Ik weet het weer, de winter is leuk.....

HALF 5, DE STRAATLANTAARN GAAT AAN

Soms lees ik mijn blog terug, bijvoorbeeld in de zomer, wanneer de zon tot 22.30 schijnt. Dan lees ik iets over december en lees om half vijf donker. Ik kan me dat dan bijna niet voorstellen. 

Het is nu half vijf, ik heb de kaarsjes aangestoken en ik begin (gelukkig) de magie van de winter weer te voelen. Ik heb altijd moeite met de overgang naar een nieuw seizoen. En dit jaar........ het voelde zo raar. In oktober kwam een vriendin langs. Ik liet de blaadjes op het pad naar de voordeur liggen. Ik dacht: "Ik geef haar een herfstgevoel". Maar toen we wandelden bleek dat de herfst al verder was dan ik dacht. Alles al in kleur. En nu met de overgang naar de winter is het weer zo. Echt..........is het ineens winter?   

TIJD VLIEGT

Ik had van alles verwacht van met pensioen zijn, maar niet dat de tijd voorbij zal vliegen. Wanneer je jong bent lijkt de pensioentijd aan de ene kant heerlijk, want alle tijd van de wereld hebben voor jezelf, altijd vakantie. Maar ook, is het niet saai? Ik heb gewoon geen tijd om een gevoel van saaiheid te ervaren, zelfs niet in de coronatijd. Ik doe van alles en de tijd vliegt. Heel langzaam begin ik te beseffen dat 1 van de dingen die bij ouder worden hoort is dat je innerlijke klok anders is dan de echte tijd. Ik vind het een verwarrend verschijnsel en eerlijk gezegd ook vervelend. Maar....... niets aan te doen. Ik probeerde van alles, helpt niet. Accepteren dus.......... maar.......... accepteren is niet mijn sterkste punt.

INEENS WINTER

Kale takken tegen een donker wordende lucht, de bomen van het plantsoen naast onze tuin

DE KERSTFILMS ZIJN ER WEER

Ik kijk zo graag naar de romantische kerstfilms, het is zo ontspannend

(Ik bedoel niet de films met Santa Claus in allerlei rollen en kindertjes, die vind ik vreselijk)

Ik ben er vorig jaar mee begonnen

Ik neem ze op en kijk wanneer ik zin heb

WANDELEN DOOR NEW YORK

In de corona periode ben ik er mee begonnen. Wandelen via YouTube. Over de hele wereld maken mensen video opnamen tijdens hun wandeling. Het is alsof je met hen meeloopt. Vaak wandel ik door New York, ik kan zo allerlei gebeurtenissen in de stad volgen. 

• Zo zag ik de grote protestbetoging tegen de inperking van abortusrechten
• Ik zag de Halloween parade. Ik had geen idee dat dit gebeurt. Ik dacht altijd dat het de bedoeling is dat kindertjes langs de deur lopen en dan snoepgoed krijgen. In NYC is het een parade zoals ik me voorstel vroeger plaats vond bij de extravagante feesten in Venetië. 
• De kerstperiode is ook heel speciaal. Zo geeft het warenhuis SAKS een lichtshow. Voor Rockefeller Centre komt een kerstboom en een schaatsbaan.  
• NYC is prachtig tijdens de kerst. Maar........ wat trof ik het tijdens de corona tijd....... zo lekker rustig. Nu......ik weet niet wat ik zie. Wat een mensenmassa......
• Zo ben ik heel wat te weten gekomen over NYC. Ik lees er ook over en zoek dingen uit

IK WEET HET WEER, DE WINTER IS LEUK

Is het echt bijna winter?

HOE KAN HET TOCH INEENS BIJNA WINTER ZIJN?

Het was toch net zomer? 

Alles was groen en het was bloedheet

Plotsklaps, herinner ik me was de herfst er

En nu, bijna alle bomen kaal

En om 17.00 is het donker, soms al eerder

ZONET HAALDE IK WINTERVIOOLTJES

Ik zag ze gisteren al staan

Ik had al zoveel andere boodschappen in mijn kar

Vandaag dus nog even gegaan en gelukkig ze stonden er nog

Ik heb ze ooit eerder gehad

Ik vond het toen zo leuk dat ze de hele winter bloeiden, ook in de sneeuw

En

voor het eerst dit jaar weer vogelvoer

Direkt weer heel erg leuk

Ieder jaar een feest.

DE BOOM VOOR HET HUIS

In de winter kan ik door zijn takken kijken en de overburen zien

In de lente is hij met een lichtgroen waas bedekt

In de zomer is hij ondoordringbaar groen 

en nu

GISTEREN ZAG IK IETS LEUKS

Drie duiven vlogen op een tak van een nu kalende struik

1 vloog op de tafel waar ik in de winter vogelvoer op leg

Ik dacht, nu is het tijd

wanneer ik weer boodschappen doe koop ik het weer, voer voor de vogels

LANGZAAM GAAN WE NAAR DE WINTER

Wanneer ik uit het keukenraam kijk zie ik plots mensen in dikke mantels lopen

Ja.........we gaan echt naar de WINTER........

Hoe ik plotsklaps aan een heleboel nieuwe titels van boeken kom die ik wil lezen.

Toen ik met vriendinnen onlangs in beeldenmuseum het Depot was vertelde een van hen over een boek wat ze las. Mijn vriendinnen zijn alle drie enthousiaste lezers. 

Ze vertelt over het boek, het gaat over een boekhandel in Italië. Mijn oren spitsten zich, want ik hou van boeken over boekwinkels. Ze vertelde dat de schrijfster de boektitels noemt die ze verkoopt. Colette, kennen we niet, zei 1 vriendin. Maar ik ben dol op Colette, een 19 -eeuws schrijfster. 

Ook noemde ze de naam Vita Sackville West. Ik ken deze schrijfster. Zijdelings was zij betrokken bij The Bloomsbury Circle. Een groep kunstenaars, schrijvers, wetenschapsmensen, politici van rond 1930-1940 en ouder. Ik lees daar al over vanaf 1981 en heb er veel boeken van en over verzameld. Klinkt misschien heel serieus, maar is echt zo leuk om over te lezen. Door de tijd zijn er plekken op de wereld geweest waar creativiteit bijeen kwam, waar een groep mensen elkaar stimuleerde zodanig dat de vonken afsprongen. Denk aan Parijs met de impressionisten. Het voelt als magische plekken.

Wanneer ik thuiskom app ik haar en biedt haar aan twee boeken van mij te lenen. Een werkelijk prachtig boek van Colette "de eerste keer dat ik mijn hoed verloor" en een biografie van Vita Sackville West. O, ja graag zegt ze. Ik vraag haar of ik het boek over de bibliotheek mag lenen, ik had al uitgezocht dat het niet te krijgen is in de bibliotheek, waar ik me nog over verbaas, misschien heb ik verkeerd gekeken. Moet ik mijn dochter vragen, is haar antwoord. Tuurlijk zegt haar dochter. En nu heb ik het in huis. Het is nog veel leuker dan ik dacht. 

Vaak, wanneer ik naar de bieb ga, zoek ik op internet naar ideeën voor boeken en meestal vind ik niet wat me aanspreekt. Maar in dit boek vertelt deze boekhandelares over de boeken die ze verkoopt en ben ik, op bladzijde 48 aangekomen al zoveel titels rijker. 

Ik verzamel info over boekhandels. Judy van het blog Bubbels maakte mij attent op het boek van Helene Hanff's "84 Charing Cross Road" en de geschiedenis van boekwinkels aan deze straat in Londen. Ik haalde het uit de bieb en kocht het later zelf. Zo fantastisch. Een andere prachtige geschiedenis is van Shakespeare and Compagny in Parijs. Ook hier heb ik een boek over. Ik denk dat ik Alba Donati's boek ook ga kopen. 

Ik heb er een nieuwe boekhandel bij, een kleine boekhandel hooggelegen in een Italiaans dorpje met 180 inwoners. De schrijfster begon met crowdfunding in een hooggelegen plaatsje in Italië.  Hier kun je meer lezen over de schrijfster en foto's bekijken. Alba Donati

Leuke bijkomstigheid was dat ik ineens de biografie van Vita Sackville West opnieuw ben gaan lezen. Ik wilde het uithebben voordat ik het aan mijn vriendin gaf. Dit lukte niet helemaal. Geeft niet, wanneer ik het terug heb lees ik de rest. Kwam het nu door de tijdsdruk? Het lukte me te lezen zoals vroeger. Niks geen twitterhoofd, ik vond het heerlijk. Het is een dik boek, maar ik las als een trein en met veel plezier. He, he, eindelijk, weer eens ongecompliceerd lezen. 

Sofra, wat een leuk restaurant en nog veel meer.

En toen zag ik ineens de nieuwe Foodhall

Mijn vriendin stapte zelfbewust naar binnen 

En daar stond ik

Ik had erover gehoord, nu zag ik het ook

"Wat groot", zei ik, tot ik mezelf ineens zag in de spiegels aan de zijkant

O.k. mindergroot dan het lijkt

Maar toch nog groot

Allemaal kleine eethuisjes met gerechten uit heel de wereld

Heel jonge mensen werken er

Het tijdstip dat wij er zijn bijna geen publiek

Pas toen mijn vriendin zegt dat de muziek zo hard is dringt dit ook door mij door

Een heel leuk concept voor wie van drukte houdt

SOFRA

En dan stappen we een eethuisje binnen in een zijstraatje van drukke winkelstraten

 Sofra wat leuk, ik voel me direct op mijn gemak

Heel klein, eenvoudig, maar mooi ingericht

We bestellen een Turkse tosti, heerlijk

Heel lieve bediening

Hier gaan we zeker meer naar toe

Na het lezen van hun site wordt ik nog enthousiaster

 

HIER STAAN WE VOOR HET VROEGERE ARBEIDSBUREAU

Ik zie voor het eerst het 5 etages hoge huis met al het glas

Je ziet onze schaduwen

Het gebouw achteraan is Focus, het nieuwe filmhuis

De bomen waar ik vroeger langs- en onderdoor liep staan er nog, gelukkig wel

MIDDEN NOVEMBER

Deze boom zie ik direct wanneer ik de straat oversteek

 Dit vind ik zo'n mooi beeld, ook wanneer het winter wordt

EN BOVEN ONS HOOFD, de laatste blaadjes glinsteren

Goud is de voortuin

En binnen kaarsjes

Het is nu 14.55 en hartstikke donker

Voor het eerst is het buiten koud(er)

Langzaam naar december

In het winkelcentrum hangt de kerstverlichting

Zien jullie die mooie schaduw langs de foto's?

Dank zij Ipiccy

De fotobewerkings mogelijkheid die ik nu, dank zij Judy, nog erg bedankt, Judy

Ik wacht momenteel op een reactie van Paypal

Ik heb hen het verhaal met PicMonkey voorgelegd

Zij gaan contact opnemen met Picmonkey

Ik ben benieuwd

Wandeling door de stad, gentrificatie, vervreemding.

Ik heb het gevoel een boel meegemaakt te hebben. Niets hemelbestormends, allemaal heel normale dingen, maar voor mij, die nog steeds niet in mensenmassa's komt was het heel wat. Zo ging ik met vriendinnen naar beeldengalerij   het Depot in Wageningen.

Ik maakte wandelingen om het huis

Het weer blijft sprankelend schoon en zonnig

KLIMAAT CONFERENTIE IN EGYPTE

Interessant om te weten

In Egypte worden enorme rijen zonnepanelen aangelegd

Ook zijn boeren hard bezig de woestijn te beplanten met graan, zodat de afhankelijkheid van Oekraïne verdwijnt. Wil je meeleven met een organische farm volg dan Wiiwiis farm. Ik kom nog wel eens de opmerking tegen op de sociale media dat wij in Nederland het braafste jongetje van de klas zijn ivm klimaataanpak. Nu, hier kun je zien hoe een land van buiten de EU ermee omgaat........ 

Ik hoop dat de klimaattop lukt en dat wij, de rijke wereld arme landen financieel ondersteunen. Heb er wel een beetje een hard hoofd in. Naar ik hoor is het geld wat hen beloofd werd tijdens de top in Parijs nog niet betaald. Ik maak me ernstig zorgen over het klimaat.

Wanneer je ouder wordt maak je mee dat dingen die in een eerdere periode van grote waarde werden geacht, nu ineens verdacht worden. Globalisering............ eerlijk gezegd begreep ik het indertijd niet erg goed. Ja, ik wist dat de industrie naar de lage loonlanden ging. Maar bijv. dat Oekraïne de graanschuur voor zoveel landen werd is mij volkomen ontgaan. Ik zag wel dat er overal op onze boerenvelden mais groeide ipv het graan wat ik als kind zag, maar waarom, ik begreep het niet. (Dat mais is toch voer voor de veeteelt? Wij eten toch geen mais. Alles voor de veeteelt?) Ik herinner me nog zo goed de grote demonstraties tegen globalisering, mensenmassa's, actievoerend, traangas, het werd maar lastig gevonden door overheden en ik begreep het maar half. Nu begrijp ik dat deze demonstranten gelijk gaan krijgen. Ik hoor dat we productie terug moeten halen, dat we niet afhankelijk moeten zijn van...... noem maar op China, Taiwan, Rusland. Computerchips uit Taiwan? Nee, dank je wel..............We moeten onafhankelijk worden. 

We moeten streven naar een Europees soort Twitter/Facebook, Tiktok achtig gebeuren. Ik ben VOOR. Ik vond Hyves hartstikke leuk. Ook moet ons voedsel weer lokaal worden geteeld. Wij krijgen een voedselbos in de wijk. Eind deze maand wordt de eerste boom gepland. Salem en ik gaan kijken. IK ben daar zo enthousiast over. 

Ik ging met een vriendin naar de bieb. Voor de tweede kaar in 3 jaar. In Corona tijd nooit geweest. 5 weken geleden gingen we ernaar toe. Het digitale systeem bleek veranderd, dus ik was blij dat ze er bij was. Maar de boeken moesten ook weer terug. We gingen weer samen. Daarna maakten we een tocht door de binnenstad, ook voor het eerst in 3 jaar. Nu volg ik via YouTube heel goed veranderingen en ook via Google Earth. Een deel van de stad is op de schop gegaan. Huizenrijen vol flatgebouwen van net na de oorlog zijn verdwenen. De beek die onder de stad doorliep is bovengronds gehaald. 

Nu is in dit gebied het "oude" Arbeidsbureau gevestigd. Het pand waar ik van 1975 tot 2008 werkte. Nu zitten er wooneenheden in. Veel van de veranderingen zag ik al voor Corona uitbrak. Maar nu zie ik toch nog wat vernieuwingen. Over 1 van die vernieuwingen loop ik sindsdien na te denken. Ik ben er eerlijk gezegd nogal geschokt door. Tegenover het Arbeidsbureau stond een flat van 4 etages hoog.

 

Op deze foto zie je een leuk jaren 70 beeld

Zo zag het er uit toen ik met werken begon

Het blijkt dat de overheid op de plek waar deze flat stond kavels aan particulieren heeft verkocht

Men mocht zelf bepalen hoe het huis eruit kan zien.

Op de plek waar vroeger op 4 verdiepingen 4 gezinnen woonden

 heeft nu 1 gezin een huis van 5 verdiepingen

Ik heb het nu over het huis met de grote ramen, 5 verdiepingen!

Ik ben er eigenlijk een beetje naar van 

Allereerst omdat het zo'n intens vervreemdend gevoel geeft dat iets wat zo belangrijk voor me was compleet weg is. Ik sta er en zie een andere wereld. Later ontdekte ik dat Google Earth een mogelijkheid heeft om terug te gaan naar vroegere situaties. Ik ga op het punt staan waar ik vroeger het arbeidsbureau uit kwam en sta in 2022. Ik schuif een balkje en ik sta in 2008, de oude situatie. 

Wat ik me maar blijf afvragen is hoe het kan dat in een periode dat er zo'n huizentekort is er gebouwd wordt op een manier die alleen de rijken zich kunnen veroorloven. Ik zie het in de binnenstad, dure huizen verschijnen, goedkope huizenblokken verdwijnen. Gentrificatie, ik weet het, ik ken het begrip, maar nu zie ik het met eigen ogen. 

Zagen jullie de documentaire over de verbouw van Paleis Soestdijk. Hier zie je verschillende mensensoorten tegenover elkaar staan. Een dame en heer met geld, die het pand willen kopen. Ze moeten een bod doen, maar wat? Ze weten niet wat de andere gegadigden zullen bieden. Zegt ze nu echt: " We kozen het bedrag als volgt. Ik zei, hoeveel arme mensen zijn er in Nederland? Iets meer dan een miljoen? Ok dan bieden we dat".............De plannen die ze hebben worden goedgekeurd, in de toekomst zullen er feesten gevierd kunnen worden en conferenties gehouden, het zal er bruisen van aktiviteiten.  Maar dan willen ze ook een prachtig stuk bos erbij hebben en begint het tegensputteren van de gemeente en de Provincie. God zij dank krijgen zij hun zin niet. Ze krijgen te maken met natuurliefhebbers die allerlei insecten en andere dieren willen beschermen, bomen liefhebbers. Een documentaire die een goed inzicht geeft hoe dit soort (ver)bouwprocessen gaan. 

De balk in je eigen oog.

Wat zal ik blij zijn wanneer de wereldkampioenschappen voetbal beginnen. Stil zijn dan de hele stoet moraalridders die ik nu al dagen, al weken lang op de radio en tv hoor en zie. Zitten ze voor de buis, te genieten van het voetbal? Vast wel......... 

Qatar, een land wat mensenrechten schendt. Duizenden doden hoor ik herhaald worden. Mensen uit verre landen die in Qatar voor een appel en een ei werken voor de rijke oliebarons. In hun eigen land is geen werk en wat ze in Qatar kunnen verdienen wordt naar huis gestuurd. De arbeidsomstandigheden zijn schrijnend. Mensenrechten geschonden. We moeten niet naar de kampioenschappen, de koning moet er niet heen, Rutte moet er niet heen, voetballers moeten een statement houden. Ik hoor het en hoor het en hoor het, al die meningen..........zelfvoldaan, want wat voelen we ons goed......

Onlangs hoorde ik Hassnae Bouazza op de radio. Ze heeft een boek geschreven over de arbeidsomstandigheden van buitenlandse werknemers in Nederland. Ze vertelt over de uitbuiting hier, over de slechte woonomstandigheden, de onderbetaling. Maar dan vertelt ze het volgende, het staat in haar boek. Een werknemer valt van een steiger in de bouw. Hij ligt verfrommeld op de grond, hij is kapot. Roept men een ambulance? Nee, een vertegenwoordiger van het uitzendbureau waar hij voor werkt stopt hem zo goed en zo kwaad in een auto, rijdt hem naar zijn kamer, en laar hem daar liggen. Zonder er verder naar om te kijken, zonder een dokter erbij te halen. Dit gebeurt pas later wanneer andere migranten hem zo vinden. Dit is niet in Qatar, dit is Nederland. 

Wanneer ik die hele rij van op de borst klopperige, zich hoog moreel voelende figuren aanhoor, komt steeds een gezegde bij mij naar boven dat ik als kind hoorde. Ik vond het toen al een ijzersterke uitspraak en vind dit nog. Het is Jezus die dit zei: "Jullie zien wel de splinter in het oog van je tegenstander, maar niet de balk in jullie eigen ogen". Wow, kernachtiger kan het niet. Hassnae tweet: Het protest tegen Qatar zou een stuk overtuigender klinken als mensen ook op zouden staan tegen de ontmenselijking van arbeidsmigranten en vluchtelingen hier.

Vanmorgen hoor ik het op de radio. Een verslaggeefster vertelt overtuigd over Egypte en de klimaattop die er binnenkort begint. Haar wordt gevraagd:" Is de Egyptische regering betrokken bij het klimaat en de verandering die het doormaakt?" Nee, is het antwoord, in Egypte doen ze het alleen voor het geld dat de conferentie binnen brengt. Goh, raar dat ik deze opmerking nooit hoorde toen de conferentie werd gehouden in Denemarken, in Parijs, in Glasgow. 

Toevallig zag ik deze week op CNN een rapportage over Egyptische ingenieurs die over grote percelen bezig zijn zonnepanelen in de woestijn aan te leggen, het wordt gesubsidieerd door de overheid. Ook zijn jonge boeren bezig percelen in de woestijn vruchtbaar te maken waar graan kan groeien. Uiteindelijk was Egypte ooit in de oudheid de graanschuur voor het Romeinse Rijk. Waarom zouden ze afhankelijk moeten blijven van Oekraïne? Daar hoorde ik de verslaggeefster niets over te vertellen

Wel over de arrestaties van kritische actievoerders. Laten wij nu net in Nederland het unicum ervaren dat wij deze week kritische actievoerders in de gevangenis stoppen.... 

Ik hoop dat de klimaattop oplevert wat ik ook al weken hoor. Dat de rijke landen compensatiegelden geven aan de arme landen. Landen die zelf een geringe uitstoot hebben, maar wel met o.a. extreme droogte te maken hebben of enorme langdurige overstromingen. Wanneer ik hoor dat  dit afgesproken wordt zal ik iets beter kunnen ademhalen. 

Ik zag op Canvas een documentaire over de Nederlandse advocaat achter de successen van o.a Urgenda, Roger Cox. Advocaat Cox | Milieurecht (paulussen.nl) Ik had nog nooit van hem gehoord. Wel van Marjan Minnesma, niet van hem. Wat een HELD.

Lekker bezig.

Ik ben nog steeds bezig met fotobewerking

Ik wil voor mijn Etsyshop een nieuwe bovenkant maken

Voor mijn facebook pagina etc.

Ik kan er uren mee bezig zijn

En daarna heb ik zo'n lekker gevoel

Veel beter dan soms, wanneer ik wat doelloos op internet zit

15 miljoen mensen........

JA, ECHT, HET IS NOVEMBER

Ik heb dit jaar een raar gevoel bij de herfst

Ineens was het er, 2 en een halve week geleden

Maar vallen de bladeren nu echt sneller dan andere jaren?

De prachtige gele en rode bomen vlak bij ons huis zijn nu al kaal

Ik vind altijd de overgang van het ene seizoen op het andere moeilijk

En deze keer gaat het wel heel snel

Soms denk ik nog terug aan het zomer

Hoe was de zomer dit jaar ook al weer?

Ook hier speelt weer dat de tijd vliegt

Een proces waar ik me elke dag over verbaas

De tijd gaat veel sneller dan vroeger

Of.......is er iets in mij wat langzamer is geworden en wat is dit dan?

 Vroeger leefde ik natuurlijk op een agenda

en dat hoeft nu gelukkig niet meer

Althans niet meer zoals ik de agenda toen gebruikte

Nu noteer ik vaak wat ik op een dag moet doen, bijv. planten water geven

Iedere keer denk ik, maar dat deed ik toch pas?

Nee hoor, het is alweer een week geleden

DIE MOOIE ZOMER 2022

Wij zijn sinds corona uitbrak niet meer met de trein geweest en gaan maar heel af en toe met de bus. Niet zo zeer uit angst voor drukte. Meer, het hoeft allemaal niet meer zo. Hoewel ik dolgraag weer eens naar Den Haag wil.

Ik ben een enthousiast openbaar vervoer reizigster. Mensen met een auto kunnen zich dit moeilijk indenken. Ik herinner me dat ik een keer een lift kreeg aangeboden van het huis van mijn ouders naar het station. Ik sloeg dit vriendelijk af. Waarom? Ik reed eerder met haar mee, de route die ze nam vond ik zo ongezellig. Een deel van de charme van het openbaar vervoer voor mij is uit het raam kijken en langzaam de stad voorbij te zien trekken. De tocht met de tram door Den Haag kwam door diverse buurten en ik genoot ervan. Mijn treinabonnement heb ik de afgelopen twee jaar gehouden en ik ga het ook niet opheffen. Want, ik hou van de trein.

Maar....... wat een nieuws toch steeds. Een enorm personeelstekort. Ik vraag me steeds af hoe dit komt. Ja, ik lees de uitleg in kranten. De babyboomers gaan met pensioen en personeelsleden vonden in de coronatijd ander werk. Maar waren al de conducteurs nu ouderen? Kan ik me niet herinneren. Er waren er bij, maar zeker niet allemaal. En..... tijdens corona werd toch salaris doorbetaald door de overheid. Dus waarom ander werk zoeken? En zijn er zoveel bedrijven failliet gegaan?  

Dat de babyboomgeneratie de komende tijd met pensioen gaat heeft men natuurlijk lang van te voren geweten. Het lijkt er op dat er totaal geen beleid op is gevoerd. Ik hoor nu allerlei mogelijke oplossingen. Vrouwen moeten fulltime gaan werken. Gepensioneerden vragen of ze willen werken, Mensen uit het buitenland halen. Robotten in de zorg. Ik heb nog een idee. De asielzoekers die nu hier zijn met open armen onthalen. Ze hebben zo hard hun best gedaan hier te komen. Zorg voor onderdak, geef ze zo snel mogelijk een cursus Nederlands, laat hun opleidingen waarderen, zodat je weet wat hun kennis en kunde is en laat ze in hun vakgebied werken. Er is overal toch een tekort. En school de mensen zonder vakkennis. Laat hun families hierheen komen en ze zijn eeuwig trouw.

Ik vraag me af of men in de gaten heeft dat er over 10-20 jaar geen babyboomers meer zijn. Ongeveer 3 miljoen mensen weg. Zitten ze in 2042 lekker weer met zijn 15 miljoenen in dit landje. Van de Postbank reclame, 15 miljoen mensen, uit 1997. Echt, al zo lang geleden?

Nu 1 miljoen huizen bouwen. En dan over 10-20 jaar zijn er huizen teveel?