.jpg)
SEPTEMBER IS BEGONNEN - AUGUSTUS VOORBIJ
Augustus stond in het teken van mijn verjaardag. Het ernaar toe leven, er als een berg tegenop zien. 75 jaar, ik kon het ternauwernood geloven. Waar bleef de tijd? Die vraag pijnigde me. Want.....was ik nu zo dom de tijd tussen mijn vingers te laten glippen? Dat wat voorbij is, samengebald...........ineens wist ik niet meer wat, wanneer gebeurde. Ik, met mijn liefde voor geschiedenis kende mijn eigen geschiedenis niet meer.
En dan, dat woord wat bij mij bovenkwam "dankbaarheid" en ineens was alles terug. Ineens wist ik het weer, zag ik beelden van vroeger voorbij trekken, duidelijk............. en ik voelde me veel beter. Ik begrijp nog steeds niet hoe het kan, iets wat zo simpel is. Hoe het ook is, het werkt. Op internet lees ik:
1). Wanneer je je dankbaar voelt, maakt je brein allerlei neurotransmitters aan. Een van die neurotransmitters is dopamine, een gelukstofje dat nauw is betrokken bij onder meer je plezier, beloning, motivatie, concentratie en beweging.
2). Je brein maakt meer serotonine aan. Een andere neurotransmitter waarvan dankbaarheid de aanmaak verhoogt is serotonine. Ook dit is een gelukstofje, dat zorgt voor een stabiel humeur en helpt om je meer ontspannen te voelen.
3). Meer activiteit in de dorsomediale prefrontale cortex. Dit hersendeel is betrokken bij onder meer je creativiteit, leervermogen.
4). Meer activiteit in de ventromediale prefrontale cortex. Dankbaarheid zorgt er dan ook voor dat je sociale verbinding zoekt door je te richten op het belonen van anderen in plaats van jezelf. Wat doet dankbaarheid met ons brein? » Charlotte Labee
Het is een vorm van OMDENKEN. Het werkte eerder bij mij een paar jaar geleden. Ik vond de herfstperiode zo erg. "Alles gaat dood" was zo'n beetje de strekking van mijn gedachten en gevoel. Tot ik op Pinterest een boom zag met prachtig rood-geel blad, met de tekst "de natuur trekt zijn allermooiste gewaad aan". Wow, dat kwam bij mij binnen. Sinds die tijd is de herfst een feest voor mij. Zo werkt het blijkbaar bij mij. Een woord, een beeld met een zo krachtige lading.
Wat een mooi blogje Geri. Een andere invalshoek van de weg die ik ga. Op een andere ma ier onderbouwt als vanuit de Tbettaanse mahayana filosofie.zo duidelijk hoe het werkt in een leven als je niet voortdurend op een bepaalde manier als zeer belangrijk jezelf in het middelpunt zet van je overdenkingen. Prachtige aanvullingen voor mij.
BeantwoordenVerwijderenMooie collage! September al weer.
BeantwoordenVerwijderenJa, soms heb je dat: een gedachte die alles in een ander licht zet. Zo fijn is dat! Mooi is dat: dankbaarheid!
P.S. Ik had laatst ook zo'n omdenk momentje. Ik zat nogal in de put met de gedachte dat ik met mijn sukkel lijf niet zo veel voor mijn kleinkind zou kunnen betekenen. En toen zei een vriendin: Het enige dat je hoeft te doen is van haar te houden! En dat maakte zo'n verschil!
BeantwoordenVerwijderenWou het nog even met je delen.