Boekenproject 2024, De dochter van de Verhalenverteller van Saira Shah.

Dit boek heb ik al lang in de kast staan zonder het te hebben gelezen. Nu deed ik dit wel. En ik ben .......ja wat, geschrokken, verbaasd? De schrijfster is freelance journalist en werkte o.a. bij CNN. Zij is een kind van een Afghaanse vader en een Indiase moeder. Haar ouders vluchten naar Engeland en bouwden daar een nieuw leven op. De vader vertelt zijn dochters altijd verhalen over Afghanistan. De schrijfster geeft aan dat hun stamboom terugloopt tot de dochter van profeet Mohammed. Afghanistan ontwikkelde een eigen vorm van de Islam. De familie bezat indertijd een uitgestrekt landgoed in Afghanistan en was machtig. Toen de Engelsen Afghanistan veroverden begon de narigheid. Haar overgrootvader verzette zich. In de verhalen die ze als kind hoorde, hoorde ze over de prachtige huizen, de rozentuinen en ze denkt: "Ik ga er later als ik groot ben naar toe". En zo gebeurd. Als 21 jarige gaat zij naar India waar haar verdreven familie woont. 

In een interview lees ik: 'Er leven twee mensen in mij. Net als een stel dat zelden spreekt, zijn ze niet compatibel. Mijn westerse kant is een gevoelige, liberale pacifist uit de middenklasse. Mijn Afghaanse kant kan ik alleen maar omschrijven als een roofzuchtige roofridder. Het zwelgt in bloedvergieten, glorieert in risico's en zal niet bang zijn.' Ze legt verder uit: 'Ik denk dat het heel belangrijk voor mijn vader was dat we niet opgroeiden met het gevoel dat we nergens bij hoorden. Hij wilde dat we een metaforisch thuisland zouden hebben, dus creëerde hij een gemeenschap van verhalen. Het enige dat me verbaasde, was hoe verbaasd en geschokt hij was toen ik me op mijn 21e omdraaide en zei: "Nou, daar ga ik heen, als ik daar vandaan kom".' In 2013 publiceerde ze de semi-autobiografische roman The Mouse-Proof Kitchen.

Hier komt ze terecht in een andere cultuur. Ze komt onder de bescherming van haar oom. Deze ziet het als zijn taak haar uit te huwelijken. Hier ontkomt zij aan. Wanneer zij een andere keer er weer naar toe gaat gebeurt er iets wat mij versteld doet staan. Zij verkleedt zich als een jongen en haar oom heeft dit niet door..........??? Die oom krijgt een nichtje op bezoek............maar wanneer hij op reis gaat dan heeft hij niet in de gaten dat er een hem onbekend jongetje meegaat.......? Zo komt zij terecht in allerlei avonturen in Afghanistan. 

In een interview lees ik: Ik ben vrij stellig over dingen die ik wil doen. Ik wil ergens heen kunnen. Ik wil mensen kunnen ontmoeten. Ik wil dingen kunnen zien. En om dat te doen moet ik vals spelen, echt waar. Ik denk dat ik ermee begon toen ik zeventien was. Ik trok er een beetje overheen, een beetje, op mijn oom. Ik verkleedde me als jongen en hij was een beetje verstrooid... Het is interessant met hoeveel je weg kunt komen, zelfs in echt, echt gereglementeerde culturen. Soms in meer gereglementeerde culturen dan in lossere culturen – sommige dingen glippen gewoon door de radar van mensen, omdat ze nog nooit zijn uitgedaagd of omdat ze die situatie nog nooit eerder zijn tegengekomen. En ze merken het niet. Het is een heel, heel vreemd iets. Als je opstaat en met spandoeken zwaait en schreeuwt en zegt: "Ik sta hiervoor", en genoeg van jullie doen het - zoals anti-Vietnam-oorlogsdemonstranten of zoiets - plotseling kom je op de radar en dan beginnen mensen zich tegen je te verzetten. Maar als je jezelf ondefinieerbaar kunt maken, kun je door gaten sluipen...Saira Shah Interview (auteur van The Storyteller's Daughter) (identitytheory.com)

Ik lees een aaneenschakeling van geweld waarin zij terecht komt. Het is de periode dat de Sovjet Unie Afghanistan bezet heeft. De Moedjahedien krijgt zware wapens, o.a. Singer raketten van de USA. Hiermee kun je een vliegtuig uit de lucht schieten. Als man verkleedt trekt ze met de Moedjahedien mee de bergen in. Lange, uitputtende bergtochten, vol ontberingen. Op een gegeven moment worden ze onder vuur genomen. De beschrijving die ze hiervan geeft is beeldend, ze verliest haar angst, als mechanisch trekken ze verder. Soms komen ze door dorpjes waar de dorpelingen hen geen eten en drinken willen geven. Helemaal tegen de aard van de Afghanen in, gastvrijheid staat voorop. Maar de dorpelingen hebben al zoveel meegemaakt en wensen hen zo snel mogelijk weg.

Ben ik door dit boek de situatie in Afghanistan beter gaan begrijpen. Eigenlijk niet. Ik heb alleen nog maar meer vragen.

Ik vraag me af wat Saira Shah momenteel doet. ik leg het eens voor aan AI-Copilot met GTP 4 ,via de zoekmachine BING. Dit krijg ik als antwoord:

Saira Shah is een Britse auteur, verslaggever en documentairemaker. Ze produceert, schrijft en vertelt actuele zakenfilms. Ze heeft verschillende prijzen gewonnen voor haar werk, waaronder een BAFTA-prijs voor Current Affairs voor haar documentaire “Death in Gaza”. Op dit moment heb ik geen informatie over wat ze momenteel doet.

MIJN BOEKENPROJECT  2024

Reizen met Charley - John Steinbeck

Reizen zonder John - Geert Mak

De dochter van de Verhalenverteller - Saira Shaw