Zo klein, zo voorzichtig, zo teder en vertederend.

 1 MAART

Februari achter ons. Ik zou blij moeten zijn, want gelukkig, die grauwe maand achter ons. Maar zoals ieder jaar, de overgang van het ene seizoen naar het andere geeft weemoed, maar ook verwachting. 

Weemoed, omdat de periode van voor de kerstdagen, alle activiteiten daar rond heen, het vroege donker, de korte winterdagen, met hun gezelligheid van kaarslicht en onder een lamp lezen en werken, de stamppotten en winterkost, de verstilde, in zichzelf gekeerde natuur. De winter van 2022 was vaak grauw, nat, donker. Soms kon zelfs ik, liefhebber van de winter er niet meer tegen.. 

Ik hou van ieder jaargetijde, maar de winter en de lente zijn mijn favorieten. Het staat nu echt te gebeuren. Ik zie het overal in de natuur. Knoppen, gekleurde lente bloemen. Om me heen zie ik:

Deze beginperiode van de lente is zo klein, zo voorzichtig, maar ook zo teder en vertederend. Straks, over niet al te lange tijd, de veelheid, het verbazingwekkende heldere groen, roze en wit dat, zoals het lijkt plotsklaps te voorschijn barst. Prachtig, echt prachtig en ik ga er met volle teugen van genieten.

Maar dit moment is ook zo mooi