Heel voorzichtig beginnen bomen te verkleuren. Net als vorig jaar is de tuin mooier dan in de zomer. Denk niet dat ik dit van te voren zo goed heb uitgedacht, dat ik een briljant aanplantplan had. Het is spontaan zo gekomen. Er bloeien weer een paar rozen. Het kleine plantje sla wat ik kocht begint een heuse krop sla te worden.
Het is ineens een stuk kouder en al veel vroeger donker. Ik heb de eerste kaarsjes aangehad. Seizoen, ik hou ervan. De overgangen van het ene naar het andere seizoen gaat bij mij altijd met weemoedige gevoelens gepaard. Vroeger haatte ik de herfst, ik werd er akelig van. Zo lang moeten wachten voor er weer bloemen zijn. Nu hou ik ervan en dat komt door "omdenken". Op Pinterest vond ik een mooie quote "In de herfst laat de natuur zich nog 1 keer in de mooiste kleuren zien". Dit is zo totaal anders dan de gedachte die daarvoor steeds bij me opkwam Alles gaat dood. Ik ben blij dat ik van die gedachte af ben 😊
En een herinnering, een waarschuwing
Ik keek zonet mijn blogs over de herfst eventjes terug en kwam deze waarschuwing tegen, Goed dat ik me dit nu weer herinner. Ik las dat ik op 25-10-2019 zo geschrokken was dat het op de dag dat de wintertijd inging ineens zo vroeg donker was. Ah, dacht ik, goede waarschuwing. Vandaag was ik er dus op voorbereid. 17.00 uur!!!!! Wow, 17.00 uur en het is donker. Schrikken deed ik niet. Ik stak kaarsjes aan. Deed alsof ik het niet erg vind.
Niet dood, alles transformeert om in het voorjaar weer tevoorschijn te komen.
BeantwoordenVerwijderenIk ben niet zo'n herfstmens, maar ik waardeer de kleuren nu meer dan vroeger. Ja, die zomertijd, ik heb in de keuken een klok op 'gewone' tijd laten staan, zodat ik me ervan bewust ben hoe laat het 'eigenlijk' is. Maar hoe dan ook, het zal wel weer wennen zijn aan het donker.
Mooi herfstblad, mooi gedicht!