Dit mooie gedicht vond ik op
Het staat haaks op mijn "veel" waar ik het vorige blogje over schreef
Behalve aan "veel" heb ik ook behoefte aan datgene wat zij beschrijft
Geef me tijd om te schrijven
mijn aandacht te vertragen
vragen laten komen
dromen te ontwaren
gedachten bovendrijven
Geef me tijd om stil te staan
roerloos aan het oppervlak
tot ik de beweging eronder voel
zintuigen langzaam aan
de wolken langs voel komen
Geef me tijd om zonder tijd te zijn
tot het blauw van de hemel begint te dagen
de dingen niet meer bestaan uit ideeën
vergeet wat groot is en wat klein
de wereld langzaam in elkaar valt
Geef me tijd tot alles me ontroert
mijn uitzicht een schilderij wordt
waar ik voorzichtig overheen strijk
de textuur voel en dan vanzelf ook
het geluid en de bries op mijn huid.
Ik las gisteravond al je vorige blogje. Moest erover nadenken. Want ik schift regelmatig in mijn bewaarde favorieten en de blogs die ik lees. Want als het te veel is, dan kan ik het niet meer tot me nemen. Ik schreef heel veel in notebooks. Maar ongeveer een jaar geleden ben ik dat digitaal gaan doen. Dan kan ik dingen beter terugvinden, dus mijn ervaring is precies andersom als de jouwe. Ik hou ook wel van papier, en digitaal heeft ook zo zijn nadelen.
BeantwoordenVerwijderenDat schrijven doe ik dus elke dag in mijn digitale dagboek. Dat helpt mij heel erg om mijn gedachten te ordenen. Om iets vast te houden van al die gedachten door mijn chaotische brein. Prachtig gedicht is dit!