Op weg naar 2022 (mooi getal) en overpeinzingen over "tijdgeest".

De spullen in huis gehaald

En gisteren een bakfestijn, oliebollen en appelflappen

Zo leuk om te doen

 

Leukste momenten

• De vulling bij het beslag doen
• Het moment om te kijken of het voldoende is gerezen

Ieder jaar weer een wonder

2/3 hoger dan bij het begin

Alle voorbereidingen voor vanavond zijn gedaan

Nu kan ik lekker "bijkomen" en toeleven naar vanavond 24.00 uur

 2021 is voorbij, een 2-e jaar boordevol Corona

Na de kerstdagen ben ik gaan nadenken: Wat is er ook allemaal weer gebeurd dit jaar?

De bestorming van het Capitool, Afghanistan, de verkiezingen hier, en vooral alle Corona perikelen

Twee jaar wie had dat kunnen denken? 

Het oude normaal verdwenen en de overgang naar een nieuw normaal

Wat zal het nieuwe jaar ons brengen?

Het knalt hier buiten, hard en langdurig

Het is net 17.30 geworden

Geen vuurwerk, dachten we.....................

Er is vast een mondige burger bezig

Wat nu, vuurwerkverbod, IK bepaal, IK ben de maatstaf

Denk je, Rutte, dat je wat over mij te vertellen hebt? 

Bijna, een heel nieuw schoon, nog onbeschreven nieuw jaar, wat een cadeau

Ik ben al een beetje plannetjes aan het maken. Eerst denk ik, ik weet niets, maar........ langzaam komt het.

Vorig jaar wilde ik, na het lezen van een biografie, vrouwenportretten maken. Dat lukte aardig. Wat zou ik het komende jaar willen doen? Plannen zijn nog vaag.

Tijd, wat is dat?

• Tijd vliegt. Maar waarom? Hoe doet de tijd dat? 
• Is het echt bijna 22 jaar na het magische jaar 2000?
• Ging ik echt 10 jaar geleden met prepensioen? 
• Is de banken crisis, het broekriem aanbinden, echt 14 jaar geleden? 

                  Ik wil de komende maanden

• Uitzoeken wat en wanneer ik iets deed. Ik heb een heleboel dagboeken en agenda's. Ik wil iets verzinnen dat ik dit alles, in een duidelijk overzicht in chronologische volgorde geplaatst krijg. 
• Ik hou van geschiedenis, ik hou van ordenen. Dit moet ik toch heel goed kunnen? In ieder geval ga ik ermee aan de slag.
• Ik ga op zoek naar een vorm waarin ik de geest van de tijd kan vormgeven, tekenen, schilderen etc. Hier heb ik echt heel veel zin in. Heb al een paar plannetjes.

Tijdgeest

• Ook iets wat mij zeer interesseert. 
• Hoe ontstaat de tijdgeest? 
• Wat vertelt een tijdgeest ons? 
• Ik maakte in mijn leven de tijdgeest me van de jaren 50, 60,70, 80, 90, 2000, 2010. Wat nu die mensen die het oude normaal zo graag terug willen? Welk oude normaal? Sorry, mensen, meeveren moet je, er is nooit sprake van een terugkeer. Zoiets kun je alleen denken wanneer de tijdgeest je een wat langere periode hetzelfde gaf.
• Een tijdperk, het neoliberalisme, wat vooruitgang bracht, maar maakte dat we nu met de gebakken peren zitten. Individualisme nam het over van solidariteit. Groei nam het over van een schoon klimaat en biodiversiteit. Ik, ikke, ikke nam het over van een burgerschapsgevoel. Hebben, hebben, hebben nam het over van matigheid en tevredenheid.
• Er komt een nieuwe tijdgeest op ons af en ik ben er stik nieuwsgierig naar. Niks terug naar het oude normaal. 

Wijze

Even iets luchtigs. De afgelopen twee jaar ben ik niet naar winkels geweest. Ik heb dus ook geen nieuwe kleren gekocht. In een blad wat ik voor de kerstdagen kocht zag ik tot mijn grote schrik. de hot mode-items van dit moment. Pofmouwen, verbrede schouders, gilets en................ nee, dit bestaan niet, de plissérok. De laatste ken ik nog van mijn vroege tienertijd. Lelijk en dik makend. Het giletje, ook zo'n onding. Ik kocht 3 jaar geleden een jurk tot op mijn enkels met pofmouwen, wat lelijk. Wat ik ook verzin om het op te leuken, het blijft een onding.

Ik heb 1 periode in de mode echt schitterend gevonden. Het minimalisme van de beginjaren 2000.Wat vond ik dat prachtig. De tas die we toen droegen was zo geconstrueerd dat je hem om je lijf kon dragen en dan bleef hij plat tegen je aan, zo mooi en handig. Sommige kledingstukken uit die tijd heb ik nog. De lelijkste periode vond ik de jaren 80. Wel heel leuk om in volle nostalgie aan terug te denken. Toen, we vonden het schitterend. Wanneer ik aan de slag ga met het vormgeven van de geest van de afgelopen tijden zal ik daar zeker de mode bij incalculeren. Wat maakte dat we droegen wat we toen mooi vonden. 

Even een kleine update voor het volgende jaar:

Very Peri is de kleur van het jaar 2022, aldus Pantone. Geen paars, geen lila, maar een blauwtint met levendige rode ondertonen, die staat voor zelfvertrouwen en optimisme. Kijk hier maar eens hoe dit eruit ziet, en schrik niet: stylink/pantone-very-peri-de-kleur-van-2022

We hebben hem, de Booster prik.

Wij hebben onze boosterprik. We werden door een vriendin naar Papendal gebracht. We waren er veel te vroeg. We bekeken filmpjes van haar eerste kleinkind, o, wat een schat. Maar het bleef te vroeg, ze zei, ga maar, je kunt er vast al wel terecht. Naar de deur lopend zagen we pas hoe druk het was. En dat is wat me het meeste is bij gebleven. Zoveel mensen om ons heen heb ik in de corona periode, waarin wij afstand gehouden hebben, niet meer gehad. Op 1 keer na, toen we heel even in de stad waren en ik een paniekreactie kreeg. Deze keer geen paniek, eigenlijk meer een grote rust. Om me heen kijkend. O. ja zo is het. Zo voelt het veel mensen om ons heen.

En net zoals de vorige keer was alles heel goed geregeld. We werden direct geholpen. Geprikt door een militair. Het is raar wanneer je ouder wordt dat andere mensen, die beroepen uitoefenen, zo jong zijn. Dokters zijn ineens jong, apothekers, bibliotheekmedewerkers, zoveel mensen.  Logisch natuurlijk, want zij werken en ik ben met pensioen. Jaren lang keek ik op tegen oudere, meer ervaren functionarissen  en nu ineens zo vaak zo jong😊. Want wat zijn ze jong, deze militairen. Hij was aardig, maakte een grapje, stelde ons op ons gemak, prikte me, zonder dat ik ook maar iets voelde en toen was Salem aan de beurt. Daarna, doorlopen om 15 minuten te wachten. 

Mijn hemel, zoveel stoelen en allemaal al bezet. O, nee, helemaal voorin zijn er nog 4 vrij. We wachten een aantal minuten en zijn toen gegaan. Goh, zei mijn vriendin, wat snel.

Terug met de auto naar huis en weer heel even langs de vertrouwde gebouwen van de stad rijden. 

Mijn hemel wat voel ik me raar, trots, ongelovig, echt zoveel mensen? 

Ik ben nu al een poosje thuis en heb nog geen last van de prik

1-e Kerstdag.

 1-e Kerstdag

Zelfgebakken kerstkrans en cadeautjes

Ik maakte dit ooit van takjes uit de tuin

 En buiten, wat koud!! 

Bloem van een hortensia

Komen hier ooit tulpen uit?

Hoe is het met mijn boekenproject gegaan in 2021?

Mijn boekenprojekt 2021 was geen overweldigend succes dit jaar. Doel is 24 romans en 12 biografieën. Oorspronkelijk romans uit de wereldliteratuur. Het lezen viel me zwaar. Indertijd begon ik eraan omdat ik van mijn Twitterhoofd af wilde. Ik kon alleen nog maar korte stukjes lezen. Ik wilde terug naar de tijd waarin ik zo van harte verdiept kon zijn in een boek. Dat wanneer ik het boek neerlegde ik niet kon wachten om het weer op te pakken. Het heimwee hiernaar heb ik dit jaar ook weer zo sterk ondervonden. Nu niet zozeer een Twitter hoofd maar een corona hoofd. Het maakt dat ik ongeconcentreerd ben. En dat laatste is ook niet echt waar. Want goed geconcentreerd haal ik voor een hele week boodschappen in huis. Goed geconcentreerd maak ik 40 kerstkaarten. Goed geconcentreerd doe ik het huishouden, bak-en kook ik. Het ongeconcentreerd zijn is voornamelijk tijdens het lezen. Ben ik terug bij af? Ik heb zo'n zin in een leuk, lekker weg lezend boek.

Waar ik trots op ben is dat ik de vierdelige reeks die Simone de Beauvoir schreef uitlas. En dat ik nu meer over George Sand en Emily Dickinson weet. Minder trots ben ik dat ik sommige romans niet helemaal uitlas.  

Ik vertelde al eerder dat ik toen ik het bibliotheekgeld overmaakte, ik bedacht dat ik nu toch echt eens serieus werk moet maken van e-books en luisterboeken. Ik "bestelde" er dus 8 de afgelopen maand. Hoe ging dit?

• Wanneer ik door de bieb loop zie ik een boek, pak het eens op, bekijk de eerste bladzijde, leg het weer weg, tot ik boeken heb waar ik zin in heb te lezen. Maar nu, ik zoek op boekensites op internet om ideeën op te doen. Uiteindelijk heb ik 7 e-books en 1 luisterboek.
• Het luisterboek is van Ilja Leonard Pfeijffer, het heet De filosofie van de heuvel. Op de fiets naar Rome. De stem is prettig, het is ook een boeiend boek. Ilja gaat met een vriendin per fiets naar Rome. Elke dag doet hij verslag over wat hij meemaakt. Het boek is doorspekt met Oosterse wijsheden. Wat ik me herinner: Wanneer je vergeet dat Rome het doel is is de weg ernaar toe het mooist. Het leven is pas mooi wanneer je niet bij voorbaat alles al vooruit bedenkt. Laat het gebeuren. Ik dacht, ik blader even terug en schrijf de wijsheden op, is leuk voor mijn blog,........ maar wat blijkt.............. zodra de stem het stuk voorgelezen heeft is dat deel van het boek verdwenen, weg, foetsie. Ik moet er nog een beetje om lachen.
• Het lezen van een e-book bevalt me beter. Ik kan eventueel, mocht ik het willen, weer van voren af aan beginnen. Ik begin het ook leuker te vinden.
• Ik ontdekte dat ik in de gaten moet houden wanneer de tijd van verlengen aanbreekt. Nu waren er ineens 5 boeken weg.  1 kon ik nog bijtijds verlengen. 

Op dit moment ben ik bezig met een boek over Napoleon van Bart van Loo. Ik heb zelf een boek van deze schrijver wat ik zeer waardeer. Maar dit boek over Napoleon? ik ben er niet kapot van. Ik krijg niet echt het gevoel dat ik Napoleon begrijp, eerder het tegenovergestelde. Wat behelsde Napoleon om steeds opnieuw de meest vreselijke Continentale oorlogen te beginnen? Begrijp ik nu goed dat het alles was omdat hij steeds opnieuw zijn populariteit moest zien te bevestigen? 

 MIJN BOEKENPROJECT 2021

• Het Verre Geluk: het Huis Koeragin /het erfgoed van de Astrows - Constance Heaven
• Een Kamer voor Jezelf - Virginia Woolf 
• De Hindi Bindi Club - Monica Pradhan
• De Olijvenoogst - Carol Drinkwater
• Gertrude Stein - Walter Sorell
• De autobiografie van Alice B Toklas - Gertrude Stein
• de Kleine Bakkerij op het Strand - Jenny Colgan
• Dagboek van een boek - John Steinbeck
• De Smaak van Champagne - Sarah Kate Lynch
• Liefdesdomein - Rosita Steenbeek
• Bridget Jones - Helen Fielding
• De 7 levens van Wubbo Ockels - Gean Ockels
• Terug naar de Provence - Frédérique Hébrard
• Dagboek uit Wuhu - Emily Prager
• Op het eiland van Persephone - Mary Taylor Simeti
• De Vrijdagavond vriendinnen Club - Kate Jacobs
• De Dikke Man - Ischa Meyer 
• Mijn geliefde Boekhandel" - Petra Hartlieb
• De filosofie van de heuvel - Ilja Leonard Pfeijffer.

             MIJN BIOGRAFIEPROJECT 2021

De wereld van Emily Dickinson - Polly

Emily Dickinson's tuinieren - Marta McDowell

Emily Dickinson - Cynthia Griffin Wolff

De Bloei van het Leven - Simone de Beauvoir

De Druk der omstandigheden - Simone de Beauvoir

Een moeilijke liefde - Alfred de Musset en George Sand

Mijn Ontsnapping - Benoite Groult

Shakespeare en Compagny -

Jane Austen thuis - Lucy Worsley

Wij moeten lachen en huilen - George Sand en Gustave Flaubert

Napoleon - Bart van Loo

De winter is begonnen.

 De winter is begonnen

Eerst een klein stukje blauw en dan.....

 Een stralend blauwe lucht

Een van mijn liefste vriendinnen heeft Corona. Ze maakt prachtige dingen van aardewerk. Ze ging naar de kapper van haar man, daar mocht ze een paar stukken in de etalage zetten. Later kreeg ze een berichtje, de dochter heeft Corona opgelopen op school. Mijn vriendin getest bij de GGD en ja ze heeft het. Ze is tweemaal gevaccineerd en heeft net de boosterprik gehad. Ze voelt zich beroerd. Klachten zoals beschreven staat bij Omicron. 

Ik ben momenteel vooral op mijn hoede voor kinderen, probeer er vandaan te blijven

Geeft wel een heel raar gevoel, afstand houden van kinderen

Ik had een iets minder raar gevoel toen een moeder me passeerde met een hoestend zoontje

Ik dacht, toch maar uit de weg gaan

Amaryllis

Ik ben gek op amaryllissen tijdens de winter

Zien jullie de pot die ernaast staat?

Een van mijn dierbare bezittingen

Een familielid in Luxor, Egypte draaide de pot voor ons en zette Salem en mijn naam erin

Vanmorgen vond ik er 1 afgebroken

Wat staat dat zielig, naar beneden geklapt

 Zo'n stoere stengel en dan toch zo fragiel

Hij staat nu in een klein vaasje

• Momenteel ben ik aan het aanklooien op de computer. Het begon met mijn mobiel. Niets werkte meer. Ik heb alles teruggezet in de fabrieksinstellingen. Wat een verademing. Weliswaar gedoe met Dropbox, nieuw wachtwoord, werkt niet, weer een nieuw wachtwoord, veel geduld, nog een keer en ja daar heb ik hem weer. Er waren een paar WhatsApp groepen bewaard maar ik moest ook weer opnieuw aan maken. Niet erg. Want ik kan nu weer iets op Instagram laden. 

• Wat gekker is, is dat ik niet meer op Google kan (via Microsoft Edge). Ik kreeg de foutmelding 500, deed iets en hup Google weer terug. Maar een dag later, weer geblokkeerd. Hulpvragen uitgezet bij Google, nog geen reactie. Geen idee wat er is gebeurd. Het gekke is dat Google Chrome heel goed werkt en dan kan ik zoeken via BING. Nu Bing is wat mij betreft ook goed.

• Ik heb ooit gelezen over een browser die veiliger zou zijn dan Google. Weten jullie misschien de naam?

Probeersel.

Kan ik echt een dia show van eigen foto's op Blogger zetten. Ik  probeer het uit.

Overpeinzingen.

 

Een nieuwe persconferentie

 een nieuwe lockdown

Had ik dit verwacht? Ja en Nee. Ineens zo doortastend, daar kijk ik van op. 

Wat mij vooral verraste de afgelopen weken was ons eigen gedrag. Bij de lockdown vanaf 17.00 uur  werden er, o zo creatief, allerlei oplossingen bedacht. Zo hoorde ik:

• Van het lichtjesfeest in Amsterdam. Kan dus niet meer 's avonds, dan gaan we toch s'morgens vroeg, dan is het ook donker.
• Hoorde ik oproepen om overdag naar sportscholen te gaan. Want we werken nu toch thuis, kunnen we 's avonds werken en overdag naar de sprotscholen. En dat gebeurde blijkbaar. 

Drong het niet door, dat de overheid ons uit elkaar wil trachten te houden? Dat deze lockdown probeerde het onderling contact te verminderen? Dat het geen waarschuwing is tegen de avond en de nacht? Dat de sportscholen nu krokodillentranen huilen, echt? Ik zou zeggen tegen diegene die het sporten zo nodig hebben, ga lekker rondjes hardlopen. Of en dit gun ik hen nog meer. Ga lekker wandelen en bekijk je omgeving eens met aandacht. 

Ik hoor steeds klagen dat de overheid ons geen perspectief biedt. Wat zouden we dan als perspectief willen hebben? Moet de overheid de WHO napraten en zeggen dat het corona virus waarschijnlijk tot 2024 duurt? 

Wat ik zou willen is dat de overheid het perspectief eens in een groter geheel zou zetten. Dat duidelijk wordt dat er dingen gaan veranderen.

• Dat de grootschaligheid verdwijnt. Is dit het perspectief waar evenementen organisaties op wachten? Ik denk het niet. Maar het zou ook kunnen dat zij eens creatief zouden kunnen gaan nadenken over mogelijkheid van kleinschaligheid.
• Dat de wegwerpeconomie gaat verdwijnen. Vintage is natuurlijk al een hot item. Maar ik hoorde bijvoorbeeld van iemand dat hij 40 paar sneakers heeft. Echt? En al die winkels in de hoofdstraten van de grote steden met hun t-shirts. Iedere maand een nieuw t-shirt kopen? Waarom? Een nog leuker opdrukje zien en de rest van de t-shirts in de kast? ik zeg, weg ermee. Hartstikke zielig voor de t-shirt makers? Welnee, ze vinden heus iets anders. Hoeven ze niet naar derde wereldlanden om daar water en grondstoffen te verspillen. 

Ik hoop dat de nieuwe ministers van stikstof en van klimaat communicatief zijn ingesteld en ons een perspectief zullen bieden. Op een manier dat we niet denken, alles wordt slechter, nee alles wordt anders, maar ook leuker. 

Deze nieuwe lockdown brengt ons persoonlijk niets nieuws. In feite hebben wij vanaf maart 2020 al een dergelijke lockdown. Vanwege persoonlijke omstandigheden zijn wij erg voorzichtig. Maakt dat ons leven saai? Het maakt ons leven anders. Ik mis de bibliotheek. Maar lees nu boeken digitaal via de bieb. Ik mis het naar de stad gaan. Maar ik heb toch kerstcadeaus in huis. Hoe dat kan? Vooruit denken en handelen. Vanaf juli 2021 kregen wij weer mensen over de vloer. Maar dat is al een poosje stopgezet. Is het erg? Weet je wanneer het erg zou zijn? Wanneer er geen internet, geen Zoom, geen WhatsApp, geen email etc. etc. zou zijn.

Ik behoor nu tot de ouderen en er wordt gezegd dat ouderen niet computervaardig zijn. Ik ken genoeg uitzonderingen. Ik wilde graag samen met Salem tegelijk een prik gaan halen en dat kun je alleen telefonisch regelen. Ik heb nu een afspraak voor ons allebei. Dankzij een doortastende vriendin die mij overhaalde ja te zeggen bij de vraag of ik al een brief heb gehad toen ik belde met de GGD. De eerste keer had ik nee gezegd en vertelde de robotstem me dat ze dan niet kunnen helpen en de verbinding werd verbroken. Resultaat, veel van mijn jongere vriendinnen hebben een boosterprik gehad of een afspraak staan. Ik heb de brief nog steeds niet. En dan hoor ik dat nu mensen vanaf het geboortejaar 1961 een afspraak kunnen maken? Ik probeer mensen die ik ken, en van mijn leeftijd, over te halen ook te liegen. Lukt me nog niet erg.

Overpeinzing in donkere tijden.

Mist en heel vroeg donker

Mist vind ik sfeervol

Ernaar kijken, erin wandelen

Het lijkt me echter eng wanneer je auto moet rijden

Heel vroeg donker

Ik vind er niets aan

Ik vind de allerlangste lichte dag in juni heerlijk

Maar goed, het is nu eenmaal zo 

Kwart voor 4 begint het al

Maar er zijn ook leuke dingen aan

Mijn meest favoriete moment is het vallen van het donker

Wanneer ik kaarsen aansteek

En de takken tegen de lucht zie afsteken en langzaam vervagen

ROOD

Amaryllissen horen erbij

TWEEDE KAMER

• Ik luister momenteel naar de reactie van de tweede Kamer op het regeerakkoord.
• De mensen die zeggen dat we in een dictatuur leven. Een dictatuur waar wij zo openlijk alles wat daar gebeurt kunnen volgen?
• Ik ben blij met het akkoord. Ik zal nog blijer zijn wanneer Marjan Minnesma minister van klimaat wordt. Ik duim ervoor.

Veel van wat de kabinetten Rutte in de loop der tijd hebben voortgebracht worden teruggedraaid.

• De Programmatische Aanpak Stikstof (Pas)
• De verhuurder heffing
• Studenten die voor hun studie moeten lenen
• En dan nog de verschrikkelijke situatie mbt de toeslagen kinderopvang

Ik kan er echt met mijn pet niet bij dat demissionair Minister President Rutte denkt dat hij de formateur kan worden en ook nog de Minister President. Wat voor soort psyche heeft die man? En eerlijk gezegd begrijp ik ook niet dat de anderen het pikken. 

Ik hoor net Sigrid Kaag zeggen dat de VVD de winnaar is van de verkiezingen. Dat zij daarom de Minister President voordragen. Zit dat zo?  Ik zoek het op Google. En vind als eerste dit parlement

------------------------------------------

Ik ontdek ineens dat ik weer gewoon kan typen op dit blog. Sinds twee weken kon ik dit niet meer. Ik schreef daardoor alles eerst op een tekstverwerker, daarna knippen en plakken. Ik wilde er iets aan veranderen en ineens, wow, Blogger, wat fijn, kan ik weer gewoon typen. Hoop dat het zo blijft.

Ze zijn opgestuurd, de kerstkaarten. En ineens heb ik gekleurde lichtjes.

 

He, he, het is weer gelukt

De kaarten zijn verstuurd

De laatste week is altijd wat zenuwachtig

Heb ik er nu genoeg?

Wie stuur ik wat?

Uiteindelijk stuurde ik ze gisteren op

En ik heb al 1 reactie, wat snel

Ik heb het zo ontzettend leuk gevonden ze te maken

Ik heb weer het een en ander qua compositie en effecten geleerd

Ik heb het plan nog even door te gaan

Dan maak ik er alvast een paar voor volgend jaar

Wanneer ik naar buiten kijk

 Zie ik mijn overburen weer

Er komt steeds meer buitenverlichting

Is leuk

Ik vond een doosje met kerstlichtjes

Op de verpakking witte lichtjes

Maar, erin blijken gekleurde lichtjes te zitten

Dat zou ik nooit gekocht hebben

En nu vind ik ze toch leuk

Ik vind er wel een plekje voor

En hier zijn er dan een paar

Voorpret.

In de loop van de tijd heb ik aardig wat soorten kerstspullen verzameld. In heel veel soorten stijlen. Zo herinner ik me een jaar dat we rode lichtjes in de boom hadden, jaren 70. Rood, echt lelijk. Ik heb er een foto van die ik nu niet kan vinden, maar wel deze. Zo zag ik er toen uit. In ieder geval rode lippenstift. Alle deursponningen en kozijnen bruin geschilderd, een "psychedelisch" behang op de muren en rode kerstlichtjes.  

Ik zag bij mensen in de omgeving een heel leuke kerstversiering buiten hangen. Allemaal kleine houten huisjes. Ik zie ze nergens te koop. Maar het bracht me op een ander idee. Jaren terug waren deze kerstversierselen erg in. Kleine figuurtjes van hout. Ik dacht "als ik die nu eens buiten hang?"

                                Een kerstkrans aan de deur

En aan het prutsen met kerstkaarten

Voorpret. Is dat niet de leukste pret? 

Voor mijn boekenproject 2021 las ik "Mijn geliefde Boekhandel" van Petra Hartlieb.

Voor mijn boekenproject 2021 las ik, via een e-book van de bibliotheek "Mijn geliefde Boekhandel" - Petra Hartlieb. Hoe kwam dat nu zo? 

Ik appte met een vriendin dat ik het naar de bibliotheek gaan mis. Zij antwoordde, weet je dat je ook digitale boeken kunt lenen? Nu, dat wist ik, dit jaar probeerde ik het, maar vond het niet zo'n succes. Ik mis het fysieke vasthouden van een boek. Nu moest ik vorige maand mijn abonnement van de bibliotheek verlengen. Ik aarzelde even, zal ik het opzeggen? Ik ga er nu ivm corona toch niet naar toe? Maar ik wist direct, dat nooit. Ik ben al zo lang lid, ik hou van de bibliotheek. Dus ik maakte het bedrag over. Maar later op de dag een stemmetje, misschien toch nog eens een digitaal boek proberen? Het digitale lezen ging nu stukken beter.

Ik vind, sinds Judy van Bubbels mij attent maakte op Charing-Cross-Road-84, romans die zich in een boekhandel afspelen, leuk. En nu dit boek. Het bracht me een bron van vreugde. Ik had nog nooit van de schrijfster en van haar boek gehoord. Toen ik de titel zag, dacht ik, laat ik deze eens proberen.

Maar wat ontdek ik? De hoofdpersoon uit het boek, de boekhandelares, bestaat echt en de boekhandel ook, Hartliebs. Ik vond zelfs een filmpje over de straat waarin ze gehuisd zijn. Op 7.45 de winkel Hartliebs-Buecher - Ze heeft ook zo'n leuk blog over de boekwinkel. 

Het boek

Petra Hartlieb (1967) leeft samen met haar gezin in en boven haar boekwinkel in Wenen. Van de een op de andere dag gaf ze haar baan op als journalist en literair criticus, om zich samen met haar man te wijden aan het leven als boekhandelaar. Naast het runnen van de succesvolle boekhandel schrijft ze ook boeken. Zij vertelt alles wat zij, haar man en haar kinderen meemaken in de boekhandel. Haar man is accountmanager bij een uitgeverij, maar zal snel zijn baan opgeven en ook in de winkel gaan werken. Het is een kleine boekhandel die zij overnemen, zij gaan er boven wonen. Eerst gaan ze naar de bank en lenen een kapitaal om te kunnen verbouwen. Ze trekken tijdelijk bij een bevriend echtpaar in. Dat blijkt hun redding te zijn, want het is keihard werken en vooral heel veel problemen oplossen. Problemen die ze van te voren hebben uitgedacht, maar ze moeten ook veel ad-hoc regelen. Tussen de 4 volwassenen ontstaat een roulatiesysteem. Wie tijd heeft kookt, het echtpaar neemt het dochtertje onder hun hoede, gezellig ze heeft ineens kindertjes om haar heen.

Een mooi verhaal is wanneer ze ontdekken dat de boekhandel voornamelijk door ouderen wordt bezocht. Waar blijven de studenten, de jongeren? Onderzoek levert op dat die bij Amazon bestellen. Hier moet iets tegen gedaan worden. Een journaliste van een kwaliteitskrant krant komt langs. Na dit verhaal loopt het storm. Het wordt zo druk dat ze het bijna niet meer aankunnen. Ze werken 12, 13 uur, nemen geen pauze. Vrienden en klanten brengen eten. De journaliste komt vragen hoe het gaat, bekijkt de situatie en trekt de keuken in en maakt een enorme pan soep. Een juriste die langskomt en de situatie ziet, vraagt wat ze kan doen. Ze gaat naar boven en pakt 50 boeken in zijdepapier. 

Ze moderniseren, er komt een website en een webshop. Een ander heel spannend moment is wanneer ze een supermodern bestellings-systeem inkopen. Zo modern, maar het maakt dat alle andere systemen niet meer werken. Het blijkt dat er twee verschillende bedrijven voor verantwoordelijk zijn. Op een gegeven moment is Petra radeloos, klanten boos, haar medewerkers boos, zijzelf over haar toeren, er moet wat gebeuren. Zij staat aan de telefoon en schakelt tussen de twee bedrijven door. Ze geeft door wat ze van de een hoort als mogelijke oplossing aan het andere bedrijf, zonder zelfs de vaktaal te begrijpen wat ze doorgeeft. Tot het kwartje valt en de twee bedrijven bij elkaar komen en dan, niet veel later, alles doet het  weer. 

Hier alle filmpjes van de boekwinkel: youtube/hartliebs/video's

Mijn boekenproject 2021

• Het Verre Geluk: het Huis Koeragin /het erfgoed van de Astrows - Constance Heaven
• Een Kamer voor Jezelf - Virginia Woolf 
• De Hindi Bindi Club - Monica Pradhan
• De Olijvenoogst - Carol Drinkwater
• Gertrude Stein - Walter Sorell
• De autobiografie van Alice B Toklas - Gertrude Stein
• de Kleine Bakkerij op het Strand - Jenny Colgan
• Dagboek van een boek - John Steinbeck
• De Smaak van Champagne - Sarah Kate Lynch
• Liefdesdomein - Rosita Steenbeek
• Bridget Jones - Helen Fielding
• De 7 levens van Wubbo Ockels - Gean Ockels
• Terug naar de Provence - Frédérique Hébrard
• Dagboek uit Wuhu - Emily Prager
• Op het eiland van Persephone - Mary Taylor Simeti
• De Vrijdagavond vriendinnen Club - Kate Jacobs
• De Dikke Man - Ischa Meyer 
• Mijn geliefde Boekhandel" - Petra Hartlieb.

Mijn kerstkaarten bedrijfje en wat deed ik verder.

 Ze zijn er weer, takken als kant

Ik ben nog steeds druk met het maken van kerstkaarten

Nog nat

De ontwikkeling van een idee

De bovenste maakte ik eerst. Ik vind het een leuke kaart, maar een nadeel is, dat wanneer ik de kaart dichtklap 1 van de kinderen gehalveerd wordt en de tekst ook. Daarom maakte ik een tweede en lette op dat de drie figuurtjes allemaal te zien zijn op de voorkant. Maar toen bedacht ik dat ik de gele achtergrond kleur hier te hoog vind. Dus maakte ik een derde kaart waarbij de gele kleur lager eindigt. De tekst moet ik er nog opmaken.

Niet zo mooi.....

Stukken beter

En dan vanmorgen, weer wakker worden met SNEEUW

George Sand en Gustave Flaubert's brieven.

Voor mijn biografieproject 2021 las ik "Wij moeten lachen en huilen", de briefwisseling tussen de Franse schrijvers George Sand en Gustave Flaubert. Ondanks mijn Corona hoofd (on-geconcentreerdheid) las ik dit boek met veel plezier. Wat zijn ze leuk, wat zijn ze lief en goed voor elkaar. Zij, George Sand, ze is nu ouder, de vrouw die in haar jonge jaren Parijs schokte. Ze liep in mannenkleren omdat ze vond dat de lange wijde, rokken van de mode van haar tijd haar belemmerden snel te lopen. De vrouw die boeken schreef, stukken in kranten, die actief als journaliste meedeed aan de revolutie van 1914, de vrouw die zich liet scheiden van haar man, twee kinderen had en er een stoet minnaars op na hield, waaronder Chopin en De Musset. Grote kunstenaars als Delacroix logeerden in haar landhuis, zij gaf in Parijs diners waar Taine, Renan, Sainte-Beuve en de gebroeders Goncourt graag geziene gasten waren. In een tijd waarin vrouwen geen enkel recht werd gegund, was zij een voorbeeld van vrijheid en onafhankelijkheid. De meest gehate vrouw van haar tijd – De Groene Amsterdammer  

Hij, de vrijgezel, die ooit een soort liefde had met Louise de Colet, woont bij zijn moeder en hij heeft een huis had in Parijs. 

Zij begint de briefwisseling, ze stuurt hem een vriendelijk briefje. ze vertelt dat zij met plezier een boek van hem recenseerde en vraagt hem of hij haar een bloem in een brief heeft gestuurd. Hij antwoordt ontkennend, nee, dat heeft hij niet gedaan. Opvallend, want dezelfde tijd ontvangt hij een blad in een brief. Zij is 20 jaar ouder dan hem en zal in haar zeventiger jaren overlijden, hem verdrietig achterlatend. 

Zij schrijft als een trein. Het kost haar totaal geen moeite. Zij verdient haar geld met schrijven, zij onderhoudt er het huis mee watzij erfde van de moeder van haar echtgenoot. Zij woont daar met haar zoon, zijn vrouw en haar twee kleindochters. Hij schrijft met heel veel moeite. Een woord moet passen, het moet precies weergeven wat hij bedoelt en de woorden eromheen moeten allemaal kloppen, het moet mooi zijn. Voor hem hoeft kunst niet te maken te hebben met engagement, integendeel, hij haat het.

Stijl is op zichzelf een absolute manier van kijken, op voorwaarde dat hij in het echte "als een mol" graaft. De jaren 1830-1880 in Frankrijk: een historicus aan het werk zoals we ze vandaag willen, omdat hij de realiteit wil, gereconstrueerd en verhalen vertellend, omdat hij de feiten najaagt met een onstuitbare documentaire obsessie en kwelling van het schrijven. «Ik vertrouw u niet alleen mijn wetenschap toe, maar mijn intieme gedachte» en «Van mij tot u, van mens tot mens, alles kan gezegd worden» . Gustave-Flaubert-een-historicus-zoals-we-van-ze-houden

We moeten even bedenken in welke tijd zij leefden. Behalve koetsjes kunnen mensen nu ook per trein reizen. Telefoon is er nog niet, wel het telegram. Zo ontving George een telegram en weet zij op dezelfde dag dat de bevalling van haar schoondochter die met haar man in Venetië is, goed is gegaan, ze heeft een tweede kleindochter. 

Het is de tijd van Napoleon III en erna. Het gaat fout tussen Pruisen ( een deel van het huidige Duitsland) en Frankrijk. De Frans-Duitse oorlog breekt uit, een vreselijke oorlog. De Pruisen winnen en bezetten Parijs. Flaubert en zijn moeder moeten hun huis uit, want het wordt bezet door de Pruisen. Parijs is aan flarden geschoten. Nadat de Pruisen weg zijn komt er een tegenregering in Parijs, de Commune, de echte regering zit in Versailles, Parijzenaars vormen een eigen regering. Uiteindelijk worden er wel 20.000 !!! ! Communards door de regering gedood. Jullie zouden er eigenlijk zelf wat over moeten lezen, het is zo aangrijpend en ongelofelijk. S olidair/de-commune-van-parijs. Flaubert en George Sand beschrijven elkaar hun afschuw over de gebeurtenissen.

Maar buiten dit, wat zijn hun brieven leuk, ze peppen elkaar op, plagen elkaar, ondersteunen elkaar, noemen zich, oude troubadours. Het was echt een groot plezier hun brieven te lezen. Waar ik echt van heb genoten is de manier waarop Flaubert zijn hart lucht, de politiek, de Keizer, de burgerij, andere schrijvers, zijn uitgever, man, man, wat zou hij in deze tijd een goede twitteraar geweest zijn. En mocht ik nu en dan denken dat onze tijd de slechtste is, dan helpt dit boek me van deze gedachte af. Sand beschrijft het leven in haar huis, haar zorg voor de kleinkinderen (zo schattig), haar tuin, de bossen rond haar huis, iedere morgen een duik in het riviertje er vlak bij. Zij helpt hem in contact komen met advocaten, dokters, uitgevers, theaterdirecteuren. Ze stimuleert hem meer te bewegen, meer onder mensen te komen, niet zo heel erg perfectionistisch te zijn in het schrijven.

Een  heel mooi blog voor de Parijsliefhebber: parijs-fvdv

Lezen en schilderen

MIJN BIOGRAFIEPROJECT 2021

De wereld van Emily Dickinson - Polly

Emily Dickinson's tuinieren - Marta McDowell

Emily Dickinson - Cynthia Griffin Wolff

De Bloei van het Leven - Simone de Beauvoir

De Druk der omstandigheden - Simone de Beauvoir

Een moeilijke liefde - Alfred de Musset en George Sand

Mijn Ontsnapping - Benoite Groult

Shakespeare en Compagny -

Jane Austen thuis - Lucy Worsley

Wij moeten lachen en huilen - George Sand en Gustave Flaubert