Vertrouwen dat verdwijnt, een onveilig gevoel......

 

Optimisme kwijtraken, ja dat herken ik, Judy. Of misschien wel eerder vertrouwen kwijtraken, een gevoel van onveiligheid? Ik begin er steeds meer last van te krijgen. Ik vertelde al eens dat ik het fijn vind om naar Radio NPO I te luisteren, de nieuws radio. Ik ga steeds meer denken, ik stop ermee. Toen wij, Westerse wereld zo overhaast uit Afghanistan vertrokken en nadat ik het boek van Bette Dam gelezen had en ontdekte dat de Westerse verslaglegging van de situatie daar gekleurd was, dacht ik, ik ga niet naar elke mening luisteren die nu weer wordt uitgezonden. Ik herinner me nog Co Colijn, die zo intensief verslag deed van de massavernietigingswapens van Saddam Hoessein. Alles nam ik in me op om jaren later te horen dat er heel veel fake news was. Ik heb minder nieuws in me opgenomen mbt Oekraine. Toch weet ik er nog veel van.

Wat wij aan nieuws tot ons krijgen is dat eigenlijk NIEUWS of zijn het meningen? Er gebeurt ergens iets en dan komt er een stortvloed van interpretaties. En, wat het moeilijk maakt, de een beschuldigt de ander van fake news. En wij, de burgers mogen kiezen.  

Het voelt raar, me van de wereld afsluiten. Vooral omdat ik zo van geschiedenis en politiek hou. Hoe was het vroeger eigenlijk? Ik herinner me te hebben gelezen dat toen de Franse Revolutie uitbrak het nieuws zich razendsnel verspreidde over Frankrijk. Hoe, er was geen internet, geen telefoon en toch, het nieuws verspreidde zich razendsnel, kranten, krantjes, schotschriften, pamfletten, burgers en soldaten te paard, postkoetsen. Het was vast ook nieuws vermengd met een heleboel meningen.

Het tijdschrift Flow heeft sinds kort een goed nieuws krant. Als tegenwicht tegen de bak ellende die we over ons uitgestort krijgen. Leuk om te lezen. Ik probeer ook op zoek te gaan naar, ja hoe zal ik het noemen, goed nieuws klinkt zo sprookjesachtig, zo, van iemand die de realiteit niet onder ogen durft te zien. En daar schort het mij niet aan, realiteit, ik geef het een hand. Maar is het slechte nieuws eigenlijk wel de enige realiteit? 

Waarom zijn de Caring farmers bijvoorbeeld niet vaak in het nieuws. Zij zijn de boeren die vooroplopen in de transitie. Zij zijn degene met hun poten in de modder die uitvinden hoe je natuur inclusief kunt boeren. Lees op hun website: 

Caring Farmers heeft één doel: een natuur inclusieve kringlooplandbouw in 2030. Hoe we daar moeten komen, weten we ook nog niet precies. Maar dat boeren het niet alleen kunnen is zeker. Wij zoeken hulp bij elkaar en bij consumenten, wetenschappers, NGO’s en ketenpartners. En uiteraard is er ander beleid nodig. Dat wachten wij echter niet af, we gaan gewoon vast aan de slag.

Ik hoor ze bijna nooit op het nieuws

Waarom eigenlijk niet? 

Ik vind dit pas echt nieuws