Van jongsaf aan bezig.......

Is dit niet schattig?

Ik maakte het als kind

en kwam het onlangs tegen toen ik wat oude spullen doorkeek

 

Nu het weer zo vroeg donker wordt

heb ik kaarsen gekocht voor op mijn bureau

Het stond allemaal wat rommelig door elkaar

Ik ging eens op zoek naar iets eronder

en nu staat dit alles te pronken

 Ik zal wel nooit een minimalist worden :-)

 

 

 

Gisteren heb ik de laatste hand gelegd aan mijn herfstschilderij

Vanavond komen twee vriendinnen langs

en ik vind het leuk wanneer het schilderij dan aan de muur hangt

 

Ik vind deze eigenlijk de mooiste uit de serie die ik maakte

 

de andere zijn ook mooi, vooral het lente schilderij

Het zomerschilderij vind ik te druk

Ik ga nu nog een winterschilderij maken

En ik ben van plan volgend jaar weer opnieuw te beginnen met een serie

Want ik heb nog genoeg ideeën

 

Wil je weten hoe het met de opdracht ""Janneke met viool"" gaat?

Klik dan op Janneke

 

Wij overdenken om een hond te "nemen".

We overdenken het al een poosje. Ik heb totaal geen verstand van honden. Ik ben een poezenmens, over poezen weet ik alles. Een hond ken ik van huis uit niet. Salem is meer een hondenmens en heeft in het verleden honden gehad. Nu Sarah er niet meer is en we een huis maatje missen is het misschien tijd voor een hond. Ik wandel heel graag en kom dan allerlei hondenbezitters tegen. En ik ben dan altijd een beetje jaloers. Het lijkt me leuk zo'n vriendje naast je.

Voorlopig blijft het echter steken bij het idee en de wens. Wel heb ik op internet gezocht naar fokkers, naar sites waar je honden kunt kopen. Ik heb diverse asiels bekeken. Ik keek er van op hoeveel honden er op Marktplaats aangeboden worden. Ik weet nu dat er veel honden uit Roemenië en uit Spanje worden aangeboden.

Ik dacht, misschien wanneer ik ons plan op internet zet

en over onze zoektocht ga schrijven dat het tot een resultaat gaat komen.

We hebben ooit een logeerhondje gehad, een west-highland-terrier, ik vond hem heel erg leuk. Hij ziet er leuk uit, is klein en compact. Ik ben er niet bang voor en buiten met hem lopen ging goed. Wanneer ik het voor het zeggen zou hebben zou ik alles op alles zetten om aan zo'n hond te komen. Maar ik ben niet alleen thuis en .......Salem vind hem niet leuk.  Dit wordt hem dus niet. Maar wat wel?
Ik zal jullie vertellen over onze zoektocht.

In het Paradijs voor de vrouw

 

Voor mijn boekenproject las ik het boek ""In het Paradijs voor de vrouw/ "Au bonheur des dames""" van Emile Zola. De naam van de schrijver ken ik alleen omdat ik het weet dat hij het in 19-e eeuwse Frankrijk op nam voor de Joodse kapitein Alfred Dreyfus, die ten onrechte van spionage was beschuldigd.

Het boek was onbekend voor mij, maar het leek me een leuk, onverwacht onderwerp. In deze roman uit 1883 beschrijft Zola een nieuw opgericht warenhuis, De eigenaar heeft allerlei panden opgekocht en er een eenheid van gemaakt. Hij verkoopt ""alles"", de prachtigste stoffen en dameskleren voor een prijs zoals niet eerder gezien en verder alles wat iemand zich naar voor kan stellen.  Hij gebruikt hierbij  marketing technieken die onbekend zijn. Zoals het terug mogen brengen van artikelen die tegenvallen. Door de winkel zo in te richten dat vrouwen ""gedwongen worden"" meer te kopen dan wat zij willen. Door het hanteren van vaste prijzen, het thuis bezorgen en de mogelijkheid per catalogus te kopen. Kopen in de winkel moet een belevenis zijn en de vrouwen zijn er gek op. Zij kopen niet meer bij de hun bekende kleine winkeliers eromheen, zoals zij eerder gewend waren. Maar kunnen nu alles in 1 pand kopen. Winkeliers eromheen gaan met lede ogen hun ondergang tegemoet. Sommigen zijn gelaten, anderen vechtlustig. Maar hun weerstand heeft geen zin, ze verliezen uiteindelijk toch en het warenhuis breidt uit,

 

De beschrijvingen van de waar die verkocht wordt is erg beeldend en uitgebreid, ik heb stofnamen gelezen die ik eerder niet kende. Heel eenvoudig wordt het kapitalistische systeem uitgelegd.

Vrouwen komen in dit boek niet erg lovend te voorschijn. Hun hebberigheid, hun spilzucht het wordt allemaal breed uitgemeten. Een van de rijke dames word zelfs op diefstal betrapt. Met glazige ogen lopen de vrouwen rond, met een blik in hun ogen die niet veel goeds beloofd. Ik moest een beetje grinniken om deze beschrijving.  Bij ons in de stad is onlangs een Primark geopend met onwaarschijnlijk lage prijzen. Het is er druk, drukker, drukst en ook hier lopen vrouwen met verhitte gezichten en glazige ogen rond.

Door de roman heen loopt de liefdesgeschiedenis van Denise, een arm meisje, die voor haar twee broertjes moet zorgen en binnen de winkel van jongste bediende opklimt tot 1-e verkoopster en Octave Mouret, de eigenaar van de wereld.

Eerder vertelde ik dat Proust een boekenreeks van 7 delen schreef. Terwijl ik dit boek van Zola lees zoek ik via internet meer informatie en ontdek dat dit boek van Zola tot een reeks van 20 boeken hoort. Hierin beschrijft Zola de sociale problemen van zijn tijd. 

In Les Rougon-Macquart beschrijft Zola de levens van verschillende leden van dezelfde familie, over een aantal generaties en een aantal takken verspreid. Op die manier komen in de twintig romans alle lagen van de Franse samenleving onder het Tweede Keizerrijk aan bod. De serie was bedoeld als verholen kritiek op het keizerlijke regime en de sociale laag waarop die steunde, als duidelijk blijkt in de eerste roman van de serie La conquête de Plassans (als vierde verschenen, in 1874). Ook al was het keizerlijke bewind gevallen voor Zola goed en wel tot uitvoering van zijn gigantische project kon komen, hij oordeelde het toch de moeite waard het af te maken. Alle delen laten zich lezen als een aparte roman. De verschillende delen worden in het laatste deel (Le docteur Pascal) met elkaar in verband gebracht. In dit deel zet Zola de basisprincipes van zijn literaire doctrine uiteen.

In een beeldende taal wordt uitgelegd wat het betekent wanneer er in een stad aan grootscheepse stads vernieuwing wordt gedaan en wat het voor gewone mensen betekend. Voor ons lijkt het alsof Parijs altijd zo is geweest zoals wij het kennen met zijn brede boulevards. Maar dit alles is pas in de 19-e eeuw tot stand gekomen.

Le Bon Marche
 

Wie heeft dit nieuwe Parijs vormgegeven?

Georges-Eugène Haussmann

 

De in Parijs geboren Haussmann beschreef in 1826 heel minutieus zijn dagelijkse wandeling naar school, van de St. Augustin kerk naar het plein voor het Panthéon. De route is alleen nog te volgen op een plattegrond van vóór 1853, want vrijwel alles wat hij beschreef is later op zijn eigen gezag afgebroken of veranderd. Hij liet zijn geboortehuis slopen om plaats te maken voor een kleine place ter afronding van de boulevard die zijn naam kreeg. Uit zijn beschrijving bleek diepe weerzin tegen de buurten die hij dagelijks moest doorkruisen en waarvoor hij woorden gebruikte als 'haveloos', 'schandelijk', 'onterend', 'miserabel' en 'een riool'. Het was een wandeling door de tijd, van de middeleeuwen naar het achttiende eeuwse Parijs, van smerigheid naar orde, van gotiek naar classicisme. De kronkelige, smalle straatjes en oude gebouwen konden hem in geen enkel opzicht bekoren. Hij vond ze weerzinwekkend, lelijk en ongezond en toen hij vanwege zijn kwetsbare longen uit de smerige, benauwde stad in frisse schone berglucht terechtkwam, was voor hem voorgoed de relatie gelegd tussen vuiligheid en ziekte.

 

Tussen 1827 en 1848 waren in de straten van Parijs acht keer de barricaden opgericht, altijd in het oostelijk deel van de stad. In drie gevallen bleek het te gaan om de prelude van een revolutie. Met cholera-epidemieën in 1832 en 1849 en een explosief toenemende bevolking nam de chaos in de loop van de negentiende eeuw snel toe en werd het voller en smeriger in Parijs.

Steeds vaker werden in deze jaren protesten gehoord tegen de barbaarse sloop van de middeleeuwse stad, die in vele ogen alleen maar was bedoeld om het opwerpen van barricaden tegen te gaan en om het regeringsleger snel te kunnen laten oprukken door overzichtelijke, vrije schootsvelden. De oude gotische stad werd om zeep geholpen om de stadsguerrilla te weren, zo luidde de kritiek.

 

Het transport kreeg de stations, de handel de Tribunal de Commerce, het stadsbestuur het Hôtel de Ville, de cultuur kreeg het dominantste en meest feestelijke gebouw, de Opéra Garnier, in oud-Parijs restaureerde Viollet-le-Duc de Notre Dame en nieuw-Parijs kreeg de Eglise St. Augustin. Openbare monumenten en pleinen gaf Haussmann ook nadrukkelijk een rol in de krachtige ordening van de ruimte waarmee hij het verwarrende, stedelijke leven onder de knie probeerde te krijgen. Etoile, Place de la Bastille, Place de la Concorde, Place d'Italie, Place de la Republique waren onder andere zijn knooppunten in het weefsel van zichtlijnen dat het partituur vormde voor zijn magistrale stedelijke composities. De grote, gezichtsbepalende gebouwen die tijdens zijn prefectuur ontstonden, Hittorff's Gare du Nord, Garnier's Opera, Duc's Palais de Justice waren allemaal het gevolg van particuliere opdrachten. recensie/haussmann-baron-van-de-boulevards 

 

Prachtige foto's van het oude Parijs:

skyscrapercity

 

the-history-of-the-grands-magasins

En
de kaart die ik erbij schilderde

 

Welkom november.

Buiten schijnt de zon

het kan 20 graden worden!!!!

 

Maar.... om 18.00 uur is het donker en branden de kaarsjes

 

Sarah en terug in de tijd

 

Het is nu 1 jaar geleden dat de dierenarts en ik besloten

 dat we Sarah moesten laten inslapen

Saar was 14 jaar, dus nog niet eens erg oud

Ze was altijd een bijzondere poes

Heel gevoelig, bij tijd en wijle maf

Maar ook zo heel erg lief

Salem was in Egypte, vlak daarvoor was mijn schoonmoeder overleden

Dat waren zware dagen, ik herinner me nog goed hoe ik me voelde

 

 Nog langer geleden woonden mijn ouders, broer en ik hier

 

 

Sinds kort ben ik lid van de Facebook groep

Morgenstond en Bouwlust Den Haag jaren 60-70

Zo leuk, allemaal oude foto's waarvan ik er ook heel wat herken worden hier geplaatst

Ik dacht, ik ""rij"" nog eens via Google Earth door mijn vroegere wijk

Tor mijn grote schrik is alles weg

Echt alles, niet alleen ons huizenblok,

maar ook de winkelstraten waar wij vroeger kwamen

Wat is dit een vreemde gewaarwording

 

Op de plaats van ons huis staat nu dit

 

 

Op Facebook reageren ook mensen die er vroeger woonden

het is echt heel erg leuk

Samen herinneringen ophalen

Maar dat alles weg is.....het doet echt pijn

Ik zag zelfs een foto waarin ons pand werd gesloopt!

 

Hier nog wat foto's

 

Ikzelf rechts, mijn moeder, broer en een vriendinnetje

op het slootje voor het huis

 

Mijn vader kocht knalrode stoeltjes

mijn moeder vond ze vreselijk

 

 Hier zit ik aan een bureau wat mijn vader zelf timmerde

het was een onderdeel van een grote boekenkast

Ik wilde perse dat hij groen werd geschilderd

Natuurlijk ontbreekt de schrootjeswand niet

 

In de schrootjeswand zie je hokken met o.a. onze tortelduif

We hadden ook andere vogeltjes en 2 dwergpapagaaitjes

Rinus (van mij) en Chitty (van mijn broer)

Boven mijn hoofd het eerste olieverfschilderijtje wat ik maakt

Mijn vader schilderde al met olieverf

en had mij een doek, kwasten en verf gegeven en een kleine schildersezel

 

Raar, dat je zo ineens weer terug kunt zijn in de tijd

dat die tijd ineens zo werkelijk lijkt

dat ik alles weer voor mijn ogen zie

Maar dat tegelijkertijd dit alles in het echt is verdwenen

 

Wandeling door het Park

Deze foto nam ik vlak bij ons huis

De lichtval was zo mooi op het moment dat ik hem nam

Ik heb het idee dat de bomen wat langer groen blijven dit jaar

Wanneer ik naar foto's kijk van vorig jaar klopt dit ook

We wachten met naar het Park gaan tot we zeker wisten

nu moeten er kleuren zijn

Gisteren was het zover

 We liepen langs het restaurant
het is gemoderniseerd
en daarbij in mijn ogen lelijk geworden

 Hier een heel romantische foto van het restaurant
maar het romantische komt van de uitsnijding van de foto ;-)
Het is het mooie, oude gedeelte

Langs de vijver

 Mijn man en kregen het over de ""jacht""

Hoe kom je op iets, he?

Wij houden allebei van dieren en kunnen ons niet voorstellen er 1 dood te maken

Ik was zo bezig met mijn foto's en probeerde een eend te fotograferen

 in de gele weerschijn van het water

Ik dacht: dit lijkt ook op jagen, wachten tot een eend op die plek is die ik wil

De ene keer mislukt het een andere keer ja, dat is hem

Je zou sportjagers een camera in hun handen moeten kunnen duwen

Geen koningen meer met hun jachttrofee op de foto

nee, ze maken zelf de foto's van dieren die fijn nog in leven zijn 

Een kasteel

Er bloeien nog bloemen in de tuin

Langs eeuwenoude bomen

En een grappig speeltuintje

Een Hans en Grietjeshuis

Vandaag regent het, dus we hebben gisteren geboft met het mooie zonnige weer

Boekenprojekt: Emma van Jane Austen

Ik heb onlangs geschreven wat een vreselijke vrouw ik Emma Bovary vind. Een andere Emma vond ik veel leuker, nl Emma Woodhouse uit het boek Emma van Jane Austen. Is Emma Bovary altijd op zoek naar dingen die ze niet kan bereiken, rijkdom, hartstocht, Emma Woodhouse heeft in ieder geval de rijkdom al. Ze woont met haar overgevoelige, beetje zeurderige vader, waar ze overigens heel lief en zorgzaam voor is, in een groot huis. In Emma's tijd wordt van vrouwen alleen verwacht te trouwen.

Jane Austen verstaat, tot in perfectie, de kunst om met dit thema te spelen.

Toch begint dit boek ermee dat Emma er niet aan denkt te trouwen. Zij bezit zelf genoeg geld en is daardoor onafhankelijk. Nee, ze heeft iets totaal anders in haar hoofd. Ze wil andere vrouwen gelukkig maken door ze aan een echtgenoot te helpen. Haar oog valt op Harriet Smith. Harriet heeft geen ouders en heeft ook geen idee wie haar ouders zijn. Zij komt in een rijke wereld terecht en zuigt alles als een spons in. En dat bevalt Emma. Zij zal de lerares van dit meisje worden en een goede partner voor haar zoeken. Haar oog valt op de dominee. Volgens Emma loopt alles op rollertjes en raken de dominee en Harriet verliefd. De leukste scene uit het boek vind ik is wanneer Emma en de dominee terugkomen van een feest en samen in een rijtuigje zitten. Buiten raast een sneeuwstorm. Tot grote verbazing en schrik van Emma verklaart de dominee plotseling haar zijn liefde en vraagt haar zijn vrouw te worden. Hoe kan dit allemaal zo verkeerd gaan? Hoe kan hij denken dat ze hem wil, hij wil toch Harriet? En zijn verbazing wanneer Emma zegt, maar je houdt toch van Harriet, en hij laat merken dat hij er niet over denkt met Harriet trouwen, die is hem veels te min.

Emma schaamt zich en neemt zich voor zich nooit meer ergens mee te bemoeien. Haar leven kabbelt  verder. Er komt een jongeman zijn vader opzoeken die leven in het dorp brengt. Na een tijdje verdenkt Emma hem ervan dat hij een oogje op haar heeft. Er komt een meisje wonen bij buren in het dorp, die geen geld heeft en gouvernante zal moeten worden, maar hier helemaal geen zin in heeft. En dan is daar nog buurman Mr. Knightley  die rijker is dan de vader van Emma en vaak bij hen thuis is. Hij is verstandig, Emma vindt het leuk om met hem te bekvechten. Vaak zijn ze het oneens.  Wat er allemaal gaat gebeuren met deze mensen verraad ik niet. Lees het zelf maar, het is echt een heel leuk boek.

 

Wij, vier vriendinnen en IK HEB EEN OPDRACHT

 We hebben elkaar begin jaren 80 op het werk leren kennen

en  lief en leed met elkaar meegemaakt

Ik zet de foto er zo op, omdat niet ieder van ons iets met internet heeft
En....ik vind het zo ook nog eens leuk

 

 Gisteren zijn we met elkaar op stap geweest

Dat doen we zo'n 2 keer per jaar

Twee van ons werken nog

We hebben alle leuke nieuwe winkeltjes in de stad bezocht

En dronken thee met gebak bij een nieuwe patisserie

 

We hadden een plan vooraf

Maar spontaan kwamen we dit nieuwe breiwinkeltje tegen

natuurlijk bracht ons dit op herinneringen aan ons breien in de jaren 80

 

Hier de taart die we aten

 

Ik had witte chocoladetaart met vijgen, mmmmmmmmmm, heerlijk

 

1 van ons heeft als liefhebberij het maken van keramiek

Tot onze verrassing nam ze ons mee naar een winkeltje waar haar werk wordt verkocht

 

En EERGISTEREN

kregen wij bezoek van Niels, Janneke en hun moeder Petra



IK HEB EEN OPDRACHT

Ik ga een portret maken van Janneke en haar viool
Er komen ook wat verrassing in voor
maar die verklap ik nog niet

Handschoenen, een zwarte poesje en Madame Bovary.

Ik heb een Madame Bovary kaart geschilderd in het kader van mijn boekenproject

Wat jullie erachter zien liggen zijn nieuwe handschoenen die ik kocht

Ik vind ze heel grappig

Ze zijn meer voor de sier dan voor de kou

want....

ze hebben geen vingers

Zien jullie, op de foto hieronder, aan de linkerkant de duim?

 

En....

Hebben jullie gehoord dat er

Zware sneeuwval wordt voorspeld voor het einde van oktober??????

Ik denk dat ik mijn dikke wanten ook maar te voorschijn haal

 

Tegenwoordig zijn er zulke leuke dingen te koop

op het gebied van paperclips

zoals dit leuke poesje

 

 

Wat heb ik zoal gedaan?

Vandaag een regenachtige dag

Er wordt ook storm voorspeld, maar daar is hier nog niets van te merken

Ik zit achter mijn bureau
Ik kijk omhoog

Af en toe valt er een blad naar beneden

Wat deed ik gisteren zo allemaal?

Ik bakte een taart

Ik schilderde aan mijn herfstschilderij

Het is nu voor een groot gedeelte klaar 

 Nu ga ik er nog ""EENHEID "" in brengen, een heel leuk proces.

Ik heb het al in mijn hoofd

Meestal is er altijd wel iets wat ik minder geslaagd vind aan een schilderij

Maar deze keer is alles gelukt, WOW

Wat heb ik vandaag gedaan?

Begonnen met mijn twee Emma kaarten

Emma Bovary en Emma Woodhouse

nav de boeken die ik las

Ik heb de grote herfstbladeren op de muur gehangen

Naast een foto van mijn moeder

en een schilderijtje van mijn vader

Ik ben met een nieuw "systeem" begonnen

Sinds ik met pensioen ben heb ik moeite met TIJD, tijd vliegt

Er zijn dagen geweest dat ik me aan het eind van de dag afvroeg

Wat heb ik vandaag eigenlijk gedaan?

Ik heb geëxperimenteerd met opschrijven en de tijd erachter schrijven wanneer ik iets deed. Op zich leuk en handig, want ik kan het later nog eens terug lezen. Maar het gaf niet echt een voldaan gevoel. Wat ik nu doe geeft een veel beter gevoel. Ik bedenk van te voren wat ik wil gaan doen en geef me een tijdslimiet. Dus bijvoorbeeld 1 uur schilderen, 1 uur op mijn weblogs, 1 uur strijken etc.  Ik doe het nu een paar dagen en het bevalt erg goed.

• Ik doe meer dingen op een dag.
• Ik vond het irritant dat ik zo traag ben geworden. Sinds ik zoveel tijd heb is het zo van "morgen kan ook"  Mañana. Ik doe de dingen nu sneller en dat geeft een goed gevoel.
• Ik merk nu eerder wanneer ik afgeleid word.  Ik keer dan terug naar mijn eerste plan. Het geeft rust.
• Ik merk dat wat ik doe minder tijd kost dan ik aannam. Ik doe dan nog iets extra's wat in het verlengde ligt van wat ik wilde doen.