Jaargetijden, wat hou ik van ze. Maar wat heb ik een moeite met de periodes ertussen in.
Vandaag liep ik buiten, de wind blies het water op, vallende blaadjes, ruisende bomen. Mooi, maar ik mis de bloemen...... tot mijn verbazing vind ik er nog een paar.
De tuintjes staan vol herfstkleuren en herfstvoorwerpen.
Straks is het ruisen voorbij, zijn de kleuren weg, helemaal geen bloemen meer........
Het maakt me weemoedig.
En dat terwijl ik weet hoe blij ik ben met de winter. Takken als filligrain, de kleuren, ja ook de winter heeft kleuren, de verstilling.
Ik weet weer hoe fijn ik het vind wanneer de lente komt, mijn favoriete jaargetij.
Maar de periode tussen winter en lente maakt me opnieuw weemoedig. Want weg gaat het kantwerk van de takken.......
Zonet dacht ik.... en nu hou je ermee op.
Je hoort het ruisen nog, je ziet een reiger, maar ook kleine bloemetjes, tegelijkertijd met herfstkleuren. Vandaag heb je alles.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten