Ik, die steeds vertelde dat mijn favoriete seizoen de winter en de lente is, heb last van een winterdip. Vorig jaar had ik dit voor het eerst, tot mijn verbazing, en nu, met nog meer verbazing, heb ik het opnieuw. Waarom? Ach, van alles, he? De politiek, de afgelopen jaren, met de spanning van Corona, nu weer, die vreselijke oorlog in Oekraïne, zonder maar een puntje op hoop. Het lijkt wel of er totaal geen vredestichters meer zijn.
Iedereen weet dat conflicten kunnen worden opgelost, en iedereen weet ook dat oorlogen stoppen. Bombarderen wij nog steeds Irak? Nee gestopt. Vertrokken wij niet op een zeer vreemde manier uit Afghanistan? Een president van Amerika, die ineens vertelde dat we er niet zaten om een land op te bouwen, nee, waarom zaten we er dan eigenlijk? Ik kijk naar "Onze man in Afghanistan", een prachtig programma. Prachtig en het doet pijn. Zagen wij ooit dit soort beelden? Ik kan het me niet herinneren. Nu zien we de steden, de dorpen, de mensen. Ik volg op You tube "Qawi Khan - YouTube", een man die elke dag een filmpje op het internet zet. Hele leuke filmpjes over het dagelijks leven in Afghanistan. Het is wel een beetje verwarrend omdat ik ergens op het nieuws hoorde dat de winter is begonnen en dat er bijna geen eten is. Maar dan bekijk ik die filmpjes en zie ik wat anders.
Ik zou zo graag willen dat wij alles op alles zouden zetten om de oorlog in de Oekraïne te stoppen. Ik heb zo te doen met de gewone mensen die er wonen. Daar energie en geld in stoppen ipv steeds zwaarder oorlogstuig sturen. Uiteindelijk stopt deze oorlog ook, miljoenen, misschien wel miljarden armer. Soldaten, regeringsleiders weg, maar je zal maar net als de mensen van Afghanistan achtergelaten worden met shellshock. Wat doen we elkaar toch aan?
Ik wilde dit jaar proberen om niet zo naar het nieuws, vooral naar de hypes, te luisteren. Ik luister veel radio. Lukt nog niet echt. Zonet bedacht ik, misschien ga ik mijn eigen nieuws eens verzamelen. Dingen die me opbeuren. Vanmorgen zocht ik eens naar dingen die in deze wijk gebeuren. Ik ontdekte oa dat er blijkbaar een dependance van de bibliotheek is waar ik bestellingen kan ophalen. Ik heb een email gestuurd met de vraag of dit klopt. Zou ik echt fijn vinden. Ik ging altijd naar Rozet in de binnenstad, zo'n mooie bibliotheek. Maar sinds Corona is een deel van mijn fut verdwenen. Ik ben nog bijna niet in de stad geweest. Misschien is dit een oplossing?
Ik krijg zonet een antwoord terug, het klopt, ik kan daar reserveringen ophalen. Dit maakt me nu echt blij. Ik heb de bieb gemist. Ga ik nu leuk uitzoeken welke boeken ik wil reserveren, vind ik een leuk werkje.
Wat fijn dat je naar de dependance van de bieb kunt!
BeantwoordenVerwijderenJa, ik kijk ook naar Onze man bij de Taliban. Wat is dat land toch allemaal aangedaan! Als ik beelden van Oekraïne zie, zie al die kapotte huizen. Die met mensenhanden liefdevol gebouwd zijn, in één klap tot puin gereduceerd. Nog maar niet te spreken over mensenlevens. En nieuwe trauma's. Ik heb geen antwoorden.
Laten we inderdaad het goede nieuws maar opzoeken. Want dat is er ook.