Hoe is het met de tuin?

Juli, het is juli

Zomer............ het weer is prachtig

Veel zon, regen, soms onweer

Ik ben nu minder druk in de tuin

Het harde werken loont

Lezen in de tuin

En 's morgens ontbijt

Ieder jaar weer heerlijk

Soms bekijk ik blogs van jaren hiervoor, dezelfde tijd

Dan denk ik, o, ja, zo was het toen

De planten op tafel beginnen een beetje over het mooist uit te groeien

Maar ze zijn nog steeds mijn lievelingen

Ik vind het spel van licht en schaduw zo leuk

Dit soort hangbakken met zomerplanten zag ik in de binnenstad

En op Engelse tv series

Maar nu ineens in ons winkelcentrum te koop, in allerlei kleurschakeringen

Hij doet het weer, de blauwe bessen plant

vorig jaar gekocht

Ik weet nu dat de bessen lang wit zijn en dan........ ineens blauw worden

En boven ons hoofd deze boom

Alle blaadjes bewegen en flonkeren in het licht.

Wandeling om het huis.

Ik heb een paar favoriete wandelingen rond het huis

Deze wandeling begint vlakbij

Ik loop hier over een houten bruggetje

En daarna door een heel leuk buurtje

Ik zeg altijd tegen Salem "het Openlucht Museum"

Natuurlijk moderne huizen

Maar zo knus, tuinen vol glazen kassen 

In 1 van de tuinen zag ik dit

Wit kan altijd nog witter

Een stuk verderop loop ik langs water en ga dit bruggetje over

Ik geniet altijd van de wilde bloemen langs de waterkant

Ik zie er dit jaar minder dan andere jaren

Maar deze schoonheid staat er wel

Overal waterlelies

Huizen hebben hier tuinen aansluitend aan het water

Onlangs zag ik er jonge zwaantjes

Ik kom dan bij o.a. de Romeinse Tuin

Een tuin door vrijwilligers aangelegd en onderhouden

Soms zie ik ze aan het werk

Er wordt af en toe een Romeinse feest georganiseerd

Dat is aan mij niet besteedt

Maar zo in mijn eentje er rondlopen, heerlijk

Er vlak bij ligt een tuintjescomplex waar biologisch getuinierd wordt

Het is er altijd mooi

 

Vaak mooie luchten

Weer over een bruggetje en ik ben bijna weer thuis

Het is ondertussen 1 juli geworden

Nog twee maanden zomer

Mijn zomerschilderij staat op een heel laag pitje

Ineens had ik geen zin meer

Ik denk nogal veel............IK HEB VAKANTIE

Bepaalde structuren voor de dag die ik bedacht heb na mijn pensioen laat ik af en toe los

Tapenade en tzatziki.

Ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik vind koken en bakken leuk. Mijn moeder kookte ook heel goed. Echter, dit erfde ik niet in eerste instantie. Tot mijn huwelijk waren mijn vaardigheden uiterst basic. Mijn man bleek een goede kok te zijn, ook tot zijn eigen verbazing. Hij had het afgekeken in de keuken van zijn moeder. En zo leerde ik allerlei manieren van koken die ik eerder niet kende. Ik leerde heerlijke sausen maken, want in Egypte eten ze prinsessenboontjes in saus, maar ook aardappelen en nog veel meer in saus, verrukkelijk. Ik leerde ketoembar kennen en kurkuma en dille en vooral djinten/komijn. Wat is dit allemaal heerlijk.

Bakken vind ik hartstikke leuk. Een geheel tevoorschijn toveren uit losse onderdelen, meel, eieren, melk, smaakjes. Salem vindt brood lekkerder dan gebak. Slagroom en chocola zegt hem niets, mij des te meer. 

Ik ben nog steeds niet echt van het naar buiten gaan. A.s. dinsdag ga ik met 3 vriendinnen naar het verbouwde museum in Arnhem. Eigenlijk de tweede keer na corona dat ik zoiets doe. Ik vind het leuk, maar ook een beetje eng.

Ik vraag vriendinnen nu om hier te komen. Ik bedacht leuk een focassia brood met tapenade en tzatziki en ik maak het allemaal zelf. Om een lang verhaal kort te maken het was lekker, maar......... Ik ga de tapenade en tzatziki nog een keer oefenen. De smaak was heerlijk, maar........ de tzatziki was, ondanks dat ik behoorlijk wat tijd besteed had aan het uitknijpen van vocht, toch te vochtig. En er miste iets aan de smaak van de tapenade. Ik heb nu de spullen opnieuw in huis. Miste ik aan de smaak, de kappertjes die ik vergeten was te kopen? Ik heb ze nu, dus...... nog een keer proberen.

Nieuws, ik vind het steeds onduidelijker worden.

Komt het omdat we nu 24 uur per dag nieuws krijgen? Loopt momenteel nieuws door elkaar met meningen, standpunten, balletjes die opgegooid worden? De 24 uur moeten uiteindelijk gevuld worden en steeds hetzelfde vertellen is niet echt interessant. Daar komt de laatste tijd dan ook nog het verschijnsel fakenieuws bij. Wat is waar, wat is niet waar, het duizelt me. Langzamerhand lijkt het of nieuws en fakenieuws dezelfde waarde hebben. 

Er gebeurt ergens iets en dat is waar 

                               Het vreemde is dat naar mijn gevoel nieuws iets objectiefs is

Zodra ik dit denk reageer ik geïrriteerd op mezelf. Mijn hemel, Geri, je weet toch al vanaf de jaren 60 dat dit niet waar is. Denk eens aan de felle discussies die ik met mijn vader had over de Vietnam oorlog? Hoe kon ik daar zo anders over denken dan hij? Waar haalde ik zulke andere informatie vandaan dan hij? De verschillen in mening bestond indertijd ook, maar nu, het is zoveel. 

Ik heb het idee dat iedereen voor zichzelf moet kiezen. Is dat erg? Op zich niet, zelf nadenken en beslissen wat je vind is goed. Ik kwam in een van de laatste Flows informatie tegen over Fran_Lebowitz,  een van haar gezegdes die me zeer aanspreekt is "think before you speak, read before you think". Informatie opdoen door je in te lezen of in te luisteren, alleen maar toe te juichen. 

Maar.......... is er niet meer aan de hand? Kiest men zijn/haar begrip van het nieuws op basis van kennis verzamelen, of is er meer aan de hand? Is het ook niet "waar wil je bij horen". Is het niet meer waar voel ik me thuis? Waar voel ik me veilig? Vraag is dan, hoe kiest men dit? Gevoel, eerder dan kennis? 

Mijn haren gaan overeind staan wanneer er sprake is van nieuws gebruiken voor eigen gewin. Dan wordt het manipulatie. Je maakt mij niet wijs dat een partij als FvD ook maar enig verstand heeft van het boerenleven, toch scoorden zij hierop. Jammer voor hen is daar nu Caroline van der Plas, debateert sterk. Haar partij gaat waarschijnlijk overtuigend winnen bij de Provinciale Staten verkiezingen. Ik ontdekte pas deze week dat Caroline geen boerin is. Ik had er al een hele boerderij omheen gefantaseerd, jarenlang in haar familie. Maar, zij is een journaliste die voor een veeteeltblad werkte. Belangenverstrengeling? Ik lees het hier een daar op Twitter. het is mij nog niet echt duidelijk, ik probeer het uit te zoeken. 

Gisteren hoorde ik iets interessants op Radio NPO I. Ik hoorde erover in het programma Spraakmakers. De NPO heeft een nieuw beleidsplan. Het wordt helder uitgelegd door Aylin Bilic, haar wordt vaak  gevraagd: "Jij bent toch journalist? Nee, dat is ze niet, ze is opiniemaker, ze is o.a columniste bij het NRC. Zo omschrijft zij zichzelf: Aylinbilic. In dit nieuwe beleidsplan wil de NPO duidelijk scheidslijnen gaan brengen tussen nieuws en mening. 

Minder dan voorheen mogen ‘subgenres’ elkaar overlappen. De NPO ziet nu steeds meer ‘mengvormen’: “Het is dit gedeelde grijze gebied dat de kans op misinterpretatie door het publiek vergroot. En dat is onwenselijk.” Het ‘onderscheid tussen actualiteit (waarheidsvinding) enerzijds en opinie (betekenisvorming) anderzijds is van fundamenteel belang. 

Het beleidsplan is gemakkelijk te vinden op internet. Ik kan hier geen URL neerzetten. Wanneer je het opzoekt begrijp je waarom niet. Dit is ook interessant om te lezen: omroepombudsman :Informatie kwam beschikbaar met een druk op een toetsenbord. Prachtige ontwikkelingen. Maar het zorgt er ook voor dat verslaggevers en onderzoeksjournalisten nu gelijkgesteld kunnen worden met passanten-met-een-smartphone, activisten of influencers, dat iedereen zich waakhond kan wanen of leverancier van nieuws en nieuwtjes. De grens tussen feit en mening kan vervagen als het publiek in plaats van informatie vooral bevestiging en gelijkgestemden zoekt of krijgt.

Ik ben benieuwd naar de uitwerking van het beleidsplan. Het is, zoals ik lees, door alle omroepen omarmd, behalve door omroep Ongehoord. Het verhaal van de Omroepombudsman ga ik eens op mijn gemak doorlezen.

Rechters en abortus.

Raar eigenlijk, een Amerikaanse president die zijn rechters aanvalt. Eerlijk gezegd wist ik niet wat ik hoorde. Begrijp me goed, ik ben voor 100 % voor het recht van vrouwen op abortus. En dat nu het recht op abortus niet meer automatisch voor alle staten in de USA geldt geeft me koude rillingen. We weten allemaal dat het niet betekent dat wanneer abortus niet van de wet mag, er dan ook geen abortussen  meer zullen plaatsvinden.

Maar....... in de USA is een systeem dat de hoogste rechters van het land hun functie tot hun overlijden vervullen. Wanneer dan, met het 2 partijen systeem zoals de USA kent, een conservatieve president regeert kan hij conservatieve rechters benoemen op de vrijgevallen plek. Je kunt je afvragen of dit systeem de ideeën van het volk weergeeft? Maar het is wel het systeem wat de USA nu heeft. Wil je het anders probeer het dan op een democratische manier te veranderen, zou ik zeggen. 

Ik ben behoorlijk op mijn hoede wanneer een land ineens zijn rechters aanvalt. In de EU heeft bijvoorbeeld Judith Sargentina (klik) hard gevochten om Hongarije duidelijk te maken dat het weghalen van onwelgevallige rechters en er rechters voor terug plaatsen die recht spreken zoals een partij wil, niet tot de Europese normen behoort. De dappere strijd die ze voerde ligt nu onder vuur omdat Hongarije, die Europese sancties aan zijn broek heeft, weigerde hun aandeel van Syrische vluchtelingen op te nemen, maar nu wel veel Oekraïense vluchtelingen opneemt. Staan we nu met onze mond vol tanden? 

Nu is het in de USA, het recht op abortus inperken. Ik hoor dat er ook al streven is de rechten de LHBTIQ gemeenschap in te perken. Deze ideeën leven ook in Oost Europa. Hongarije o.a. en hoe denkt de Oekraïne hier eigenlijk over. Is het alleen corruptie wat zorgen baart? In Nederland vertolkt de groep Baudet deze ideeën. 

Sta ik te springen dat een land als de Oekraïne in de EU komt? Nee, ik denk dat we met vuur spelen. Er wordt gesteld dat ze eerst hun corruptie moeten aanpakken. Waar ik me eerder zorgen over maak is het nazi element dat aanwezig is. Ben ik ineens woordvoerder van Poetin? Hij zegt dit toch steeds? Zou het eigenlijk niet logisch zijn om in het vrije westen eens te bespreken hoe Poetin hier bij komt ipv het dood te zwijgen. Hier kun je bijvoorbeeld lezen over de leider van de AZOV regiment Andriy_Biletsky. Ooit hoorde ik Kysia Hekster van de NOS het over het "beruchte" regiment hebben en Mieke van der Wey hoorde ik in "het Oog op Morgen", radio tegen een Rusland deskundige over dit regiment de opmerking maken: "geen lekkere jongens", het antwoord dat ze kreeg "je speelt Poetin in de kaart". wiki/Azov_Regiment  

Eerlijk gezegd heb ik geen idee hoe onze rechters gekozen worden. Baudet heeft het altijd over onze "D'66 rechters". Klaarblijkelijk kunnen rechters onderdeel worden van een politiek spel. Ik vind dat we op onze hoede moeten zijn. En zijn we wel voldoende op onze hoede wanneer we Europa gaan uitbreiden? Wat willen we met EUROPA?

Vertrouwen dat verdwijnt, een onveilig gevoel......

 

Optimisme kwijtraken, ja dat herken ik, Judy. Of misschien wel eerder vertrouwen kwijtraken, een gevoel van onveiligheid? Ik begin er steeds meer last van te krijgen. Ik vertelde al eens dat ik het fijn vind om naar Radio NPO I te luisteren, de nieuws radio. Ik ga steeds meer denken, ik stop ermee. Toen wij, Westerse wereld zo overhaast uit Afghanistan vertrokken en nadat ik het boek van Bette Dam gelezen had en ontdekte dat de Westerse verslaglegging van de situatie daar gekleurd was, dacht ik, ik ga niet naar elke mening luisteren die nu weer wordt uitgezonden. Ik herinner me nog Co Colijn, die zo intensief verslag deed van de massavernietigingswapens van Saddam Hoessein. Alles nam ik in me op om jaren later te horen dat er heel veel fake news was. Ik heb minder nieuws in me opgenomen mbt Oekraine. Toch weet ik er nog veel van.

Wat wij aan nieuws tot ons krijgen is dat eigenlijk NIEUWS of zijn het meningen? Er gebeurt ergens iets en dan komt er een stortvloed van interpretaties. En, wat het moeilijk maakt, de een beschuldigt de ander van fake news. En wij, de burgers mogen kiezen.  

Het voelt raar, me van de wereld afsluiten. Vooral omdat ik zo van geschiedenis en politiek hou. Hoe was het vroeger eigenlijk? Ik herinner me te hebben gelezen dat toen de Franse Revolutie uitbrak het nieuws zich razendsnel verspreidde over Frankrijk. Hoe, er was geen internet, geen telefoon en toch, het nieuws verspreidde zich razendsnel, kranten, krantjes, schotschriften, pamfletten, burgers en soldaten te paard, postkoetsen. Het was vast ook nieuws vermengd met een heleboel meningen.

Het tijdschrift Flow heeft sinds kort een goed nieuws krant. Als tegenwicht tegen de bak ellende die we over ons uitgestort krijgen. Leuk om te lezen. Ik probeer ook op zoek te gaan naar, ja hoe zal ik het noemen, goed nieuws klinkt zo sprookjesachtig, zo, van iemand die de realiteit niet onder ogen durft te zien. En daar schort het mij niet aan, realiteit, ik geef het een hand. Maar is het slechte nieuws eigenlijk wel de enige realiteit? 

Waarom zijn de Caring farmers bijvoorbeeld niet vaak in het nieuws. Zij zijn de boeren die vooroplopen in de transitie. Zij zijn degene met hun poten in de modder die uitvinden hoe je natuur inclusief kunt boeren. Lees op hun website: 

Caring Farmers heeft één doel: een natuur inclusieve kringlooplandbouw in 2030. Hoe we daar moeten komen, weten we ook nog niet precies. Maar dat boeren het niet alleen kunnen is zeker. Wij zoeken hulp bij elkaar en bij consumenten, wetenschappers, NGO’s en ketenpartners. En uiteraard is er ander beleid nodig. Dat wachten wij echter niet af, we gaan gewoon vast aan de slag.

Ik hoor ze bijna nooit op het nieuws

Waarom eigenlijk niet? 

Ik vind dit pas echt nieuws

Echt.......... gaan we dat doen?

Ik weet niet wat ik hoor. We gaan de kolencentrales weer openen? Omdat we anders in de kou zitten? Kolencentrales die zo slecht zijn voor het milieu. Over heel Europa, hoor ik ergens zeggen. 

Het tv programma Boulevard vraagt zich af waar we de kolen vandaan gaan halen. Gaan we de mijnen weer openen? Hun conclusie, we gaan het uit China halen..........(sec).

Margaret Thatcher brak in de 70-er jaren met harde hand de stakingen van de Engelse mijnwerkers. Het neoliberalisme overwon, de sociaaldemocratie werd marginaal. Zij sloot de mijnen en de industrieën verhuisden naar de lage loon landen. 

Gaan wij het in onze tijd meemaken dat werknemers weer massaal gaan staken? Hoor ik nu echt dat bij Apple in New York de werknemers een vakbond afdwingen. (Een vloek in de USA). Juichend zag ik ze staan.

Gaat nu het massatoerisme afnemen, niet omdat we voor het klimaat willen zorgen, nee, omdat er te weinig werknemers zijn bij de vliegmaatschappijen en omdat de werknemers die er nog wel zijn STAKEN? We noemen de kapitalisten in Rusland oligarchen, in ons deel van de wereld noemen we ze hardwerkende CEO's, raden van bestuur, kapitalisten. Het geld vloog hun beurzen in en ze hadden de macht. Zullen we nu meemaken dat het geld en de macht er ook weer uit gaat vliegen? Boeren protesteren vandaag. Hebben ze gelijk, hebben ze ongelijk? Ik hoor alle dagen meningen, meningen, meningen. Tegenwoordig bestaat de "waarheid" uit varianten van At/m Z.

We hebben behoefte aan oplossingen

Maar het lijkt of we onszelf alleen maar verder de put in helpen

Is de oorlog in de Oekraïne echt de oorzaak van alle ellende, zoals ik de hele dag door hoor?  

Waar is de staatsman, staatsvrouw die verder kijkt dan onze neus lang is. Die niet alleen de splinter ziet in de ogen van de tegenstander, maar eerst eens begint met de balk in ons eigen oog? Die een oude wijsheid kent, waar 2 vechten hebben 2 schuld. Stoppen met die oorlog en de miljarden die we nu besteden aan oorlogstuig (iedere dag hoor ik dat er moderner, geavanceerder tuig naar toe moet, waar stopt dit?) besteden aan milieu vriendelijke oplossingen? 

Ik bid ervoor en hoop dat het geen gebed zonder einde is

De tuin, nr.2.

Planten die we in de loop der tijd gehad hebben

Ik had een paar dagen hard gewerkt in de tuin en baalde 

En..... het is ook veel werk

Maar..... er zijn ook leuke kanten aan het hebben van een tuin

Ik ben niet opgegroeid met een tuin. Als kind woonde ik 4 hoog in een flatgebouw in de wijk Morgenstond in Den Haag.  Een flatgebouw wat vlak na de oorlog als modern werd beschouwd. Er was een douche en dat was heel wat. Ik herinner me de trappen nog en de mensen die onder ons woonden. Toen ik op mijn 22-e naar Arnhem verhuisde huurde ik kleine kamers. O.a. een zolderkamer in de wijk St. Marten in Arnhem. De zolderetage was hartstikke leuk, maar geen balkon en geen tuin. Wel een raam wat uitkeek over tussentuinen. Ik herinner me nog de kastanjeboom die in 1 van de tuinen van buren groeide, wat was die mooi. Maar in de zomer werd de etage bloedheet en keek ik verlangend naar beneden waar de onderburen in hun tuin zaten. Wat zou ik dat ook graag willen. Gelukkig was Park Sonsbeek dichtbij, dus daar kon ik naar toe gaan.

Maar toen kreeg ik een huis aangeboden in het zuiden van de stad. Een van Dam eenheid werd het genoemd. Een klein huisje, maar met een tuin, nieuwbouw. Mijn  broer en ik legden de tuin aan. Hij was zo mooi. Na 15 jaar verhuisden we. Ik was ondertussen getrouwd en we wilden graag wat groter woonden. Blij verrast waren we toe we een huis kregen met een zolder en een tuin. Ik vertelde gisteren al een en ander over alles wat we meemaakten in de tuin.

Maar nu wil ik het eens hebben over het leuke aan de tuin

• Ik zie de seizoenen vanuit ons eigen huis veranderen. Bomen krijgen bladeren, ze worden diepgroen, ze verkleuren prachtig goudgeel en daarna zie ik de takken. 
• In de winter zien we de vogels weer. In de zomer hoor ik ze prachtig zingen, 's morgens vroege ochtendconcerten. Door het voeren van vogels zie ik er veel, het geeft zoveel plezier. 
• Wanneer in de lente de eerste zonnestralen komen zit ik in de tuin. Een boek erbij, eventueel een plaid over mijn benen.
• In de zomer is het feest. Lekker eten in de tuin. De parasol omhoog. Bloeiende planten om me heen.
• Bijen, ik vind het zo fijn dat ik ze zie. Ik heb speciale plekken gemaakt die geschikt zijn voor vlinders en bijen en andere insecten. Ik zie veel kleine kikkertjes en soms wormen en heel af en toe een muisje. Het maakt me blij.
• Het werken in de tuin houdt me gezond. 
• Nu de coniferen weg zijn is de tuin mooier dan ooit geworden. In de potten hebben we dit jaar "ouderwetse" planten staan.

Ooit, wanneer het trappenlopen moeilijk gaat worden willen we nog 1 keer verhuizen. Ik hoop dat we dan een balkon krijgen. Ik verheug me nu al op alle planten die ik daar in potten neer ga zetten.

Tuin...............

Mijn hemel, de tuin. Mooie foto's maak ik ervan, ik ben een echt Instagram type. De werkelijkheid is ..... ja, wat? Hard werken en ergernis en moeite om er tevreden mee te zijn. Onlangs las ik ergens dat een tuinierster tegen een andere tuinierster zei: wat moet er nog een boel gebeuren. De vrouw antwoordde wanneer je daaraan denkt gaat je plezier in tuinieren gauw weg. Kijk liever naar wat je allemaal hebt gedaan. En deze wijsheid probeer ik nu steeds te herinneren. Wat vooral wanneer ik het helemaal zat ben niet vaak lukt 😗

Toen we hier kwamen wonen stond de tuin vol met huizenhoge coniferen. We legden ooit een gazon aan in het midden, kochten er een grasmaaier voor. Maar het gazon werd een soort mos en weg haalden we het. Een paar jaar geleden kwam er een boomexpert die binnen heel korte tijd alle coniferen omzaagde. Nu hebben we stronken. Ooit plantte ik klimop. Nu zit op de gekste plekken klimop. Ooit stond er een schutting waar ik bruidssluier tegen aan zette. De schutting viel om en haalden we weg, nu zit de bruidssluier hoog in een boom van de gemeente. Hoe de plant dit gedaan heeft geen idee. Het maakt dat ik diep respect heb voor de natuur, wat een kracht. Sinds de coniferen weg zijn komen er overal "bomen" op. Wanneer ik ze niet weg haal hebben we straks een bos om ons heen. Er ontsnapten er twee aan mijn aandacht. Ze zijn nu redelijk groot. Het maakt dat ik me nu oriënteer op een snoeischaar op een stok.

Een oude foto. Ik heb het over de witte pot rechts. Ik zette hem later op de grond

De grond is hard. Het maakt dat ik planten in potten zet. Veel van wat ik in de grond zette zag ik later niet meer terug. Ik heb twee heel leuke brede potten gekocht, lang geleden in de mode. Ik had er kruiden in gezet. Omdat al mijn zaaigoed van dit jaar is opgegeten door..........ja, door wat, geen idee, en mijn moestuinbak leeg, wilde ik nu de kruiden overzetten in mijn moestuinbak. Wat blijkt....... er zitten twee schitterende grote, lange wormen in de pot. Hoe ze erin zijn gekomen, geen idee. Hoe ze overleefden, geen idee. 

De tuin is totaal veranderd nadat de coniferen zijn weggehaald. Er groeit van alles, onkruid......ja, maar toevallig vind ik dit mooi. In het voorjaar ben ik altijd blij met de vergeet-me-nietjes die zich uitzaaiden en de akelei's. Ik kocht nu lavendel, het staat in een pot. Ik kocht nog veel meer. 

Ik maakte veel schoon, gooide lege plastic potten weg. Ik ontdekte nog twee zakken vol met bladeren die nog steeds geen compost zijn naast de twee zakken die ik altijd al zag. Ik maak hier en daar hoopjes met hout en bladeren en zie er merels doorheen struinen, rotzooi makend, ik veeg het weer netjes in een hoek.

Tijdens de bijen-telling in het voorjaar zag ik geen 1 bij. Nu zoemt het redelijk. Ik zie heel af en toe een vlinder, andere jaren veel meer. Door al het groen, want dat mag ik niet vergeten, een oase van groen dankzij de bomen van de gemeente aangrenzend aan de tuin hoor ik wel vogels maar zie ze bijna niet.

Ik ben een tuinier van het soort wat leert door ervaring. Ik lees er ook wel over, maar op de een of andere manier beklijft het niet. Ik doe en zie wat er gebeurt. Ik rommel maar wat aan.

Bijna zomer, maar al zomerse temperaturen.

 Wat een heerlijk weer

Ons huis blijft bij warm weer altijd lekker koel, dankzij de bomen erom heen

Er blijven aardbeien groeien

Zo leuk om te zien

Je kunt er geen doos mee vullen

Maar ze zijn wel lekker

We hadden een bezoeker

ik zie haar vaak langskomen

Ik was heel even naar binnen gegaan

En jawel, opgestaan is .......

Lezen, de tuin en verder met het schilderij.

 Ik heb weer eens ouderwets fijn een boek gelezen

Emma, een klassieker van Jane Austen

Ik las het voor de derde keer

En deze keer had ik er het meest plezier van

Een verslag volgt nog

Zaterdag kocht ik een stapel kranten

De dag ervoor had Minister van der Wal haar inbreng geleverd mbt het terugdringen van de uitstoot stikstof. Ik wilde wat meer achtergrond informatie hebben. Hoe meer ik lees, hoe vreemder vind ik het hoe we in deze situatie terecht zijn gekomen. 

65 % van de varkensteelt gaat naar China, kalfjes en kippen worden geëxporteerd. Het gaat hier dus om de intensieve veeteelt. De gigantische stallen waar de varkens en kippen nooit buiten komen. Export dus, niets geen voedsel voor ons. De bouw is stil gelegd omdat bouwen en veeteelt bij elkaar de norm zwaar overschrijden. Ik lees dat er allerlei trucs zijn gebruikt zoals de PAS. Boeren toestemming geven om naast natuurgebieden te boeren en zeggen dat je elders maatregelen gaat treffen om de uitstoot te verminderen. Maar......... dit niet doen. Die boeren die op 22 juni met hun tractoren gaan demonstreren zijn natuurlijk geen veeboeren. Wat telen zij op hun velden? Mais wat gebruikt wordt als veevoer???????

Daar stond ze, Minister van der Wal temidden van de tractoren, zo intimiderend. Ik vind haar zo dapper. En hoe voelde ze zich een dag later, toen op het congres van de VVD 51%, een meerderheid, tegen haar plannen stemde? Deze minister die zelf van de VVD is? Dolk in haar rug? Ik voelde me een dag lang uiterst beroerd vanwege dit. Tot ik een tweet van iemand las: "49 % van de VVD stemde voor, wat een overwinning, dit is wel eens heel anders geweest". Omdenken noemen ze dat. Het gaat een harde strijd worden, dat is duidelijk.

Ik kocht een aantal nieuwe planten 

En ik ben nog steeds bezig met mijn nieuwe schilderij

Ik vertelde al dat ik eraan denk het ook groter te gaan schilderen

Nu, de tekening is bijna af

De tekening op het grote schilderij is nog niet af

Maar ik had zo'n zin al met schilderen te beginnen

Hier zien jullie het kleine formaat naast het grote

Bij het kleine schilderij maakte ik de schaduwen een beetje blauwig roze

 Maar omdat er veel spijkerbroeken worden gedragen

Werd het naar mijn idee niet zonnig genoeg

Op het grote schilderij krijgen de schaduwen een andere kleur