Wat heb ik verder zo de afgelopen dagen gedaan?

Het is nu zo heerlijk buiten

Deze foto's zijn allemaal om het huis genomen

Een wijk aan de andere kant van de rivier, in Zuid

Noorderlingen denken dat er niets aan is aan deze wijk

Maar wanneer je van rust houdt en van groen zit je hier goed

Wanneer ik naar het winkelcentrum loop kan ik diverse routes nemen

Dit is een beetje een omweg, maar het is er heerlijk

Ik zie dan deze waterpartij

Ik heb nog steeds geen broedende eenden of meerkoeten gezien

Ook geen jonge eendjes

Vorige week gaf ik weer mijn "workshop" aquarelleren

Ik vertelde al eerder
dat ik daar wel eens aan denk dit te gaan geven

Een vriendin reageerde met "Ga het mij dan maar leren, dan kun je oefenen"

Zo gezegd, zo gedaan

Ze is nu twee keer geweest

Na de eerste keer kocht zij spullen

Zij vindt het zo leuk dat ze thuis verder wil gaan

Ik bereidde het voor
Ik tekende eendjes

En dit is het resultaat

Het is gezellig

Ik denk dat het didactisch aan van alles schort

Maar ik vind het leuk haar deelgenoot te maken van al mijn aquarel geheimen

Wat is de lente toch bijzonder

Ik word iedere keer weer geraakt door de seizoenen

Zo was het

Het is toch een wonder dat het nu zo groen is?

Nagenieten van ons bezoek aan Haarlem en ook een beetje na-ergeren.

   Wat is het leuk om na te genieten van ons bezoek aan Haarlem. Een beetje wegdromen en de herinneringen laten komen. Informatie zoeken en lezen. En dan wat later de foto's bewerken en een blog maken. Er valt zoveel te lezen en te weten te komen over Watteau en over het Teylers Museum.

Ik had natuurlijk wel al een idee wat we zouden gaan zien. Ik had foto's gezien van het Museum. Maar in het echt is toch alles anders. Allereerst de entree, zo groots. Wanneer we de kaartjes hebben willen we naar de zalen waar Watteau hangt. Maar in de zalen waar we door heen moeten is ook al zoveel te bekijken. Zonde om er zomaar doorheen te lopen. We zien fossielen, prachtig gesteente, zoals kwartsen, daarna een zaal vol onbekende metalen voorwerpen.

Het is onwennig om door een gebouw te lopen waar je nooit eerder was

Vooral wanneer het een oud gebouw is als dit

Pas wanneer ik thuis ben bekijk ik plattegronden

En begint het me te dagen hoe het gebouw in elkaar zit

We hebben al gezegd we gaan er zeker nog een keer naar toe.

Het is ook onwennig om door een stad te lopen die je niet goed kent. Normaal weet ik wel ongeveer waar ik wat kan vinden. Deze keer had ik me vooral op Watteau geconcentreerd en had ik van te voren niet goed uitgezocht hoe de stad Haarlem in elkaar zit. Daarom konden we nu alleen de St Bavo vinden. Wat niet zo moeilijk is want hij torent overal bovenuit. Ik herinnerde me de St. Bavo kerk als heel groot. Dat dit klopt blijkt wanneer we erom heen lopen. Ik herinner me dat er een mooi orgel in is. Jammer nu konden we de ingang niet vinden. Waarom? Het was druk. En ik word dan kriegelig. Ik kan niet zo goed tegen mensenmassa's. We zijn rond de hele kerk gelopen, maar geen ingang. Ik zag ergens een bord hangen met de mededeling dat de kerk gesloten is. De vorige keer dat we in Haarlem waren zag ik een plein. Nu was het plein bedolven onder terrassen.

 En dan....

Ik dacht dat ik het OV kaart systeem nu goed begrijp. Met groot zelfvertrouwen zet ik een vrije reisdag op mijn kaart, verander ik de klasse van 2 in 1 en zetten we de samenreiskorting en 1-e klas op de kaart van Salem. Maar dan kan er toch altijd iets gebeuren waar we niet op rekenden.

We willen terug met de trein. Dan moet ik opnieuw geld bijbetalen voor de 1-e klas verhoging. Maar bij de ingang van het station staat geen automaat. Wel achter de poortjes. We lopen door de poortjes en kijken op de automaat. Maar we zien alleen maar informatie over ons reisverleden. Wat nu? Ik zie de NS paal of zuil, hoe heet zo'n ding? Iets waarvan ik me altijd voornam nooit gebruik van te zullen maken. En we drukten op de knop. Daar, er klinkt een vriendelijke stem. Ik leg de situatie uit en krijg als antwoord dat we terug moeten naar de automaat, dat daar alles wat we nodig hebben op staat. En anders moesten we de NS bellen. We waren moe van alle indrukken. We wilden naar huis, Ik zei tegen Salem, we gaan wel met de tweede klas. Maar............. de tweede klas zat stampvol. Wat denken jullie dat we gedaan hebben?

We stapten in de 1-e klas en voelden ons schuldig. Ik bedacht ineens dat we er in Amsterdam uit konden gaan, want daar weet ik de automaten wel te vinden. O.k. dat gaan we doen. Maar we zaten zo lekker en dan weer die drukte in? Uiteindelijk zijn we blijven zitten. Natuurlijk bang voor het moment dat de conducteur zou komen. Maar allengs werden we rustiger en er kwam geen conducteur. Sorry NS, ik had jullie die 6 euro graag betaald.

Thuis heb ik de situatie uitgelegd op het forum van de NS. Een aardige Haarlemmer reageerde dat de automaat inderdaad slecht te vinden is en dat we wanneer we weer in Haarlem zijn naar het nieuwe gedeelte moeten lopen ten oosten van de ingang waar wij stonden. Dat daar wel automaten en ook een bemand loket is.

Watteau tentoonstelling in het Teylers Museum.

Gisteren zijn Salem en ik naar het Teylers Museum in Haarlem geweest

Het beloofde heerlijk weer te worden

Een dubbel plezier

Ik ben al vanaf jong fan van Watteau

Dat we zijn werk nu met eigen ogen kunnen gaan zien....

Watteau leefde van 10 oktober 1684 tot 18 juli 1721

Hij was autodidact

Zijn schilderijen luiden de Rococo periode in

kunstvensters/kunstgeschiedenis-rococo

WATTEAU

Als geen ander wist Antoine Watteau (1684-1721) de gevoelens en het plezier van jonge mensen weer te geven. In een lichte, luchtige en elegante stijl. Heel anders dan de kunst van zijn collega’s die in opdracht van hun koning, Lodewijk XIV, serieuze onderwerpen schilderden in een plechtige stijl. Zijn werk was baanbrekend en als vernieuwer werd Watteau een van de belangrijkste kunstenaars uit de Franse geschiedenis. Teylers Museum presenteert in samenwerking met het Städel Museum in Frankfurt de eerste grote tentoonstelling sinds 1935 van de kunstenaar in Nederland. teylersmuseum 

De andere foto's van de schilderijen die ik maakte zijn wazig
Het was ook moeilijk een mooie foto te maken van de japon

De WATTEAU PLOOI

Op modemuze/jean-antoine-watteau-de-mode vind je een uitleg over de befaamde Watteau plooi

Watteau was erg geïnteresseerd in de valling van de stof en de daarbij behorende schaduwwerking. Op zijn romantische en landelijke tuinscènes zijn talloze staande en zittende vrouwen op de rug gezien aanwezig. De meeste van hen zijn gekleed in de ruime robe battante, ballante of volante die over een kleine ronde hoepelrok wordt gedragen.

TEYLERS MUSEUM

We waren nog nooit in Teylers Museum geweest

Het stond al jaren op ons lijstje

De Watteau tentoonstelling maakte dat we nu echt gingen

Het Museum gebouw is indrukwekkend

En we keken onze ogen uit wat de verzamelingen betreft

teylersmuseum/collectie/gebouw-en-geschiedenis

Er is een blog: Teylersmuseum

Teylers Museum is genoemd naar Pieter Teyler van der Hulst (1702- 1778), een vermogende Haarlemse zijdefabrikant en bankier. Levend in de tijd van de Verlichting had hij grote belangstelling voor kunst en wetenschap. Vanuit de gedachte dat kennis de mensheid kon verrijken, legde hij op beide terreinen verzamelingen aan. In zijn testament bepaalde hij dat zijn vermogen moest worden ondergebracht in een stichting die onder meer de bevordering van kunst en wetenschap tot doel had.

Het publiek is welkom om te komen kijken naar voorwerpen van kunst en wetenschap. Van machines die elektriciteit opwekken tot miljoenen jaren oude fossielen, historische boeken en munten. Kunstliefhebbers gaan naar Teylers vanwege zijn mooie collectie Hollandse meesters en de wereldberoemde prenten en tekeningen van Rembrandt en Michelangelo.

HET GEBOUW

Achter Teylers woning in de Damstraat 21 werd een ‘boek- en konstzael' gebouwd. Deze Ovale Zaal werd in 1784 opengesteld voor bezoekers en is sindsdien vrijwel onveranderd gebleven. Teylers Museum is hiermee het eerste museum van Nederland, dat vanaf 1784 onafgebroken voor het publiek is opengesteld en waar de collecties in hun authentieke samenhang te zien zijn.

Vijftig jaar later vonden de eerste uitbreidingen voor de bibliotheek en kunstverzamelingen plaats. Bij het eerste eeuwfeest in 1878 besloot men tot de bouw van een nieuwe entree aan het Spaarne en de twee fossielenzalen en instrumentenzaal, nu de eerste zalen van het museum. Ruim honderd jaar later was Teylers Museum weer aan uitbreiding toe. In 1996 werd nieuwe vleugel geopend met een grote tentoonstellingszaal, een educatief paviljoen en een museumcafé.

De entree is prachtig

 Een zaal met oude instrumenten,
oude globe's en prachtige (edel)stenen

Een zaal met allerlei schilderijen

Dit schilderij vond ik mooi

Dit kleine schilderij grappig

Dit schilderij vonden we allebei mooi

De foto geeft niet half weer hoe het schilderij eruit ziet in het echt

Want ook de structuur is heel bijzonder

Het lijkt alsof de takjes echt zijn

Ook het roze van de lucht hier en daar is in het echt veel mooier

In het echt zijn schilderijen veel en veel mooier

Geen reproductie kan ooit weergeven hoe een schilderij er in het echt uitzie

Daarom.........ga naar een museum

Bekijk een schilderij in het echt

Er gaat een wereld open

Kijk naar details, wijze van schilderen, de structuur

Sommige schilderijen zijn dun geschilderd, andere dik

Er zit zo'n verschil tussen
En het is vaak zo mooi
Neem vooral de tijd om dingen in je op te nemen

Door goed te kijken zie je pas echt

RESTAURANT

Ik at voor het eerst van mijn leven een red velvet cake

Heerlijk!!!!

De SPAARNE

Buiten, aan de voet van het museum

Een bankje met een prachtig uitzicht

Heerlijk in het zonnetje

We liepen nog een eindje door de stad

En zagen dit leuke olifantje op een huis
aan de overkant van de Spaarne
Het straatje in wat tegenover de brug is

We liepen weer over de brug terug
Langs de Spaarne
Langs een (lelijk) Frans Hals Hotel
Om de St. Bavo heen

 Het was druk, druk, druk

Vol met terrasjes

We werden moe en gingen lekker terug naar huis

Nagenietend

Mijn boekenproject 2017. Sadia Shepards's " Een meisje van ver".

Voor mijn boekenproject 2017 las ik "Een meisje van ver" van Sadia Shepard. Het boek is van mijzelf. Ik heb het al eens eerder gelezen. Ik vind het mooi. Ik hou van boeken waarbij mensen grenzen overschrijden. Andere werelden ontdekken. Dat is in dit boek zeker het geval. Het speelt zich voor een deel in India en Pakistan af. Dat er in India hindoes en in Pakistan moslims wonen dat weet ik. Ik heb eerder gelezen over hoe dit in de geschiedenis gegaan is, de creatie van deze twee landen. Ik weet dat er ook andere gelovigen in India en Pakistan zijn. Maar dat er afstammelingen zijn van Joden daar had ik niet bij stil gestaan.

De hoofdpersoon van het boek ook niet. Zij is een Amerikaanse studente. Haar moeder en oma zijn moslims afkomstig uit India en haar vader is een protestantse man uit Colorado. Zij groeit op in Boston. Zij ontdekt een geheim van haar grootmoeder. Grootmoeder en kleinkind houden veel van elkaar en op een goede dag hoort zij het verhaal. Haar oma blijkt een afstammeling van Bene Israel te zijn, een van de verloren stammen van Israël, die in de veertiende eeuw in India terecht is gekomen. Zij trouwde een moslim en naam daarbij zijn geloof aan.

Sadia vertrekt met een beurs naar India op zoek naar de ontbrekende stukken van de familiepuzzel. Haar grootmoeder heeft haar gevraagd te gaan zoeken naar het huis aan zee, die haar man bij hun huwelijk voor haar bouwde. Zij vindt het huis en staat op het dak, uitkijkend over de oceaan en denkend aan haar grootmoeder.

Zij ontmoet een jonge student, met wie zij op gaat trekken. Hij maakt haar wegwijs en gaat met haar mee wanneer zij op zoek gaat naar de Bene Israël. Daar stuit ze op verhalen over verloren liefdes, over voorouders die schipbreuk leden en over mensen die op jonge leeftijd keuzes maakten die de rest van hun leven bepaalden. over oude gebruiken en nieuwe gewoontes.

De manier waarop de schrijfster over haar grootmoeder en ouders schrijft ontroert me. De openheid in haar zoektocht, ik vind het mooi. De beschrijving van de mensen die ze ontmoet. Haar kijk op veel wat haar toch vreemd is. Haar vermogen erin te groeien en contact te maken. De schrijfster krijgt regelmatig de vraag voorgelegd voor welk geloof zij zelf nu kiest. Haar antwoord is " Ik werk eraan". Zij gelooft dat er meerdere wegen naar God leiden.

Een boek zoals dit maakt dat ik meer van de wereld begrijp. Begrijp ik wat andere mensen doormaken. Wat hun moeilijkheden en oplossingen zijn.

Het leert me ook leuke dingen

Zo schrijft Sadia regelmatig over de kameez die ze draagt

Ik ben eens even aan het zoeken geslagen

eastessence/Salwar-Kameez

BOEKENPROJECT 2017

Het meisje van ver - Sadia Sheperd

In Europa - Geert Mak

To do list.............en verleden, heden en toekomst

Wat wil ik graag doen in april?

Wat cursief staat heb ik gedaan

• Paaskaarten schilderen, kunnen ook lente kaarten zijn. Pasen is 16 en 17 april
• Naar de tentoonstelling Antoine Watteau (1684-1721) Teylersmuseum 01 februari t/m 14 mei 2017
• Naar het Open Lucht Museum. Wij zijn vrienden van dit museum. maar zo raar, steeds aan het eind van het jaar denk ik "Waarom zijn we niet meer gegaan".
• Naar de Heemtuin
• Naar het Arboretum.
• Ik heb 3 taartjeskaarten af en 2 getekend en voor een deel geschilderd.
• Ik heb een groot schilderij getekend, nu nog schilderen
• 3 boekenkaarten schilderen/ Down is the moon, Hella Haasse, Tender is the night en blogs erbij maken
• Blogs maken mbt  ""Throwback Thursday""
• Ideeën verzamelen " Toekomst"
• Informatie zoeken tbv groot schilderij opdracht voor Salem

Verleden, heden, toekomst

30 jaar getrouwd

Natuurlijk weet ik wat er allemaal gebeurd is

Toch voelt het vreemd

Zo'n lange tijd

Hoe was dat ook al weer?

Hoe voelde het?

Ik heb een dik schrift waarin ik vanaf 2010 bij houdt wat me inspireert

Soms schreef ik veel, ook weer tijden niets

Vanmorgen bladerde ik het weer eens door

Hoe tijden veranderen

De 80 er jaren

• We zitten in de tuin van ons vorige huis. Het is prachtig weer. Plotseling denderen de klanken van Madonna over ons heen. Onze bovenbuurvrouw is fan.
• We breiden heel veel, dat was leuk. Zelfs op kantoor! Een vrouwelijke collega begon ermee tijdens een vergadering. En plots deden we dit met veel vrouwelijke collega's.
• Oversized kleding. Beenwarmers.
• Ik heb een Pinterest bord over de jaren 80 pinterest/gmwatercolors/19801990

Misschien is het een leuk idee wanneer ik daar eens over ga bloggen. Om mijn geheugen op te frissen. Omdat ik graag wil ontrafelen. Nu is alles een brei in mijn hoofd. En dat irriteert me.

Wat zal ik als label gebruiken voor mijn idee terug naar het verleden?

Zal ik eens gezellig fashionable meedoen

""Throwback ""

All you need to do is find something about the past that's relatively interesting to post about, and tag it with #ThrowbackThursday, #Throwback or #TBT.

lifewire/throwback-thursday-meaning-and-why-its-so-populaire

Misschien denken sommigen van jullie "Laat toch gaan. Leef in het heden" Nu, tegen hen kan ik zeggen dat ik dit meer dan genoeg doe. Ik geniet van onze dagen. Van het schilderen, fotograferen, lezen, wandelen etc. Ik geniet van de jaargetijden. Ik ben bezig met bedenken "dromen" hoe ik meer met mijn schilderen kan doen. Ik leef eigenlijk het meest in het heden.

Maar ik hou ook heel veel van geschiedenis. Al vanaf dat ik een klein meisje was lees ik van alles en nog wat op dit gebied. Ik wilde indertijd archeologe worden. Ik heb een blauwe maandag MO geschiedenis gestudeerd. En natuurlijk vind ik het dan ook leuk om over mijn eigen geschiedenis na te denken.

Juist het feit dat ik zo in het heden leef maakt dat ik het ook moeilijker vind een toekomst te bedenken. Vroeger toen ik nog werkte droomde ik vaak over de jaren dat ik met pensioen zou zijn. Dat was toen mijn toekomst. Nu ben ik daar en is het moeilijker vooruit te kijken. Het idee om aan het begin van de maand een lijstje te maken helpt me een beetje. En dat voelt goed. Mijn hoofd zit nl. wel vol met vage wensen, die ik ook weer vergeet. En zo maak ik het een beetje concreet.

30 jaar getrouwd.

Ineens zijn we 30 jaar getrouwd

We herinneren de trouwdag nog als de dag van gisteren

Jaren 80, oversized kleding, roze was mode

En ja, ik droeg een roze trouwjurk

Niets met tule of kant o.i.d.

In die tijd was het hele trouwfenomeen zoals nu onbekend

Geen "Say yes to the dress", gelukkig niet

Ik hield van mijn jurk, mijn oorbellen, mijn broche

Ik heb hem nog

Salem zag er ook heel mooi uit

Mijn moeder bracht witte handschoentjes mee

Ik heb ze aangedaan, onwennig

Dat er daarna 30 jaar voorbij zijn gegaan

Wat is dit vreemd

Ik maakte een herinneringen boekje

Ik had er veel plezier van bij het maken

Ik had een bruidsboeket met roze tulpen

Dus waren die er gisteren ook weer

Ik dacht terug aan alle keren dat we in Egypte waren

Aan mijn schoonfamilie

Mijn schoonouders

Aan mijn vader en moeder
Mijn broer

Aan mijn werk

Aan onze vrienden

Aan ons schilderen
En aan elkaar
Hoeveel we meemaakten
En dat we elkaar nog steeds het allerleukst vinden

Sjaaltjes die ik in Egypte kocht

Arboretum Wageningen in de beginnende lente.

Salem en ik zijn samen naar het Arboretum in Wageningen geweest

Ik wilde het hem zo graag laten zien

Ik hoorde van mijn vriendin die er vlakbij woont

Dat er al veel lente te zien is

Nu, dat was zo

Het is er heerlijk

De tere kleuren van de lente

Er zijn veel bijzondere bomen

En bekende

Mooie vergezichten

Ik verheug me alweer op de volgende keer

Gisteren was er een vriendin bij ons op bezoek

Een poos geleden had ik haar verteld

Dat ik er wel eens aan denk om een workshop aquarelleren te geven

Toen ik zei dat ik eigenlijk helemaal geen ervaring heb

in het overbrengen van mijn kennis

Zei ze, waarom oefen je niet op mij?

Zo gezegd, zo gedaan

Gisteren kwam ze

En het was heel erg leuk

Aquarelleren is niet zomaar schilderen

Het is vooral genieten tijdens het schilderen

De verf mengt zich met het water

Dat kan gaan op een manier die je niet voorziet

En heel mooie effecten geven

Hier liet ik een drop groene verf in blauwe verf vallen

De groene verf vermengde zich met het blauw en het water

op een spectaculaire manier

Wanneer je eenmaal weet hoe het werkt gaat er een wereld open

Mijn vriendin is nu zo enthousiast

Ze heeft vandaag zelf aquarelbenodigdheden gekocht

We wandelden ook even om het huis

Het vroege voorjaar is zo mooi

Er beginnen nu bomen te bloeien

Ik nam wat takjes mee

En kon het niet laten ze weer te

Combineren met mijn kaarten

Ik ben begonnen met een groot schilderij

Omdat ik nog steeds het (vage) plan heb

mijn aquarellen te exposeren bij bloemisterijen

Ben ik begonnen met een serie portretten met bloemen

Ik heb er vroeger al eens wat gemaakt

Maar ik wil er nu dit jaar meer maken

Dit idee ligt in het verlengde van wat ik zo leuk vind om te doen

Bloemen, zaaddozen etc. te combineren met mijn kaarten

Dit wordt een schilderij van een vrouw met een bonnet op haar hoofd

 en naast haar

Bloemen en een vlinder en een vogeltje

Ik heb er heel veel zin in

Ik kreek ook een vraag naar een ""taartjeskaart"

Omdat ze allemaal verkocht zijn

Maak ik er de komende tijd 4

Dan heb ik weer een voorraadje

En kan de koopster kiezen

Ik heb het dus op mijn manier harstikke druk

Ik wil ook nog 3 boekenkaarten maken

En.........over een week zijn wij 30 jaar getrouwd

Ik heb allerlei plannetjes

Leuk druk