Biografieproject 2017. Sonja Barend. "Je ziet me nooit meer terug".

Voor mijn biografieproject 2017 las ik het boek van Sonja Barend. Ik vind het een aangrijpend boek. Ik ben altijd een bewonderaar geweest van Sonja Barend. Ik bekeek haar programma' s altijd met heel veel plezier. Ik vind de weinige keren dat zij nog op tv verschijnt leuk. Ik bewonder haar felheid, haar spirit.

Wat een verhaal vertelt zij hier. Het verhaal van haar vader. Hij werd door 2 Hollandse mannen opgehaald in WO II. Haar moeder opende de deur en zei: "Ja, hij is hier". Haar man had de tegenwoordigheid van geest zijn portemonnee achter te laten en zei: " Je ziet me nooit meer terug".

Dit, zegt Sonja, is de basis van mijn leven. Haar hele leven heeft zij hierover vragen gehad. Haar moeder antwoord steevast: ""Ach kind, dat is zo lang geleden, dat weet ik niet meer".

Sonja groeit bij haar oma op. Wanneer een nichtje bij haar oma komt te logeren moet Sonja naar een tante. Ze vind die tante een haaibaai. Zij ziet een verjaardagskalender, waarop de naam Sonja Barend op de dag dat zij zelf jarig is, staat. Ze vraagt haar tante wie is Sonja Barend. "Weet je dat niet? Heeft je moeder je dat niet vertelt? Dat ben jij. Je vader is je vader niet. Jouw vader is Joods en weggehaald".

Met stukjes en beetjes ontdekt Sonja wat er gebeurd is via andere mensen. Het is weinig, maar het is iets. Zij neemt zich voor NU ga ik het mijn moeder vragen. Maar dan durft ze het niet. Bang om te kwetsen. Zij, de interviewster, die durfde door te vragen, blijft in haar persoonlijk leven met lege handen achter.

De moeder van Sonja zegt steeds: Er is een koffertje

Wanneer ik er niet meer ben, is dit voor jou

Na haar dood vinden Sonja en haar broer een krantenknipsel in het koffertje. Het blijkt dat haar moeder 6 maanden na het ophalen van haar man, echtscheiding heeft gevraagd en gekregen. De reden, overspel van haar man. De waarheid echter is dat haar man weg is en de moeder zelf overspel pleegde en zwanger is van Sonja's broer. Dit komt keihard bij Sonja aan. Vooral ook omdat bij de crematie de pastoor zegt dat haar moeder een ernstig iets heeft gebiecht. Haar moeder kon het niet aan haar dochter vertellen, maar zocht wel zielenrust bij een vreemde, een priester? Wanneer Sonja hem ernaar vraagt beroept hij zich op het biechtgeheim.

Het verhaal doe mij denken aan een boek wat ik eerder las: "het-drama-van-het-begaafde-kind"". Het gaat over kinderen die zichzelf opwerpen voor hun ouder (s)) als het daar mee slecht gaat.  Het kind houdt zoveel van zijn ouder, het kind vindt de ouder zo lief. Dit zegt Sonja ook steeds, mijn moeder was zo lief.

Sonja vertelt wat er allemaal aan vragen door haar hoofd gaan. Ook kritische vragen.  Afwisselend  verdenkt zij haar moeder van niet mooie motieven en vergoelijkt zij wat er is gebeurd. De gedachten laten haar niet los. Maar steeds weer klinkt: " Zij was zo lief".

Het verhaal spookt nu ook rond in mijn hoofd. Wat bezielde Sonja's moeder? Ik ben er kwaad over. Dat je je dochter zo in onwetendheid laat. Dat je je dochter zo laat aanmodderen.

Sonja vertelt ook over de manier waarop zij zich ontwikkelde. Zij haalde een Mulo diploma. Haar stiefvader zei: Ga nu maar werken. Zij vond een baantje bij een bank. Ze vond het er vreselijk. Toen zij ruzie kreeg met haar stiefvader zei hij als het je niet bevalt ga je maar weg en dat deed ze. Ze was 17 en ging kort bij een vriendin wonen. Ze vond daarna een kleine kamer. Ging werken bij een petticoat fabriek. Daarna bij een test- én beroepskeuzebureau. Ze moet vooraf zelf getest worden. De man die de test bespreekt zegt haar: "Weet je dat je heel intelligent bent? Ze deed een screentest voor de TV. Werd omroepster. Kreeg 2 t.v. programma's, 1 voor jongeren en 1 voor bejaarden. Ze vond ze allebei leuk. En zo rolde het balletje verder.

Het boek vertelt over haar emigreren naar Israël. Haar Joods worden. Verliefd worden op Ralph Inbar. Haar terugkomen naar Nederland. Haar man. De kinderen van haar man die nu ook van haar zijn. Het feit dat ze 3 maal kanker overwon. Het is een verhaal van een selfmade woman, die lef had. Een vrouw met een hart van goud. Een vrouw die veel van mensen houdt, die de kansen die ze in het leven kreeg met beide handen aangreep. Een vrouw die veel verdriet heeft gehad.

Het boek haalt ook leuke herinneringen naar boven

• Petticoats
• Tjoklat chocolade
• Tomaten op witbrood met suiker erover heen. Smaakt als aardbeien maar is goedkoper.
• Gebreide truien uithalen en er nieuwe van breien. Leuk werkje vond ik dat uithalen. Ik was het totaal vergeten.

Biografieproject 2017

Mick Jagger - F. Vuijsje

Cissy van Marxveldt

Juliana - Jolande Withuis

de Amerikaanse Prinses - Annejet van der Zijl

Boudewijn - Eva Rovers