht. Zie ik bijna nooit. Wat harstikke leuk. Ik wil een foto nemen, maar de batterij is op, ontdek ik, net nu, vervelend. Ik maak een fotootje met mijn mobiel. 
  • En...... ineens zie ik een polletje in bloei staande krokussen in de tuin. Ik zie nu ook 2 blauwe druifjes voorzichtig naar boven kruipen. 
  • Ik vind het leuk om buiten te volgen wanneer de stadslichten uit en aangaan. Behoorlijk snel worden de dagen al langer.
  • En nu, februari,,,,,,,,,, een nieuwe maand, nieuwe mogelijkheden.

Zielig fotootje van de specht

3 opmerkingen:

  1. Interessante manier om vanaf foto’s de maand januari door te nemen en te beschrijven.
    Fijn dat wandelen je goed doet.
    Het geeft afleiding en je kan de natuur goed volgen.
    Dat jij de Grote Bonte Specht op foto kreeg zou ‘n aantal jaren geleden een zeldzaamheid geweest zijn,maar nou
    laat deze mooie vogel zich steeds meer zien in NL,zeker wanneer je bij bosrijk gebied woont.Ze voeden zich graag met insecten maar wanneer je ze weet te lokken met lekkere zaden op voedertafel komen ze graag bezoekje brengen in je tuin want ze zijn niet bang voor mensen.
    Ja, bloeddruk moet bij de mens goed in de gaten gehouden worden,zeker wanneer die langdurig te hoog is.
    Bij mij is die ook soms aan de hoge kant maar de onderdruk en hartslag zijn op dat moment normaal en artsen noemen dat ‘witte jassen bloeddruk’
    Fijne zondag. Ger van hoorndesovervloeds3.blogspot.com

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat leuk dat je dat weet van de specht. Ik ga er eens iets over lezen.

      Verwijderen
  2. Wat een goed advies, dat wandelen! Ik heb me wel een beetje zorgen gemaakt over je, want ik snap je betrokkenheid bij wat er gebeurt heel goed. Maar de machteloosheid is zo groot. Mijn viooltjes hebben de vorst niet overleefd, denk ik, ze staan er nog steeds treurig bij.

    BeantwoordenVerwijderen

.

.

Boekenproject 2014

Boekenproject 2014

Boekenproject 2015

Boekenproject 2015