Verwachtingen.........en ik voel me weer Alice in Wonderland.

Ik zoek een foto van het mooie Rozet, maar kan hem niet vinden

Daarom een andere foto, Rozet links.....

Ik ben onverwacht weer wat wijzer geworden. Ik vertelde dat ik met de bibliotheek bezig ben. Ik ontdekte dat ik vrijwel naast ons huis "ergens", boeken die ik reserveer, kan ophalen en terugbrengen. Gisteren bedacht ik, laat ik eens kijken of ik kan vinden waar het is. Ik maakte een korte wandeling en op de terugweg zou ik langs de straat gaan waar "Rozetje" in zit. Het was guur, het waaide hard en het was koud, mijn ogen traanden.

Op Google Earth heb ik al gekeken waar het is, maar dan sta ik er en is alles anders. Ik weet dat er twee scholen en een sportcomplex zijn. Tot nu toe zag ik ze alleen van buiten en de paadjes ernaar toe ben ik nog nooit op geweest, ik heb er een "eigen terrein" gevoel bij. Wanneer ik aankom gaan net de scholen uit en sta ik te midden van een jolende groep kindertjes en massa's moeders en een enkele vader. Het is dan 14.00 uur. Ik loop ertussen en voel me raar. Ik zie een soort geïmproviseerd bord met bewegwijzering. Van alles staat erop, maar geen Rozetje. Ik kom ergens terecht waar blijkbaar de ingang van het sportcentrum is. Op deze winterdag ziet het er totaal niet uitnodigend uit, eerder het tegenovergestelde. Ik kijk door een glazen deur, zie een lange donkere gang en daarachter een soort bureau, waar niemand aan zit. Hier ga ik echt niet in mijn eentje naar binnen. Ik zie nergens een aanwijzing dat ik op de goede plek ben. We hebben nu afgesproken dat Salem mee gaat wanneer de boeken er zijn. 

Ik kijk steeds op de internetsite van de bieb of mijn reserveringen al klaar staan. Ik verwachtte dat dit snel zou zijn. Ik zie staan dat ik de eerste wachtende in de rij ben. Betekent dit nu dat ik moet wachten tot nog iemand het boek terugbrengt of betekent dit dat er niemand voor me wacht? Ik heb geen idee. 

Ik zie op de Facebook pagina van onze wijk ineens een berichtje "of we er bekend mee zijn dat er een Rozetje in de wijk is". Laat nu een man, die overigens op veel dingen te klagen heeft, eronder schrijven, dat het Rozetje waardeloos. Dat hij iedere keer voor niets komt. Dat wanneer hij er is, niemand weet waar de boeken liggen. Hij doet het niet meer, hij komt niet meer. Een domper op mijn vreugde. Maar nu....... ik ben nog nieuwsgieriger geworden. Want hoe ziet het eruit? Beschreven is dat je er door boeken kunt neuzen, een kopje koffie drinken, het is tot 22.00 uur open. Maar het zit in een sportcomplex? Zit daar werkelijk iemand tot 22.00 uur die boeken aan je geeft? Kan ik me zo moeilijk voorstellen. Zeker, wanneer nog heel weinig mensen van je bestaan weten. 

Ondertussen dacht ik, laat ik nog eens een e-book aanvragen. Ik ben er niet dol op, maar ik heb zo'n behoefte aan een ongecompliceerd feel-good boek. Maar....... het lukt niet, ik kom er niet in. Ik vraag via email om hulp en die krijg ik snel. In het begin begrijp ik niet waar ze het over heeft, ingewikkeld. Uiteindelijk is er een manier, zij kan iets doen en dan kan ik erin. Zo gezegd, zo gedaan, het lukt, ik kan erin. Opnieuw legt ze geduldig uit dat er twee systemen zijn. Rozet, de website van de bieb van Arnhem en de site van de online bibliotheek. Bij de eerste moet ik mijn lezersnummer invullen, bij de ander mijn emailadres. Nu begrijp ik het. Twee systemen,.......pffff. 

s' Avonds begin ik in mijn e-book, heerlijk...... tot, wanneer ik het eerste hoofdstuk bijna uit heb, het systeem vastloopt. Geen beweging in te krijgen. Ik baal, moet ik nu echt weer gaan e-mailen? Ik voel me zo'n oude trut die de moderne tijd niet meer aan kan. Ik denk, dan maar geen e-books. Vanmorgen krijg ik een lumineuze ingeving. Ik zit op Microsoft Edge, maar ik kan ook op Microsoft Chrome. Onlangs ontdekte ik dat mijn Instagram account beter werkt op Chrome. Misschien dit ook wel? En jawel, ik kan er weer in. Vanmorgen tenminste, ik hoop straks ook.....😊