Wandeling om het huis.

Nu weer veldbloemen, gelukkig

 Waarom gaat de tijd soms snel en soms langzaam? | Wetenschap | NU.nl (klik)

Ik dacht: ha, nu krijg ik een antwoord. Maar nee, deze verklaringen ken ik al........ wanneer je jong bent beleef je veel en achteraf lijkt de tijd daardoor lang. Wanneer je oud (er) bent beleef je minder. Nieuwe ervaringen maken indruk en dat zorgt ervoor dat herinneringen diep in je geheugen gegrift staan. En hoe meer herinneringen je hebt aan een tijd, hoe langer die lijkt te hebben geduurd. Ik denk dan steeds, dan zou de tijd voor iemand die oud(er) is toch langzaam moeten gaan. Nu, bij mij is dit niet het geval, de tijd vliegt. Iets waarover ik me zeer verbaas. Eerder vertelde ik dat ik allerlei "trucs" verzin om me meer bewust te maken van de tijd, het helpt een beetje. Ik vind het een raar fenomeen. 

Ik moest van de week naar de apotheek, altijd een leuke wandeling naar een naastliggende wijk, waar wij vroeger woonden.

Ik loop langs dit kunstwerk

Het boompje begint al flink te groeien

In onze wijk staan veel prachtige volgroeide bomen

Soms worden ze gekapt, vind ik altijd naar om te zien

Maar er wordt een klein boompje voor in de plaats gezet, dit is er 1 van

Tot mijn blijdschap zie ik weer veel veldbloemen, we hebben dan ook enkele ferme regenbuien gehad

Dat deze er weer staan maakt me blij

Jaren terug zag ik ze, toen ineens niet meer na zware maaipartijen

En nu, zoveel, ik noem het altijd vlas, weet niet of dit ook echt hun naam is

Dit zag ik door een schutting piepen

Vlakbij de apotheek zag ik iets heel leuks

Ik las er eerder over, nu zie ik het in het echt

Naast een (lelijk, zijn ze dat niet vaak?) viaduct zie ik plantenbakken vol bloemen, een plantenmuur

Onlangs ontdekte ik een tuin die ik niet eerder zag

Ik liep er nu speciaal naar toe om er foto's van te maken

Een tuin vol tropische planten en bomen, ik kijk mijn ogen uit

Ik loop ook altijd even langs ons oude huis

Kennen jullie het begrip "van Dam eenheid"

Een huis voor een alleenwonende, met een woonkamer, douche en slaapkamer

Voordeel een tuin voor en een tuin achter

Het huis links, begane grond was ons huis, met witgeverfde bergruimte

Mijn broer Jan hielp me de tuin aanleggen

Hier lopen we door het buurtje van toendertijd

Jan hield van Japan en het kreeg een Japanse basis

Echter, al gauw veranderde het meer in een soort Engelse bloementuin

Met rozen, kamperfoelie, jasmijn, een heleboel bloemen

Ooit sleepte ik vanuit de binnenstad, lopend over de brug, een kronkelhazelaar mee naar huis

Hij werd al zwaarder .........

Na onze verhuizing haalde de nieuwe bewoner alle tuinen leeg en bestraatte het

Het gekke is dat de jaloezieën altijd naar beneden zijn, in zomer en winter

Woont er echt iemand? 

Daarom was ik zo blij op de terugweg deze kamperfoelie te zien

De tweede die ik deze week zie

Een in de binnenstad in een geveltuin en nu deze

Ik herinner me onze kamperfoelie weer, wat rook hij heerlijk

 

                                                      Er was nog een reden dat ik naar de stad moest. Ik kreeg via email een reminder bibliotheek boeken moeten worden ingeleverd. Ik wandelde dus naar het Rozetje, de buurtbieb in mijn wijk, maar.......die bleek gesloten, zomervakantie. Ik moest dus naar Rozet in het centrum. Nu............. totaal niet erg.

Het boek wat je links ziet leende ik. Ik heb deze biografie met zo'n groot plezier gelezen en zoveel over Simone de Beauvoir geleerd. Ik vind het niet erg dat het terug moet, want ik ben binnenkort jarig en zet hem dan op mijn wensenlijstje. Het boek rechts is van mijzelf.

Ik wil op dit moment eigenlijk liever rustig thuis boeken uitzoeken en ze reserveren. Daarom nam ik geen boeken mee uit de bieb. Ik lees deze periode mijn eigen boeken weer, heerlijk. Ik ben nu bezig met "de Brieven van Simone de Beauvoir aan Nelson Algren". Na de Tweede Wereldoorlog waren Simone en Sartre min of meer beroemd geworden. Sartre was al uitgenodigd en naar de USA gereisd. Simone was blij ook uitgenodigd te worden. Ze keek haar ogen uit. Ze schreef er een boek over. 

De mensen die haar uitnodigden hadden een vol programma voor haar gemaakt. Maar Simone wilde iets anders, het echte Amerika zien. Ze besloot te gaan wandelen, iets wat ze graag deed. Ze wandelde o.a. door de zwarte wijk Harlem en genoot, later werd haar vertelt, dit nooit meer doen, ze grinnikte inwendig. Een vrouw gaf Simone het telefoonnummer van Nelson Algren, een schrijver die in Chicago woonde, de stad waar Simone naar toe zou gaan. Opnieuw werd ze op alle manieren in de watten gelegd. Ze begon het vervelend te vinden en herinnerde zich het telefoonnr. Algren neemt op, hoort een dame in een raar soort Engels praten en hangt op. Zo gaat het 3 keer tot hij besluit te blijven luisteren. Hij vraagt zich af "Who the hell is Simone de Beauvoir"? Ze ontmoeten elkaar. Hij laat haar zijn Chicago zien, straten vol menselijk gedoe. Ze geniet. De vlam slaat over en ze zijn hopeloos verliefd. Ze zullen elkaar regelmatig opzoeken en maken grote reizen. Hij bezoekt ook enkele maanden Parijs. 

Haar brieven aan hem zijn zo mooi, ik geniet. Ze begint ermee de eerste keer dat ze terugkeert naar Parijs met een hart vol liefde voor hem. Omdat ze hem alles moet omschrijven, wat is Parijs, hoe ziet het eruit, hoe ruikt het, hoe hoort het, wie zijn de mensen die ze ontmoet, is het zo mooi. Haar natuurbeschrijvingen, haar beschrijvingen van haar gevoel, haar grapjes, haar "lichtheid". Zo mooi.

            BOEKEN PROJECT 2023

              

                          De Vrijdagavond Vriendinnen Club - Kate Jacobs

                            Er groeit een boom in Brooklyn - Betty Smith

                            Bestemming Parijs - Mirjam Mieserius  

                            Een Zomer in Venetië - Nicky

                            Opzij - Cathy Kelly 

                            De Zeven Zussen - Lucinda Riley

                            Schaduw - Lucinda Riley

                            Storm - Lucinda Riley

                            Pearl - Lucina Riley 

                            Chansons - Matthijs van Nieuwkerk en Rob Kemps

                            Het Koetshuis - Karin Quint

                            De Kleur van Thee - Hannah Tunnicliff

                            De Paradijsvogelbloem - Margot Berwin

                            De Boekwinkel op de Hoek - Annie Darling

                            Brieven van Simone de Beauvoir aan Algren

Het begon met geel en het werd een wandeling.

HET BEGON MET GEEL

Mijn gele aquarelverf was opgeraakt na het maken van deze aquarel

Eerder was ik al naar de stad geweest om een tubetje te halen, ik nam een tube mee

De lettertjes op de tube zo klein, ik ging af op de kleur

Thuis bleek het een heel rare kleur te zijn, Gamboge Hue, Gummigut

Een soort brons, goud okerkleur, ik wist niet dat het bestaat

Daarom ga ik nu opnieuw naar de stad en nu goed opletten

Cadmium yellow, hebbes, de kleur is blijkbaar gewild, want er ligt nog maar 1 napje

HET WAS WEER LEUK OM NAAR DE STAD TE GAAN

Ik liep de route die ik jaren liep, nu totaal veranderd

Langs het vernieuwde plein

Hier met het monument waar altijd Dodenherdenking plaatsvindt

Ik liep weer naar het gebouw waar ik zo lang werkte. ik kan het niet laten

Maar het is er ook mooi geworden, ik kijk mijn ogen uit

Ik liep naar Dille en Kamille, een van mijn favoriete winkels

Nu is ook de tuin achter de winkel mooi geworden, de deuren stonden open

Ik wilde ook graag de nieuwe winkel Sostrene Grene bekijken

Een winkel uit Denemarken, mooie huishoudelijke hebbedingetjes

Maar..........de winkel vond ik tegenvallen, veel pastelkleuren

Wat ik er wel kocht is de zwarte leesbril, die je op de bovenste foto kunt zien, lekker stoer

IK ZAG VOOR HET EERST DEZE GEVEL

Via het steegje rechts ga je naar de zeven straatjes

Zo'n mooi stuk Arnhem, leuke winkeltjes en heel veel geveltuintjes

Eerst hadden we een klein stationnetje

Nu staat deze kanjer er

Ik wachtte hier op de bus terug naar huis

Tegenover het station ligt hotel Haarhuis

Vroeger een saai uitziend hotel

Toen het hippe station kwam, dacht ik, och arm Hotel, je detoneert straks helemaal

Maar kijk eens, ook dit Hotel, totaal "verjongd"

Hotel Haarhuis (klik)

"Met een eigen Vertical Farm en lokaal ingekochte producten proeft u het beste van Nederlandse bodem"

Ja, een Vertical Farm (ahum), wanneer je goed kijkt zie je rijen planten in potten rechts van de naam. 

Overpeinzingen.

Ondertussen ben ik wel aan het schilderen, gelukkig lukt dit wel

Ik ben terug gegaan naar een oude liefde

"Wereldmensen" schilderen mbv aquarelverf. Ik ben van plan  er 10 te maken

Ik heb de biografie over Simone de Beauvoir uit. Het laatste gedeelte viel me niet mee. Haar ouder worden en het uit elkaar groeien van Sartre en de Beauvoir, ik ben er een beetje akelig van geworden. Ik zal er nog een blogje aan wijden. Ik had er moeite mee het te lezen, maar het kwam ook omdat ik behoorlijk uit mijn evenwicht ben geraakt na het moment dat ik hoorde dat Rutte wellicht het kabinet wilde laten vallen, vanwege de "grote" instroom van asielzoekers. Ik schrok echt en dacht, dit kan niet waar zijn. Ik was niet de enige, dat blijkt uit de vele reacties die op dit nieuws kwamen. Lezen lukte niet meer.

Ondertussen is er zoveel gebeurd, zoveel veranderd. Rutte, Kaag, Heerma weg en in hun kielzog ook anderen. Een nieuwe lijstrekker van de VVD. Iemand die zelf kind is van een vluchteling, maar het gedachtegoed van de VVD omarmde. Ze is rechtser dan ik, aldus Rutte, het belooft wat. Maar er zijn gelukkig ook lichtpunten, dus langzaam herstel ik weer van de schok. Hoewel ik nog steeds vaak denk: "Is dit Nederland". 

 Deze aquarel lukte vanaf het begin

Kaag stopte, ik ben ervan overtuigd dat de diepste motivatie om haar zo te treiteren, islamofobie is. Ik hoor steeds vrouwenhaat, komt er bij, absoluut, ze werd heks genoemd........in deze tijd, heks. Kwamen er oude, tot nu toe goed verborgen middeleeuwse angsten naar boven? Islamofobie en vrouwenhaat en een vreemd soort theorie die met het WEF te maken heeft. Ik heb erover gelezen, begrijp het maar half, waarom trekt dit mensen aan en mij totaal niet? Wanneer ik nu studente was, een studente sociologie of psychologie, dan zou ik een proefschrift willen schrijven en uit willen zoeken, hoe mensen tot hun politieke keuze komen. 

PvdA en GroenLinks gaan samen. Ik ben er zo'n warm voorstander van. En Timmerman lijsttrekker? Ik hoop het van ganser harte. Een sociaal democraat die zijn sporen in de politiek verdiende, maar het ook nog eens voor elkaar kreeg dat de Natuurherstelwet aangenomen werd in Europa. Hij vertegenwoordigt beide kanten. Maar in de sociale media en de talkshows is het aanvallen begonnen en het is hard. 

Dit begin vind ik mooier dan het eindresultaat

Raar is dat, he?

De ene keer lukt alles

Een andere keer is het ploeteren

Kaag is nu vervangen door Timmermans, met als dieptepunt een foto op Twitter van Timmermans in een nazi uniform. Hoe gek moet je zijn om dit te maken?  Dit is dus een moment dat ik denk: 'Is dit Nederland." Het maakt me triest en ook bang. Laten we toch asjeblieft op ons qui-vive zijn voor (extreem) rechts.  

Wandeling om het huis.

 Ik maakte nog een wandeling

Het was warm en windstil

Ik besefte dat de zomer mijn minst favoriete seizoen is qua natuur

Ik zie bijna geen veldbloemen

Niet omdat er gemaaid is, nee, ze zijn  er niet

De overvloed van de lente is weg

Wat altijd mooi blijft is de weerspiegeling in water

 

Wat wonen deze mensen mooi

Ik zou wel eens vanuit hun huis naar buiten willen kijken

Hoe ziet dat eruit, wanneer je huis aan water grenst?

Het is op deze plek ook stil

Veel mensen hebben een bootje

En ik zie "zitjes" aan het water

OVERAL WATERLELIES

 

Gelukkig bloeit er overal kattenstaart

En in de Romeinse tuin groeien de druiven

Wandeling om het huis.

 O, dacht ik, dus hier zitten de bijen

Een laantje met distels, boordevol bijen

Ze zijn er weer, de kattenstaart langs het water

Dit geeft zo'n zomers gevoel

APPELTJES GROEIEN

Alles groeit en bloeit ook in de Romeinse tuin

En dan zie ik deze mooie vormen langs de kant van water

Kaardenbollen, weet ik nu, dank zij Judy

Tuinperikelen.

 Ik ben iedere keer weer verbaasd

Ik kocht plantjes bij de volkstuintjes

Op de label staat savooie kool, dit bolletje verschijnt

Een vriendin zegt, het is koolrabi............. echt?

Rechts de savooiekool plantjes

Onderstaande foto is genomen voor "het bolletje" ontstond

Kijk, hoe dik de augurk wordt

Ik kocht het op "plantjesdag" in hetzelfde tuincentrum

Veel succes zei de verkoper, nu dit lukte wel

Waarschijnlijk had ik de augurkjes er eerder af moeten halen

Nu worden ze dikker en dikker

Maar ik vind het zo leuk staan

En ze zijn niet gekocht om op te eten

Hetzelfde geldt voor de tuinbonen

Had ik eerder moeten plukken

Maar dan zijn ze weg, en......... het staat zo leuk

De lampionnetjes hebben nu zware regenbuien overleefd

Ik dacht eerst dat ze van papier zijn gemaakt

Maar het is ander spul

De reumaplant heeft zich schitterend hersteld

Lang geleden nam ik een stekje mee van een plant die een collega mee naar kantoor had genomen. Eerst een middelgrote plant op zijn bureau, groeide de plant zo groot dat hij het plafond bijna raakte. Net als andere collega's nam ik een stekje mee naar huis. We waren verliefd op de blauwe bloemetjes.

Het stekje groeide en ik zette het in een pot in de tuin

Wanneer het winter werd haalde ik de plant binnen

Dit ging jarenlang goed, tot vorig jaar

Ik had niet in de gaten dat er nachtvorst was

De plant was bruin geworden en leek compleet dood

Gelukkig had ik een vriendin een stekje gegeven, die ook uitgegroeid was tot een plant

Zij nam hier een stekje van

In het voorjaar bracht zij mij de plant in een pot

Ik zette de zielige bruine "dode" plant ook weer buiten

En nu?

Er staan tot mijn verbazing twee prachtig gezonde, prachtig glanzende planten in de tuin

Wat een kracht bezit de natuur